Γιάννης Σερέτης

Μετά και από τις πρόσφατες δηλώσεις του Σεργκέι Ρεμπρόφ ο οποίος ξεκαθάρισε ότι τουλάχιστον μέχρι και το τέλος των προκριματικών του Μουντιάλ θα βρίσκεται στον πάγκο της εθνικής Ουκρανίας, όλα ξεκαθάρισαν προσωρινώς. Τουλάχιστον μέχρι τις 16 Νοεμβρίου, ο Χρήστος Κόντης θα είναι ο κόουτς της ομάδας. Σε επτά ματς, εκ των οποίων τα πέντε είναι εκτός έδρας: κατά σειρά εναντίον Αρη (εκτός), Φέγενορντ (εκτός), Αστέρα (εντός), Ατρόμητο (εκτός), Βόλο (εκτός), Μάλμε (εκτός) και ΠΑΟΚ (εντός). Πέντε μακριά από την έδρα του κι’ ένα ντέρμπι στη Λεωφόρο εναντίον του Δικέφαλου! Πόσο πιο δύσκολο θα μπορούσε να είναι όλο αυτό για τον Κόντη;

Και γίνεται ακόμα πιο δύσκολο για διαφορετικούς λόγους. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που καλείται να αντιμετωπίσει σ’ αυτόν το δεύτερο «δικό» του κύκλο ο προπονητής του Παναθηναϊκού είναι ότι η ομάδα του δεν έχει περιθώρια απώλειας βαθμών. Αν, για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός είχε νικήσει τους Γκόου Αχέντ Ιγκλς και είχε έξι βαθμούς στις πρώτες δύο αγωνιστικές του Europa League, δεν θα είχε πρόβλημα ακόμα κι αν έπαιρνε μόνο έναν βαθμό στα δυο προσεχή διαδοχικά εκτός έδρας παιχνίδια του, εναντίον της Φέγενορντ και της Μάλμε. Τώρα, μετά από το σοκαριστικό 1-2 του ΟΑΚΑ, αυτό το «περιθώριο» δεν υπάρχει. Αν ηττηθεί από τη Φέγενορντ θα κατρακυλήσει κάτω από τη μέση της βαθμολογίας κι αν ηττηθεί κι απ’ τους Σουηδούς θα φτάσει κάτω από την 24η θέση.

Στο πρωτάθλημα; Αν δεν νικήσει τον Αρη θα απομακρυνθεί και πάλι από τους ανταγωνιστές του. Στο Κύπελλο; Αν δεν επικρατήσει επί του Ατρομήτου στο Περιστέρι πιθανότατα δεν θα τερματίσει στην πρώτη τετράδα της League Phase του Κυπέλλου και θα υποχρεωθεί να παίξει τον Ιανουάριο μονό ματς στα play offs.

Δεύτερο ζήτημα είναι οι απουσίες σημαντικών παικτών και ο μικρός βαθμός ετοιμότητας άλλων. Ο τραυματισμός του Ντέσερς που έχει πετύχει τρία γκολ σε έξι ματς, το μεταβατικό στάδιο του Πελίστρι και του Ρενάτο Σάντσες, ο ελάχιστος χρόνος συμμετοχής που έχουν πάρει ο Ταμπόρδα και ο Πάντοβιτς, όλα αυτά είναι προβλήματα. Συνδυαστικά μ’ αυτά, ο Κόντης καλείται να διαχειριστεί και τη δεδομένη κόπωση υπερφορτωμένων παικτών. Λίγων, αλλά σημαντικών. Ο Μπακασέτας κυρίως, ο Τσέριν, ο Σφιντέρσκι, παίζουν ακατάπαυστα στον Παναθηναϊκό και στις εθνικές ομάδες τους…

Τρίτο μεγάλο πρόβλημα συνολικά για τον οργανισμό του Παναθηναϊκού είναι η μεγάλη απογοήτευση των οπαδών, η οποία μεταφράζεται είτε σε «απόσταση» από το Τριφύλλι, είτε σε φοβερή γκρίνια και μουρμούρα. Η ήττα από τους ΄Γκόου Αχέντ Ιγκλς, η οποία «μουτζούρωσε» την τεσσάρα στην Ελβετία επί των Γιουνγκ Μπόις έκανε τεράστια ζημιά στην ομάδα διότι «ξενέρωσε» τεράστια μερίδα των οπαδών της, στους οποίους είχε ανάψει για τα καλά η φλόγα της Ευρώπης!

Υπάρχουν, βέβαια και κάποια λιγοστά, αλλά σημαντικά ατού για τον Ελληνα τεχνικό. Το πιο σημαντικό είναι ότι επί των ημερών του έχουν «ενεργοποιηθεί» παίκτες οι οποίοι ήταν εκτός πλάνου για τον Ρουί Βιτόρια. Ο Ινγκασον, ο Ζαρουρί, ο Λαφόν, ο Γερεμέγεφ, ο Καλάμπρια… Κι έχει να περιμένει ακόμα από τον Ταμπόρδα, τον Πάντοβιτς, τον Πελίστρι, τον Σάντσες. Επίσης επί των ημερών του αρκετοί παίκτες βελτίωσαν την απόδοσή τους ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του Τετέ! Αλλά και του Σφιντέρσκι, του Μπακασέτα, του Τσέριν, του Ινγκασον, του Τσιριβέγια, του Ζαρουρί.

Ολοι αυτοί, όλο το γκρουπ, εμπιστεύεται περισσότερο τον Κόντη από τον Βιτόρια. Πιστεύει περισσότερο στη δουλειά, τη μεθοδολογία, το σχέδιό του. Πιθανώς διότι οι κεντρικές βασικές ποδοσφαιρικές αρχές του πλάνου του ανταποκρίνονται στις δικές τους πεποιθήσεις. Ο Κόντης είναι πολύ πιο σαφής και αναλυτικός στις πληροφορίες που μεταδίδει στους παίκτες και το μοντέλο του δείχνει να ταιριάζει περισσότερο στα χαρακτηριστικά τους, ενώ δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί και η μεγαλύτερη «ζεστασιά» στην επικοινωνία μαζί τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η συντριπτική τους πλειονότητα δεν είχε καλές σχέσεις με τον Ρουί Βιτόρια.

Το ζητούμενο, βέβαια, για τον Παναθηναϊκό είναι να το αποδείξουν στο γήπεδο. Διότι οι διεθνείς μας δεν το απέδειξαν με τον Γιοβάνοβιτς, τον οποίο επίσης γουστάρουν…