Χρήστος Τεντόμας

Η Αθήνα χτυπημένη απο την πολυετή ταλαιπωρία της οικονομικής κρίσης.

Η Αθήνα βρώμικη.

Η Αθήνα εγκαταλελειμμένη με περιοχές που γκετοποιούνται και αφήνονται στην εγκληματικότητα, στο φόβο , στη μοίρα τους.

Η Αθήνα με έλλειψη δημόσιων χώρων και χώρων πρασίνου.

Η Αθήνα ανοργάνωτη.

Η Αθήνα χωρίς συγκοινωνιακή πολιτική , χωρίς προσβάσιμα πεζοδρόμια, χωρίς ποδηλατόδρομους

Η Αθήνα ανοχύρωτη σε πιθανούς κινδύνους.

Στις παραδοχές ανήκει επίσης ότι όλοι μας αν μη τι άλλο έχουμε καλές προθέσεις και ίσως και κάνα δυο σκέψεις για επιμέρους αλλαγές προς το καλύτερο.

Πόσοι όμως πράγματι έχουν προτάσεις για την βιωσιμότητα της πόλης και ένα συγκεκριμένο σχέδιο για όλα όσα μπορούν και επιβάλεται να γίνουν αύριο και πόσοι πράγματι θα δουλέψουν για την εφαρμογή του.

Οι δικές μας παραδοχές για μια «Αθήνα Ψηλά».

Η Αθήνα αναμφισβήττητα επηρεάζεται απο την οικονομική κατάσταση της χώρας.

Έχει όμως δικές της αυτοτελείς δυνατότητες ανάπτυξης, όπως έχουν όλες οι πόλεις στην παγκοσμοποιημένη οινονομία.

Μπορεί να έχει δικό της αναπτυξιακό πρόγραμμα.

Μπορεί να στηρίξει τις τοπικές επιχειρήσεις.

Μπορεί να αξιοποιήσει τον τουρισμό κάνοντας ταμείο και επενδύοντας με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και όχι αξιοποιώντας μόνο ευκαιριακά το αυξημένο τουριστικό κύμα. Αυτό απαιτεί πρώτα απ’όλα στρατηγικό σχεδιασμό , συγκεκριμένο πρόγραμμα και υποδομές.

Μπορεί να οργανώσει αποτελεσματικά τον τομέα καθαριότητας, μπορεί να επανασχεδιάσει τα μέσα και τον τρόπο αποκομιδής των σκουπιδιών. Έχει το προσωπικό , έχει τα μέσα , δεν έχει σχέδιο και οργάνωση. Και γι’αυτό το λόγο δεν έχει συμμάχους. Ούτε το προσωπικό της , ούτε την κοινωνία.

Οι γειτονιές της χρειάζονται φροντίδα και σχέδιο δράσης. Ξεκινώντας απο τα απλά όπως ο φωτισμός , η επίβλεψη του δημόσιου χώρου και φτάνοντας στο σχέδιο ανάπτυξής τους.

Γιατί κάθε γειτονιά της Αθήνας έχει μια κληρονομιά, που μπορεί να αξιοποιηθεί. Έχει πολιτισμό που μπορεί να ανθήσει. Έχει επιχειρήσεις που μπορούν να δώσουν ζωή.

Οι γειτονιές που γκετοποιούνται, έχουν αφεθεί στη φτωχοποίηση και στο έλεος της ανομίας.

Τα Εξάρχεια δεν πληρούν καν τις βασικές προυποθέσεις μιας κανονικότητας, με απροκάλυπτη διακίνηση ναρκωτικών, συνεχή ταραχώδη επεισόδια, κάθε είδους παρανομία. Και όσο θεωρούν όλοι, ότι για την κοινή γνώμη είναι χαμένη υπόθεση, τόσο ενισχύεται η αδιαφορία και απομακρύνεται κάθε ελπίδα. Ποιος ενδιαφέρεται και ποιος τολμάει να σχεδιάσει για τα Εξάρχεια μια άλλη μοίρα, με ασφάλεια, ανάπτυξη της ιδιαίτερης φυσιογνωμίας της γειτονιάς, του πολιτισμού της.

Πόσο διαφορετική θα ήταν η πόλη αν υπήρχε σχέδιο για αυτές τις γειτονιές.

Η Αθήνα έχει ανάγκη αξιοποίησης του δημόσιου χώρου, και περαιτέρω ανάπτυξή τους, σε ζωτικούς δημόσιους χώρους , χώρους πρασίνου και αυτό απαιτεί σχεδιασμό.
Έχει ανάγκη απο προσβάσιμα συντηρημένα μεγάλα πεζοδρόμια.

Έχει ανάγκη το ποδήλατο και πρέπει να σχεδιάσει την ένταξή του στην καθημερινή μετακίνηση των κατοίκων της.
Τέλος έχει ανάγκη απο σχέδιο πρόληψης και αντιμετώπισης κινδύνων. Όταν σε όλη την Ευρώπη γίνονται τρομοκρατικές επιθέσεις, δεν αρκεί ούτε η αισιοδοξία ούτε τα ευχολόγια.Είναι απαραίτητο ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πρόληψης και αντιμετώπισης του κινδύνου. Είμαστε ασφαλείς, δε φοβόμαστε χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε ανέτοιμοι και απροετοίμαστοι.

Για αυτές τις δικές μας παραδοχές θα δουλέψουμε, με χάρτη το πρόγραμμά μας, που δε συντάχθηκε σε ένα γραφείο , αλλά στην καθημερινότητα της Αθήνας μας.