Βασίλης Στεφανακίδης

Και θεωρητικά πάντα υπήρχαν θεσμικά όργανα ελέγχου των πράξεων και παραλείψεων τόσο της δημόσιας διοίκησης όσο και της εκτελεστικής εξουσίας. Με την πάροδο δε του χρόνου μάλιστα, ήρθαν να προστεθούν και δεκάδες ανεξάρτητες αρχές που έργο τους είναι να ελέγχουν τα στραβά και τα ανάποδα της κάθε εξουσίας.

Παραταύτα, τα οικονομικά και ηθικά, σκάνδαλα όχι απλά δεν εξαλείφτηκαν αλλά κάθε τόσο έρχονται να μας καταδείξουν την ευρηματικότητα ορισμένων κοινών απατεώνων με «άκρες και πλάτες» στη δημόσια διοίκηση και στο πολίτικό σύστημα, προκειμένου να ρημάξουν κρατικά και ευρωπαϊκά ταμεία. Και μετρημένοι στα δάχτυλα όσοι τιμωρήθηκαν και μπήκαν φυλακή!

Το τωρινό μεγάλο και υπαρκτό σκάνδαλο με τη φάμπρικα που έστησαν κάποιοι απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου, όσο και να μας εντυπωσιάζει για το εύρος του, δεν μας εκπλήσσει καθόλου. Και τούτο γιατί όλοι όσοι έπρεπε να γνωρίζουν , γνώριζαν αλλά δεν έπραξαν αυτό που έπρεπε για να κοπούν μαχαίρι και από τη ρίζα όλες αυτές οι πρακτικές που εκθέτουν τη χώρα αλλά και καταδικάζουν, τις εκατοντάδες χιλιάδες πραγματικούς αγρότες και κτηνοτρόφους, που δικαιούνται επιδόματα είτε για τη στήριξη του εισοδήματος τους είτε για αποζημίωση από τις φυσικές καταστροφές.

Κι όμως σ’ αυτόν τον αμαρτωλό ΟΠΕΚΕΠΕ από τον οποίο πέρασαν δεκάδες διοικήσεις, δεν βρέθηκε μια, να αποφασίσει αλλά και να την αφήσουν, να βάλλει τάξη, να κατεβάσει τα τηλέφωνα και να μην ανέχεται πιέσεις από βουλευτές και κομματάρχες όλων των κομμάτων. Ας μη γελιόμαστε, όταν λέμε πως το σκάνδαλο με τις αγροτικές επιδοτήσεις είναι διαχρονικό, εννοούμε πως όταν αλλάζουν οι κυβερνήσεις, απλά αλλάζουν κομματικό χρώμα και οι νταραβεριτζήδες. Τα τρωκτικά άλλωστε πάντα βρίσκουν τρύπες να χωθούν στο κάθε σύστημα εξουσίας.

Και φυσικά μακριά από εμένα κάθε προσπάθεια συμψηφισμού. Έξι χρόνια βρίσκεται στην εξουσία η κυβέρνηση Μητσοτάκη , το σκάνδαλο που διερευνάται, έγινε επί των ημερών του και η παραδοχή «αποτύχαμε» να ελέγξουμε τον συγκεκριμένο οργανισμό, δεν απαλείφει τις όποιες πολιτικές και ηθικές ευθύνες.

Και μπορεί το ρουσφέτι να μην είναι ποινικό αδίκημα ωστόσο δεν παύει να αποτελεί , από καταβολής ελληνικού κράτους, μια γάγγραινα που μολύνει όλο και περισσότερα υγιή κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας. «Αφού το κάνει ο διπλανός γιατί να μην το κάνω και εγώ, κορόιδο είμαι;» Μια φθηνή δικαιολογία που την ακούμε όλο και πιο συχνά.

Δεν ξέρω, ούτε μπορώ να φανταστώ που τελικά θα μας βγάλει αυτό το νέο σκάνδαλο, τι επιπτώσεις θα έχει στην κυβέρνηση και τα στελέχη της. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν καταπίνεται εύκολα ούτε ακόμα και από τους πιο αγνούς και ανιδιοτελείς υποστηρικτές της . Η σκιά έπεσε βαριά πάνω από την πολιτική ζωή του τόπου για άλλη μια φορά, τα κόμματα της αντιπολίτευσης κατά τα ειωθότα , ζητούν παραίτηση Μητσοτάκη εδώ και τώρα, αδιαφορώντας για την επόμενη μέρα και μετρούν τη σκιά για μπόι τους και Κύριος οίδε τι μέλλει γενέσθαι και πόσο επηρεάζεται η απαιτούμενη για προκοπή σταθερότητα.

Η σκιά όμως -κι αυτό είναι το ανυπολόγιστο- έρχεται και σκοτεινιάζει , κρύβοντας και όλες τις θετικές ειδήσεις και τα πεπραγμένα. Ποιος λογαριάζει τώρα την ανεργία που έπεσε κάτω από 8% τον Μάιο, ποιος λογαριάζει την αναβάθμιση της ελληνικής κεφαλαιαγοράς μέσω της ένταξης στην Euronext, ποιος ασχολείται με την ανάπτυξη που κινείται για άλλη μια χρονιά με πολύ θετικούς ρυθμούς, ποιος αναλογίζεται για τις ελαφρύνσεις που έρχονται από την υπεραπόδοση της οικονομίας, ποιος νοιάζεται για τα δημόσια έργα που εκτελούνται σε όλη την επικράτεια, ποιος προσμετρά την ψηφιακή αναβάθμιση τους κράτους.

Το ενδιαφέρον τώρα της κοινής γνώμης, φροντίζουν κάποιοι να εστιαστεί, στους «φραπέδες», στους «χασάπηδες», στους ρουσφετολόγους βουλευτές, στα σόγια των διοικήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ και σε όλους εκείνους τους απίθανους γιδοβοσκούς και τις πιπεράτες συνομιλίες τους που έπιασε ο κοριός.

Στη Βουλή χαρές και πανηγύρια από όλους εκείνους που ψάχνουν στον ήλιο μοίρα και η χώρα αλλά κυρίως οι πολίτες μπροστά σε νέα αδιέξοδα. Μες άλλα λόγια μπλέξαμε και τα λίγα ξερά απειλούν να κάψουν και πάλι τα πολλά χλωρά.