Δημήτρης Δανίκας

Και γιατί εκείνοι κι όχι εμείς; Γιατί ανοίγουν τα σχολεία και όχι οι εκκλησίες; Ο υπέρτατος παλιμπαιδισμός. Ασε που δεν είναι σίγουρο πως θ ανοίξουν τα σχολεία. Ασε που τα μαντάτα, με τα πολλά κρούσματα, θα προκύψουν σήμερα η το αργότερο αύριο

Τ ι είναι αυτό; Φονταμενταλισμός. Τζιχαντισμός. Φανατισμός. Κάτι σαν παραλλαγή των Αγιατολάχ της Τεχεράνης. Ιερός πόλεμος μέχρις εσχάτων. Οι μεν να κάνουν τον σταυρό τους. Και οι άλλοι, το πλήθος των Χριστιανών να κηδεύει τους νεκρούς του

Σκεφτείτε το απλά. Σεβασμιότατε μ αυτό που κάνεις εσύ, το τίμημα το πληρώνουν οι ανυποψίαστοι πιστοί. Σκεφτείτε και κάτι άλλο. Η παραβατικότητα και ο υπέρμετρος φανατισμός καταλήγουν σε πράξη αρνητική. Που στρέφεται εναντίον της Αρχιεπισκοπής. Σα να λέμε εγώ κάνω το κέφι μου και κάποιοι άλλοι πληρώνουν το γλέντι μου. Και σαν να λέμε πως έτσι η Αρχιεπισκοπή και η Ιερά Σύνοδος χάνουν κάθε αξιοπιστία στις διαπραγματεύσεις με την Πολιτεία

Το ίδιο συμβαίνει και με όλους αυτούς τους απείθαρχους και οπαδούς κάθε συνωμοσίας παρανοικής. Στην πραγματικότητα οι ζηλωτές του Αιγίου συνδέονται υπογείως με όλους αυτούς που αρνούνται την ύπαρξη του Covid και που πιστεύουν πως ο εμβολιασμός είναι πράξη εχθρική. Να μας εξοντώσουν. Να εξολοθρεύσουν τον μισό πληθυσμό της Γης

Οι μεν ζηλωτές ορμώμενοι από την βαθιά πεποίθηση πως ο αγιασμός θα εξορκίσει το κακό. Οι δε αρνητές πως ο ιός είναι επινόηση ιμπεριαλιστική. Το ένα χέρι νίβει τ άλλο και τα δύο μαζί το ίδιο πρόσωπο

Και κάτι σχετικά με τις δηλώσεις του Α. Γεωργιάδη σχετικά με τις προειδοποιήσεις κάποιων λοιμοξιολόγων και σχετικά με τον εορτασμό του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη. Εκ πρώτης όψεως κακώς η κυβέρνηση υποχώρησε. Ηταν λάθος. Το παραδέχτηκαν. Από την άλλη σκεφτείτε και την περίπτωση με το Click away

Προφανώς η κυβέρνηση θα είχε προειδοποιηθεί. Προφανώς οι ειδικοί θα συνιστούσαν ολοκληρωτικό lock down στη διάρκεια των Εορτών. Προφανώς έτσι τα κρούσματα θα είχαν περιοριστεί

Επομένως; Οσο ανεκτική ήταν η κυβέρνηση με τις εκκλησίες, το ίδιο ήταν και με το εμπόριο. Το ίδιο και με τα οικογενειακά ρεβεγιόν. Αν όλα τα έκλειναν τότε όλοι θα γκρινιάζαμε, θα αγανακτούσαμε και θα απειθαρχούσαμε. Ετσι δεν είναι;

Και στις δύο περιπτώσεις οι αντιδράσεις είναι ταυτόσημες. Από τη μια γιατί μας κλείνετε μέσα. Από την άλλη γιατί ανοίγετε και μας αφήνετε στο έλεος της πανδημίας. Τι συμβαίνει;

Η ισορροπία του τρόμου. Ανάμεσα στην Οικονομία και την Πανδημία. Το κλείνω και μετά ανοίγω. Και ύστερα πάλι κλείνω. Ποια η λύση; Μα είναι αυτονόητο. Η προσωπική ευθύνη. Ο κοινός νους. Η κοινή λογική. Ποιος άλλος, εκτός από εμένα τον ίδιο, μπορεί να προστατεύσει τη ζωή μου; Ο Γεωργιάδης και κάθε Γεωργιάδης; Όχι φίλε μου. Μοναδική, αποκλειστική προστασία η λογική. Πάρε εσύ τα μέτρα σου και άσε τον Αμβρόσιο και κάθε Αμβρόσιο να παριστάνει τον εκπρόσωπο του Θεού.

Συν Αθηνά και χείρα κίνει!