Νικόλ Αλεξανδροπούλου: Με όραμα για τον πολιτισμό

Η Νικόλ Αλεξανδροπούλου μπορεί να έχει δυο πατρίδες-την Ελλάδα και την Ιταλία-αλλά θεωρεί πραγματικό της σπίτι, τον πολιτισμό. Έχοντας δοκιμαστεί σε διαφορετικά πόστα- ως σκηνοθέτις , παραγωγός, φωτογράφος και υπέυθυνη χάραξης πολιτισμού σε διάφορες δεξαμενές σκέψης, γνωρίζει καλά ότι πολιτισμός δεν σημαίνει μόνο αισθητική και γνώση αλλά στρατηγική και ελπίδα.

Σήμερα, μετά από την εμπειρία της στον ευρωπαϊκό χώρο, η Νικόλ Αλεξανδροπούλου, δηλώνει έτοιμη να προσφέρει στον ελληνικό πολιτισμό και στο κατεξοχήν αντικείμενο της που είναι ο κινηματογράφος.

Ένας άνθρωπος με τη δική σας εμπειρία στον χώρο του πολιτισμού, τι μπορεί να προσδοκά από την Ελλάδα ως πεδίο δυνατοτήτων;
Τα πάντα και τίποτε. Θέτω ως στόχο τα πάντα αλλά δεν παίρνω τίποτα ως δεδομένο εκτός από την προσήλωση στον στόχο. Η Ελλάδα είναι  αυτονόητα προνομιακός χώρος για τον πολιτισμό που εμπνέει φιλοδοξίες και όνειρα. Βέβαια, το θεσμικό περιβάλλον και η ενδημική εσωστρέφεια πολλές φορές γίνονται εμπόδιο. Αλλά από την εμπειρία μου στο εξωτερικό, πιστεύω ότι αυτό το χαρακτηριστικό, δεν είναι «προνόμιο» μόνο της Ελλάδας. Μένουν επομένως να γίνουν πολλά.

Έχετε εμπειρία από think tanks και εταιρείες παραγωγής ιδεών σε ευρωπαικό επίπεδο. Πως θεωρείτε ότι μπορεί να γίνει κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα;
Οι δεξαμενές σκέψεις είναι no-profit ερευνητικοί οργανισμοί οι οποίοι ασχολούνται με μελέτες αντιμετώπισης σε μια σειρά από ζητήματα, όπως το περιβάλλον, η πολιτική, η τεχνολογία, η οικονομία, τα θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης, ο πολιτισμός κ.α που πολλές φορές επηρεάζουν σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα των ερευνών τα κέντρα λήψης πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων. Οπότε εφόσον παραμένουν σε αυτό τον προσανατολισμό, φυσικά και μπορούν να λειτουργήσουν και να είναι αποτελεσματικά και στην Ελλάδα τώρα ίσως περισσότερο από ποτέ.  
Η καλλιτεχνική ιδιοτητα σας περιπλέκει διάφορα πεδία-σκηνοθεσία, φωτογραφία, υποκριτική. Ποια από αυτές θεωρείτε κυρίαρχη για εσας;
Ασχολούμαι με την σκηνοθεσία και την παραγωγή. Οι σπουδές μου στην υποκριτική είχαν ως στόχο να μάθω καλύτερα τι σημαίνει σινεμά. Επίσης είχα μια πετυχημένη πορεία ως φωτογράφος πορτραίτων στην Ιταλια. Η φωτογραφία είναι η πρώτη μου αγάπη.

Τι σημαίνει να συνεργάζεται κανείς με σκηνοθέτες οπως ο Μπελόκιο; Τι αποκομίζει ως εμπειρία;
 Είναι μια αξέχαστη εμπειρία και τιμή να έχεις δουλέψει κοντά σε ένα τόσο διορατικό σκηνοθέτη. Θυμάμαι ότι τότε ο Μάρκο Μπελόκιο ήταν  επηρεασμένος από τον Μάσιμο Φατζιολη, γνωστό και αμφιλεγόμενο Ιταλό ψυχίατρο. Η ατμόσφαιρα στο πλατό, οι σχέσεις του Μπελόκιο με τους ηθοποιούς και τους στενούς του συνεργάτες θύμιζε αμφιθέατρο συλλογικής ψυχανάλυσης. Πολλές φορές έφτανε τους ηθοποιούς ψυχολογικά και ερμηνευτικά στα άκρα αλλά την ίδια στιγμή, ήταν ο μόνος που μπορούσε να τους ηρεμήσει στην αγκαλιά του. Ο κάθε σκηνοθέτης έχει τον προσωπικό τρόπο να καθοδηγεί τους συνεργάτες του αλλά στο τέλος της ημέρας των γυρισμάτων το αποτέλεσμα πρέπει να τον εκφράζει.

Έχετε εμπνευστεί από εμβληματικά πρόσωπα του ελληνικου πολιτισμού όπως η οικογένεια Εμπειρίκου-ως υπεύθυνη παραγωγής σε ντοκιμαντέρ για το ταξίδι που πραγματοποιησε ο Λεωνίδας Εμπειρίκος-αλλά και σε μεγάλη ταινία μυθοπλασίας για τον Γεώργιο Παπανικολάου. Πώς και αποτολμήσατε τέτοια εγχειρήματα;
Πιστεύω ότι το πάθος είναι μονόδρομος για την ευτυχία και την επιτυχία ενός ανθρώπου. Είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό στις ιστορίες των ανθρώπων που επιλέγω να διηγηθώ. Δύσκολο εγχείρημα που εμπεριέχει ενδιαφέρον και πρόκληση. Με βοηθάει πολύ η σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας που έχω και με τις δύο οικογένειες.

Τι μπορεί να ωθήσει έναν άνθρωπο κοσμοπολίτη και με εμπειρία στον χωρο του πολιτισμού σε ευρωπαικό επίπεδο να θέλει να προσφέρει στον κινηματογραφικό χώρο στην Ελλάδα; Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να συμβάλετε από κάποιο συγκεκριμένο πόστο και σε ποιο επίπεδο;
Εχει προκυρηχθεί η θέση Γενικού Διευθυντή στο Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου για την οποία έχω καταθέσει υποψηφιότητα. Εργαζόμενη στον χώρο του ελληνικού κινηματογράφου και έχοντας συγχρόνως την εμπειρία από το εξωτερικό, έχω την ακλόνητη πεποίθηση ότι το ΕΚΚ μπορεί να καταστεί μοχλός ουσιαστικής ανάπτυξης του ελληνικού κινηματογράφου τόσο στην Ελλάδα όσο και το εξωτερικό. Κρίνω ότι το ΕΚΚ πρέπει  να κινηθεί σε 3 βασικούς άξονες :
Προσέλκυση κεφαλαίων (ιδιωτικά κεφάλαια και περιφέρειες με ανταποδοτικά οφέλη και για τις δύο πλευρές).

Διεύρυνση των σχέσεων με χώρες της κινηματογραφικής βιομηχανίας ώστε η Ελλάδα να καταστεί επίλεκτος εταίρος για κινηματογραφικές παραγωγές. Με αξιοπιστία και φαντασία να προωθήσουμε τις σχέσεις μας με τις άλλες χώρες ώστε να γίνει το σινεμά μια εθνική πηγή οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης.

Επίσης το κέντρο κινηματογράφου να μπει στην καινούργια εποχή σε ότι αφορά τρόπους διανομής και προώθησης των ελληνικών πολιτιστικών προϊόντων.

Πείτε μας για την δραστηριοποίηση σας στο "ΔΙΚΤΥΟ" (www..todiktio.eu)
 Το δίκτυο είναι ένα think tank φιλοευρωπαϊκού προσανατολισμού και συμμετέχει ενεργά σε πρωτοβουλίες και συζητήσεις με άλλα σημαντικά ευρωπαϊκά think tanks που αφορούν την εξέλιξη  της Ευρώπης και το πόσο τα επόμενα χρόνια θα λειτουργήσει προς όφελος των πολιτών της. Οι πρωτοβουλίες είναι πολλές. Αφορούν την έρευνα για την ανάπτυξη στην Ελλάδα, την απασχόληση των νέων την παιδεία κ.λ.π.  Πολύ επιτυχημένη με αντίκτυπο στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο η καμπάνια με τίτλο «Η εκπαίδευση αξίζει! Μην την υπολογίζεις στο έλλειμμα» που αφορούσε την πολιτική των περικοπών των ευρωπαϊκών πόρων και την εξαίρεση της παιδείας από αυτήν.

Σε ότι αφορά τον πολιτισμό θα επιχειρήσουμε να οργανώσουμε ένα διάλογο με καλεσμένους από Ελλάδα και εξωτερικό και οι οποίοι κατάφεραν να δημιουργήσουν δρώμενα υψηλής πολιτιστικής αξίας, τα οποία έγιναν πηγές  οικονομικής ανάπτυξης για την περιφέρεια τους ή την χώρα τους.