Αντιγόνη Κουλουκάκου: Μελαχρινός πειρασμός σε διεθνή τροχιά

Η ίδια, όμως, εκρηκτικάσέξι και υπερκινητική, δεν σκοπεύει να περιοριστεί σε κανένα σύνορο -
και γιατί άλλωστε; Είναι νέα, εκθαμβωτικά γοητευτική, ταλαντούχα, μορφωμένη, ο Αλ Πατσίνο υποκλίθηκε ενώπιόν της κ.ο.κ.

Το μεγάλο ταξίδι για την Αντιγόνη Κουλουκάκου ξεκίνησε όταν έφυγε για σπουδές Νομικής στην Ιταλία. Ηταν όμως η μεσογειακή ομορφιά της που την απομάκρυνε από τα πανεπιστημιακά έδρανα. Χάρη στο διεθνές πρακτορείο μοντέλων Paolo Tomei, η Ελληνίδα καλλονή βρέθηκε να βαδίζει στις πιο σπουδαίες πασαρέλες της Ευρώπης, παρουσιάζοντας δημιουργίες οίκων όπως αυτές των Dolce & Gabbana, Emporio Armani, Romeo Gigli, Alberta Ferretti κ.ά., σε Μιλάνο και Παρίσι, στο πλευρό σούπερ μόντελ όπως η Ζιζέλ και η Καρολίνα Κούρκοβα. Οι φωτογραφήσεις της έχουν φιλοξενηθεί στα κορυφαία περιοδικά μόδας του κόσμου, όπως η «Vogue», το «Vanity Fair», το «Marie Claire». Ενώ ξεκίνησε από τη Νομική, πήρε πτυχίο στις Πολιτικές Επιστήμες, αφού ενδιαμέσως άλλαξε προσανατολισμό. Τελικά, όμως, αποφάσισε να γίνει ηθοποιός. Ετσι, η Αντιγόνη, η οποία λόγω των σπουδών της είχε αφομοιώσει πλέον την ιταλική κουλτούρα, σπούδασε στο Scuola del Teatro della Cometa. Σχεδόν αμέσως άρχισε να εμφανίζεται σε σίριαλ και κινηματογραφικές ταινίες στην Ιταλία. Εν τω μεταξύ, δεν σταμάτησε ποτέ να πηγαινοέρχεται στην Ελλάδα, όπου έκανε την εμφάνισή της σε κάποιες τηλεοπτικές σειρές. Φέτος πρωταγωνιστεί στη θεατρική παράσταση «Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα», στο Βρυσάκι της Πλάκας, όμως και πάλι η Αντιγόνη ετοιμάζει τις βαλίτσες της, αφού σε λίγο καιρό αρχίζουν τα γυρίσματα της νέας ταινίας της στην Τουρκία, ενώ φυσικά έχει κάποιες δουλειές να την περιμένουν και στη Ρώμη.

- Πώς κατάφερες να σπουδάσεις νομικά, να πάρεις πτυχίο στις Πολιτικές Επιστήμες και τελικά να γίνεις ηθοποιός;

Στο γυμνάσιο αποφάσισα ότι θέλω να γίνω διπλωμάτης. Πήγα στη Νομική, αλλά έως τότε κανείς δεν μου είχε αναφέρει ότι για να γίνω διπλωμάτης πρέπει να έχω υψηλές γνωριμίες ή γονείς διπλωμάτες. Η μητέρα μου ήταν λογίστρια και ο πατέρας μου αρχιτέκτων εσωτερικών χώρων. Ετσι, ενόσω σπούδαζα συνειδητοποίησα ότι η διπλωματία ήταν ένα άπιαστο όνειρο. Από την άλλη, δεν ήθελα να γίνω δικηγόρος, οπότε άλλαξα κατεύθυνση και πήγα στις Πολιτικές Επιστήμες. Παράλληλα με τις σπουδές μου δούλευα ως μοντέλο. Ταξίδεψα πολύ, γνώρισα πολλά μέρη, διαφορετικές κουλτούρες κ.λπ., κάτι που θα μου συνέβαινε κι αν δούλευα στο διπλωματικό σώμα.

- Με ποια τοπ μόντελ έχεις συνεργαστεί στην πασαρέλα;

Εχω δουλέψει με τη Ζιζέλ, την Καρολίνα Κούρκοβα, τη Μαριακάρλα  Mποσκόνο, την Κάρμεν Κας, τη Λάις Ριμπέιρο. Η Ζιζέλ είναι σαν παιδάκι, χαμογελάει και είναι στρατιωτάκι στη δουλειά. Είναι ταγμένη σε αυτό που κάνει και δεν είναι τυχαίο ότι κυριαρχεί στις πασαρέλες τόσα χρόνια.

- Η καριέρα σου στην Ιταλία ως ηθοποιού πώς προέκυψε;

Μετά από μια μεγάλη ερωτική απογοήτευση είδα μια ανακοίνωση για σεμινάριο υποκριτικής. Πήγα, μου άρεσε και μετά σπούδασα στη δραματική σχολή La Scuola del Teatro della Cometa. Οι πρώτες μου δουλειές ήταν κάποια γκεστ σε καθημερινά σίριαλ, όπως το «Vivere» και το «CentoVetrine», τα οποία είναι πολύ δημοφιλή στην ιταλική τηλεόραση. Κατόπιν έκανα ένα διάλειμμα και το 2007 ήρθα στην Ελλάδα για να συμμετάσχω στο σίριαλ «Λούφα και Παραλλαγή» στη ΝΕΤ, μετά στους «Αληθινούς Ερωτες» στον ALPHA και στο «L.A.P.D.» στο ΜEGA. Αλλά και πάλι επέστρεψα στη Ρώμη, όπου άρχισα να παίζω σε μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες: το «Cha cha cha» του Μάρκο Ρίζι, το «Pirula Pirula» του Αντρές Αρτσε Μαλδονάδο, το «The Priest». Αλλά εκεί που με πρόσεξαν ήταν στην ταινία μικρού μήκους «Once Upon A Time In Italy (A Contemplation on M. Antonioni)» του Μουσταφά Σαμπάγκ, για την επέτειο των 100 χρόνων από τη γέννηση του μεγάλου σκηνοθέτη Μικελάντζελο Αντονιόνι. Εν συνεχεία, το 2014 πρωταγωνίστησα στη σειρά «La tempesta» της RΑΙ και φέτος προβλήθηκε τo σίριαλ «Capote».



- Και τώρα τι κάνεις στην Ελλάδα;

Κάνω θέατρο, αυτό που μου λείπει στην Ιταλία. Αυτή την περίοδο είμαι στη θεατρική παράσταση «Το σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα», στο Βρυσάκι, στην Πλάκα. Είναι το κύκνειο άσμα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, με τη σκηνοθετική ματιά του Ενκε Φεζολάρι. Αν και το έργο είναι γραμμένο το 1936, παραμένει διαχρονικό, καθώς προβάλλει μια σειρά από θέματα που ταλανίζουν τον σύγχρονο άνθρωπο: φασισμός, κοινωνικές υποχρεώσεις, απελπισία, αποκτήνωση, κατακρεουργημένα ανθρώπινα ένστικτα. Εστιάζει στα ζητήματα της καταπίεσης, του συμβιβασμού, του πάθους και της επιρροής των ανδρών στις γυναίκες. Υποδύομαι την Ανγκούστιας, τη μεγαλύτερη κόρη της Μπερνάρντα από τον πρώτο της γάμο, η οποία κληρονομεί την περιουσία του πατέρα της και έτσι προσελκύει το ενδιαφέρον ενός μνηστήρα, του Πέπε Ρομάνο. Αυτόν, όμως, τον ποθεί και η Αδέλα, η μικρότερη κόρη, η οποία αρνείται να υποταχθεί στη μητέρα της και συνάπτει ερωτική σχέση μαζί του. Γενικότερα, οι πέντε αδελφές δεν αγαπιούνται μεταξύ τους. Ο θίασός μας είναι μια δυνατή ομάδα με καλούς και σωστά ενορχηστρωμένους ηθοποιούς από τον σκηνοθέτη.

- Γιατί διάλεξες μια τέτοια δύσκολη εποχή να βρεθείς στην Ελλάδα;

Γιατί ερωτευόμαστε τους λάθους ανθρώπους; Η δουλειά αυτή έχει έρωτα, υπάρχουν κάποιοι υποκειμενικοί λόγοι, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει ηθοποιός χωρίς θέατρο. Και το θέατρο γίνεται στη μητρική μας γλώσσα. Αυτό που ζούμε σήμερα δεν μπορούσε να το περιμένει κανείς. Επίσης, αυτό που γινόταν τα τελευταία χρόνια, δηλαδή να συνεργάζονται μεγάλοι ηθοποιοί, είχε εξαιρετικό θεατρικό ενδιαφέρον. Ούτως ή άλλως, όμως, δεν θα μείνω στην Ελλάδα. Σε λίγο καιρό θα ξεκινήσω γυρίσματα στην Κωνσταντινούπολη για μια νέα ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα, όπου υποδύομαι μια Τουρκάλα, με σκηνοθέτη τον Σινάν Τσετίν. Κατόπιν θα επιστρέψω στη Ρώμη.

- Εχεις προσωπική ζωή;

Ολα γίνονται και όλα συνδυάζονται - αλλά και όλα είναι τυχερά. Εχω ζήσει τον μεγάλο έρωτα. Γενικά, τους συντρόφους μου τους αγαπώ όλους, αλλά δεν ερωτεύομαι. Γι’ αυτό δεν έχω παντρευτεί και δεν έχω κάνει ακόμα παιδί. Γιατί το παιδί πρέπει να είναι καρπός έρωτα. Παρ’ όλα αυτά, έχω ερωτευτεί δύο φορές, δεν προχώρησε, αλλά είναι ωραίο να το νιώθεις ακόμα.

- Τι σε κερδίζει σε έναν άνδρα;

Το χιούμορ, η εξυπνάδα και να νιώθω ελευθερία.

- Θα ήθελες να κάνεις παιδί;

Θα ήθελα να κάνω παιδί, αλλά ένα. Ακούγεται εγωιστικό αλλά δεν είναι. Θέλω να είμαι ευτυχισμένος άνθρωπος, έτσι ώστε να είναι και το παιδί μου. Γιατί θα δουλεύω, θα το έχω συνέχεια μαζί μου και δεν θα μένει με τη γιαγιά και τον παππού. Και το έχω δει να το κάνουν αυτό πολλές γυναίκες ηθοποιοί στο εξωτερικό.

Πόσο δύσκολο ήταν να τα καταφέρεις;

Στην αρχή δεν ήταν εύκολο γιατί είχα πολλές απορρίψεις και επειδή ήμουν πιο μικρή έριχνα όλο το φταίξιμο στον εαυτό μου. Συν τω χρόνω κατάλαβα ότι σε μια οντισιόν συντρέχουν εκατό διαφορετικοί λόγοι για να μη μου δώσει κάποιος έναν συγκεκριμένο ρόλο. Εγινα πιο δυνατή, πιο επίμονη και δεν υπάρχει καλύτερο σχολείο από τα κάστινγκ και τις οντισιόν. Επίσης, έχω περάσει δύσκολα από οικονομικής άποψης.  Δεν θα ξεχάσω που είχα πέντε ευρώ για να περάσω μία βδομάδα και έπρεπε να πάω σε οντισιόν. Περπάτησα μία ώρα. Τη δουλειά, όμως, την πήρα.

- Ποιον γνωστό ηθοποιό έχεις γνωρίσει και σου κέντρισε το ενδιαφέρον;

Γνώρισα τον Αλ Πατσίνο στη Νέα Υόρκη. Είναι ένας φοβερός άνθρωπος, πανέξυπνος και με χιούμορ. Μου είπε ότι λόγω του ονόματός μου, Αντιγόνη, είμαι «μια ζωντανή τραγωδία, αλλά πολύ όμορφη τραγωδία». Κόμπλαρα.