Γιάννος Παπαευσταθίου:Ο νέος Καβάφης είναι γυμνός

Ο Γιάννος ομολογεί ότι υπήρξε ντροπαλό παιδί. Επί μισή ώρα τον αποκαλούσα «Γιάννη» και δίσταζε να μου επισημάνει το λάθος μου. Μάλλον παραμένει ντροπαλός και ως ενήλικας. Σίγουρα είναι ευαίσθητος, παρόλο που προσπαθεί να πείσει για το αντίθετο: «Τα δύο τελευταία χρόνια συνεχώς αναρωτιέμαι γιατί το κάνω αυτό, γιατί συνεχίζω να βρίσκομαι σε αυτόν τον χώρο. Ο κόσμος του θεάτρου παίζει με τα νεύρα σου, είναι καθαρά ψυχολογική πίεση, συναντώ ανταγωνισμό, ίντριγκες, λόγια που ακούγονται πίσω από την πλάτη σου. Και ύστερα απ’ όλα αυτά, που μπορεί να σφάζεσαι στα παρασκήνια, καλείσαι μπροστά στο κοινό να παίξεις, να δώσεις κάτι από την ψυχή σου. Οποτε αποφασίζω να τα παρατήσω, όποτε πάω να πω “αρκετά πια”, γίνεται κάτι και δεν με αφήνει να δώσω τέλος. Μου γίνεται πάντα πρόταση για δουλειά. Εχω γερό στομάχι, αλλιώς δεν θα είχα αντέξει. Απλώς αισθάνομαι ότι μεγάλωσα απότομα λόγω της δουλειάς».



Μεγαλώνει σε μια μικρή πόλη, στη Χαλκίδα. Ενα διαζύγιο (των γονιών του) και η ανάγκη του να γίνει ηθοποιός τον φέρνουν στην Αθήνα: «Η πρώτη και η δεύτερη εμφάνισή μου στη σκηνή -ήμουν στην παιδική θεατρική ομάδα της Κάρμεν Ρουγγέρη- δεν συνοδεύτηκε από θερμά χειροκροτήματα. Μεταξύ μας, ήμουν ελεεινός. Είχα τεράστιο πρόβλημα γιατί ήμουν εξαιρετικά ντροπαλός. Είχα μικρό ρόλο, αλλά όταν βγήκα στη σκηνή και είδα τον κόσμο ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Αλλά πήγα κόντρα στην ντροπαλή φύση μου, ζήτησα μεγαλύτερο ρόλο τη δεύτερη φορά και είπα “εδώ θα μείνω”.

Μόλις τελειώνει το λύκειο μετακομίζει με τη μητέρα και την αδελφή του στην Πλάκα και γράφεται στη δραματική σχολή του Γιώργου Αρμένη: «Είκοσι χρόνων αποφοίτησα. Από το δεύτερο έτος ήμουν στις σειρές “Λάκης ο Γλυκούλης” και “Λατρεμένοι μου γείτονες”, ενώ πριν από την τηλεόραση συμμετείχα σε πολλά διαφημιστικά. Συμμετείχα και στη σειρά του ΑΝΤ1 “Κύριος & Κυρία Πελς” με τον Γιώργο Μαρίνο και την Αντα Λιβιτσάνου. Η πρώτη μου δουλειά στο θέατρο ήταν το “Να ζει κανείς ή να μη ζει;” των Ρέππα - Παπαθανασίου με την Κάτια Δανδουλάκη. Είναι μια κυρία με όλη τη σημασία της λέξης η Κάτια Δανδουλάκη. Οι νεότεροι ηθοποιοί έχουμε συνηθίσει να συναντάμε ανταγωνισμό, αλλά η κυρία Δανδουλάκη είναι η εξαίρεση».

Ποια είναι τα πράγματα που χαίρεται στη δουλειά του; «Οταν σε καλούν ύστερα από μια ακρόαση και σου ανακοινώνουν ότι πήρες τον ρόλο. Είναι ανείπωτη η ευτυχία που νιώθεις. Χαίρεσαι πολύ όταν σου μιλάει ενθαρρυντικά μετά την παράσταση ο κόσμος ή τυχαία στον δρόμο». Εχοντας κάνει τα πρώτα βήματα ως ηθοποιός, μπορεί να βιοποριστεί από αυτό το επάγγελμα; «Οχι. Οταν έκανα τις σειρές δεν αντιμετώπιζα κανένα πρόβλημα. Η τηλεόραση πληρώνει καλά. Ακόμη. Σαφέστατα στο θέατρο τα χρήματα είναι λιγότερα. Κάνω όμως κι άλλες δουλειές. Ολο το καλοκαίρι -μέχρι και πρόσφατα- έκανα τον μεσίτη. Μου έλεγαν οι γυναίκες ότι με αναγνωρίζουν από την τηλεόραση και “«κάπου σε ξέρω” κι εγώ τους απαντούσα ότι κάνουν λάθος. Ντρεπόμουν. Στο παρελθόν δούλευα σε βενζινάδικο».

Ντρέπεται και με τον ρόλο του στην παράσταση «Καβάφης Επέστρεφε»; Μιλάει παθιασμένα για το εγχείρημα, τους συνεργάτες του και τους πρωταγωνιστές και επισημαίνει ότι «θα είναι η πρώτη γυμνή εμφάνισή μου». Και συνεχίζει: «Φυσικά και φοβάμαι τι θα πει το κοινό. Είναι ερωτικές σκηνές με άντρα. Μπορείς να το χαρακτηρίσεις και ωμό σεξ, ανώνυμο, one night stand. Δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα. Φυσικά και με ρωτούν “καλά, δεν ντρέπεσαι;”. Τους εξηγώ ότι αρχικά νιώθουμε αμηχανία, αλλά έπειτα γίνεται μέρος της παράστασης, σχηματοποιείται. Ισως κάποιους να τους ενοχλήσει, να τους φανεί προκλητικό...».
 Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα στις 15 Φεβρουαρίου. «Μπορείς να πεις ότι έχω ραντεβού του Αγίου Βαλεντίνου με τον Καβάφη», λέει χαμογελώντας.