Βασίλης Στεφανακίδης

Κι αυτή η τάση για κυβερνήσεις συνεργασίας που καλλιεργείται, καταγράφεται και στην κοινή γνώμη με ένα ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό. Το βασικό επιχείρημα είναι πως τα καταφέρνουν τόσες άλλες ευρωπαϊκές χώρες κι έχουν σταθερές πολυκομματικές κυβερνήσεις,γιατί να μην μπορούμε κι εμείς;

Η εύκολη απάντηση που δίδεται είναι πως εμείς δεν έχουμε κουλτούρα συνεργασιών και γι’ αυτό απέτυχαν όλες οι προσπάθειες στο παρελθόν. Είναι όμως μόνο θέμα κουλτούρας ή υπάρχουν κι άλλα ζητήματα πολύ σοβαρότερα στη χώρα μας που δεν τα έχουν οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες;

Κατ’ αρχάς εμείς δεν διαθέτουμε ένα κρατικό μηχανισμό που θα μπορούσε να λειτουργεί απρόσκοπτα ακόμα και χωρίς κυβέρνηση όπως γίνεται σε άλλες χώρες. Στο Βέλγιο για παράδειγμα ήταν πριν μερικά χρόνια χωρίς κυβέρνηση για σχεδόν 2 χρόνια, όσο γίνονταν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των κομμάτων κι όλα δούλευαν ρολόι μέχρι που επιτεύχθηκε προγραμματική σύγκλιση.

Εμείς με βάση το Σύνταγμα μας έχουμε μόλις τρεις μέρες για να συνεννοηθούν και να καταλήξουν τα κόμματα σε συνεργασία!
Πέραν αυτού όμως εμείς αντιμετωπίζουμε διάφορα θέματα σημαντικότατα που στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι λυμένα.
Δεν έχουν στο Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γερμανία για παράδειγμα προβλήματα με την παιδεία, τη δημόσια υγεία, την άμυνα, τη δημόσια ασφάλεια, την επενδυτική πολιτική, τους φόρους. Αυτά είναι δρομολογημένα και αποδεκτά σχεδόν από όλα τα κόμματα.

Αντίθετα σ’ εμάς οι διαφορές των κομμάτων σχεδόν σε όλα αυτά τα θέματα είναι χαοτικές και αγεφύρωτες. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης δεν αποτελούν πρόβλημα οι ιδιωτικοποιήσεις ούτε τίθεται θέμα επανακρατικοποιήσεων τραπεζών και επιχειρήσεων. Εδώ κάθε κόμμα κι άλλη θέση. Στην υπόλοιπη Ευρώπη δεν υφίσταται το θέμα των μπαχαλάκηδων που εδώ έχουν γίνει ιερές αγελάδες που αλίμονο σε όποιον τους πειράξει. Ακόμα κι αν εμφανιστούν τέτοιες παραβατικές συμπεριφορές από ισχνές μειοψηφίες, αντιμετωπίζονται εν τη γενέσει και εφαρμόζονται οι νόμοι. Εδώ;

Για δείτε μόνο τι έγινε χθες στην Πατησίων. Πήγε να περάσει ένα περιπολικό που άκουσον - άκουσον είχε εντολή από το κέντρο να μην περάσουν από το…άβατο της ΑΣΟΕΕ και επειδή τόλμησε να περάσει από την απέναντι πλευρά μαζί με τα άλλα διερχόμενα αυτοκίνητα των πολιτών, δέχθηκε επίθεση από ομάδα μπαχαλάκηδων με πέτρες και ξύλα, με αποτέλεσμα ο οδηγός του περιπολικού να αναγκασθεί προκειμένου να σώσει τη ζωή του αλλά και το περιπολικό που είναι δημόσια περιουσία, να πυροβολήσει στον αέρα.

Τι πιο φυσιολογικό σε μια ευνομούμενη χώρα. Κι όμως λίγη ώρα αργότερα το αρχηγείο της αστυνομίας, συνέλαβε τον συγκεκριμένο αστυνομικό και παρέπεμψε τους δύο συναδέλφους του για ΕΔΕ και διαθεσιμότητα γιατί τόλμησαν να περάσουν από… την Πατησίων.

Κι όλα αυτά με κυβέρνηση ΝΔ, όχι ΣΥΡΙΖΑ που θα ήταν αναμενόμενο! Αναρωτιούνται άραγε οι πολιτικοί προϊστάμενοι της αστυνομίας, με τι κουράγιο και ποια διάθεση οι αστυνομικοί θα επιβάλλουν εφεξής την τάξη και την ασφάλεια που είναι ζητούμενο από τους πολίτες; Κι όλα αυτά για να μην κατηγορηθεί η κυβέρνηση από την αντιπολίτευση για αυταρχισμό των σωμάτων ασφαλείας!

Φαντασθείτε λοιπόν 2 ή 3 από τα υφιστάμενα κόμματα που είναι σε όλους μας γνωστές οι θέσεις τους, να κάθονται να συζητούν για προγραμματική σύγκλιση για σχηματισμό κυβέρνησης. Φαντασθείτε να συζητούν και να μπορέσουν να συμφωνήσουν για την οικονομική πολιτική, για τις επενδύσεις, για την παιδεία, για την άμυνα, για την εξωτερική πολιτική, για την κοινωνική πολιτική, για τη φορολογία επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων, για την προστασία των κόκκινων δανειοληπτών και τόσα άλλα.

Μου φαίνεται σχεδόν αδιανόητο. Ακόμα κι αν δύο ή τρία κόμματα συμφωνήσουν σε πέντε βασικούς τομείς, ρίχνοντας πολύ νερό στις θέσεις τους, αυτό θα το κάνουν για ένα μικρό διάστημα ίσα-ίσα για να μη μείνει η χώρα ακυβέρνητη και σε λίγους μήνες, διάλυση και νέες εκλογές. Ας μην κρυβόμαστε λοιπόν πίσω από το δάκτυλο μας. Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Οι κυβερνήσεις συνεργασίας με το πιστόλι στον κρόταφο, δεν πρόσφεραν κι ούτε μπορούν να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό και θετικό στη χώρα.

Οι ιδιαιτερότητες της χώρας μας απαιτούν ισχυρές και σταθερές κυβερνήσεις. Θέλει ο λαός ΣΥΡΙΖΑ; Να δώσει αυτοδυναμία στον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόσει το πρόγραμμα του. Θέλει Ν.Δ ή ΠΑΣΟΚ ας ψηφίσει αυτούς. Οι όποιες άλλες λύσεις θα είναι προσωρινές, αναποτελεσματικές, προϊόν παζαριού κυρίως για καρέκλες, επιζήμιες και πασπαλισμένες με δήθεν συνεργατικές αντιλήψεις.

Ας μη γελιόμαστε. Δεν υπάρχει πολιτικός πολιτισμός στο πολιτικό μας προσωπικό. Δεν υπάρχουν καν ανθρώπινες και κοινωνικές σχέσεις μεταξύ τους. Αντίθετα φαίνεται να υπάρχει προσωπικό μένος και μίσος που καθιστά υποκριτικό να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να συμφωνήσουν πως θα μας κυβερνήσουν!