Ματίνα Ηρειώτου

Θα πει κάποιος: Μα είχε πάρει τη θέση μιας άλλης, με την ίδια ανάγκη για δουλειά που είχε και η 53χρονη, η οποία όμως είχε τελειώσει το δημοτικό και έπρεπε εκείνη να είχε προσληφθεί. Πράγματι. Ο νόμος είναι σαφής: Πλαστογραφία μετά χρήσης κλπ κλπ. Μα αν ο νόμος ήταν... τιμοκατάλογος δεν θα χρειάζονταν δικαστές και κρίση, απλώς θα επιβαλλόταν η πρόβλεψη του καταλόγου. Και ναι, ας δεχθούμε ότι η 53χρονη έχει διαπράξει κακουργήματα, αλλά μήπως η επιβολή ποινής κοινωνικής εργασίας, αντί για εκείνη της στέρησης της προσωπικής της ελευθερίας, θα αποκαθιστούσε τη «βλάβη»;

Η φυλάκιση της 53χρονης καθαρίστριας από το Βόλο πέρα από προσβολή στο κοινό περί δικαίου αίσθημα, όμως, αναδεικνύει και μια απίστευτη ειρωνεία: Μια καθαρίστρια βρεφονηπιακού σταθμού θα ζει -αν δεν αλλάξει άμεσα κάτι- τα επόμενα δέκα χρόνια της ζωής της στη φυλακή. Η θύελλα των αντιδράσεων προκάλεσε ήδη την αντίδραση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου. Είναι ένα πρώτο, σημαντικό βήμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αρκέστηκε σε μια ανακοίνωση που επισήμανε (προς ποιον, άραγε) ότι πρέπει να αναθεωρηθεί το νομικό πλαίσιο. Θυμόμαστε όμως, ότι όταν βρισκόταν στην άλλη όχθη, της αντιπολίτευσης είχε κάνει σημαία τα κόκκινα γάντια των καθαριστριών... Ιδού η Ρόδος, λοιπόν.