Νάντια Μπουλέ: Τριπλή απειλή

«Είμαι τυχερή, είμαι ευγνώμων. Τα τελευταία χρόνια δουλεύω πολύ και το κυνηγάω αυτό. Είμαι αφοσιωμένη σε αυτό που κάνω. Το δουλεύω, το μελετώ. Το μιούζικαλ ως είδος το ερωτεύτηκα. Δουλεύω με σημαντικούς σκηνοθέτες που σου μαθαίνουν πράγματα. Ο Τσετ Γουόκερ, ο σκηνοθέτης του “Sweet Charity”, ετοίμασε μια παράσταση σε έξι μόλις εβδομάδες. Εφευγα 10 το πρωί από το σπίτι και επέστρεφα σχεδόν μεσάνυχτα γιατί είχα και την παιδική παράσταση “Ο Μάγος του Οζ”. Αλλά ο σκηνοθέτης ήξερε τι ακριβώς ζητούσε και ήθελε. Ναι, πλέον κυκλοφορώ με αθλητικά παπούτσια και κολάν. Εχω μεγαλώσει στην τηλεόραση. Εκανα ασταμάτητα τηλεόραση. Η αλήθεια είναι ότι εκτός τηλεόρασης μπορείς να κινείσαι πιο ελεύθερα. Οχι γιατί υπάρχουν “πρέπει”. Δεν πρέπει τίποτα. Αλλά μπαίνεις σε μια λογική που ακολουθείς τα κλισέ τύπου “το ανοιχτό ξανθό γράφει καλύτερα”. Βλακείες δηλαδή. Τώρα νιώθω πιο άνετα γιατί ωριμάζω. Μεγαλώνω και ωριμάζω. Δεν ακολουθώ κάποια κλισέ. Οσο περνάνε τα χρόνια πιστεύω ότι γίνομαι καλύτερη. Δηλαδή προσπαθώ. Βλέπω τα λάθη των άλλων και τα δικά μου και βελτιώνομαι»


«Για να πετύχεις τόσο επαγγελματικά όσο και ως άνθρωπος πρέπει να βρεις τι σε κάνει μοναδικό και ξεχωριστό», δηλώνει στο «thema people» η Νάντια Μπουλέ


Κεφάλαιο: Τηλεόραση
«Η τηλεόραση μπορεί να σε αλλάξει. Εχει τη δύναμη να σε αλλοιώσει. Δεν είναι θέμα ηλικίας. Είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας και χαρακτήρα. Είδα ανθρώπους που ασχολήθηκαν σε μεγάλη ηλικία με την τηλεόραση και έγιναν άλλοι. Είναι τρομακτικό. Συμβαίνει. Μπορείς να μπεις αλλιώς και να μη σε αναγνωρίζουν. Ούτε μόνος σου μπορείς να το καταλάβεις ότι άλλαξες. Μόνο οι άλλοι μπορούν να το δουν σε σένα. Το δικό μου οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον λειτούργησε ως σανίδα σωτηρίας. Δεν έχουν ουδεμία σχέση με το επάγγελμά μου, δεν μου άφησαν κανένα περιθώριο να ξεφύγω. Με έχει βοηθήσει πολύ το φιλικό μου περιβάλλον να πατάω στη γη. Ας υποθέσουμε ότι λόγω τηλεόρασης είχα μια mainstream εικόνα. Αλλά όταν αποφάσισα ότι θέλω να τραγουδήσω σε μουσική σκηνή και γνώρισα τον Μανώλη Λιδάκη, μια συνάντηση που χρονικά συνέβη αμέσως μετά τη συμμετοχή μου στην πρωινή εκπομπή στο MEGA, δεν με αντιμετώπισε ως τηλεοπτικό στερεότυπο.  Δεν έμεινε σε καμία ταμπέλα, μου έδωσε την ευκαιρία να περάσω από audition και μου απέδειξε ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να μένουμε σε μια ταμπέλα. Το ίδιο και ο Δημήτρης Μπάσης και ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, η Τάνια Τσανακλίδου και η Μαρία Ναυπλιώτου. Η όποια στάση σου αποκαλύπτει την προσωπικότητά σου. Απειροελάχιστοι ήταν οι κομπλεξικοί που με σχολίασαν. Και σίγουρα όχι το κοινό».

«Νέα γυναίκα μόνη ψάχνει»
«Αν θυμώνω με τον τρόπο που παρουσιάζουν μια single γυναίκα άνω των 30 τα περιοδικά και οι εκπομπές; Αν με ενοχλεί που ασχολούνται με τα κιλά, τα μαλλιά και τους συντρόφους μου; Η αλήθεια είναι πως ο τρόπος που αντιμετωπίζονται οι γυναίκες είναι στερεοτυπικός. Ισως κάποιες φορές σεξιστικός. Δες όλα τα γυναικεία sites που ασχολούνται με το τι θα φορέσεις και τι κραγιόν θα βάλεις. Οι γυναίκες πλέον είναι πολυεργαλεία, είναι καλές μαμάδες και πετυχημένες εργαζόμενες. Είναι ηρωίδες.

Συζητούσαμε πρόσφατα με την Κατερίνα Παπουτσάκη πόσο περιοριστικό είναι, αν θέλεις ψευτοσυντηρητικό, να έχουν την προσωπική ζωή μιας νέας ανύπαντρης ηθοποιού κάτω από το μικροσκόπιο.


«Το μιούζικαλ ως είδος το ερωτεύτηκα. Ο Τσετ Γουόκερ, ο σκηνοθέτης του “Sweet Charity”, ετοίμασε μια παράσταση σε έξι μόλις εβδομάδες», προσθέτει


Μόλις παντρευτείς μπαίνει το πέπλο της οικογένειας και καλύπτει τα πάντα. Ξέρεις πόσες περιπτώσεις γνωρίζω παντρεμένων ζευγαριών με φαινομενικά ευτυχισμένους γάμους που έχουν παράλληλες σχέσεις; Για κάποιον λόγο που δεν έχω καταλάβει ο γάμος και η οικογένεια σε κάνουν σωστό πρότυπο, ακόμη κι αν είναι ψεύτικα». 

New York, New York
«Τι μου έμαθε η Νέα Υόρκη; Κοίτα, η ίδια η πόλη είναι ένα σχολείο. Η καθημερινότητά της είναι έντονη. Εκεί μαζεύονται οι καλύτεροι από όλους τους χώρους. Ο ανταγωνισμός είναι αδυσώπητος. Μου έμαθε λοιπόν ότι σε αυτή τη δουλειά δεν σταματάς ποτέ να μαθαίνεις. Εμαθα ότι υπάρχει πάντα ένας καλύτερος από εσένα εκεί έξω. Για να πετύχεις τόσο επαγγελματικά όσο και ως άνθρωπος πρέπει να βρεις τι σε κάνει μοναδικό και ξεχωριστό. Πώς μπορείς να κάνεις τη διαφορά.  Πράγμα που σημαίνει συνεχή μελέτη. Εμαθα ότι μπορείς να μάθεις να κρύβεις τα αδύναμα σημεία σου. Γιατί κανείς δεν είναι τέλειος. Δεν μπορείς να είσαι τέλειος.
Οχι, δεν πήγα στη Νέα Υόρκη γιατί ψαχνόμουν να κάνω καριέρα στο εξωτερικό. Απλά ήθελα να γίνω καλύτερη στο μιούζικαλ. Στη Νέα Υόρκη αυτό είναι επιστήμη, στην Ελλάδα είναι ένας τομέας που τώρα αναπτύσσεται, στα σπάργανα. Φυσικά και είναι δύσκολα τα πράγματα στην Ελλάδα. Σε διώχνει αυτή η χώρα. Η δική μου γενιά, γεμάτη όρεξη και γνώση, έχει πλέον κομμένα φτερά. Δεν είναι προτεραιότητά μου ωστόσο να φύγω. Δεν ξέρω αν μπορώ να αφήσω πίσω όλα όσα έχω χτίσει, τη ζωή μου και να ξεκινήσω από το μηδέν. Ισως αν ήμουν 20 χρονών να το έκανα».



Τριπλή απειλή
«Τραγουδάω, χορεύω, παίζω. Καλά, φυσικά και έχω ακούσει “μα νομίζει ότι είναι τραγουδίστρια;”, “βγήκε και στο θέατρο”. Ειδικά στο ξεκίνημα. Ηταν περίεργο για τον κόσμο και κάποιους συναδέλφους. Λες και στην Αμερική οι παρουσιαστές των μεγαλύτερων σόου που το κάνουν, δες τον Τζίμι Φάλον, είναι άσχετοι; Είναι απαραίτητο, προαπαιτούμενο για έναν καλλιτέχνη να μπορεί να τα κάνει αυτά και όχι μεμπτό.  Αλλάζουν και οι συνθήκες στην Ελλάδα, γιατί όλες οι κακόβουλες κριτικές θεωρούνται πλέον κάτι κομπλεξικό και αναχρονιστικό, παλιακό. Ετοιμάζω να κυκλοφορήσω δισκογραφικά ένα αγγλόφωνο τραγούδι με τίτλο “Love me silently” με το συγκρότημα GAD. Θέλω να κάνω τα πράγματα στον κατάλληλο χρόνο και με τις κατάλληλες συνθήκες. Με τα δικά μου δεδομένα.  Οταν όμως ξεμπερδεύω από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις αρχίζω να οργανώνω ταξίδια, να περνώ χρόνο με τους φίλους μου και να κάνω όλα αυτά τα κοριτσίστικα που μας κάνουν ευτυχισμένες».