Γιώργος Κουμουτσάκος

Η σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ που ξεκινά σήμερα στη Μαδρίτη, ενώ μαίνεται η βάναυση επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία, είναι μια από τις σημαντικότερες στην 73χρονη ιστορία της Ατλαντικής Συμμαχίας. Σε κάθε περίπτωση πάντως είναι η σημαντικότερη στην μεταψυχροπολεμική εποχή, από την πτώση, δηλαδή, του άλλοτε «σοβιετικού μπλοκ».

Στην ημερήσια διάταξη των εργασιών της δεσπόζουν δύο μείζονος σημασίας θέματα: πρώτο, η στρατηγική κατεύθυνση - το στρατηγικό δόγμα θα μπορούσε να πει κάνεις - της Συμμαχίας για την επόμενη δεκαετία και δεύτερο, η ιστορικής σημασίας διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την ένταξη σε αυτό της Σουηδίας και της Φινλανδίας. Αυτή την διεύρυνση μαζί με όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ, πλην Τουρκίας, υποστηρίζει αποφασιστικά , ξεκάθαρα και η Ελλάδα από την πρώτη στιγμή.

Η διεύρυνση αυτή πρόκειται για μείζονα αλλαγή στις γεωπολιτικές-γεωστρατηγικές ισορροπίες στην ευρωπαϊκή Ήπειρο. Οι δύο αυτές βορειοευρωπαϊκές χώρες εγκαταλείπουν την παραδοσιακή και σταθερή για μακρύ χρόνο, ουδετερότητά τους προκειμένου να γίνουν πλήρη μέλη της ισχυρότερης στρατιωτικής-αμυντικής συμμαχίας του κόσμου.

Την «ανατρεπτική» αυτήν απόφαση πήραν οι κυβερνήσεις τους με συντριπτική στήριξη της κοινής τους γνώμης.Λόγος ήταν το ισχυρό αίσθημα ανασφάλειας που δημιούργησε σε αυτές τις χώρες η επικίνδυνη έξαρση του αναθεωρητισμού και επεκτατισμού της γειτονικής τους Ρωσίας, όπως αυτή αποτυπώθηκε στην απρόκλητη και απροκάλυπτα παράνομη εισβολή της στην Ουκρανία.

Η διεύρυνση αυτή θα είναι εξέλιξη ιστορικής σημασίας και βαρύτητας καθώς αλλάζει ριζικά βασικές σταθερές της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας όπως τη γνωρίζαμε από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου χρονικόδιάστημα κατά το οποίο η ουδετερότητα της Σουηδίας και της Φινλανδίας ήταν θεμελιώδες χαρακτηριστικό της.

Ο τουρκικός εκβιασμός

Και όμως, αυτήν την ιστορική και πολυσήμαντη εξέλιξη απειλεί να εμποδίσει η απολυταρχική, της του ενός ανδρός αρχής, Τουρκία. Κατ´ουσίαν, η Ερντογανική Τουρκία διαφωνεί με τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία και γίνονται σεβαστά τα ατομικά δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες στις δύο αυτές υποδειγματικά δημοκρατικές χώρες!

Πρόκειται για ανήκουστο εκβιασμό, όχι μόνον των δύο αυτών χωρών, αλλά και του όλου της Συμμαχίας, το σύνολο των κρατών-μελών της οποίας - πλην της Τουρκίας βεβαίως - επιθυμούν αυτήν την τόσο κρίσιμη, διπλή διεύρυνση.

Η Τουρκία όμως, δεν περιορίζει εκεί την ατζέντα του ανατολίτικου παζαριού που σχεδιάζει να κάνει τις επόμενες ημέρες στις αίθουσες και στους διαδρόμους της Συνόδου Κορυφής στη Μαδρίτη. Προσθέτει και άλλα θέματα. Σύμφωνα με τα ασφυκτικά ελεγχόμενα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, τα θέματα αυτά αφορούν, πέραν των συνομιλιών για την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, «το διάδρομο σιτηρών, τον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας, το πρόβλημα των νησιών με την Ελλάδα, τη σχεδιαζόμενη επιχείρηση στη βόρεια Συρία και την παγκόσμια οικονομία».

Προφανώς, αυτό που άμεσα θίγει τα ελληνικά συμφέροντα είναι το υψηλά πιθανό ενδεχόμενο να τεθεί από την τουρκική πλευρά, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, θέμα αφοπλισμού των νησιών μας του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου και μάλιστα ως προϋπόθεσης για να αναγνωρίσει η Τουρκία την ελληνική κυριαρχία σε αυτά !

Για όσους γνωρίζουμε εκ πείρας το πως κινείται και διαπραγματεύεται η τουρκική διπλωματία στο πολυμερές περιβάλλον των Ευρωπαϊκών και Διεθνών Οργανισμών, θα πρέπει να αναμένεται η από πλευράς Τουρκίας «διαπραγματευτική διασύνδεση» διαφόρων θεμάτων της ατζέντας που η ίδια θα «κατεβάσει». Η Τουρκία διευρύνει και διασύνδεει τις απαιτήσεις της, κατ´εφαρμογή της ανατολίτικης λογικής «Ζήτα, ζήτα και πάλι ζήτα, ζήτα ξανά. Στο τέλος κάτι θα πάρεις».

Είναι πιθανόν λοιπόν ο Ερντοάν να επιχειρήσει σε κάποιο στάδιο της διαπραγμάτευσης, να συνδέσει τεχνητά τον εκβιασμό για την διεύρυνση του ΝΑΤΟ με το απαράδεκτο αίτημα αφοπλισμού νησιών μας, αξιοποιώντας και το γεωγραφικό ρόλο που μπορεί να έχει η Τουρκία στη ροή του διεθνούς επισιτιστικού εμπορίου.

Η ισχυρή ελληνική θέση

Η Ελλάδα είναι απολύτως έτοιμη να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί οποιοδήποτε διπλωματικό τερτίπι της τουρκικής πλευράς. Έχει μαζί της το διεθνές δίκαιο και κυρίως την τουρκική προκλητική αμετροέπεια και επιθετικότητα.

Συγκεκριμένα, όταν ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου δηλώνει «Η Τουρκία εκτείνεται πέραν των συνόρων και αισθάνεται ασφυκτικά στα παρόντα σύνορά της» και ο Αντιπρόεδρος της Τουρκίας Φουάτ Οκτάι δηλώνει, -υπαινισσόμενος ακόμα και στρατιωτική σύγκρουση-, ότι «θα αμφισβητήσουμε την κυριαρχία των νησιών και όπου πάει», μας δίνουν ένα «δώρο» για εκμετάλλευση.

Η τουρκική εκδοχή της λογικής του «ζωτικού χώρου» που παραπέμπει σε λογική και πολιτική Πούτιν στην Ουκρανία, επιβεβαιώνει τον αναθεωρητισμό και επεκτατισμό της Τουρκικής Πολιτείας.
Άλλωστε η Άγκυρα δεν έχει μείνει στα λόγια. Έχει κάνει πράξη την πολιτική αυτή στη Συρία, στο Ιράκ, στην Κύπρο. Είναι εφαρμοσμένη πολιτική. Η λογική αυτή είναι και η βάση της «Γαλάζιας Πατρίδας».

Να λοιπόν ποια χώρα ζητά τον αφοπλισμό των νησιών μας!

Να γιατί εμείς φροντίζουμε, ως οφείλουμε, για την ασφάλεια και την άμυνά τους σύμφωνα με την αρχή της νόμιμης άμυνας και το Άρθρο 51 - ΟΗΕ. Άλλωστε και μόνον το γεγονός ότι η Τουρκία έχει κηρύξει «casus belli» κατά της Ελλάδας, δικαιολογεί απολύτως το χρέος και δίκιομας να έχουμε οπλισμένα σαν «αστακούς» τα νησιά μας.

Η Τουρκία παρ´όλα αυτά, είναι πολύ πιθανόν να ασκήσει πιέσεις προκειμένου να ξεκινήσει σε νατοϊκό πλαίσιοσυζήτηση και διάλογος, για θέματα απτόμενα της άμυνας και εδαφικής μας κυριαρχίας. Δηλαδή για θέματα αδιαπραγμάτευτα για την Ελλάδα, τα οποία άλλωστε έχουμε επίσημα εξαιρέσει από την αρμοδιότητα του Διεθνούς Δικαστηρίου, ήδη από το 2014.

Ας καταλάβει η Άγκυρα ότι δεν μπορεί να εκβιάζει όλους τους συμμάχους της. Δεν μπορεί να εκβιάζει τους πάντες. Και πάντως όχι την Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνει αντικείμενο και τμήμα του εκβιασμού που προσπαθεί να ασκήσει η Τουρκία στο ΝΑΤΟ μέσω Σουηδίας και Φινλανδίας.

Εάν χρειαστεί απαντώντας σε πιθανό εκβιασμό θα υπενθυμίσουμε ότι, ως συνεπές μέλος του ΝΑΤΟ, η Ελλάδα έχει όλα τα δικαιώματα που προβλέπει η ιδρυτική του ΝΑΤΟ Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού του 1949, και θα προστατεύσει τα δικά της εθνικά συμφέροντα.
Και ο νοών νοείτω.