Μηνάς Τσαμόπουλος

Υπάρχει όμως ένα παράδοξο. Οι ναυτικοί βρίσκονται εκτός πλάνου τόσο διεθνώς όσο και στην Ελλάδα.  Οι άνθρωποι, που εν μέσω πανδημίας,  στήριξαν  την παγκόσμια οικονομία και  φρόντισαν να μην λείψει τίποτα από ένα σπίτι ενώ διασφάλισαν και τις θαλάσσιες  συγκοινωνίες.   Aν σκεφτείτε ότι το  90% του παγκοσμίου εμπορίου γίνεται δια θαλάσσης,  ο ρόλος τους σημαντικότατος.

Και όμως δεν χαρακτηρίστηκαν «key workers»-ουσιώδεις εργαζόμενοι,  για να έχουν προτεραιότητα στον εμβολιασμό.  Τι και αν πήραν πρωτοβουλία διεθνείς οργανισμοί, εφοπλιστικές και ναυτεργατικές ενώσεις  ακόμη και μεμονωμένοι πλοιοκτήτες, αποτέλεσμα δεν βγήκε.

Στην Ελλάδα ο υπουργός Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, Γιάννης Πλακιωτάκης  πήρε πρωτοβουλία για να επισπευτεί ο εμβολιασμός των 15.000 Ελλήνων ναυτικών  εκ των οποίων 10.000 στο θαλάσσιο τουρισμό  και 5.000 στην ποντοπόρο ναυτιλία.  Αποτέλεσμα δεν είχαμε.

Μπορεί  η ναυτιλία να είναι ο ισχυρότερος πυλώνας της ελληνικής οικονομίας, μπορεί μία χώρα με το 0,15% του παγκόσμιου πληθυσμού  να ελέγχει  σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου, όμως οι ναυτικοί βρίσκονται στον πάτο του βαρελιού. 

Στην αρχή τις πανδημίας ήταν εγκλωβισμένοι στα πλοία, παγκοσμίως, 400.000 ναυτικοί και σήμερα ο αριθμός τους ανέρχεται στους 230.000 αφού λόγω των αυστηρών πρωτοκόλλων σε πολλές χώρες δεν μπορεί να γίνει εύκολα αλλαγή πληρωμάτων. Επίσης έχουν καταγραφεί θάνατοι ναυτικών λόγω   της Covid 19 πάνω σε πλοία.

Εκτός από τους ναυτικούς που είναι στα πλοία το θέμα αφορά  και εκείνους που είναι στη στεριά και περιμένουν να μπαρκάρουν.

 Και αν κάποιοι δεν νοιάζονται για  τους ναυτικούς ας εγκρίνουν την  άμεση προτεραιότητα εμβολιασμών για να προστατεύσουν  την υγεία χιλιάδων τουριστών ακτοπλοΐας, επιβατών κρουαζιέρας και ποντοπόρων πλοίων από τον κίνδυνο του κορωνοϊού που συνεχίζει να δοκιμάζει σκληρά ολόκληρη την ανθρωπότητα. Απίστευτες καταστάσεις.