Το «ονειρικό τοπίο» ενός πιανίστα

Ο Μάνος Κιτσικόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου σπούδασε πιάνο με τους καθηγητές Μάξ και Γιάννη Χάλλεκερ, ανώτερα θεωρητικά με τον Αλέξανδρο Διονάτο και Μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στην συνέχεια σπούδασε στην Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου με την Joanna MacGregor, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα, Μaster of Arts αποσπώντας τον τιμητικό τίτλο, DipRam award, ως την υψηλότερη διάκριση που δίνεται στην Ακαδημία.

Για τις σπουδές του στο Λονδίνο έχει αποσπάσει υποτροφία από τα Ιδρύματα: Ωνάση, Athena Scholarship και Life Action Trust. Κατά την διάρκεια των σπουδών του έλαβε διάφορα βραβεία όπως τα Dorothy Briant Award (2012,2013) , LIoyd Hartley Prize (2013) ενώ έχει συμπράξει ως σολίστ με διάφορες ορχήστρες όπως την Janacek Philharmonic, Royal Academy Big Band ,την Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων, Ορχήστρα Σύγχρονης μουσικής της ΕΡΤ, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών και έχει πραγματοποιήσει εμφανίσεις και ρεσιτάλ σε Ελλάδα, Αγγλία, Tσεχία και Γερμανία (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Ωδείο Ηρώδου Αττικού, Αίθουσα Φιλολογικού Συλλόγου "Παρνασσός", Μουσείο Μπενάκη, Royal Opera House, Southbank Center, Kensington Palace κ.α.).

Τον Δεκέμβριο του 2016 του απονεμήθηκε το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών, ''Ελένης Τ. Μυκονίου'' .

Παράλληλα με τις κλασσικές του σπουδές , έχει ασχοληθεί και πειραματιστεί με πολλά διαφορετικά μουσικά στυλ και εκδηλώνει έντονο ενδιαφέρον για τον αυτοσχεδιασμό. Τον Ιούνιο του 2017 ολοκλήρωσε το απαιτητικό πρόγραμμα Artist Diploma in Piano Performance (Level 8 Doctorate) στην Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου. Τον Απρίλιο του 2018 συμμετείχε στην μουσικοθεατρική παράσταση “Dimitri Schostakovich :Alegria op. 147” σε σκηνοθεσία του Σωτήρη Χατζάκη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.

Το παραπάνω βιογραφικό ζήτησα και έλαβα από τον Μάνο Κιτσικόπουλο με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή του στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τίτλο «The sounds of a Dream» στο Υποσκήνιο Β΄ της Αίθουσας Αλεξάνδρα Τριάντη.

Στις 19 Ιανουαρίου παρουσιάζει ένα ρεσιτάλ πιάνου όπου όπως διαβάζω στο σχετικό ενημερωτικό σημείωμα στην ιστοσελίδα του Μεγάρου: «Σε ένα ονειρικό τοπίο γεμάτο χρώματα, εικόνες και ήχους επιχειρεί να μας παρασύρει δημιουργώντας έναν πολυσυλλεκτικό καμβά, με αυτοσχεδιαστική διάθεση, από τον Τσικ Κορήα στον Σατί και τους Μπητλς ως τον Σάμιουελ Μπάρμπερ και την απαιτητική –σπάνια παρουσιαζόμενη στην Ελλάδα– Σονάτα του για πιάνο, έργο 26».