Δημήτρης Δανίκας

Δεύτερη αντίδραση από γνωστό μου: «τελικά αυτός ο πανηλίθιος σταθμάρχης είναι παιδί της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή που τον εκπαίδευσε είναι Συριζαία. Και ο γιατρός που υπέγραψε την αναρρωτική στον επιθεωρητή είναι ΠΑΣΟΚ. Όλοι στο κόλπο. Να φάμε, να πιούμε και ό,τι αρπάξει ο κ...ος μας»

Το θερμόμετρο των αντιδράσεων πάει κάπως έτσι. Και όσοι δεν το πιστεύουν ας μπουν στον κόπο να στήσουν αυτί στους διπλανούς τους:

Ένα λοιπόν: και τα συνδικάτα και οι εργαζόμενοι σ αυτούς τους φορείς το ίδιο κάνουν κι αυτοί. Τσάντα, κοπάνα, χαβελέ και πέρα βρέχει. Η σαπίλα από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Από που να πιαστείς; Από τα μαλλιά!

Δύο λοιπόν: και ποιος τους ελέγχει; Και οι ελεγκτές τα ίδια κι αυτοί. Ασε το άλλο. Κανονικά θα έπρεπε εδώ και τώρα όλοι αυτοί να είχαν καταλήξει πίσω από τα σίδερα της φυλακής

Τρία λοιπόν: μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Όχι δεν μπορεί. Και γιατί δεν μπορεί; Επειδή υπάρχουν διαδικασίες, νόμοι, πρωτόκολλα και άλλα τέτοια που τα λένε «δημοκρατικές διαδικασίες». Επομένως πάνω από την εκατόμβη τόσων αθώων ψυχών, κοπρίζουν αυτοί. Επικαλούμενοι τα δημοκρατικά τους δικαιώματα και τις ατομικές τους ελευθερίες

Τέσσερα λοιπόν: και ποια τα δημοκρατικά και ατομικά δικαιώματα όλων αυτών των εξαερωμένων πλασμάτων; Τίποτα, ένα μεγάλο μηδενικό

Πέντε λοιπόν: και στο τέλος δύο πράγματα θα συμβούν. Με την πάροδο του χρόνου και με την μνήμη χρυσόψαρου της κοινωνίας, όλα θα ξεχαστούν. Και μοναδικοί που θα την πληρώσουν, μετά από κάποια χρόνια, θα είναι κάποια εξιλαστήρια θύματα

Εξι λοιπόν: το στοιχειώδες, σου λένε, θα ήταν η οριστική έξοδος του Κώστα Καραμανλή, πρώην υπουργού μεταφορών, από τα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας. Θα γίνει; Που τέτοιο πράγμα. Η οικογενειοκρατία καλά κρατεί. Ποιος θα τολμήσει να τον πετάξει έξω; Κανείς. Γιατί έτσι και τον διώξουν θα προκληθεί σεισμός εντός των γαλάζιων τειχών

Εφτά λοιπόν: άσε το άλλο με τον Πολάκη και τον Νίκο Παππά. Αμφότεροι θα έπρεπε να είχαν διαγραφεί από τα κατάστιχα του Τσίπρα. Μπορεί, αλλά αμφιβάλλω αν τελικά ακόμα και ο Παυλάρας θα διαγραφεί από το ψηφοδέλτιο του Νομού Χανίων. Αρα και οι δύο αντί να ακολουθήσουν κανονικότητα και στοιχειώδη σοβαρότητα, προσέχουν αποκλειστικά και μόνο την στρούγκα τους. Όλους εμάς μας έχουν γραμμένους στα παλιά τους τα παπούτσια

Οκτώ λοιπόν: το συμπέρασμα απλό. Για την εξόντωση της σαπίλας απαιτείται αρχηγός και κόμμα με πυγμή. Απαιτείται κατάργηση όλων αυτών των «δημοκρατικών διαδικασιών» που στο βάθος λειτουργούν ως άσυλο όλων των χαβαλεντζήδων, των κοπανατζήδων και των κρατικοδίαιτων

Εννέα λοιπόν: με απλά λόγια κάποιος Κασιδιάρης να αρπάξει ρόπαλο και να μπαγλαρώσει τους επίορκους. Με τον Κασιδιάρη όλοι αυτοί θα έμπαιναν φυλακή

Δέκα: που καταλήγει όλο αυτό το σκεπτικό; Μα φυσικά στην πλήρη απαξίωση του πολιτικού προσωπικού, των κομμάτων, και όλων των δημοκρατικών παρατάξεων. Τουτέστιν η αδιαφορία, οι συμψηφισμοί, οι αλληλοκατηγορίες, τα πλακώματα, τα συμφέροντα και ο κομματικός φιλοτομαρισμός σπρώχνουν προς τα πάνω, σε ρόλο πρωταγωνιστή τον κάθε Κασιδιάρη που διαθέτει αυταρχική, δικτατορική πυγμή. Η εκατόμβη τόσων θυμάτων, το εφαλτήριο του κάθε Κασιδιάρη. Ανατριχιαστικό!