Δεν προλάβαμε να ψάλουμε το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ και άρχισε πάλι το προεκλογικό τροπάριο (ξέρετε επισκέψεις, χειραψίες, κτυπήματα στη πλάτη, βεβιασμένα χαμόγελα, απόλυτη αισιοδοξία, πίστη για τη νίκη κλπ κλπ)
Τώρα που ξαμολήθηκαν όλοι τους στην επαρχία, φαντάζεστε τι θα γίνεται στα καφενεία από πολιτικές συζητήσεις. Αφορμή να πούμε και δύο λόγια για το θέμα «Όταν ο Έλληνας συζητά»
Παρακολουθώντας τις προάλλες την παράσταση του stand up ηθοποιού Γιώργου Χατζηπαύλου, στο Μέγαρο Μουσικής, βίωσα παράλληλα, γύρω μου, το κλασικό πια κοντσέρτο για βήχα
Άρχισε η αντίστροφη μέτρηση για τις δημοτικές εκλογές. Τα ΜΜΕ γέμισαν με χαμογελαστές κυρίες και κυρίους. Από την ΕΣΤΙΑ του 1931 ακολουθεί ένας αρκετά πικρόχολος σχετικός σχολιασμός
Υπήρχαν δύο είδη ξενύχτηδων, του Συντάγματος και της Ομόνοιας - «Οι πραγµατικοί νυκτόβιοι ζούσαν δύο ζωές: τη ζωή της ηµέρας και τη ζωή της νυκτός» γράφει χαρακτηριστικά ο Μίλτος Λιδωρίκης