H φιλία με τον Μητσοτάκη έγινε μίσος

Ο Αριστείδης Αλαφούζος ήταν ένας επιχειρηματίας που δεν έκρυβε την ιδεολογική του ταυτότητα και τη συμπάθειά του στη Νέα Δημοκρατία. Η σχέση του με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή από την εποχή που ανέλαβε την κατασκευή του «Μont Parnes» και η κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του ’80 τον οδήγησαν στην αμέριστη στήριξη του τότε αρχηγού της αντιπολίτευσης Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. 

Η συμμαχία τους, όμως, δεν κράτησε πολύ. Και εξελίχθηκε μέσα σε τρία χρόνια από μια σχέση στοργής σε μια σχέση μίσους, με απίστευτες αποκαλύψεις που έκαναν τον εφοπλιστή από την Οία γνωστό στο πανελλήνιο. 

«Δύο ημέρες μετά την αγορά της εφημερίδας (σ.σ.: “Καθημερινή”), μας κάλεσαν ο Παύλος και η Ντόρα στο σπίτι τους στη Στησιχόρου, σε δείπνο προς τιμήν του κυρίου και της κυρίας Αλαφούζου», αναφέρει στο βιβλίο της «Σαράντα χρόνια τώρα», η πρώην υπουργός και βουλευτής Φάνη Πάλλη Πετραλιά. 

«Παρόντες είναι ο Μητσοτάκης και η Μαρίκα, ο Γιάννης Αλαφούζος με τη σύζυγό του, ο Νίκος Λιναρδάτος και η Κέλλυ Μπουρδάρα. Δεκατέσσερις συνδαιτυμόνες, όλοι φίλοι του ζεύγους Μπακογιάννη. Σε κάποια στιγμή λοιπόν σηκώνεται ο Αριστείδης Αλαφούζος και υψώνοντας το ποτήρι του λέει απευθυνόμενος στον Μητσοτάκη: “Αγαπητέ πρόεδρε, θα ήθελα να πω ενώπιον όλων των παρευρισκομένων ότι αυτή την εφημερίδα την αγόρασα μόνο και μόνο για να σας κάνω πρωθυπουργό”!».

Μετωπική σύγκρουση

Τρία χρόνια αργότερα, όμως, και ενώ ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε γίνει πρωθυπουργός, ξεκίνησε μια διαμάχη που έφτασε σε επίπεδο μετωπικής σύγκρουσης. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείτο να αδειοδοτήσει τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ, ενώ εξέφραζε και αμφιβολίες για τη νομιμότητα της μεταβίβασης της «Καθημερινής» από τον Κοσκωτά, καταγγέλλοντας ταυτόχρονα τους «νεόκοπους εκδότες» που αμφισβητούσαν τις επιλογές της. Από την άλλη πλευρά, «Καθημερινή» και ΣΚΑΪ άρχισαν να κάνουν λόγο για συνωμοσίες και εκβιασμούς από ένα σύστημα παραεξουσίας στο οποίο ενέταξαν και το περιοδικό «Εποπτεία», το οποίο είχε αρχίσει να επιτίθεται στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Καραμανλή. Η σύγκρουση της κυβέρνησης Μητσοτάκη με το συγκρότημα Αλαφούζου ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 1991 και κορυφώθηκε το καλοκαίρι του 1993 (στο μεταξύ άρχισε να εκπέμπει και η τηλεόραση του ΣΚΑΪ), με τον πρωθυπουργό να δηλώνει: «Κατηγορώ την οικογένεια Αλαφούζου ότι βρίσκεται πίσω από τη συνωμοσία της ανατροπής της κυβέρνησης». 
Ο Αριστείδης Αλαφούζος απάντησε με μια συνέντευξή του στη δημοσιογράφο των «Νέων» Τζώρτζια Κοντράρου, αποκαλύπτοντας ότι είχε χρηματοδοτήσει τη Ν.Δ. το 1989 με 600.000 δολάρια και αργότερα με μια άλλη επιταγή 1 εκατ. δολαρίων. «Τον Οκτώβριο του 1988 αποφάσισα να πάρω την “Καθημερινή”. Πριν την αγοράσω, επειδή ήταν συντηρητική εφημερίδα και ο κ. Μητσοτάκης ήταν αρχηγός της συντηρητικής παράταξης, πήγα με τον Αντώνη Σαμαρά και τον γνώρισα. Του είπα ότι θα πάρω την “Καθημερινή” και χάρηκε», ανέφερε ο Αριστείδης Αλαφούζος στη συνέντευξή του αυτή. 

Συνάντηση με τον Μπεν Μπράντλι, ο οποίος διετέλεσε διευθυντής της «Washington Post», την εποχή του σκανδάλου Watergate


«Από τότε διατηρούσαμε κάποιες σχέσεις. Με καλούσε στο σπίτι του για δείπνο. Αυτά έως το τέλος του 1989. Οι σχέσεις άρχισαν να χαλάνε για τα χρηματοδοτικά. Τι εννοώ; Ο κ. Μητσοτάκης ζητούσε διαρκώς χρήματα και κάποια στιγμή το σταμάτησα. Κι έτσι επήλθε ψυχρότης.

Τις παραμονές των εκλογών του Ιουνίου του 1989 μού ζήτησε να ενισχύσω το κόμμα. Το έκανα ευχαρίστως και με σημαντικό ποσό. Εστειλα σ’ έναν λογαριασμό στο Λονδίνο 600.000 δολάρια. Το έκανα με μεγάλη χαρά και πολλή ευχαρίστηση. Μετά από λίγο καιρό ο κ. Μητσοτάκης άρχισε να ζητάει χρήματα. Μου ζητούσε, σχετικώς με το αρχικό ποσό που έδωσα, μικρά ποσά. Και επειδή του κ. Μητσοτάκη τού ξεφεύγουν κουβέντες κατάλαβα ότι αυτά τα μικροποσά τα διέθετε όχι για τόσο θεμιτούς σκοπούς.

Εγώ δυσφόρησα και αναρωτήθηκα πού θα πάει το πράγμα. Είπαμε να βοηθήσουμε στις εκλογές, αλλά όχι κι έτσι. Την προτελευταία φορά που τον συνάντησα του είπα πως θα του δώσω ένα ποσό μεγάλο και εδώ τελειώνουμε. Τελεία και παύλα. Πράγματι, στις 12 Οκτωβρίου τού έδωσα μια επιταγή 1.000.000 δολαρίων».

Πολιτικός σεισμός

Οι δηλώσεις Αλαφούζου προκάλεσαν πολιτικό σεισμό. Το ΠΑΣΟΚ άδραξε την ευκαιρία και ζήτησε άμεσο έλεγχο των οικονομικών της Ν.Δ. κάνοντας σημαία του την υπεράκτια εταιρεία Mayo, στην οποία είχαν μεταβιβαστεί τα χρηματικά εμβάσματα. Ο κ. Μητσοτάκης αποκάλεσε τον ΣΚΑΪ «χαμαιτυπείο», ενώ ο σταθμός άρχισε να επιτίθεται μετωπικά στην οικογένεια Μητσοτάκη, με επικεφαλής τους δημοσιογράφους Γιώργο Τράγκα και Νίκο Κακαουνάκη.

Πέρασαν πολλά χρόνια για να επαναπροσεγγιστούν οι δύο πλευρές και αφού πρώτα μεσολάβησαν πολιτικές και δικαστικές διενέξεις με το ΠΑΣΟΚ να αξιοποιεί στο έπακρο αυτή τη διαμάχη. Η «Καθημερινή» άρχισε να ασκεί κριτική στην κυβέρνηση Παπανδρέου και στη συνέχεια στην κυβέρνηση Σημίτη, με την πάγια φιλοσοφία του εκδότη τους ότι τα μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να ελέγχουν και να ασκούν κριτική στην εξουσία. 

Η εκλογή του Μιλτιάδη Εβερτ και εν συνεχεία του Κώστα Καραμανλή στην ηγεσία της Ν.Δ. συνέβαλαν αποφασιστικά στην αποκλιμάκωση της έντασης, χωρίς όμως να επανέλθει η πλήρης ηρεμία μέχρι την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην προεδρία του κόμματος. 

Από το 1993 και μετά οι σχέσεις του Αριστείδη με τους πολιτικούς έγιναν πιο επιφυλακτικές. Αν εξαιρέσει κανείς μια μικρή ομάδα προσωπικών του φίλων, υπουργών και βουλευτών, όλους τους άλλους τους άκουγε με καχυποψία και τους κρατούσε σε απόσταση. Τα γεύματα με υπουργούς στον τελευταίο όροφο της οδού Σωκράτους ξανάρχισαν μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Κώστα Καραμανλή το 2004, αλλά δεν ήταν πάντα ρόδινα, καθώς ο Αριστείδης Αλαφούζος προτιμούσε πλέον απλώς να τους ακούει και σπανίως να τους εκφράζει τις απόψεις του. Είναι χαρακτηριστικό ένα γεύμα που είχε πραγματοποιηθεί με κορυφαίο τότε υπουργό, το καλοκαίρι του 2008, στο οποίο μετείχε και το δημοσιογραφικό επιτελείο της «Καθημερινής».

Ο υπουργός, νιώθοντας ασφαλής και κολακευμένος, άρχισε να επαίρεται στους συνδαιτημόνες του για τα περιουσιακά στοιχεία που είχε αποκτήσει πρόσφατα και ιδίως για το νέο του σκάφος. Ο Αριστείδης Αλαφούζος άκουγε αμίλητος και σκεπτικός. Κι όταν ο υπουργός αποχώρησε, ο εκδότης είπε στους επιτελείς του: «Αυτός έχει καβαλήσει το καλάμι. Μην του χαριστείτε».