Σπύρος Γκουτζάνης

Έχουν συμβάλλει τα μάλα στην καταστροφή της χώρας και επιμένουν. Είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες όλων των κατηγοριών, γιατροί, δικηγόροι, μηχανικοί, αλλά και ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, ακόμη και μεταφορείς. Όλη την χρυσή δεκαετία του 2000 ήταν οι ευνοημένοι της πλαστής ευημερίας. Πχ εισοδήματα των 100.000-200.000 ευρώ έμεναν αδήλωτα. Αντί να φορολογούνται με 20-40% όπως όλοι εκείνοι που δεν μπορούσαν να φοροδιαφεύγουν εκείνοι δήλωναν ελάχιστα πλήρωναν ψίχουλα και στις ακραίες περιπτώσεις οι πιο ανήθικοι από αυτούς έπαιρναν και επιστροφές από τη εφορία. Γιατί τί άλλο είναι μεγαλοδικηγόρος ή γιατρός με δικό του ιατρείο και μεγάλη πελατεία να δηλώνουν ετήσιο εισόδημα 10.000 ή 20.000 ευρώ.

Εάν όλοι αυτοί οι ελεύθεροι επαγγελματίες της μεσαίας τάξης πλήρωναν κανονικά τους φόρους τους -που μετριούνται σε αρκετές δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ απο το 2000 και μετά- η Ελλάδα δεν θα ήταν στη θέση που είναι σήμερα. Όχι ότι θα ήταν παράδεισος ή ότι δεν θα είχε όλα τα υπόλοιπα προβλήματα - αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας, χαμηλή παραγωγικότητα, γραφειοκρατία κλπ- αλλά δεν θα είχε χρέωκοπήσει, δεν θα είχε περιέλθει στην ξεφτύλα των μνημονίων και της υποτέλειας. Βγαίνει αυτό με απλή αριθμητική. Αν υπολογίσει πόσοι είναι οι ελεύθεροι επαγγελματίες τί ποσά δήλωναν, τί πλήρωναν και πόσα απέκρυπταν.

Όλοι αυτοί που πέρασαν πολύ καλά την χρυσή εποχή εξακολουθούν να περνούν καλά και τώρα. Ενδεχομένως τα εισοδήματά τους να έχουν μειωθεί λόγω της γενικότερης οικονομικής καχεξίας, αλλά βγαίνουν οικονομικά και επιπλέον έχουν τις αποταμιεύσεις από τα προηγούμενα χρόνια, τους φόρους δηλ που δεν πλήρωναν και τώρα τους πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι. Εξακολουθούν να αποκρύπτουν αν και λιγότερα ενώ όσοι δεν μπορούν να ξεφύγουν υπερφορολογούνται. Σκεφτείτε μόνο πόσοι εξακολουθούν να μην κόβουν αποδείξεις.

Έχουν πλάκα οι φοροφυγάδες. Τους συναντά κανείς παντού, σε οικογενειακές συνεστιάσεις, στις ταβέρνες, στις καφετέρειες, στα καφενεία. Έχουν γνώμη για όλα, τους φταίνει οι δημόσιοι υπάλληλοι που ήταν πολλοί και ήταν τεμπέληδες, τα χώνουν στους πολιτικούς που κατέστρεψαν την χώρα, επιτίθενται στους δασκάλους και τους καθηγητές γιατί δεν δουλεύουν πολύ -παρότι οι περισσότεροι εξ αυτών στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία έχουν άποψη- κατακεραυνώνουν τους απεργούς που κλείνουν τους δρόμους, βρίζουν τους αγρότες που είναι η καλομαθημένη τάξη. Ήταν εναντίον του Σαμαρά όταν ο Σαμαράς ήταν αντιμνημονιακός, τώρα είναι “σαμαρικοί” και εναντίον του Τσίπρα, αν ο Τσίπρας “γίνει υπεύθυνος” θα πάνε και μαζί του αντίθετα τους φαίνεται υπεύθυνο η Παπαρήγα και ο Κουτσούμπας. Είναι αυτό το ποσοστό της κοινωνίας, περί το 20% που ακόμη αντέχει, που ακόμη γι αυτούς είναι μακρυά ο γκρεμός που καταπίνει ήδη την πλειοψηφία. Είναι οι στυλοβάτες τους συστήματος, εκείνου που τους εξέθρεψε και εξακολουθεί να τους υποθάλπει και εκείνοι του ανταποδίδουν και το στηρίζουν. Με την ψήφο τους, με τις τοποθετήσεις τους στις δημοσκοπήσεις, με την πολεμική τους στις κοινωνικές συναναστροφές εναντίον όλων των άλλων.

Φυσικά έχουν συνολική άποψη. Λένε: αυτά που περιλαμβάνουν τα μνημόνια έπρεπε να τα κάνουμε μόνοι μας, ας γίνουν έστω και έτσι με τον δύσκολο τρόπο, κάποτε έπρεπε να γίνουμε κράτος, τί σας ενοχλεί ότι επιτέλους αρχίζουν και εφαρμόζονται οι νόμοι; Μόνο ένας νόμος τους διαφεύγει, μόνο για έναν νόμο δεν απαιτούν να εφαρμοστεί, τον βασικό νόμο μίας πολιτείας χωρίς την εφαρμογή του οποίου όλα καταρρέουν και η πατρίδα καταστρέφεται, το νόμο -που είναι και ηθικός- και επιβάλλει ότι όλοι πρέπει να συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη.