Η Αθηναΐς Νέγκα εξομολογήθηκε πως ηττήθηκε

H Αθηναΐς Νέγκα είναι γνωστό πως συχνά μοιράζεται τις σκέψεις και τους προβληματισμούς της στα social media με τους διαδικτυακούς της φίλους. Η δημοσιογράφος σε χθεσινή της μακροσκελή ανάρτηση στο Instagram αποκάλυψε πως ηττήθηκε χωρίς όμως να εξηγήσει τους λόγους.

«Υπάρχουν βήματα που πρέπει να κάνεις προς τα πίσω ή και στο πλάι καμιά φορά.. Χθες, ξαφνικά, εκεί που μέχρι το απόγευμα ήμουν χαρούμενη και η χαρά μου έχει πολύ συχνά σχέση με κάτι που φτιάχνω, έπεσε λίγο το κέφι και το ηθικό. Δεν θα πω τι συνέβη και η αλήθεια είναι πως δεν έπεσε και ο ουρανός στο κεφάλι μου, οποιοσδήποτε άλλος ικανοποιημένος θα ήταν υποθέτω, εγώ ένιωσα όμως πως ηττήθηκα. Όταν γύρισα σπίτι ξημερώματα θυμήθηκα διάφορα βαθυστόχαστα για το νόημα της ζωής-διαβάστε Viktor Frankl, ήταν ψυχίατρος που βρέθηκε φυλακισμένος στα στρατόπεδα των Ναζί, ο «σκοπός» ήταν για τον Frankl που έκανε τους ανθρώπους να επιβιώνουν στα βάθη της κολάσεως, η αναζήτησή ενός βαθύτερου νοήματος και ο τρόπος που ο καθένας αποφασίζει και ενεργεί ακόμα κ όταν βρίσκεται απογυμνωμένος από κάθε αξιοπρέπεια. Ας πάμε τώρα σε πιο ανάλαφρο ρεπερτόριο: Έβλεπα προ ημερών, μια συνέντευξη που είχε πάρει ο Jerry Seinfeld από τον Obama όσο ήταν πρόεδρος και έλεγαν περίπου το ίδιο με άλλες προεκτάσεις βέβαια, εκείνες της τεράστιας επιτυχίας που αποτρελαίνει και που είναι η ακριβώς αντίθετη κατάσταση της εξαθλίωσης, κι όμως! τουλάχιστον όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι ισχύουν περίπου τα ίδια : «η αγάπη για την δουλειά,», έλεγαν και συμφωνούσαν, καθώς έπιναν καφέ στον Λευκό Οίκο, είναι αυτό «που κρατάει» λίγους σούπερ επιτυχημένους, προσγειωμένους και ευτυχείς :οι υπόλοιποι, ηγέτες ή κωμικοί παγκοσμίου φήμης ,το χάνουν πανεύκολα, όταν η εξουσία και τα χρήματα τους απομακρύνουν από αυτή την απλή αγάπη -για κάποιους, εκεί βρίσκεται το δικό τους νόημα, ο σκοπός. Από το Άουσβιτς μέχρι την Ουάσιγκτον και το Χόλυγουντ, τα ίδια κρατήματα είναι που σώζουν, αυτό είναι το σημερινό μου απόσταγμα σκέψης και βασανιστικής αϋπνίας.. κι εγώ ας μην βρίσκομαι σε κανένα τέτοιο ακραίο ύψος ή βάθος θα συμφωνούσα, αν με καλούσαν για καπουτσίνο ο Barack και η Michelle, θα τους έλεγα πως όσοι έχω γνωρίσει στην ζωή μου διαχωρίζονται σε αυτές τις 2 κατηγορίες: εκείνους που είχαν πάντα ή βρήκαν σκοπό, λόγο ύπαρξης, το νόημα της ζωής -δεν έχει σημασία ο τίτλος και στους υπόλοιπους ..αυτούς που περιφέρονται χωρίς κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή ανησυχία να μάθουν ..ε όλους αυτούς ..δεν θέλετε να τους ξέρετε».

View this post on Instagram

Υπάρχουν βήματα που πρέπει να κανεις προς τα πίσω ή και στο πλάι καμια φορά.. Χθες, ξαφνικά ,εκεί που μέχρι το απόγευμα ημουν χαρούμενη και η χαρά μου έχει πολυ συχνά σχέση με κάτι που φτιάχνω, έπεσε λίγο το κέφι κ το ηθικό .Δεν θα πω τι συνέβη και η αλήθεια είναι πως δεν έπεσε και ο ουρανός στο κεφάλι μου, οποιοσδήποτε άλλος ικανοποιημένος θα ήταν υποθετω, εγώ ένιωσα όμως πως ηττήθηκα..όταν γυρισα σπίτι ξημερώματα θυμηθηκα διαφορα βαθυστόχαστα για το νόημα της ζωής-διαβάστε Viktor Frankl, ήταν ψυχίατρος που βρέθηκε φυλακισμένος στα στρατόπεδα των Ναζί , ο «σκοπός» ήταν για τον Frankl που έκανε τους ανθρώπους να επιβιώνουν στα βάθη της κολάσεως, η αναζήτησή ενός βαθύτερου νοήματος και ο τρόπος που ο καθένας αποφασίζει και ενεργεί ακόμα κ όταν βρίσκεται απογυμνωμένος από καθε αξιοπρέπεια ..Ας πάμε τώρα σε πιο ανάλαφρο ρεπερτόριο :έβλεπα προ ημερών, μια συνέντευξη που είχε πάρει ο Jerry Seinfeld από τον Obama όσο ήταν πρόεδρος και έλεγαν περίπου το ίδιο με αλλες προεκτασεις βέβαια ,εκεινες της τεράστιας επιτυχιας που αποτρελαίνει και που είναι η ακριβως αντίθετη κατάσταση της εξαθλιωσης, κι όμως! τουλάχιστον όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι ισχύουν περίπου τα ίδια : «η αγάπη για την δουλειά,» , έλεγαν και συμφωνούσαν, καθώς έπιναν καφέ στον Λευκό Οίκο, είναι αυτό «που κρατάει» λιγους σούπερ επιτυχημένους, προσγειωμενους και ευτυχείς :οι υπόλοιποι, ηγέτες ή κωμικοί παγκοσμίου φήμης ,το χάνουν πανεύκολα, όταν η εξουσία και τα χρήματα τους απομακρύνουν από αυτή την απλή αγάπη -για κάποιους, εκει βρίσκεται το δικό τους νόημα, ο σκοπος . Από το Αουσβιτς μέχρι την Ουάσιγκτον και το Χόλυγουντ, τα ίδια κρατήματα είναι που σώζουν, αυτό είναι το σημερινό μου απόσταγμα σκέψης και βασανιστικής αϋπνίας.. κι εγώ ας μην βρίσκομαι σε κανένα τέτοιο ακραίο ύψος ή βαθος θα συμφωνούσα ,αν με καλούσαν για καπουτσίνο ο Barack και η Michelle, θα τους έλεγα πως όσοι έχω γνωρίσει στην ζωή μου διαχωρίζονται σε αυτές τις 2 κατηγορίες: εκείνους που είχαν πάντα ή βρήκαν σκοπό, λόγο ύπαρξης, το νόημα της ζωης -δεν έχει σημασια ο τίτλος και στους υπόλοιπους ..αυτούς που περιφέρονται χωρις κανενα ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή ανησυχία να μάθουν ..ε ολους αυτούς ..δεν θέλετε να τους ξέρετε !

A post shared by @ athinaisnega on Aug 20, 2019 at 5:05am PDT