Άννα Παναγιωταρέα

Σήμαινε ότι η κάθαρση της τραγωδίας των Τεμπών τέθηκε στο ρελαντί της Δικαιοσύνης; Οχι. Δεκάδες ήταν οι μάρτυρες που κλήθηκαν. Εκατοντάδες οι δικηγόροι εναγομένων και πολιτικής αγωγής. Χιλιάδες έγγραφα κατατέθηκαν προς εξέταση. Διατάχθηκαν επιστημονικές έρευνες για την ανίχνευση χημικών και όσων ευφάνταστων ανέκυψαν. Το εγχείρημα απαιτούσε ικανό χρόνο μελέτης του υλικού, ακριβοζυγισμένη σύνταξη κατηγορητηρίου παραπομπών, αλλά πρωτίστως απερίσπαστους ανακριτές στη διεκπεραίωση του έργου τους. Οι καταγγελίες που εκτοξεύτηκαν εναντίον τους εξέπεσαν ως έωλες. Δικαίως ο Αριστοφάνης από το 422 π.Χ. διέγνωσε τη δικομανία των Ελλήνων στους «Σφήκες» του.

Γνήσια τέκνα του είμαστε. Επομένως, ποιος προσφορότερος στόχος από την κυβέρνηση Μητσοτάκη που, υπόχρεη στα θεσμικά, μένει ανυπεράσπιστη στις ανοίκειες επιθέσεις για τα Τέμπη; Προσβλέπει στη Δικαιοσύνη, την οποία η αντιπολίτευση, a priori, εγκαλεί ως αναξιόπιστη. Και τι λυσιτελέστερον της εργαλειοποίησης της τραγωδίας των Τεμπών από την καθεύδουσα αντιπολίτευση επί έξι συναπτά έτη; Αν και ωραία κοιμωμένη, αντιλαμβάνεται ότι οικοδομώντας επί της πρόθυμης εκφοράς του πλούσιου ελληνικού συναισθήματος, αποκτά ικανά πολεμοφόδια. Υπάρχουν σοβαρά προβλήματα που καίνε τους πολίτες. Δεν υπάρχει σοβαρή αντιπολίτευση να τα προτεραιοποιήσει απαιτώντας την επίλυσή τους.

Μετά τη μεγάλη, αφυπνιστική συγκέντρωση με αίτημα την κάθαρση της τραγωδίας των Τεμπών, γράφτηκαν, κατ’ αντίκρυ του Αγνώστου Στρατιώτη, επί των μαρμάρων του πλατώματος, τα 57 ονόματα εκείνων που χάθηκαν από την αβελτηρία του κράτους. Στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, αιωνίως παρόντα, χαράχθηκαν τα ονόματα των πεδίων των μαχών, όπου οι Ελληνες έπεσαν πολεμώντας υπέρ πατρίδος. Ακραία η σύγκριση; Δεν απέχει του στόχου όσων συνέλαβαν και εκτέλεσαν το σκηνικό. Τοποθετήθηκαν καντήλια και γλάστρες ως παραστατική εγκατάσταση-κοιμητήριο, καθώς και η οικοσκευή των «θυρωρών» της νύχτας που το φρουρούν. Λόγια δεν υπάρχουν. Κι όποιος τόλμησε να τα πει, ο χαρακτηρισμός του φασίστα είναι ο ηπιότερος.

Τώρα, μετά από παρέλευση ικανού χρόνου και από την κατάθεση των αποτελεσμάτων των μελετών -άνευ ανευρέσεως ξυλόλιου- η πρόεδρος Εφετών Λαρίσης συμφώνησε στην παραπομπή 36 ατόμων, μη πολιτικών, στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Ζήτημα ημερών ο ορισμός της δικάσιμου για την έναρξη της δίκης. Λίγο πριν ο Πάνος Ρούτσι, πατέρας θύματος, απέστειλε εξώδικο -δεν ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη διαδικασία, αλλά το τυπικό... μας μάρανε;- απαιτώντας την εκταφή των οστών του παιδιού του με εξέταση επιβεβαίωσης DNA ότι τα μέλη που έθαψε ήταν τα δικά του. Πρόσθεσε και τοξικολογική εξέταση των οστών δηλώνοντας απεργία πείνας. Μετά από 32 μήνες ζητείται εκταφή; Σε προχειρογραμμένη πινακίδα που έχει αναρτηθεί, διαβάζω: «Εκταφή χωρίς αλήθεια, σκοτάδι και νέα πληγή». Η συνωμοσιολογία καλά τρέφεται.

Ηδη ο Πάνος Ρούτσι εισήλθε στην τρίτη εβδομάδα απεργίας. Αλλά τι ζόρι -για να το πω πεζά- τραβάει η Δικαιοσύνη και χρειάστηκε 15 μέρες να δώσει απάντηση; Ακόμη κι αν ο πατέρας έσφαλε κατά τη διαδικασία που απαιτεί ο νόμος, δικαιούται απαντήσεων. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών -πλην ψεκασμένων και συνωμοσιολόγων πολιτικών- βέβαιοι περί της ανυπαρξίας ξυλόλιου, ξαφνικά προβληματίζονται από τη χρονοτριβή της αποδοχής του αιτήματος Ρούτσι. Η κυβέρνηση, με την ενσυναίσθηση του θεσμικού ρόλου της, παρακολουθεί την υπόθεση χωρίς σχολιασμό, ούτε παρέμβαση. Η παγίδα απλώνεται...

Εγώ, όμως, δεν εμποδίζομαι να το γράψω ωμά: Τι δεν καταλαβαίνει; Οτι επιστρέφουν, με όχημα τις εκταφές, οι επιδέξιες υφάντρες που εξύφαναν τους μύθους μεταφοράς ξυλόλιου προς κερδοφορία «ισχυρών», πυρόσφαιρας που κατέκαψε επιβάτες ζωντανούς, εξαφανισμένων βαγονιών και «μπαζώματος», βέρτιγκο ώστε να τεθεί σε αμφισβήτηση το προανακριτικό έργο; Τι έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Θα μετέλθουν παντός νομικού τεχνάσματος ώστε να συρθεί η χώρα, έως τον Απρίλιο του 2027, με την κυβέρνηση αμυνόμενη και απολογούμενη επί παντός του επιστητού. Στη συναισθηματική καταιγίδα που έρχεται στις πλατείες, η κυβέρνηση θα αντιτάξει ότι μόνη η Δικαιοσύνη αποφασίζει για τα Τέμπη ή ότι το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, διακυβερνητικό διαχρονικά -τριακονταπενταετία και βάλε- το απεκάλυψε η ίδια;

Θα φτάσουμε στις εθνικές εκλογές με την αντιπολίτευση κορυβαντιούσα «για δολοφόνους»; Με όψιμους «νεοαγανακτισμένους» κατασκηνωμένους στον Αγνωστο Στρατιώτη για «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή», με κίνδυνο να περιπέσει πάλι η χώρα σε βέρτιγκο ενώ μαύρα σύννεφα σκιάζουν τον διεθνή ορίζοντα; Τα Τέμπη θα είναι η πρόφαση που θα γεμίσει τις πλατείες. Το ουσιώδες θα είναι η αγανάκτηση για την αισχροκέρδεια που συντρίβει τον πολίτη. Η αλήθεια είναι βαριά και ασήκωτη...