Κώστας Τσαούσης

Η είδηση μας έρχεται από την Κύπρο και αφορά ένα από τα πλέον ηχηρά ονόματα της ελληνικής και όχι μόνον επιχειρηματικής σκηνής. Ο λόγος για τον κ. Γιώργο Δαυίδ, ο οποίος επί σειρά ετών ήταν επικεφαλής της Coca Cola 3E μιας από τις επιχειρήσεις συμφερόντων του Ομίλου Δαυίδ – Λεβέντη.

Ο κ. Δαυίδ, με απόφαση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας διορίστηκε πρόεδρος του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κύπρου. Ο διορισμός του, πέραν όλων των άλλων συμβολισμών, έχει και μια πολύ πρακτική διάσταση. Ο ισχυρός αυτός επιχειρηματίας με τη διεθνή δικτύωση και επιρροή μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμος ως εκείνο το Πρόσωπο που εκπροσωπεί ένα κρατικό πανεπιστήμιο σε μια μικρή νησιωτική χώρα της Ανατολικής Μεσογείου.

Σπεύδω να απαντήσω προκαταβολικά σε όλους όσους φλερτάρουν με την ιδέα του «διακοσμητικού» προέδρου και η απάντηση είναι απλή και πολύ σύντομη. Όχι, κάθε άλλο η θέση του προέδρου δεν είναι διακοσμητική. Διαθέτει μια ισχυρή νομιμοποίηση καθώς αποτελεί επιλογή του ίδιου του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και βάζει την υπογραφή του σε μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα της ζωής και λειτουργίας του Πανεπιστημίου.
Αντιγράφω από το site του Πανεπιστημίου Κύπρου: «Το Συμβούλιο έχει τη διαχείριση και έλεγχο των διοικητικών και οικονομικών υποθέσεων του Πανεπιστημίου και της περιουσίας του. Το Συμβούλιο καταρτίζει τον ετήσιο προϋπολογισμό του Πανεπιστημίου, που καλύπτει το οικονομικό έτος που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου και λήγει την 31η Δεκεμβρίου κάθε χρόνου, και έχει εξουσία και αρμοδιότητα να επικυρώνει τους διορισμούς και τις προαγωγές του ακαδημαϊκού και διοικητικού προσωπικού του Πανεπιστημίου. Έχει, επίσης, την ευθύνη για την εφαρμογή του περί Πανεπιστημίου Κύπρου Νόμου».

Αλλά, ας περάσουμε και στη σύνθεση του Συμβουλίου. Πιο συγκεκριμένα, το Συμβούλιο αποτελείται από τα ακόλουθα μέλη: Τον Πρύτανη και τους δύο Αντιπρυτάνεις του Πανεπιστημίου, δύο μέλη του μόνιμου ακαδημαϊκού προσωπικού που εκλέγονται από το σύνολο του ακαδημαϊκού προσωπικού, τέσσερα μέλη που διορίζονται από το Υπουργικό Συμβούλιο, τρία μέλη που διορίζονται από τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου, και που δεν μπορούν να είναι μέλη του προσωπικού του Πανεπιστημίου, ένα μέλος που εκπροσωπεί τους φοιτητές του Πανεπιστημίου, ένα μέλος που εκπροσωπεί το διοικητικό προσωπικό, το οποίο μέλος εκλέγεται από το σύνολο του προσωπικού αυτού και τον διευθυντή Διοίκησης και Οικονομικών χωρίς δικαίωμα ψήφου.

Ο Πρόεδρος και ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου διορίζονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας από τα μη πανεπιστημιακά μέλη. Στην περίπτωση που ο Πρόεδρος προέρχεται από τα μέλη που έχει διορίσει το Υπουργικό Συμβούλιο, ο Αντιπρόεδρος προέρχεται από τα μέλη που έχει διορίσει η Σύγκλητος και αντίστροφα.

Ένα μοντέλο που εμείς οι Ελλαδίτες θα κάνουμε μάλλον χρόνια για να το δούμε να εφαρμόζεται στα Πανεπιστήμια με τις πρόνοιες που έχουν θεσμοθετήσει οι Κύπριοι. Δεν τολμώ καν να σκεφτώ την προοπτική στο πηδάλιο της διεθνούς εκπροσώπησης ενός δημόσιου Πανεπιστήμιου στην χώρα μας να βρεθεί ένας ισχυρός επιχειρηματίας – ένας εφοπλιστής εν προκειμένω στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς ή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.