Είναι μία ενδεικτική ιστορία του μεγέθους, του χαρακτήρα και της νοοτροπίας του Κόμπι Μπράιαντ που προκάλεσε μεγάλη έκπληξη και θαυμασμό στον τότε κόουτς της Εθνικής ομάδας της Ρωσίας,
Ντέιβιντ Μπλατ.
«Θα μοιραστώ μαζί σας μια ιστορία, ενδεικτική του πως γνώρισα τον Κόμπι Μπράιαντ. Ήταν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο, πριν από το πρώτο χρυσό μετάλλιο του Κόμπι με τις ΗΠΑ.
Έφτασα εκεί με την εθνική ομάδα της Ρωσίας την οποία προπονούσα τότε και θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να κοιμηθώ λόγω της διαφοράς ώρας. Πήγα, λοιπόν, στο γυμναστήριο στις 6 το πρωί για να γυμναστώ λίγο, αφού ούτως ή άλλως, δεν μπορούσα να κοιμηθώ κι εκεί συναντώ τον Κόμπι Μπράιαντ να σηκώνει βάρη», λέει ο πρώην κόουτς του Ολυμπιακού και συνεχίζει:
«Εκεί τα είπαμε λίγο όπως ήταν λογικό. Άλλωστε μιλάμε για έναν παίκτη που έτρεφε μεγάλο σεβασμό για τους προπονητές, ειδικά για αυτούς της Ευρώπης. Υπήρχε άλλωστε μεγάλο ευρωπαϊκό παρελθόν, καθώς είχε ζήσει σε μικρή ηλικία στην Ιταλία. Είχαμε μία υπέροχη συζήτηση.
Εγώ, λοιπόν, του είπα: Εντάξει, εγώ είμαι εδώ γιατί δεν μπορώ να κοιμηθώ, εσύ τι κάνεις εδώ; Και μου είπε: κόουτς αυτή είναι η καθημερινότητά μου. Αυτό είναι που κάνω, αυτός είμαι. Ποτέ δεν το ξεχνάω αυτό.
Προφανώς, όταν τον είδα μετά στο NBA, το θυμήθηκα. Αυτού του είδους η νοοτροπία και η συμπεριφορά, όχι μόνο ως παίκτης αλλά και με όλα αυτά που έκανε, με τη δέσμευση, την αφοσίωση, την ενέργεια, την επιθυμία του να γίνει ο καλύτερος που μπορούσε να γίνει, βοηθώντας και άλλους να το κάνουν. Είμαστε αυτό που κάνουμε. Έτσι έζησε τη ζωή του ο Κόμπι».
