Δημήτρης Δανίκας

Ο σύντροφος Νίκος Φίλης επιμένει. Η μουσουλμανική μειονότητα λοιπόν, γιατί όχι και τουρκική μειονότητα. Οι αποκαλύψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Προσφάτως μάλιστα ο διπλωμάτης Γιώργος Αυφαντής αποκαλύπτει με άρθρο του τα ακόλουθα ανατριχιαστικά:

Λέει λοιπόν πως ήρθε «κατάμουτρα αντιμέτωπος σε ανύποπτο χρόνο (Ιούνιος 2014) με την πικρή αλήθεια της προνομιακής επιρροής της τουρκικής πρεσβείας στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και με απτή συναλλαγή: προώθηση τουρκοφρόνων πολιτευτών τύπου Ζεϊμπέκ (τώρα πλέον και του Οζγκιούρ, 2 στα 2!) στην ελληνική Βουλή μέσω ΣΥΡΙΖΑ, έναντι μαζικής κατάθεσης στο εκλογικό ταμείο του κόμματος των 30-40.000 περίπου μειονοτικών ψήφων, χονδρεμπορικής επιρροής της τουρκικής πρεσβείας σε Ροδόπη και Ξάνθη»

Κάπως έτσι οι τόσο ευαίσθητες και τόσο εθνικές κόκκινες γραμμές παραβιάζονται ασυστόλως και ανερυθριάστως. Κάπως έτσι το τουρκικό προξενείο που λειτουργεί υπέρ συμφερόντων Ερντογάν και σουλτανάτου σπάει πλάκα. Κάπως έτσι ο τάχα σουλτάνος της τάχα Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ανοίγει σαμπάνιες και απειλεί πως αν η Ελλάδα δεν επιθυμεί ειρήνη στο Αιγαίο, προειδοποιεί πως υπάρχουν και άλλες πολιτικές προς εφαρμογή. Τουτέστιν θερμό επεισόδιο

Και κάπως έτσι τα τρία μεγάλα κόμματα έχουν βγάλει μαχαίρια όπου οι ταχαριστεροί του Αλέξη από τη μια δηλώνουν πως ναι μεν «μουσουλμανική μειονότητα» από την άλλη εξακολουθούν να πορεύονται και να πριμοδοτούν τους εκλεκτούς του τουρκικού προξενείου. Και το ένα και το άλλο, δηλαδή το παζάρι «το ατομικό δικαίωμα του καθενός να αυτοπροσδιορίζεται όπως εκείνος γουστάρει»

Το έτερο κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος ευελπιστεί να τσιμπολογίσει από τον Αλέξη, προς επαναπατρισμό πράσινων ψηφοφόρων, τηρεί ίσες αποστάσεις. Και τέλος η Νέα Δημοκρατία που ναι μεν με τις αποκαλύψεις έχει στριμώξει τον Αλέξη στο καναβάτσο, αλλά στο τέλος της ημέρας, με κάθε απολογισμό δύο πράγματα με τα οποία διαφωνώ. Κανένα κόμμα ελληνικό δεν δρά με τρόπο αντεθνικό. Το δεύτερο και το πιο ουσιώδες, θα έπρεπε όλα αυτά να είχαν τεθεί σε συμβούλιο αρχηγών όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων κεκλεισμένων των θυρών

Τα εθνικά ζητήματα, τα τόσο κορυφαία και αδιαπραγμάτευτα δεν πρέπει να περιφέρονται και να εργαλιοποιούνται χάριν προεκλογικών εκστρατειών και προς προπαγάνδα παρατάξεων κομματικών. Η διολίσθηση του Τσίπρα λειτουργεί ως επιχείρημα του Ερντογάν. Στοιχειώδες. Επομένως η συζήτηση και η διερεύνηση έπρεπε πάση θυσία να συμβεί σε μια σύσκεψη αρχηγών μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και φυσικά χωρίς διαρροές προς άλλες κατευθύνσεις

Ο συνετισμός και η επαναφορά κάποιων πολιτικών στην γνωστή, εθνική γραμμή, είναι καθήκον όλων των άλλων κομμάτων

Και για να τελειώνω. Ολος αυτός ο ντόρος και όλες αυτές οι αποκαλύψεις βούτυρο στο ψωμί του Ερντογάν και νερό στο μύλο της τουρκικής προπαγάνδας. Για όνομα του θεού. Ουδείς προδότης. Όμως η επιπολαιότητα και η προχειρότητα σε τέτοια θέματα, δεν ταιριάζουν με την ωριμότητα του πολιτικού μας συστήματος. Σταματήστε τον κατήφορο. Κλείστε τις πόρτες, πλακωθείτε αλλά στο τέλος όλοι μαζί σε μια γραμμή να πορευτείτε!