Αλέκος Συσσοβίτης:Eρωτας, χρήμα και άλλα δαιμόνια

Αυτοδημιούργητος, περπατημένος, έξυπνος, ανοιχτόμυαλος, και κυρίως αλώβητος από το πεζοδρόμιο που του έχτισε προσωπικότητα και στάση ζωής, ο Αλέκος είναι ο άνθρωπος που παίρνει τη ζωή στα χέρια του και τη μεταμορφώνει σε αυτό ακριβώς που θέλει να ζήσει...


- Στο έργο «Τώρα που γυρίζει» του Ντέιβιντ Μάμετ εσύ, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης και η Ευτυχία Γιακουμή αναζητάτε τη συνταγή της επαγγελματικής επιτυχίας. Υπάρχει; Και φτάνει μόνο αυτό;

Δεν υπάρχει μάνιουαλ και δεν πιστεύω ότι ένα μόνο πράγμα είναι αρκετό για να σου χαρίσει την ευτυχία. Οι άνθρωποι είμαστε άπληστοι, ζητάμε πολλά κι όσα κι αν αποκτήσουμε, πάντα επιδιώκουμε περισσότερα τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο.


- Μίλησε μας λίγο για το έργο.
Πρόκειται για μια σάτιρα όπου υποδύομαι τον επιτυχημένο παραγωγό που μόλις έχει αναλάβει τη θέση του διευθυντή Παραγωγής σε ένα από τα μεγαλύτερα στούντιο του Χόλιγουντ. Ο επί σειρά ετών φίλος μου και στενός συνεργάτης μου, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, έχει έτοιμη την πρόταση: μια συμφωνία συνεργασίας με έναν από τους πιο γνωστούς σταρ του Χόλιγουντ για έναν εξασφαλισμένο εμπορικό θρίαμβο. Τώρα είναι η ευκαιρία και των δυο μας να γεμίσουμε με δόξα και χρήματα. Ωστόσο, μια προσωρινή γραμματέας (Ευτυχία Γιακουμή) έρχεται να θέσει σε αμφιβολία τα σχέδια μας.

- Πόσο κοντά είναι το έργο στην ελληνική πραγματικότητα;
Πάρα πολύ, κι εγώ καλούμαι να επιλέξω τα πράγματα που θα δείξω στον κόσμο. Επειδή ασχολούμαι με τις παραγωγές στο θέατρο «Φάουστ», αντιμετωπίζω πάντα το δίλημμα «ποιότητα» ή εμπορικότητα, έννοιες που δεν διαχωρίζονται πάντα. Φέτος, για παράδειγμα, αναρωτιόμουν αν επέλεξα το σωστό έργο, αν μπορεί να επιβιώσει επιχειρηματικά, κι αν δεν συμβεί αυτό πόσο περήφανος θα σταθώ απέναντι στην επιλογή μου.

- Στο έργο βλέπουμε επαγγελματική και ερωτική ίντριγκα. Εχεις ερωτευτεί συμπρωταγωνίστριά σου;
Εκ των πραγμάτων αυτή η δουλειά έχει και ίντριγκα και έρωτα. Ναι, οι άνθρωποι είναι ερωτεύσιμοι όταν ασκούν τη δουλειά τους. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου προκύψει. Εχω ερωτευτεί γυναίκα που παίζαμε μαζί και έκανα σχέση μαζί της.

- Ο πολυχώρος «Φάουστ» ήταν μια προσωπική ανάγκη ώστε να ανεβάζεις έργα επειδή δεν σου εκαναν καλλιτεχνικές προτάσεις που να σε ενδιαφέρουν;
Η ιδέα γεννήθηκε πριν από τέσσερα χρόνια, όταν η κρίση χτύπησε το επάγγελμα του ηθοποιού. Εβλεπα ότι ο κινηματογράφος και η τηλεόραση τελείωναν και για βιοποριστικούς λόγους έκανα το «Φάουστ». Είναι ένας συνδυαστικός πολυχώρος -μουσικής και θεατρική σκηνή-, λειτουργεί δύο χρόνια και συνιδιοκτήτες είναι ο Αντώνης Περιστεράκος και ο Αλέκος Πετράκης.

- Υπάρχουν μέρες που δεν κοιμάσαι από το άγχος για τις πληρωμές;
Μια χαρά κοιμάμαι, γιατί δεν έχω αντιμετωπίσει κάποιον ισχυρό κίνδυνο στη δουλειά μου. Δεν έχω χάσει τον ύπνο μου επειδή δεν έχουμε να πληρώσουμε τα έξοδά μας, ούτε έχω νιώσει το μαχαίρι στο κόκαλο. Από την άλλη, έχω το άγχος του επαγγέλματος.

- Δεν ήταν όμως ρίσκο να κάνεις μια τέτοια επένδυση σε περίοδο κρίσης;
Πάντα παίρνω ρίσκα και θα μετάνιωνα αν η επιχείρηση αυτή δεν ήταν υγιής. Αν αποτύγχανε, η φτώχεια θα έφερνε γκρίνια. Από την άλλη, ως ηθοποιός έχω να βγάλω χρήματα πάνω από πέντε χρόνια. Και κάποια λίγα που πήρα δεν μου έφτασαν ούτε για καραμέλες.

- Γενικά, όμως, έβγαλες χρήματα από την τηλεόραση...
Οχι όσα πιστεύει ο κόσμος. Δεν έβγαλα πολλά χρήματα επειδή έκανα επιλεκτικές δουλειές και είπα πολλά «όχι» σε προτάσεις που διαισθανόμουν ότι δεν με πήγαιναν μπροστά. Είμαι ολιγαρκής. Πήρα αυτά που έπρεπε να πάρω από τις δουλειές που ήθελα να κάνω. Θα μπορούσα να είχα βγάλει πολλά περισσότερα χρήματα, αλλά δεν θα ήταν ήσυχη η ψυχή μου.

- Εχεις αντιμετωπίσει σνομπισμό επειδή έκανες τηλεόραση;
Εχω αντιμετωπίσει - και αντιμετωπίζω ακόμα. Βλέπω τη δυσκολία όταν επιλέγω ουσιώδη έργα στα οποία θα μπορούσε να ανταποκριθεί ένα μεγαλύτερο μέρος του κοινού, κάτι που δεν συμβαίνει γιατί υπάρχει μια προκατάληψη από το τηλεοπτικό μου παρελθόν. Από την άλλη, όμως, διαπιστώνω ότι έρχεται ο κόσμος που με έχει εκτιμήσει από την τηλεόραση. Στη ζωή δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Για μένα οι ηθοποιοί δεν διαχωρίζονται σε ποιοτικούς και σε εμπορικούς, αλλά σε καλούς και σε κακούς.

- Πριν από το «Φάουστ» είχες θεατρικές προτάσεις;
Δεν είχα ποτέ ενδιαφέρουσες προτάσεις. Ωστόσο, πάντα τις δημιουργώ με τον δικό μου τρόπο. Υπάρχει δυσκολία να εδραιωθώ, να υπάρξω στον θεατρικό χώρο, παρόλο που έχω κάνει αξιόλογες θεατρικές και τηλεοπτικές δουλειές. Ποτέ δεν με αγκάλιασε η θεατρική αγορά, ούτε τώρα με το «Φάουστ».

- Υπάρχει κλίκα στο θέατρο;
Ναι, σε κάθε κοινωνία συγκροτούνται μικρές ομάδες που προσπαθούν να θωρακιστούν. Υπάρχει κλίκα στο Εθνικό Θέατρο, στο πειραματικό θέατρο και στις μεγάλες παραγωγές μεγάλων θεάτρων.

- Ποια ήταν η πιο δύσκολη επαγγελματική στιγμή σου;
Το μεταβατικό στάδιο όπου από μέτριος ηθοποιός γίνεσαι καλύτερος. Η έλλειψη αυτοπεποίθησης που διακατέχει έναν άνθρωπο όταν βρίσκεται σε μεταβατική περίοδο. Μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια ήμουν πολύ ανασφαλής στη θεατρική σκηνή. Σήμερα όχι.

- Ξεκίνησες από το μηδέν. Ποιες ήταν οι καταλυτικές περίοδοι της ζωής σου;
 Η συνάντηση με τον Τιερί Μιγκλέρ που μου άνοιξε τον δρόμο στον χώρο της μόδας. Με έβγαλε από μια άλλη ζωή, γιατί τότε δούλευα σε συνεργεία αυτοκινήτων, σε οικοδομές και σε μπαρ. Η δεύτερη ήταν η επαφή μου με τον Γιώργο Πανουσόπουλο που με έβαλε στον κινηματογράφο με την ταινία «Ελεύθερη κατάδυση» και η τρίτη με τον Γιάννη Χουβαρδά που με έβγαλε στο θέατρο.
- Από ποια ηλικία δουλεύεις;
 Από τα 13 μου δούλευα σε οικοδομές, μετά σε συνεργεία, σε εστιατόρια και σε μπαρ. Τότε που έπλαθα τον χαρακτήρα μου έπρεπε να πιέζω τον εαυτό μου γιατί συναντούσα δύσκολες συνθήκες. Εκεί έμαθα να είμαι μπροστάρης, να μη φοβάμαι τίποτα και να αντιμετωπίζω τα πάντα. Μπορεί να φοβάμαι, αλλά δεν δειλιάζω.

- Εμπλεξες ποτέ;
Σαφέστατα. Ημουν παιδί του δρόμου και αλητάκος αφού δούλευα στη νύχτα. Πολλές φορές έμπλεξα, αλλά είχα μια τάση προς την επιβίωση και όχι την καταστροφή. Δεν ήμουν επιρρεπής στον κίνδυνο, κι αυτό με έσωσε. Φαίνεται ότι έχω το μέτρο μέσα μου. Κάποιοι φίλοι μου καταστράφηκαν οικονομικά, άλλοι προσωπικά και τρεις κολλητοί μου χάθηκαν από ναρκωτικά.
 
- Εχεις βιώσει τον μεγάλο έρωτα. Εχεις κλάψει, έχεις πέσει στα πατώματα; Εννοείται ότι τα έχω κάνει όλα αυτά για τον έρωτα, γιατί αν δεν τα είχα ζήσει θα ήμουν κορόιδο.

- Εχεις σκεφτεί να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου με έναν άνθρωπο;
Ολα είναι θέμα συγκυριών. Πολλοί πιστεύουν ότι αν ένας άνθρωπος το θέλει, θα το καταφέρει. Αυτή η θέση μού φαίνεται πολύ απόλυτη και πιστεύω ότι το 50% έγκειται στη σύμπτωση και στο μοιραίο. Το ότι δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερα δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί αύριο.

- Θα ήθελες να παντρευτείς; Αν προκύψει, ναι.

- Παλιά ήσουν κατά του γάμου;
Δεν είναι ότι τον πιστεύω σε μεγάλο βαθμό, αλλά δεν τον αποκλείω κιόλας. Είναι μια εμπειρία και γιατί να μην τη ζήσω;

- Θα ήθελες ένα παιδί;
Θα ήθελα ένα παιδί και θα ήθελα να προκύψει μέσα από έναν γάμο.
- Αν προκύψει ένα παιδί εκτός γάμου;
 Χωρίς να θεωρώ τον γάμο απαραίτητη προϋπόθεση για να κάνεις παιδί, πιστεύω ότι αυτό είναι το καλύτερο για το ίδιο το παιδί. Εγώ προσωπικά μπορώ να υπάρξω και σε γάμο με παιδί και σε σχέση χωρίς γάμο με παιδί...