Μάκης Πολλάτος

Οι εμβολιασμένοι είναι οι λίγοι, αναλογικά με τον συνολικό πληθυσμό, που έχουν κάνει το εμβόλιο που προστατεύει από την νόσο Covid. Οι σώφρονες υγειονομικοί -γιατροί και νοσηλευτές- οι Ελληνίδες και οι Έλληνες άνω των 85, οι κυβερνητικοί και οι τυχεροί από τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας. Αυτοί οι λίγοι και τυχεροί θαρρώ πως έχουν αναπτύξει ήδη μια διαφορετική συμπεριφορά. Και δεν αναφέρομαι στα αντισώματα στον κορωνοϊό, αλλά στην καθημερινή τους συμπεριφορά. Είναι πιο άνετοι, πιο χαλαροί, πιο... ελεύθεροι. Γνωρίζουν ότι το εμβόλιο τους προσφέρει προστασία από την Covid σε ποσοστό άνω του 90% κι έτσι διατρέχουν πολύ μικρό κίνδυνο να νοσήσουν, ακόμη κι αν μολυνθούν. Κι αυτό προφανώς τους δίνει... φτερά, την ώρα που οι υπόλοιποι τρέμουμε μην τυχόν και διαγνωστούμε σαν φορείς της ασθένειας.

Θα μου πείτε τώρα, είναι δυνατόν να τα λες αυτά; Είδες τους άνω των 85 να ξεσαλώνουν; Ή μήπως οι γιατροί με τις νοσηλεύτριες και τους άλλους υγειονομικούς που εμβολιάστηκαν κάνουν τίποτα... κορωνοπάρτι μετά τις ατέλειωτες εφημερίες; Σωστή σκέψη!

Η αλήθεια είναι ότι δεν αναφερόμουν στην συμπεριφορά αυτών των κατηγοριών από το μικρό -προσώρας- υποσύνολο των εμβολιασμένων.

Μάλλον όμως δεν θα μπορούσα να ισχυριστώ το ίδιο και για το υποσύνολο των κυβερνητικών που έχουν ήδη εμβολιαστεί. Βλέπεις ότι αυτοί οι λίγοι και τυχεροί που έχουν ήδη εμβολιαστεί και με τις δύο δόσεις είναι πιο ξένοιαστοι, πιο χαλαροί, πιο αμέριμνοι από τους υπόλοιπους που παραμένουμε τρομοκρατημένοι από τον φόβο της Covid. Κι όσο κι αν αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο, για να μην σας πω και... νόμιμο, δεδομένου ότι έχουν λάβει την 1η και την 2η δόση του εμβολίου, άρα δικαιούνται να αισθάνονται και να λειτουργούν διαφορετικά από τους υπόλοιπους, δεν φαίνεται και τόσο ηθικό.

Με τόσους νεκρούς καθημερινά λόγω της Covid, με αυξανόμενο τον ρυθμό των κρουσμάτων και των καθημερινών εισαγωγών στα νοσοκομεία, με εκατοντάδες διασωληνωμένους, θα περίμενε κανείς ότι οι εμβολιασμένοι που είχαν την τύχη να ενισχύσουν πρώτοι το ανοσοποιητικό τους θα ήταν λίγο πιο σεμνοί απέναντι στους ανεμβολίαστους. Θα μπορούσαν να περιμένουν λίγες εβδομάδες, αν όχι λίγους μήνες ακόμη,για να αλλάξουν συμπεριφορά, θα έπρεπε να επιδείξουν μεγαλύτερο σεβασμό στα εκατομμύρια των ανεμβολίαστων.

Στην συντριπτική πλειονότητα των πολιτών που ακόμη δεν έχουν κάνει το εμβόλιο δεν είναι μόνο οι θεωρούμενοι υγιείς, οι χωρίς υποκείμενα νοσήματα δηλαδή, αλλά και οι ευπαθείς ομάδες, οι ανοσοκατεσταλμένοι, οι καρκινοπαθείς, όσοι αντικειμενικά διατρέχουν πολύ υψηλό κίνδυνο να νοσήσουν βαριά αν κολλήσουν την νόσο Covid.

Απέναντι σε όλους αυτούς θα έπρεπε να επιδεικνύουν απλότητα και ταπεινοφροσύνη όσοι βιάστηκαν να βγάλουν τις μάσκες, να χαιρετήσουν πιο εγκάρδια, να κινηθούν πιο άνετα. Εκείνοι οι λίγοι και τυχεροί, οι προνομιούχοι κυβερνητικοί που έχουν ήδη κάνει το εμβόλιο και θεωρητικά θα μπορούσαν ακόμη και να γευματίζουν με άλλους δυο-τρεις, επίσης εμβολιασμένους, φίλους τους.

Διότι μπορεί η ζωή να συνεχίζεται παρά την πανδημία, μπορεί να είναι επιβεβλημένες και απολύτως αναγκαίες οι αποφάσεις που θα ενισχύσουν την οικονομία, οι μεταρρυθμίσεις που η κοινωνία χρειάζεται, άρα σε κάποιο βαθμό να απαιτείται η κινητικότητα των κυβερνητικών που εμβολιάστηκαν πρώτοι γιατί ανήκουν στην ηγετική ομάδα, όμως κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι η κοινωνία είναι ενιαία.

Δεν είναι μόνο ο κίνδυνος των μεταλλάξεων από το νοτιοαφρικανικό, το βρετανικό ή το βραζιλιάνικο στέλεχος του κορωνοϊού στις οποίες τα σημερινά εμβόλια μπορεί να προσφέρουν μειωμένη προστασία. Είναι το γεγονός ότι οι εμβολιασμένοι μπορεί να μην νοσούν αλλά μεταδίδουν τον κορωνοϊό στους άλλους. Είναι το καθήκον να δίνουν οι εμβολιασμένοι το καλό παράδειγμα απέναντι στους ανεμβολίαστους. Είναι η υποχρέωση να στείλουν το μήνυμα στην κοινωνία ότι ο κίνδυνος δεν έχει περάσει, ότι οι συνέπειες της πανδημίας είναι δυνητικά θανάσιμες. Πέρα από τον φόβο για το όποιο πολιτικό κόστος, οι εμβολιασμένοι πρέπει να δείξουν στην κοινότητα ότι σχεδιάζουν και λαμβάνουν αποφάσεις μελετημένες με γνώμονα τον περιορισμό της μετάδοσης της Covid, κι όχι με ράβε-ξήλωνε για την λειτουργία των λαϊκών αγορών, των super market, το take away και τόσα άλλα. Η ιστορία έχει δείξει σε όλους ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να γίνει το... click αν τα λάθη επαναλαμβάνονται.