Χρήστος Ράπτης

Με την ολοκλήρωση του PSI και την εκταμίευση της δανειακής συμφωνίας η χώρα μπαίνει στην τελική ευθεία προς τις εκλογές. Σήμερα στο ΠΑΣΟΚ θα ξέρουν αν θα υπάρξει και δεύτερος υποψήφιος εκτός από τον Βαγγέλη Βενιζέλο, που μάλλον θα διασφαλίσει τον διπλάσιο αριθμό υπογραφών από αυτόν που χρειάζεται για να υποβάλει την υποψηφιότητά του για την προεδρία του κόμματος. Εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, σε λίγες μέρες ο υπουργός Οικονομικών θα είναι ο τέταρτος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από την ίδρυσή του.

 Η υποψηφιότητα Βενιζέλου είναι και μια εξαίρεση. Εξαίρεση, με την έννοια ότι κατάφερε να επιζήσει πολιτικά έπειτα από μια εσωκομματική ήττα και να επιστρέψει. Κανείς, ή σχεδόν κανείς, δεν στοιχημάτιζε μετά την αναμέτρηση του 2007 ότι ο Βενιζέλος θα είχε μια δεύτερη ευκαιρία, επιβεβαιώνοντας όλους εκείνους που πιστεύουν ακράδαντα ότι στην πολιτική μόνο το βιολογικό τέλος κλείνει μια σταδιοδρομία.

Η επιστροφή του Βενιζέλου επιβεβαιώνει και τη στρατηγική του μετά το 2007. Αντί να επιλέξει μια τυφλή εσωκομματική σύγκρουση που θα τον οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στη διαγραφή ή την ηρωική έξοδο με μια ομάδα βουλευτών και στελεχών, επέλεξε τη νομιμότητα. Συμμετείχε στην κυβέρνηση, δεν υπονόμευσε την πλειοψηφία και ανασυγκρότησε τις δυνάμεις του. Κυρίως δικαιώθηκε η επιλογή του τον περασμένο Ιούνιο να δεχτεί να κάτσει στην ηλεκτρική καρέκλα του υπουργού Οικονομικών. Πολλοί τότε έσπευσαν να προεξοφλήσουν και πάλι το τέλος του. Πίστευαν ότι διέπραξε το μοιραίο λάθος που θα τον έφθειρε οριστικά, αφού θα χρεωνόταν τη χρεοκοπία της χώρας. Σήμερα, αποδεικνύεται ότι υπήρξε η πιο ευφυής ίσως κίνηση στην πολιτική του σταδιοδρομία. Αντιθέτως, αν είχε φυγομαχήσει στην πιο κρίσιμη συγκυρία για το έθνος, θα είχε ηττηθεί κατά κράτος. Πώς μπορείς να παραστήσεις ετεροχρονισμένα τον σωτήρα;

Παρ’ όλα αυτά, τίποτε δεν είναι ακόμα διασφαλισμένο. Αν, όπως όλα δείχνουν, εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να το οδηγήσει σε ένα αποτέλεσμα που θα το κρατήσει σε τροχιά εξουσίας ώστε να μπορέσει στη συνέχεια να το επανιδρύσει. Δεν είναι εύκολο, αλλά όχι και αδύνατο, έστω και αν η αναμέτρηση αυτή θα δοθεί σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες. Είναι προφανές ότι όλες αυτές οι τραυματικές εμπειρίες, σε συνθήκες περίπου τραγικές για τη χώρα και τον ίδιο, άλλαξαν οριστικά τον Βενιζέλο. Κυρίως φαίνεται να απελευθερώθηκε οριστικά από τα στερεότυπα μιας εποχής που ζούσε με βεβαιότητες.