Ο επιχειρηματίας Πέτρος Νομικός βρέθηκε στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας πριν από τρία χρόνια, όταν ίδρυσε τον Οργανισμό «Ελλάδα Χωρίς Χρέος» ο οποίος φιλοδοξούσε -και πέτυχε- να αποπληρώσει μέρος του εθνικού χρέους της Ελλάδας. Σαραντάρης, κοσμοπολίτης και επιτυχημένος επιχειρηματίας, κινείται μεταξύ Λονδίνου, Αθήνας και Νέας Υόρκης, ενώ έχει επισφραγίσει την αγάπη του για τη Σαντορίνη με τη δημιουργία της ελληνικής μπίρας Volkan. Πρόσφατα, η σύζυγός του Ιλεάνα Ντρίνοβαν, κάτοχος μάστερ Δραματουργίαs από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, διοργάνωσε στο ιδιωτικό τους μουσείο στη Σαντορίνη, το Santozeum Museum, ένα διεθνές συμπόσιο καλλιτεχνικών δρώμενων και πρωτοποριακών εγκαταστάσεων ήχου με τίτλο «Ηχοι της κρίσης και της καταστροφής».
- Πώς εμπνευστήκατε το συγκεκριμένο καλλιτεχνικό project;
Πέτρος Νομικός: Ηρθε ως απάντηση στην πρόταση του Performance Studies International (PSI), μιας παγκόσμιας ομάδας ακαδημαϊκών και καλλιτεχνών. Το project PSI πλαισιώνεται από τον τίτλο «Fluid States» (ρευστές καταστάσεις), συνδέοντας παράλληλα τοποθεσίες ανά την υφήλιο μέσω ενός δικτύου παραστάσεων. Το project της Ιλεάνα είχε ως επίκεντρο την ανάγκη μετάδοσης μηνυμάτων που απορρέουν μέσα από καταστάσεις οι οποίες παραπέμπουν στην καταστροφή και τροφοδοτήθηκε με έμπνευση από το δυναμικό γεωλογικό και μορφολογικό τοπίο της Σαντορίνης.
- Τι ακριβώς παρουσιάστηκε σε αυτό;
Ιλεάνα Ντρίνοβαν: Η πρωτοπορία του Aural Lighthouses project έγκειται στο γεγονός ότι η Καλντέρα της Σαντορίνης αποτελεί ένα φυσικό αμφιθέατρο, το οποίο ήταν κατάλληλο για μια σειρά από θεματικές επισκέψεις που συνοδεύονταν από συγκεκριμένα ηχητικά ερεθίσματα. Το Aural Lighthouses είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός project διεθνούς καλλιτεχνικής εμβέλειας το οποίο, μέσα από ένα εύρος καλλιτεχνικών δράσεων, στη συνέχεια θα αποτελέσει πόλο έλξης για τη Σαντορίνη σε όλη τη διάρκεια του χρόνου. Η δυναμική του φυσικού τοπίου της Σαντορίνης και το γενικότερο περιβάλλον κρίσης αποτελούν τον ιδανικό φυσικό χώρο για τη σημειολογική παρουσίαση και ερμηνεία όλου του φάσματος των ήχων της καταστροφής.
- Τι σας φέρνει στον νου η Ελλάδα του 2015;
Π.Ν.: Κρίση, ένταση και παντοτινό πάθος.
- Οι διακοπές για σας είναι συνυφασμένες με τα ελληνικά νησιά;
Π.Ν. και Ι.Ν.: Οι αγαπημένες μας διακοπές είναι να επισκεπτόμαστε τη Σαντορίνη και να περνάμε εποικοδομητικό χρόνο ανεμελιάς, κυρίως την άνοιξη και το καλοκαίρι, κοντά σε οικεία πρόσωπα και αγαπημένους φίλους.
- Ποιες αναμνήσεις κουβαλάτε από τα παιδικά σας χρόνια στο νησί;
Π.Ν.: Τα παιδικά καλοκαίρια μου ήταν γεμάτα από τυπικές καλοκαιρινές εικόνες που όλοι έχουμε απολαύσει. Εικόνες της Ελλάδας της δεκαετίας του ’80, της γνήσιας αγροτικής ζωής των κυκλαδίτικων νησιών, των ανθρώπων της Σαντορίνης που γνώριζαν την οικογένειά μου, αλλά και της συγκομιδής των σταφυλιών, δηλαδή του τρύγου, στον οποίο συμμετείχα σχεδόν πάντα. Μου άρεσε πολύ. Το περιβάλλον ήταν ζεστό, φιλικό, ασφαλές και σταθερό.
- Τι γεύση, χρώμα και άρωμα έχει για εσάς το ελληνικό καλοκαίρι;
Π.Ν.: Ζεστό ξηρό χώμα, θυμάρι, πυρηνόκαρπα φρούτα, καρπούζι και λαμπερό φυσικό φως ηλίου, όπως αυτό της Σαντορίνης.
- Αποτελεί το μουσείο σας έναν επίγειο παράδεισο για σας;
I.N.: Το Santozeum Museum είναι ένας χώρος δημιουργικός, ο οποίος δίνει ερεθίσματα και προσφέρεται για σημαντικές συναντήσεις σε ένα χαλαρό περιβάλλον. Τα τούνελ του και οι ιδιαίτεροι υπόγειοι χώροι του αποτελούν σπουδαίους εκθεσιακούς χώρους για κάθε είδους καλλιτεχνικές εκθέσεις.
Το ζεύγος Πέτρου Νομικού και Ιλεάνας Ντρίνοβαν διοργάνωσε στο Santozeum Museum διεθνές συμπόσιο καλλιτεχνικών δρώμενων και πρωτοποριακών εγκαταστάσεων ήχου με τίτλο «Ηχοι της κρίσης και της καταστροφής»
- Πώς αντιμετωπίζουν αυτή την εποχή οι ξένοι την Ελλάδα;
Π.Ν.: Αντιλαμβάνονται ότι βρίσκεται σε μια δύσκολη κατάσταση με λίγες επιλογές. Παρ’ όλα αυτά, είναι ξεκάθαρο ότι η τέχνη έχει τη δυνατότητα να εκπέμπει ηχηρά μηνύματα και η εγχώρια καλλιτεχνική κοινότητα εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα δημιουργική παρά την πολιτική κατάσταση.
- Υπάρχει, κατά τη γνώμη σας, διέξοδος στην κρίση;
Π.Ν.: Οι κρίσεις περνούν και ο χρόνος γιατρεύει τις πληγές αλλά, όπως έχει πει και ο οικονομολόγος Τζον Μέιναρντ Κέινς, «μακροπρόθεσμα, όλοι θα οδηγηθούμε στον θάνατο». Προς το παρόν, είναι σημαντικό να επικεντρωθούμε σε άλλες οδούς διαφυγής, όπως η τέχνη και ο τουρισμός, και να παίρνουμε πολιτικοποιημένες και υπεύθυνες αποφάσεις.
- Ποια στοιχεία της Σαντορίνης αγαπάτε;
Π.Ν.: Η Σαντορίνη είναι όμορφη και άγρια, όπως το έδαφός της και -υπό αυτή την έννοια- αποτελεί ένα περιβάλλον που σε εμπνέει. Ερεθίζει τη δημιουργικότητα, υμνεί την ομορφιά και διεγείρει το μυστήριο του φόβου. Είναι ένα νησί με εμπνευσμένα παράδοξα.
Ι.N.: Η Σαντορίνη είναι ένα παγκοσμίου φήμης νησί με πολλούς κρυμμένους θησαυρούς οι οποίοι απαντώνται τόσο στην ιδιόμορφη γεωλογία της όσο και στην ιστορία της. Λατρεύω τον περίπατο κοντά στο εκθαμβωτικό ηφαίστειο, το οποίο αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα. Απολαμβάνω την ομορφιά της Σαντορίνης λόγω της θέας, του άγριου τοπίου αλλά και του απρόβλεπτου που προσφέρει. Επίσης, μου αρέσει η δεκτικότητα των ανθρώπων. Εχω εντυπωσιαστεί από τη στήριξη του προγράμματος από τους ντόπιους, όπως και από το γεγονός ότι η τοπική κοινότητα έχει αντιληφθεί τη σημαντικότητα της διοργάνωσης.
- Ποιες ήταν οι εντυπώσεις σας όταν επισκεφθήκατε για πρώτη φορά το νησί;
I.N.: Ηρθα για πρώτη φορά στη Σαντορίνη με ferry boat το 1999. Το δέος και το σοκ από τα τεράστια βράχια με καθήλωσαν. Αποτέλεσε έμπνευση για μένα το γεγονός ότι οι άνθρωποι έπρεπε να ζουν για αιώνες προσκολλημένοι στα πλευρά των βράχων. Επίσης, αισθάνθηκα ζεστασιά και προστασία στη φύση της Θήρας και της Οίας αντικρίζοντας τους δρόμους με τις αλλεπάλληλες στροφές και τα στενά γραφικά σοκάκια. Λίγες μέρες μόνο αρκούσαν για να συνειδητοποιήσω πόσο κλειστή και προστατευτική απέναντι στους ανθρώπους που την κατοικούν κοινωνία είναι, γι’ αυτό και θέλησα να γίνω μέλος της.
info: Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα καλλιτεχνικά δρώμενα του Santozeum Museum στο www.santozeum.com
