Δημήτριος Βαρτζόπουλος

Πρότεινε μεταρρυθμίσεις (τα « 13 σημεία»), ακολουθήσαν ένοπλες αιματηρές συγκρούσεις, απειλές της Τουρκίας περί εισβολής, η «Πράσινη γραμμή» και η Απόφαση 186/1964 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που επιβεβαίωσε την ενιαία κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας καθώς και την νομιμότητα της Κυβέρνησης της, παρά την αποχώρηση των Τουρκοκυπρίων από αυτήν. Το 1968 ξεκίνησε ένας τυπικός διακοινοτικός διάλογος, ο οποίοςτερματίσθηκε βίαια με την τουρκική εισβολή του Ιουλίου-Αυγούστου 1974. 

Η ουσιαστικότερη προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού έκτοτε ήταν το «Σχέδιο Ανάν», το οποίο προέβλεπε έναν αυστηρώς διζωνικό χαρακτήρα μιας ομόσπονδης «Ενωμένης Κυπριακής Δημοκρατίας», όπου η τουρκοκυπριακή μειονότητα πρακτικώς είχε δικαίωμα veto σε οιαδήποτε πολιτική απόφαση. Το 75% της ελληνοκυπριακής κοινότητος απεφάνθη στο δημοψήφισμα της 24/6/2004, ότι δεν είναι δυνατόν, να υπάρξει Κράτος στο οποίο μειονότητες έχουν a priori δικαιώματα ηγεσίας και αρνησικυρίας. 

Η είσοδος της Κύπρου στην ΕΕ την 1/5/2004 δημιούργησε εν τω άμα δύο νέα δεδομένα:1. Η Κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως αυτή συγκροτείται πλέον κατά τον «νόμο της αναγκαιότητος», είναι η μόνη νόμιμος εκπρόσωπος ενός κράτους μέλους και 2. Οιαδήποτε επίλυση του Κυπριακού προβλέπει αρνησικυρία, κατανομή και εκ περιτροπής άσκηση εξουσιών για την μειονότητα, κατά ουσίαν παραχωρεί μπλέον στην Τουρκική ηγεσία μέσω των Τουρκοκύπριων ενεργουμένων της συμμετοχή και απόλυτο ρυθμιστική δικαιοδοσία στα fora της ΕΕ, άρα είναι απολύτως καταστροφική για τον Ελληνισμό. 

Τα δεδομένα αυτά αναδεικνύουν την ορθότητα 1.της εξαιρετικά δραστήριας και αποτελεσματικής πολιτικής της Ελληνικής Κυβερνήσεως, που οδηγεί σε συνεχείς επιβεβαιώσεις της νομιμότητος της Κυπριακής Κυβερνήσεως και καταδίκες της τουρκικής παραβατικότητος  (βλ αποφάσεις Συμβουλίου Ασφαλείας ΟΗΕ, νΣυμβουλίου της Ευρώπης κοκ)  2.της απόρριψης από την ελληνοκυπριακή ηγεσία των όποιων σχεδίων τύπου Crans Montana (έστω και με αφορμή το θέμα των εγγυήσεων) προκρινομένης της «μη λύσεως» ως μόνης διεξόδου σε διπλωματικό νεπίπεδο. 

Οι διπλωματικές όμως επιτυχίες δεν αίρουν την από 47 ετών επί του πεδίου νβυφισταμένη πραγματικότητα. Την άσκηση δηλαδή πλήρους κυριαρχίας του Τουρκικού Κράτους επί της κατεχομένης Κύπρου, χωρίς φύλλο συκής. Ενδεικτικώς:
1.Τα ξημερώματα της 16/4/2021 βαρέως οπλισμένη  τουρκική ακταιωρός κατεδίωξε και πυροβόλησε μικρό σκάφος του κυπριακού Λιμενικού στα ανοικτά του θυλάκου του Κοκκίνου. Δηλαδή έως και η Ακτοφυλακή τους επιχειρεί εκεί!  
2.Ο Τούρκος Πρόεδρος ανακοινώνει αυτοπροσώπως εγκατάσταση οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών στα κατεχόμενα, όπως και σχεδιασμούς για τα Βαρώσια, με τον αιρετό ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητος απλό παραστάτη. Εν ολίγοις:Η Τουρκία τύποις μόνον προωθεί την κρατική οντότητα των κατεχόμενων, de facto τα έχει  πλήρως προσαρτήσει. 

Δεδομένης της μηδαμινής πιθανότητος αυστηρών αποτελεσματικών κυρώσεων από τις ΗΠΑ και -ιδίως- από την ΕΕ, η συνεχής τουρκική επιμονή επεκτάσεως των τετελεσμένων αντιρροπείται μόνον εμπράκτως και μόνον από εμάς. Θα είχε έννοια
λοιπόν, ακολουθούντες μια πολιτική αναλογικότητος, να ελλιμενίσουμε και σταθμεύσουμε μονίμως στην Κύπρο  μοίρες του ΠΝ και της ΠΑ. Παρά τις προφανείς δυσχέρειες και το σημαντικό κόστος μιας τέτοιας αλλαγής της διατάξεως των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, ακόμη και εάν τούτο γίνει στο βάθος του απαραιτήτου για την απόκτηση των ενδεδειγμένων οπλικών συστημάτων χρόνου, τα οφέλη θα είναι εμφανή και υπαρξιακής σημασίας για τον Ελληνισμό: Η Κύπρος καθίσταται προωθημένο φυλάκιο των συνόρων της Ευρώπης και επιβεβαιώνεται η ηυξημένη ευθύνη μας στην Ανατολική Μεσόγειο και Εγγύς Ανατολή, δεδομένης και της σοφής  αναβάθμισης των σχέσεων μας με Αίγυπτο, Ιορδανία, Ισραήλ και ΗΑΕ. Έννοια θα είχε εν προκειμένω, και δη σε αμεσότερο χρόνο λόγω των συνεχών τουρκικών απειλών περί γεωτρήσεων και απαιτήσεων συνεκμεταλλεύσεως, μια προγραμματική συμφωνία της «Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων» με την αντίστοιχο Κυπριακή, που θα μας καθιστούσε εγγυητές των σχετικών εταιρικών συμβολαίων  και διακρατικών Συμφωνιών εκμεταλλεύσεως και μεταφοράς των υδρογονανθράκων της περιοχής. 

Όπως είπε άλλωστε και ο έγκριτος Σάκης Μουμτζής  («Το τέλμα του Κυπριακού» Καθημερινή 28/7/2021): « Ίσως θα πρέπει να αναθεωρήσουμε το δόγμα της διζωνικής – δικοινοτικής, που μόνο σε περιπέτειες θα βάλει την ίδια την υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας και να επεξεργαστούμε άλλες λύσεις, πιο λειτουργικές και πιο συμφέρουσες για εμάς». 

 Ο Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με την Νέα Δημοκρατία