Χαρά-Μάτα Γιαννάτου: Ελλάδα - Γερμανία, ένας ρόλος δρόμος

«Ο παππούς μου ήταν ηθοποιός στη Γερμανία. Μπορείς να πεις ότι είναι στο DNA μου. Μεγάλωσα μιλώντας ελληνικά, γερμανικά και αγγλικά. Στα αγγλικά μιλούσαν οι γονείς μου. Τώρα κάνω θέατρο στη Γερμανία, στο Αλτενμπουργκ, στην πόλη Γκέρα. Μας είχε δει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου στο Φεστιβάλ της Σάμου σε παράσταση με τον Ακύλλα και μας έκανε πρόταση συνεργασίας. Παίζω στην παράσταση “Ματωμένος γάμος” που σκηνοθετεί ο Ακύλλας Καραζήσης. Τη νύφη κάνω. Πηγαινοέρχομαι Ελλάδα - Γερμανία. Μένω στον Χολαργό, αλλά μεγάλωσα στη Νέα Σμύρνη. Εχω δουλέψει αρκετά χρόνια σε πολλά καφέ στην πλατεία ως σερβιτόρα. Πώς μου κόλλησε το μικρόβιο της ηθοποιίας; Μικρή βρέθηκα στα γυρίσματα μιας ταινίας που έπαιζε ο παππούς μου - είναι γνωστός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου στη Γερμανία. Εκεί ένας παραγωγός μου είπε ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω ηθοποιός. Την πρώτη φορά προετοιμάστηκα για τις εξετάσεις του Εθνικού, αλλά απέτυχα. Εφυγα για δύο χρόνια στη Γερμανία και όταν επέστρεψα για καλοκαιρινές διακοπές πήγα πιο χαλαρά να ξαναδώσω και με πέρασαν.

Ημασταν πολύ αγαπημένο έτος. Ημουν στο ίδιο έτος με τον Γιάννη Νιάρρο, τη Στέλλα Βογιατζάκη, τη Δάφνη Πατακιά, την Κατερίνα Παπανδρέου, με τους οποίους κάνουμε παρέα μέχρι σήμερα. Κανένας δεν δουλεύει στην τηλεόραση, αλλά όλοι έχουμε δουλειά. Δεν μου έχει γίνει κάποια τηλεοπτική πρόταση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχω κάποια φοβία να κάνω τηλεόραση - αν μου αρέσει ένα σενάριο, θα κάνω. Διαφημιστικά έχω κάνει. Νιώθουμε την ανάγκη να δημιουργήσουμε και ίσως κάνουμε πολλές δουλειές χωρίς χρήματα. Τα δύο τελευταία χρόνια μπορώ να βιοπορίζομαι από αυτό που κάνω. Και αυτός είναι ο στόχος μου. Στη Γερμανία υπάρχει μια οικονομική ασφάλεια αν είσαι ηθοποιός, αλλά στο θέατρο εκεί είσαι ένας υπάλληλος που θα συνεργαστείς σε όποιο έργο με όποιον σκηνοθέτη σου πουν. Στην Αθήνα υπάρχει περισσότερο ενδιαφέρον στη θεατρική σκηνή.




Υπάρχει μια καλλιτεχνική ελευθερία. Βέβαια, καμία οικονομική σταθερότητα. Για τον ρόλο μου στον “Νοτιά” έστειλα βιντεάκια όταν γύριζα ήδη την ταινία “Μια ανάσα”. Γύρισα μια σκηνή για να τη δει ο Τάσος Μπουλμέτης επειδή ήμουν στη Γερμανία. Δεν μπορούσα να το πιστέψω όταν μου ανακοινώθηκε ότι πήρα τον ρόλο. Εγιναν όλα τόσο γρήγορα. Αισθάνομαι τυχερή. Αυτό το επάγγελμα έχει να κάνει με την τύχη. Πρέπει να ακουστεί το όνομά σου. Μέχρι στιγμής δεν νομίζω ότι έχει γίνει ιδιαίτερα γνωστό το όνομά μου. Το ξέρουν όμως οι άνθρωποι του χώρου μου. Ο Μάκης Γαζής έκανε το casting για την ταινία “Μια ανάσα”. Αυτός επέμεινε όταν είδαν τη φωτογραφία μου οι άνθρωποι της παραγωγής και σκέφτηκαν ότι δεν μοιάζω με τυπική Ελληνίδα. Εκανα τρεις συναντήσεις με τον σκηνοθέτη για να πάρω τον ρόλο. Τα γυρίσματα κράτησαν δυόμισι μήνες μεταξύ Κολονίας, Φρανκφούρτης και Αθήνας».

Η ταινία

«Παίζει και ο Αποστόλης Τότσικας και έχει κυκλοφορήσει στο Φεστιβάλ του Τορόντο και σε γερμανικές κινηματογραφικές αίθουσες. Παίζει με τα κλισέ για τους Γερμανούς και τους Ελληνες. Εγώ είμαι η Ελενα που μένω άνεργη και πηγαίνω να δουλέψω σε μπαρ, αλλά μαθαίνω ότι είμαι έγκυος και αναλαμβάνω μια θέση νταντάς χωρίς να έχω τα απαραίτητα προσόντα. Η Τέσα είναι μια Γερμανίδα με οργανωμένη καριέρα, οικογένεια και ωραίο διαμέρισμα. Κρίση βιώνουν και οι Γερμανοί πάντως. Με διαφορετικό τρόπο. Υπάρχει ανεργία και εκεί. Δεν συμφωνώ ότι κατηγοριοποιούνται οι συνήθειες με βάση την κουλτούρα. Τα νέα παιδιά δεν έχουν τρομερές διαφορές είτε μεγάλωσαν στην Αθήνα είτε στο Βερολίνο. Δεν πιστεύω σε στερεότυπα. 

Ακόμη είμαι νέα και δεν έχω ευθύνες να με κυνηγούν - κάνω αυτή τη δουλειά τρία χρόνια και στόχος μου είναι να καταφέρω να δουλεύω και στις δύο χώρες. Να έχω την τύχη να κάνω δουλειές για τις οποίες θα είμαι περήφανη. Δεν έχω κλείσει ακόμη για το καλοκαίρι κάποια δουλειά, ούτε ξέρω τι θα κάνω τον χειμώνα, αλλά αντέχω ακόμη την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια. Θα αντιμετωπίσω τα πάντα. Δεν νιώθω καθόλου celebrity και μου φαίνεται αστείο όταν με αναγνωρίζουν καμιά φορά. Ναι, ήμασταν groupies του μπαμπά, πηγαίναμε στις συναυλίες του. Το αγαπημένο μου ήταν ένα κομμάτι που έλεγε ο Μάνος Ξυδούς, το “You get in love”».