ΣΥΡΙΖΑ για το «μπλόκο» της ΕΕ στα Σκόπια: Φταίει η πολιτική αδράνειας της κυβέρνησης

Χωρίς αναφορά στο βέτο της Γαλλίας και με την επισήμανση ότι Δανία και Ολλανδία είχαν πιο ενεργό ρόλο από την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ο ΣΥΡΙΖΑ επιρρίπτει τις ευθύνες για το ευρωπαϊκό μπλόκο σε Σκόπια και Αλβανία στην πολιτική αδράνειας που όπως αναφέρει ακολούθησε τους τελευταίους μήνες η κυβέρνηση της ΝΔ.

Συγκεκριμένα στην κοινή δήλωση του τομεάρχη Εξωτερικών, Γ. Κατρούγκαλου, και της αν. τομεάρχη Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Σ. Αναγνωστοπούλου, σχετικά με τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις για τη Βόρεια Μακεδονία και Αλβανία και την παρεμπόδιση της έναρξής τους, σημειώνουν:

«Η ΕΕ εγκλωβισμένη στις αντιφάσεις της και στη σύγκρουση συμφερόντων των κρατών-μελών της, δεν κατέληξε στη Σύνοδο Κορυφής, σε απόφαση για έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την Αλβανία και τη Βόρεια Μακεδονία.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας παθητικά τη γερμανική θέση διασύνδεσης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Αλβανίας και Βόρειας Μακεδονίας, ούτε προχώρησε επί τρεις μήνες σε οποιαδήποτε διπλωματική πίεση προς την Αλβανία για την επίλυση των ανοικτών ζητημάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, ούτε βέβαια αξιοποίησε τη Συμφωνία των Πρεσπών για την προώθηση του ρόλου της Ελλάδας τόσο εντός της ΕΕ όσο και στα Βαλκάνια, ως πυλώνας σταθερότητας και ειρήνης. Το αποτέλεσμα ήταν η Δανία (!) και η Ολλανδία να έχουν πιο ενεργό ρόλο στις διαβουλεύσεις για τα Δυτικά Βαλκάνια, από την Ελλάδα.

Η πολιτική που είχε η ελληνική κυβέρνηση μέχρι τις 7 Ιουλίου του 2019, της επέτρεπε να αναδείξει το ρόλο της χώρας, αλλά και να προωθεί την έναρξη ενταξιακών διαδικασιών της Βορείου Μακεδονίας ως κρίσιμο βήμα σταθερότητας και ειρήνης στα Βαλκάνια. Παράλληλα, της επέτρεπε να πιέζει προκειμένου για την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, να τίθεται ως προϋπόθεση η υπεράσπιση των δικαιωμάτων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.

Δυστυχώς η κυβέρνηση της ΝΔ φαίνεται να επανέρχεται στην παρωχημένη και ατελέσφορη για τη χώρα μας και την περιοχή, πολιτική της αδράνειας και του παθητικού παρατηρητή των αποφάσεων που άλλοι λαμβάνουν για τη γειτονιά μας».