ΟΗΕ: Εκστρατεία γενοκτονίας οι επίθεση κατά των μουσουλμάνων της Μιανμάρ

Ο στρατός της Μιανμάρ έκανε μαζικές δολοφονίες και βιασμούς σε μουσουλμάνους Ροχίνγκια με «πρόθεση για γενοκτονία». Ο αρχιστράτηγος και πέντε ακόμη υψηλόβαρθμοι αξιωματικοί πρέπει να βρεθούν ενώπιον της δικαιοσύνης κατηγορούμενοι για την ενορχήστρωση πολύ σοβαρών εγκλημάτων. Αυτό ανέφεραν στην έκθεσή τους ερευνητές των Ηνωμένων Εθνών για την κατάσταση που επικρατεί στη Μιανμάρ.

Στην έκθεση τονίζεται ότι η κυβέρνηση υπό την Αούν Σαν Σου Κι επέτρεψε να αναπτυχθεί ρητορική μίσους, κατέστρεψε έγγραφα και απέτυχε να προστατεύσει τις μειονότητες από εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου που έκανε ο στρατός. Έτσι «συνέβαλε στην τέλεση φρικαλέων εγκλημάτων», προστίθεται.

Η 20 σελίδων έκθεση των Ηνωμένων Εθνών περιγράφει τη στρατιωτική δράση σε διάφορες περιοχές της Μιανμάρ, που περιελάμβανε μεταξύ άλλων και την καύση χωριών.

Η κυβέρνηση της Μιανμάρ δεν τοποθετήθηκε επί της έρευνας, μόλις αυτή δημοσιοποιήθηκε.

Οι ανακριτές του ΟΗΕ δήλωσαν για πρώτη φορά ότι η βία κατά των μουσουλμάνων Ροχίνγκια στη Μιανμάρ είναι εκστρατεία γενοκτονίας.

Στην τελική έκθεση της αποστολής διερεύνησης, οι παρατηρητές δήλωσαν ότι ο αρχηγός του στρατού της Μιανμάρ και άλλοι πέντε στρατηγοί θα πρέπει να αντιμετωπίσουν δίωξη για δράση με "γενοκτονική πρόθεση", εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου.

Είναι μακράν η ισχυρότερη καταδίκη από τη διεθνή κοινότητα για μια εκτεταμένη στρατιωτική καταστολή από τις αρχές του κράτους Ραχίν, η οποία άρχισε στις 25 Αυγούστου πέρυσι. Ο στρατός δήλωσε ότι ανταποκρίθηκε σε βίαιες επιθέσεις από μια μαχητική ομάδα μουσουλμάνων Ροχίνγκια.

Ωστόσο, εκατοντάδες Ροχίνγκια στην εξορία μίλησαν στην ομάδα έρευνας των Ηνωμένων Εθνών, που εργάστηκε υπό την εντολή του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για να περιγράψει την καύση ολόκληρων χωριών, τη συμμορία των γυναικών και τις μαζικές εξωδικαστικές δολοφονίες αμάχων.

Η βία πυροδότησε την έξοδο περισσότερων από 700.000 Ροχίνγκια στο γειτονικό Μπαγκλαντές, όπου τους δόθηκε καταφύγιο και υποστήριξη από την κυβέρνηση και τις ΜΚΟ, αλλά εξακολουθούν να στερούνται βασικών δικαιωμάτων και ιθαγένειας.