Δημήτρης Δανίκας

Αν τώρα όλα αυτά δεν τα εννοείς. Αν τώρα όλα αυτά είναι λόγια του αέρα. Αν όλα αυτά είναι μπαλοθιές προς εσωτερικό θαυμασμό και πελατειακή κατανάλωση. Αν όλα αυτά δεν στηρίζονται σε ουσιαστικές, χαλύβδινες βάσεις. Αν όλα αυτά είναι λόγια «πατριωτικά» για να χαιδεύουν «εθνικά», επιπόλαια μυαλά. Αν όλα αυτά δεν ανταποκρίνονται σε πραγματικά και στέρεα «υλικά». Ε τότε θα υποστείς τα μύρια όσα και θα τα λουστείς όλα

Τότε θέτεις σε τρομερό κίνδυνο το κύρος, τη σωματική ακεραιότητα, τις υποδομές, την Ιστορία και το μέλλον αυτής της χώρας. Τότε θα αναγκαστείς στο τέλος να τα δώσεις όλα. Τότε ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Κα γαία πυρί μιχθήτω!

Και κάτι ακόμα. Το πιο ευαίσθητο και κρίσιμο. Αν αυτή η «πατριωτική» μαγκιά βασίζεται σε συμμαχικές παρεμβάσεις από μακριά. Αν δηλαδή το πιθανότερο σενάριο είναι να συμβεί ό, τι πρόκειται να συμβεί με την λογική πως οι σύμμαχοι θα διαιτητεύσουν, οι σύμμαχοι τον πόλεμο θα απαγορεύσουν και στο τέλος της ημέρας οι σύμμαχοι θα μας αναγκάσουν να κάτσουμε στο ίδιο τραπέζι για να διαπραγματευτούμε το «μαχαίρι» που το Αιγαίο θα κόψει σε φέτες και τα ιμάτιά του θα διαμοιράσει

Αν δηλαδή όλες αυτές οι σκηνές που καθημερινά διαδραματίζονται είναι μέρος μιας παράστασης προς εσωτερική κατανάλωση. Με θεατές «αυτόχθονες» υπερπατριώτες. Και αν από τώρα έχεις αποφασίσει να διαπραγματευτείς την μοιρασιά και απλώς σου χρειάζεται το άλλοθι των συμμάχων και το επιχείρημα του ΝΑΤΟ, ε τότε στο τέλος της ημέρας θα αναγκαστείς και θα συρθείς. Ώστε εκείνα που σήμερα είναι εντελώς δικά σου, αδιαπραγμάτευτα και καθοριστικά όπως η ζωή σου, αύριο θα γίνουν διαπραγματεύσιμα, εμπορεύσιμα και «συγκατοικήσιμα»

Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα. Επειδή είτε είσαι αποφασισμένος «όλα για όλα» και «νυν υπέρ πάντων ο αγών» αλλά και «η Τάν ή επί Τάς». Δηλαδή να τραβήξεις μέχρι την άκρη της γραμμής ανεξάρτητα από κόστος, πόνο, αίμα, καταστροφές και χρεοκοπίες οικονομικές. Είτε επειδή πιστεύεις πως ο Τούρκος θα κάνει πίσω, ο Τούρκος θα σε φοβηθεί και οι σύμμαχοι στο πλευρό σου θα πορευτούν μαζί σου

Όμως ο ψευτοσουλτάνος παίζει τα ρέστα του. Όμως ο ψευτοσουλτάνος είναι αποφασισμένος για όλα. Όμως ο ψευτοσουλτάνος θα σε προκαλέσει σε θερμή αναμέτρηση. Και τότε τι θα κάνεις; Μία η λύση. Και είναι μία επειδή όλα τα κόμματα όλοι οι αρχηγοί, όλοι σχεδόν οι πολιτικοί διαγκωνίζονται καθημερινά στο πρωτάθλημα πατριωτισμού και ανένδοτου αγώνα

Με απλά λόγια. Αν τώρα κάνεις πίσω, θα βρεθείς στη θέση του ηττημένου. Αν δεν υποχωρήσεις θα αναγκαστείς να αναμετρηθείς. Εστω για ένα «επεισόδιο». Αλλά και στις δύο περιπτώσεις στη διαπραγμάτευση θα βρεθείς. Εκτός κι αν πιστεύεις, πράγμα που δεν πιστεύω πως το πιστεύεις, πως θα πολεμήσεις και τον Τούρκο θα κατατροπώσεις

Τι θέλω να πω; Το αυτονόητο. Μπας και όλο αυτό το διάστημα, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, σκάβουμε τον λάκκο για να πέσουμε πρώτοι εμείς μέσα; Κι αν δεν είναι έτσι και αν πράγματι είμαστε ανυποχώρητοι ε τότε απόδειξη!