Στην παραλία άλλοτε και τώρα. Τι τραβάγανε κάποτε οι γυναίκες...

Κλείνουμε σήμερα τα αφιερώματα για τα μπάνια και τις παραλίες –λέμε να πάμε και εμείς κάπου- με μια αναδρομή στο τι συνέβαινε το 1890 και το 1938. Η πένα του Πάνου Παπαδούκα στο ΘΗΣΑΥΡΟ ας μας συνοδεύσει:
Όλη η παραλία της Αττικής –όπως και όλης της Ελλάδος άλλως τε- τώρα το καλοκαίρι παρουσιάζει ένα γραφικότατο θέαμα: Χιλιάδες κορμιά, ξαπλωμένα στη ζεστή άμμο, παραδίδονται στα χάδια του ήλιου και των ανθρώπινων βλεμμάτων.

Ας γυρίσουμε λίγα χρόνια πριν. Τα δύο φύλα τα χωρίζει μια τεραστία απόσταση. Κι’ αυτή η απόσταση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη στη θάλασσα. Στις ακτές της Αττικής κατεβαίνουν την Κυριακή, επιβαίνοντες κάρου, ομάδες από εκδρομείς.

Ξεκινούν το Σαββατόβραδο από την Αθήνα για να φθάσουν κατά τα ξημερώματα στη Γλυφάδα. Το πρόγραμμα της εκδρομής περιλαμβάνει φυσικά και το απαραίτητο μπάνιο.

Αλλά τι μυσταγωγία για την εκτέλεση του! Οι άνδρες της συντροφιάς παρακαλούνται να απέλθουν σε απόσταση, από την οποίαν οι λουόμενες γυναίκες δεν θα είναι απόλυτα ορατές δια… γυμνού οφθαλμού.

Η αποστολή αυτή όμως έχει συγχρόνως και άλλο σκοπό: Τη δημιουργία μιας γραμμής Μαζινό γύρω από το μέρος της παραλίας όπου θα πάρουν το μπάνιο τους τα θήλεα. Και αυτή η γραμμή Μαζινό θα φυλάσσεται με τέτοια άγρυπνη προσοχή, ώστε κανένας εχθρός να μην επιχειρήσει να τη διασπάσει για να προσεγγίσει το απαγορευμένο θέαμα.

Διπλοσκοποί διεσπείροντο στα γύρω επίκαιρα σημεία και μόλις αποτολμούσε την εμφάνιση του κανένας εχθρός στα σύνορα του παραδείσου, εκαλείτο να οπισθοχωρήσει επί ποινή ανασκολοπισμού.

-Απαγορεύεται, κύριος!
-Γιατί;
-Γιατί κάνουν μπάνιο οι γυναίκες.
-Καλά κι’ εγώ από πού θα περάσω;
-Να πας πίσω από το βουνό!
Όπερ και εγένετο!

Αλλά τι θα έβλεπε ο καημένος; Οι λουόμενες την εποχή εκείνη γυναίκες, δεν παρέδιδαν καμία επιφάνεια γυμνή στα αδηφάγα βλέμματα των περιέργων. Φορούσαν κάτι μακριές πουκαμίσες, οι οποίες κάλυπταν τα πάντα. Τα μόνα εντελώς γυμνά ήσαν τα πόδια και τα χέρια, αφού και το κεφάλι ακόμη καλυπτόταν από σκούφια. Αυτή βέβαια ήταν η στολή των γυναικών του λαού.

Αλλά και το ένδυμα λουτρού των οπωσδήποτε κοσμικών δεν ήταν και πολύ διαφορετικό. Ένα μαγιό πολύπτυχο και τόσο μακρύ, ώστε κάλυπτε και τις κνήμες. Και το πολύπλοκο αυτό μαγιό κρατιόταν από διάφορες κορδέλες που τις δένανε στη πλάτη, στη μέση και στα πόδια. Θέαμα απελπιστικό. Το οποίον όμως και τότε απαγορευότανε αγρίως.

Και μήπως οι άνδρες που θα είχαν την τύχη να κρυφθούν πίσω από ένα πρόχωμα για να βλέπουν, μπορούσαν να έχουν την παρηγοριά ότι θα απελάμβαναν ένα ικανοποιητικό θέαμα μετά την έξοδο από τη θάλασσα; Ούτε αυτό συνέβαινε. Η ηλιοθεραπεία ήταν άγνωστη. Οι γυναίκες μόλις έπαιρναν το μπάνιο τους κι ‘έβγαιναν από το νερό, έσπευδαν να ντυθούν αμέσως για να μη τις μαυρίσει ο ήλιος!..

**
Πόσο διαφορετικά είναι σήμερα τα πράγματα. Άντρες και γυναίκες κάνουν το μπάνιο τους μαζί. Συχνά ο Πίπης μαθαίνει την Κική κολύμπι, κρατώντας την καταλλήλως, χωρίς αυτό να εμβάλει στον ένα ή στον άλλο κακές σκέψεις.

Μετά το μπάνιο ξαπλώνονται όλοι και όλες στην αμμουδιά και οι γυναίκες προσφέρουν στο μάτι ό,τι μπορεί να επιθυμήσει. Αλλά το μάτι δεν σκανδαλίζεται πλέον. Γιατί το μάτι συνήθως σκανδαλίζεται μόνο για ό,τι δεν βλέπει...

Οι άνδρες περνούν ανάμεσα από τα ξαπλωμένα γυναικεία κορμιά, χωρίς να τα προσέχουν καν. Η γυμνότητα των δεν προκαλεί. Και ασφαλώς οι άνθρωποι της δικής μας εποχής θα βρίσκουν εντελώς φυσική την ήρεμη ζωή του Αδάμ και της Εύας που περνούσαν τις μέρες τους και τις νύχτες τους στον Παράδεισο εφοδιασμένοι μόνο με ένα φύλλο συκής, χωρίς να σκεφθούν τίποτε το ύποπτο. Και έπρεπε να βρεθεί ο ύπουλος όφις για να τους μιλήσει και για μερικά άλλα θέματα που μπορούν να απασχολήσουν δυο ανθρώπους διαφορετικού φύλου...

Εάν όμως φορούσε καμιά κομψή τουαλέτα, κολλητή στο κορμί της, δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο Αδάμ δεν θα σκεπτόταν κάπως διαφορετικά.
Βέβαια και τώρα δεν λείπουν οι εξ επαγγέλματος θαυμαστές με το μάτι να χαϊδεύει τα γυναικεία κορμιά. Αυτοί όμως αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα και δεν βλάπτουν παρά μόνο τον εαυτό τους. Οι άλλοι, οι πολλοί, προσεγγίζουν αλλήλοις με αφέλεια και με καθαρή συνείδηση.

Και από την άποψη αυτή μπορεί κανείς να πη ότι τα μπαιν-μιξτ είναι ο σπουδαιότερος παράγων της εξημέρωσης των ηθών και της ηθικοποίησης του κόσμου. Το δροσερό κύμα, που αγκαλιάζει άνδρες και γυναίκες ξεκαθάρισε το μυαλό τους από τις κακές και ενοχλητικές σκέψεις. Ας πάρουμε λοιπόν το μαγιό μας και ας τραβήξουμε για τη Γλυφάδα.

ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΝΑ ΠΕΡΝΑΤΕ ΚΑΛΑ
Για περισσότερα: https://minoas.gr/syggrafeas/sitaras-thomas/
Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς