Πόρισμα δύο ταχυτήτων για Παυλίδη

Σε διαφορετικές προτάσεις για την εξέλιξη της περιβόητης υπόθεσης Παυλίδη κατέληξαν τα κόμματα με την ολοκλήρωση των εργασιών της προανακριτικής επιτροπής και την παράδοση του πορίσματος στον πρόεδρο της Βουλής κ. Δημήτρη Σιούφα το μεσημέρι της Τετάρτης.

Οι βουλευτές της Ν.Δ. προτείνουν απαλλαγή του κ. Αριστοτέλη Παυλίδη από την κατηγορία της εκβίασης, αλλά παραδέχονται ότι υπάρχουν ηθικά και πολιτικά θέματα με τη συμπεριφορά του πρώην υπουργού. Το ΠΑΣΟΚ ζητά την ποινική δίωξη για τα αδικήματα της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση κατ’ επάγγελμα, κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση, της παθητικής δωροδοκίας, της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, της απιστίας κατ’ εξακολούθηση και της παράβασης καθήκοντος. Το KKE προτείνει την άσκηση δίωξης για το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση. Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει τη δίωξη για δύο αδικήματα -της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση και της παθητικής δωροδοκίας- ενώ κάνει διαπιστώσεις σχετικά με το καθεστώς των άγονων γραμμών της ακτοπλοΐας. Ο ΛΑΟΣ υποστηρίζει ότι συντρέχουν επαρκείς ενδείξεις για την άσκηση ποινικής δίωξης για την ηθική αυτουργία και ζητεί ακόμη ποινική δίωξη για παθητική δωροδοκία κατά συναυτουργία.

Η ψηφοφορία επί του πορίσματος στην Ολομέλεια της Βουλής θα διεξαχθεί τα μεσάνυχτα της ερχόμενης Δευτέρας 4 Μαΐου. Σημειώνεται ότι το ΠΑΣΟΚ έχει ήδη καταθέσει πρόταση για σύσταση και δεύτερης προανακριτικής επιτροπής, η οποία θα ασχοληθεί με τη δικογραφία για την ανάθεση της άγονης γραμμής της Τήλου. Η Ν.Δ. τάχτηκε ήδη κατά της πρότασης αυτής και μάλιστα δεν πρόκειται καν να συμμετάσχει στη σχετική συζήτηση στη Βουλή, διαμαρτυρόμενη για την επικράτηση της σκανδαλολογίας -όπως λέει- στην πολιτική ζωή.

Ολο το πόρισμα του ΠΑΣΟΚ για την πρώτη υπόθεση Παυλίδη έχει ως εξής:

ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

ΤΟΥ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΜΑΡΚΟΥ ΜΠΟΛΑΡΗ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΕΤΑΛΩΤΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΡΗΓΑ

ΑΘΗΝΑ, 29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2009

ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ   3

2. ΙΣΤΟΡΙΚΟ   4

Α. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΑΓΟΝΕΣ» ΓΡΑΜΜΕΣ (ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ) 4

Β. Η ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΕΝΔΟΜΕΤΑΦΟΡΑΣ  5

Γ. ΟΙ «ΜΕΙΟΔΟΤΙΚΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ» ΩΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ   9

1. Πρόχειρος Διαγωνισμός Μαΐου 2005  9

2. Διεθνής μειοδοτικός διαγωνισμός Μαΐου 2005  11

3. Διαγωνισμός συμβάσεων δημόσιας υπηρεσίας του 2006  14

3. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΕΓΓΡΑΦΑ, ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΑΡ. ΠΑΥΛΙΔΗ. 25

4.ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ  44

Α. Εκβίαση και ηθική αυτουργία σε εκβίαση  44

Β. Παθητική δωροδοκία  46

Γ.  Νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες  46

Δ. Απιστία  48

Ε. Παράβαση καθήκοντος  48

5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ   50

1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Με το υπ’ αριθμόν 310/31-3-2009 έγγραφο του κ. Ανακριτή του 20ου Τμήματος του Πρωτοδικείου Αθηνών  διαβιβάσθηκε στην Βουλή, σύμφωνα με το άρθρο 86, παρ. 2, εδ. β΄ του Συντάγματος, ποινική δικογραφία με αριθμό Εισαγγελικής παραγγελίας Α 08/2762, με  την οποία ο ανωτέρω ανακριτής έκρινε ότι δεν έχει δικαιοδοσία διερεύνησης κατά το μέρος της φερόμενης τέλεσης εκ μέρους του πρώην Υπουργού Αιγαίου κ. Αριστοτέλη Παυλίδη του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση.

Στις 02.04.2009 τριάντα (30) μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, υπέβαλαν  την με αριθμό πρωτοκόλλου 1731/02.04.2009  Πρόταση στην Βουλή των Ελλήνων για σύσταση Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης σχετικά με την ως άνω υπόθεση, σύμφωνα με το άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος, τα άρθρα 153 επ. του Κανονισμού της Βουλής και το άρθρο 5 του ν. 3126/2003 «Ποινική ευθύνη των Υπουργών».

Με την υπ’ αριθμ. 3666/2774/7.4.2009 απόφαση του Προέδρου της Βουλής, κατόπιν απόφασης της Ολομελείας του Σώματος, συγκροτήθηκε η Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, κατά το άρθρο 86 παρ. 3 του Συντάγματος, το άρθρο 153 και επόμενα του Κανονισμού της Βουλής και το άρθρο 5 του ν. 3126/2003 «Ποινική Ευθύνη των Υπουργών» για την ενδεχόμενη τέλεση από τον πρώην Υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Αριστοτέλη Παυλίδη του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση, τελεσθείσα από τον ήδη κατηγορούμενο κ. Παναγιώτη Ζαχαρίου, κατ’ επάγγελμα, κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση κατά παράβαση των άρθρων 1, 13 παρ. στ΄, 14, 16,17,18,26 παρ.1, εδάφιο α, 27 παρ.1, 46 παρ.1 εδάφιο α, 94 παρ.1, 98 και 385 παρ.1 περίπτωση β του Ποινικού Κώδικα, που μεταχειρίστηκε απειλή βλάβης στις επιχειρήσεις  που ασκεί ο εξαναγκαζόμενος κ. Φώτιος Μανούσης.

H Ειδική Κοινοβουλευτική Επιτροπή, διενεργώντας προκαταρκτική εξέταση, διαπίστωσε την ύπαρξη ισχυρών ενδείξεων, πέραν του αδικήματος της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση των άρθρων 46 παρ. 1 εδ. α΄ , 385 εδ. α΄ και β΄ του ΠΚ,  για την τέλεση των αδικημάτων της παθητικής δωροδοκίας του άρθρου 235 του ΠΚ, της απιστίας του άρθρου 390, εδ. β του ΠΚ,   της παράβασης καθήκοντος του άρθρου 259 του ΠΚ και της παράβασης του Ν. 3691/2008 Περί νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες.

2. ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Α. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ «ΑΓΟΝΕΣ» ΓΡΑΜΜΕΣ (ΑΚΤΟΠΛΟΪΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ)

«Άγονες» Γραμμές ονομάζονται αδόκιμα στην καθομιλουμένη οι ακτοπλοϊκές γραμμές δημοσίου συμφέροντος του άρθρου 8 του Νόμου 2932/2001. Σύμφωνα με τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου, όταν με την διαδικασία της τακτικής (ελεύθερης) δρομολόγησης πλοίου δεν καλύπτονται οι ανάγκες της συνέχειας, της τακτικότητας, της πλήρους εξυπηρέτησης του μεταφορικού έργου, της ποιότητας και της τιμολόγησης της παροχής υπηρεσιών, όπως ο Νόμος προβλέπει, τότε ο Υπουργός, σήμερα ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (ΕΝΑΝΠ) και στο παρελθόν από κοινού οι Υπουργοί Εμπορικής Ναυτιλίας και Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, μπορεί να συνάπτει σύμβαση ή συμβάσεις ανάθεσης δημόσιας υπηρεσίας διάρκειας 3 έως 12 ετών, για την αποκλειστική εξυπηρέτηση συγκεκριμένης γραμμής.

Β. Η ΑΚΤΟΠΛΟΪΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΕΝΔΟΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

Από την 1 Νοεμβρίου 2002 απελευθερώνεται η παροχή υπηρεσιών στις θαλάσσιες ενδομεταφορές κατ’ επιταγή των διατάξεων του Νόμου 2932/2001, ο οποίος αποτελεί την εναρμόνιση της εθνικής μας νομοθεσίας προς το σχετικό Κοινοτικό Κεκτημένο και συγκεκριμένα προς τον Κανονισμό  3577/1992 της ΕΟΚ «για την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών στις θαλάσσιες μεταφορές στο εσωτερικό των Κρατών-Μελών (θαλάσσιες ενδομεταφορές)»

Ο Νόμος 2932/2001, ως αποτέλεσμα ευρύτατης κοινωνικής διαβούλευσης, αποσκοπούσε στην απελευθέρωση των θαλάσσιων ενδομεταφορών, με την εξασφάλιση του υγιούς ανταγωνισμού και την ταυτόχρονη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος υπό την έννοια της απρόσκοπτης και ποιοτικής ακτοπλοϊκής συγκοινωνιακής σύνδεσης των ελληνικών νησιών με την ηπειρωτική χώρα και μεταξύ τους.

Οι πρόνοιες του Νόμου διασφαλίζονταν με την θεσμοθέτηση της Ρυθμιστικής Αρχής Θαλάσσιων Ενδομεταφορών (ΡΑΘΕ) και του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΣΑΣ), την καθιέρωση του υποχρεωτικού γενικού δικτύου ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και ενός σαφούς και απόλυτα διάφανου συστήματος δρομολόγησης πλοίων για την κάλυψη του συνόλου των δρομολογιακών γραμμών του εγκεκριμένου γενικού δικτύου.

Παράλληλα, την ίδια χρονική περίοδο 2001 έως 2004, με πρωτοβουλία του Υπουργείου Αιγαίου και σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία Εμπορικής Ναυτιλίας και Εθνικής Οικονομίας, καθώς και με τους ενδιαφερόμενους κοινωνικούς φορείς, εκπονήθηκε ένα ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο για την σωστή οργάνωση και λειτουργία της απελευθερωμένης αγοράς των ακτοπλοϊκών υπηρεσιών, με κεντρικό πυρήνα ένα νέο, σύγχρονο, λειτουργικό και αξιόπιστο σύστημα ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης των γραμμών δημοσίου συμφέροντος.

Το βασικό στοιχείο αυτής της παρέμβασης της οποίας είχε διασφαλισθεί η χρηματοδότηση και η βιωσιμότητα ήταν η δρομολόγηση οκτώ (8) νέων σκαφών, ηλικίας έως πέντε ετών, συγκεκριμένων τεχνικών χαρακτηριστικών, τα οποία θα εξυπηρετούσαν το αναμορφωμένο δίκτυο των γραμμών δημοσίου συμφέροντος στο χώρο του Αιγαίου.

Ταυτόχρονα, περί τα τέλη του 2003 τελεσφόρησαν οι συστηματικές προσπάθειες και διαβουλεύσεις της Ελληνικής Κυβέρνησης με την Ευρωπαϊκή Ένωση με αποτέλεσμα οι Κατευθυντήριες Γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών, που εξέδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να επιτρέπουν την σύναψη συμβάσεων για παροχή δημόσιας υπηρεσίας για χρονικό διάστημα έως και 12 ετών.

Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας από τον Μάρτιο του 2004, εφάρμοσε πολιτικές και μέτρα που είχαν ως αποτέλεσμα την πλήρη απορρύθμιση της λειτουργίας των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών. Στην ίδια κατεύθυνση οδήγησε και η εγκατάλειψη του σχεδίου του Υπουργείου Αιγαίου επί ΠΑΣΟΚ χωρίς να προσφέρει εναλλακτική πρόταση.

Η χωρίς κανόνες και έλεγχο λειτουργία της αγοράς των θαλάσσιων ενδομεταφορών συντελέστηκε με την σταδιακή αποδιάρθρωση του θεσμικού πλαισίου που είχε εγκαθιδρυθεί με τον Νόμο 2932/2001 και διασφάλιζε το δημόσιο συμφέρον.

Οι συνεχείς τροποποιήσεις του Νόμου 2932/2001 αφαίρεσαν τις κυριότερες ασφαλιστικές δικλείδες της σωστής λειτουργίας και ελέγχου του συστήματος των θαλάσσιων ενδομεταφορών, νόθευσαν τον ανταγωνισμό και αποδυνάμωσαν την έννοια της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος.

Πιο συγκεκριμένα :

Α) Με τον Νόμο 3260/2004 «Ρυθμίσεις του συστήματος προσλήψεων και θεμάτων δημοσίας διοίκησης» καταργείται η Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Θαλάσσιων Ενδομεταφορών. Καταργείται έτσι κάθε ουσιαστικός έλεγχος και εποπτεία στην Ακτοπλοϊκή Αγορά και ευνοούνται οι εναρμονισμένες πρακτικές. Οποιαδήποτε σοβαρή αξιολόγηση της ποιότητας των υπηρεσιών στον τομέα των θαλάσσιων ενδομεταφορών καθίσταται ανέφικτη.

Β) Με τον Νόμο 3409/2005 «Καταδύσεις αναψυχής και άλλες διατάξεις» καταργείται η 31^η  Ιανουαρίου ως η καταληκτική προθεσμία για τη υποβολή δήλωσης δρομολόγησης πλοίων σε συγκεκριμένη δρομολογιακή γραμμή με το σύστημα της τακτικής δρομολόγησης.

Η αποδοχή της εκπρόθεσμης αίτησης για τακτική δρομολόγηση πλοίου φαλκιδεύει τον υγιή ανταγωνισμό και αναιρεί κάθε έννοια προγραμματισμού των δρομολογίων από την πλευρά της πολιτείας, αλλά και από την πλευρά των συνεπών επιχειρηματιών του κλάδου.

Παράλληλα, η κατάργηση του χρονικού ορίου για την διεξαγωγή των διαγωνισμών για την εξυπηρέτηση των γραμμών δημοσίου συμφέροντος (άγονων γραμμών) που ήταν η 15^η Ιουνίου εκάστου έτους, εξάλειψε κάθε ίχνος φερεγγυότητας και αξιοπιστίας του εν λόγω συστήματος. Η δημιουργία με τεχνητό τρόπο της ανάγκης κάλυψης εκτάκτων αναγκών πολλαπλασίασε τις απευθείας αναθέσεις των γραμμών δημοσίου συμφέροντος με διαδικασίες αδιαφάνειας και μεροληψίας.

Γ) Με τον Νόμο 3450/2006 «Αναβάθμιση και αναδιάρθρωση της ναυτικής εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις» καταργείται η υποχρεωτικότητα του γενικού δικτύου ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και υιοθετείται η έννοια του «ενδεικτικού» δικτύου. Με την τροποποίηση αυτή η πλειονότητα των μικρών νησιών έμεινε εκτός των γραμμών τακτικής δρομολόγησης των πλοίων και έτσι αποστερήθηκαν της ακτοπλοϊκής τους εξυπηρετήσεις. Αυξήθηκαν κατακόρυφα οι γραμμές δημοσίου συμφέροντος (άγονες γραμμές) με συνέπεια την σημαντικότατη αύξηση της δαπάνης του επιδοτούμενου συγκοινωνιακού έργου στην ακτοπλοΐα ενδεικτικά.

Ενδεικτικά αναφέρονται:

Με διάταξη του ίδιου Νόμου υποβαθμίζεται παράλληλα ο ρόλος του Συμβουλίου Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΣΑΣ).

Δ) Με το Π.Δ. 126/06 καταργείται διάταξη του Νόμου 2932/01 σχετική με το όριο ηλικίας των πλοίων και έτσι ματαιώνεται η προβλεπόμενη απόσυρση των υπερήλικων πλοίων, τα οποία κατ’ αποκλειστικότητα πλέον «μοιράζονται» τα μεγάλα ποσά της επιδότησης των άγονων γραμμών.

Επίσης, αρνητικές συνέπειες για την ποιότητα και το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών στην ακτοπλοΐα είχε η Κοινή Υπουργική Απόφαση 3323/0101/2006 (ΦΕΚ Β τεύχος 657/25-05-2006, με την οποία απελευθερώθηκαν οι ναύλοι στην οικονομική θέση των πλοίων.

Με αυτές τις πολιτικές προετοιμάστηκε το έδαφος για να ευδοκιμήσουν και να αναπτυχθούν ανενόχλητα φαινόμενα αδιαφάνειας ως προς την ανάθεση των γραμμών δημοσίου συμφέροντος, φαινόμενα εναρμονισμένων πρακτικών και μονοπωλιακής εκμετάλλευσης ακτοπλοϊκών γραμμών και φαινόμενα ακραίας κερδοσκοπίας σε βάρος των πολιτών – χρηστών των ακτοπλοϊκών υπηρεσιών, ενώ επήλθε ραγδαία επιδείνωση της ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης και απομόνωση πολλών μικρών νησιών, αποδυνάμωση της έννοιας του δημοσίου συμφέροντος και διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, μέσω των επιδοτήσεων ενός αναχρονιστικού και αναποτελεσματικού συστήματος «άγονων» γραμμών.

Γ. ΟΙ «ΜΕΙΟΔΟΤΙΚΟΙ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ» ΩΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΝ

1. Πρόχειρος Διαγωνισμός Μαΐου 2005

Ο πρώτος διαγωνισμός που αφορά στην επίμαχη υπόθεση διενεργήθηκε με πρόσκληση ενδιαφερομένων πλοιοκτητών για την εκτέλεση του επιδοτούμενου δρομολογίου Θεσσαλονίκη – Σάμος – Κως – Ρόδος. Με την υπ’ αριθμ. Δ.Μ/Φ.231.09/5157/25.05.2005 πρόσκλησή του,  το Υπουργείο Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής ενημέρωσε την Ένωση Εφοπλιστών Ακτοπλοΐας ότι προτίθεται να προβεί με απευθείας ανάθεση στην μίσθωση Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου για την εκτέλεση ενός δρομολογίου την εβδομάδα στη γραμμή Θες/νίκη-Σάμο-Κω-Ρόδο ή αντίστροφα και επιστροφή για το χρονικό διάστημα από 15 Ιουνίου έως 15 Σεπτεμβρίου 2005. Τα ενδιαφερόμενα μέλη έπρεπε να καταθέσουν τις οικονομικές τους προσφορές έως τις 31/05/05.

Στις 31/05/05 η ΚΟΙΤΑΔΑ Ν. Ε., εταιρεία συμφερόντων του κ. Μανούση, απέστειλε επιστολή στο Υπουργείο Αιγαίου διά της οποίας εκδηλώνει ενδιαφέρον για την εκτέλεση του δρομολογίου με το ανώτατο μίσθωμα (42.000 ευρώ) από το νεοαποκτηθέν πλοίο «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ», το οποίο καλύπτει τις προδιαγραφές του διαγωνισμού. Την ίδια ημέρα υποβάλει προσφορά και η ΑΓΟΥΔΗΜΟΣ LINES με το πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ». Στις 3 Ιουνίου 2005 το Υπουργείο Αιγαίου με επιστολή του (ΔΜ/Φ.231.Ο9/5423) προς την ΚΟΙΤΑΔΑ Ν. Ε. ζητά την υποβολή δικαιολογητικών μέχρι τις 10.06.2005. Η ίδια επιστολή απεστάλη και στην ΑΓΟΥΔΗΜΟΣ LINES.  Μεταξύ των δικαιολογητικών που ζητά το Υπουργείο είναι και το έγγραφο εθνικότητος του πλοίου και το πιστοποιητικό καταμέτρησης. Η ΚΟΙΤΑΔΑ Ν. Ε. υποβάλλει εμπρόθεσμα τα απαραίτητα δικαιολογητικά.

Στις 8 Ιουλίου του 2005 ο Υπουργός Αιγαίου κ. Παυλίδης με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/5536 απόφασή του κατακυρώνει τη δρομολογιακή γραμμή ΡΟΔΟΣ -ΚΩΣ-  ΣΑΜΟΣ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και επιστροφή στην ΑΓΟΥΔΗΜΟΣ LINES, για το χρονικό διάστημα όχι από 15 Ιουνίου, όπως αρχικά είχε οριστεί, αλλά από 11 Ιουλίου 2005 έως 15 Σεπτεμβρίου 2005.  Την ίδια μέρα με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.09/6244 απόφαση του κ. Παυλίδη ανατίθεται στο πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ να εκτελέσει το ανωτέρω δρομολόγιο.

Από τα έγγραφα που προσκομίστηκαν προκύπτει ότι το «ΠΗΝΕΛΟΠΗ» δεν είχε ελληνική σημαία και ότι η ΑΓΟΥΔΗΜΟΣ LINES δεν ήταν ελληνική εταιρεία αλλά  εταιρεία offshore. Παρ’ όλα αυτά, το «ΠΗΝΕΛΟΠΗ» γίνεται δεκτό κανονικά στον διαγωνισμό. Το «ΠΗΝΕΛΟΠΗ» λαμβάνει ελληνική σημαία στις 6 Ιουλίου του 2005 σύμφωνα με το πιστοποιητικό εθνικότητας που εκδόθηκε από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ενώ όλα τα έγγραφά του στον διαγωνισμό έχουν ημερομηνία 7 Ιουλίου 2005. Σύμφωνα λοιπόν με τα ανωτέρω και δεδομένου ότι σύμφωνα με την πρόσκληση του Υπουργείου τα δικαιολογητικά θα έπρεπε να υποβληθούν έως τις 10-06-2005, το «ΠΗΝΕΛΟΠΗ» δεν θα μπορούσε να μετάσχει στον εν λόγω διαγωνισμό καθώς κατά την ημερομηνία εκείνη  δεν έφερε ελληνική σημαία.

Παρά τα ανωτέρω, η εταιρία ΚΟΙΤΑΔΑ Ν.Ε. αποδέχθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού και δεν άσκησε κάποιο ένδικο βοήθημα κατά της κατακυρωτικής απόφασης.

2. Διεθνής μειοδοτικός διαγωνισμός Μαΐου 2005

Στις 24 Μαΐου 2005 προκηρύσσεται, με την με αριθμό ΔΜ/Φ.231.01/5133 απόφαση του Υπουργού Αιγαίου και Ν. Π. κ. Παυλίδη, ανοικτός, δημόσιος, διεθνής, μειοδοτικός διαγωνισμός για διάφορες γραμμές για το χρονικό διάστημα από 01/11/2005 έως 31/10/2006. Ο διαγωνισμός καθορίστηκε για τις 15 Ιουνίου 2005. Πράγματι στις 15 Ιουνίου 2005 πραγματοποιήθηκε ο διαγωνισμός, στον οποίο, μεταξύ άλλων, συμμετείχαν οι εταιρείες συμφερόντων του κ. Μανούση ΚΟΙΤΑΔΑ Ν.Ε. με το πλοίο «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ» για την γραμμή Αλεξανδρούπολη-Λήμνος-Μυτιλήνη-Χίος-Βαθύ ή Καρλόβασι Σάμου-Κως-Κάλυμνος- Ρόδος, την γραμμή Ρόδος-Μεγίστη και την γραμμή Σητεία-Κάσος-Πηγάδια Καρπάθου-Διαφάνι Καρπάθου-Χάλκη-Ρόδος και ΜΑΡΕ Ν.Ε. με το πλοίο «ΝΟΝΑ ΜΑΙΡΗ» για την γραμμή Βαθύ ή Καρλόβασι Σάμου-Χίος- Μυτιλήνη-Λήμνος-Βόλος και την γραμμή Βαθύ Σάμου-Χίος-Μυτιλήνη-Λήμνος-Καβάλα.

Η Επιτροπή Διαγωνισμού με την υπ’ αριθμό 1/15.06.2005 απόφασή της διαπιστώνει ότι δεν πληρούνται οι όροι της προκήρυξης από το Ε/Γ-Ο/Γ «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ» και απορρίπτει την εταιρία  ΚΟΙΤΑΔΑ Ν.Ε. με την αιτιολογία ότι τα δρομολόγια Σητεία-Ρόδος δεν είχαν ανταπόκριση με τα δρομολόγια Πειραιά-Σητεία και ότι το Ε/Γ-Ο/Γ «ΣΑΟΣ», που θα αντικαθιστούσε το «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ», εάν ποτέ αυτό απαιτείτο, είναι κατωτέρων προδιαγραφών και ως εκ τούτου δεν πληροί τους όρους του διαγωνισμού.

Η εταιρία ΚΟΙΤΑΔΑ Ν. Ε. καταθέτει την από 01.07.2005 ένσταση  κατά της υπ’ αριθμόν 1/15.06.2005 απόφασης της Επιτροπής Διαγωνισμού, ενώ την ίδια μέρα η  εταιρία ΝΕΛ Α.Ε. ασκεί ένσταση κατά της ίδιας απόφασης στρεφόμενης κατά της εταιρίας ΜΑΡΕ Ν. Ε. με αντικείμενο τον μικρό αριθμό των κλινών του «ΝΟΝΑ ΜΑΙΡΗ».

Στις 05.07.2005 η Επιτροπή Διαγωνισμού με το υπ’ αριθμ. 2/05.07.2005 έκανε δεκτή την ένσταση της ΚΟΙΤΑΔΑ Ν.Ε., όσον αφορά στο πιστοποιητικό καταμέτρησης του πλοίου. Σχετικά με το πλοίο αντικατάστασης, η Επιτροπή έκανε δεκτή την ένσταση της ΚΟΙΤΑΔΑ Ν.Ε. για τις δύο δρομολογιακές γραμμές Αλεξανδρούπολη- Ρόδος και Ρόδος - Μεγίστη ενώ την απέρριψε για την τρίτη γραμμή Σητεία- Ρόδος.  Η Επιτροπή έκανε δεκτή και την ένσταση της ΝΕΛ σχετικά με τον αριθμό κλινών του «ΝΟΝΑ ΜΑΙΡΗ», απέρριψε όμως τα υπόλοιπα αιτήματα της ΝΕΛ.

Σύμφωνα με την κατάθεση του κ. Μανούση, ο αποκλεισμός της ΚΟΙΤΑΔΑ Ν. Ε. από το δρομολόγιο Ρόδος- Σητεία έγινε με σκοπό να αποσυρθεί η ΚΟΙΤΑΔΑ Ν.Ε. από τον διαγωνισμό καθώς το πλοίο θα ταξίδευε μόνο τη μισή εβδομάδα κι έτσι θα καθίστατο ασύμφορο.

Πράγματι, η ΚΟΙΤΑΔΑ Ν. Ε. υπέβαλε την από 13/10/2005 αίτηση με αριθμ. πρωτ. 9390/13-10-2005, προκειμένου να μην εξεταστεί η οικονομική της προσφορά, αποσύροντας τη συμμετοχή της από τη γραμμή Ρόδος- Μεγίστη ύστερα από τον αποκλεισμό της εταιρείας από τη γραμμή Ρόδος-Σητεία. Τελικά, σύμφωνα με την υπ’ αριθμ. 4/14-10-2005 απόφαση της Επιτροπής Διαγωνισμού μόνο το δρομολόγιο Αλεξανδρούπολη-Ρόδος κατακυρώθηκε στην ΚΟΙΤΑΔΑ Ν.Ε.

Στις 16-08-2006 το πλοίο υφίσταται σοβαρή αβαρία στον λιμένα Μυτιλήνης και η εταιρεία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε., στην οποία μεταβιβάστηκε το πλοίο «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ», γνωστοποίησε στο Υπουργείο ότι το «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ» πρέπει να σταματήσει τα δρομολόγια το αργότερο μέχρι τις 18-09-06, προκειμένου να αποκατασταθεί η αβαρία και πρότεινε την αντικατάστασή του από το πλοίο «ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ». Το Υπουργείο αρνήθηκε προφορικώς (σύμφωνα με την κατάθεση του κ. Μανούση, με την αιτιολογία ότι το «ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΟΥΜΕΛΑ» δεν έχει τον απαιτούμενο αριθμό κλινών, οπότε και αποφασίστηκε η αντικατάσταση από το πλοίο της εταιρείας ΛΑΝΕ, «ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ».

Στις 31-10-2006 έληξε η σύμβαση του «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ» και λόγω της μηχανικής βλάβης του πλοίου δεν υπήρχε δυνατότητα παρατάσεως της σύμβασής του. Στις 27 Οκτωβρίου του 2006 το Υπουργείο Αιγαίου με την με αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/9136 απόφαση απηύθυνε πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για ανάθεση συμβάσεως με την διαδικασία της διαπραγμάτευσης λόγω της αδυναμίας του Ε/Γ - Ο/Γ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ αλλά και της άρνησης της ΛΑΝΕ να συνεχίσουν το δρομολόγιο, όχι όμως στην γραμμή Αλεξανδρούπολη-Ρόδος, αλλά Αλεξανδρούπολη ή Θεσσαλονίκη – Ρόδος. Εν τέλει, το δρομολόγιο ανατέθηκε στην  εταιρεία  ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε., η οποία, κατόπιν συναινέσεως του Υπουργού, επέλεξε να πραγματοποιεί το δρομολόγιο από την Θεσσαλονίκη και όχι από την Αλεξανδρούπολη, ουσιαστικά παραβιάζοντας τους όρους της προκήρυξης, καθώς επιδοτούνταν για δρομολόγιο που δεν ανήκει στην κατηγορία των δρομολογίων δημοσίου συμφέροντος.

3. Διαγωνισμός συμβάσεων δημόσιας υπηρεσίας του 2006

Ο τρίτος και σημαντικότερος για την υπό κρίση υπόθεση διαγωνισμός είναι αυτός που προκηρύχθηκε από το Υπουργείο Αιγαίου για την εξυπηρέτηση διαφόρων δρομολογιακών γραμμών, μεταξύ των οποίων και οι γραμμές ΜΥΤΙΛΗΝΗ – ΛΗΜΝΟΣ - ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και ΣΑΜΟΣ / ΙΚΑΡΙΑ – ΧΙΟΣ – ΜΥΤΙΛΗΝΗ – ΛΗΜΝΟΣ – ΚΑΒΑΛΑ,  με σύναψη συμβάσεων ανάθεσης Δημόσια Υπηρεσίας. Ο ανωτέρω ανοιχτός, δημόσιος, διεθνής, μειοδοτικός διαγωνισμός προκηρύχτηκε με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/8117/25.09.2006 απόφαση του Υπουργού Αιγαίου για την εξυπηρέτηση των δρομολογιακών γραμμών από 01/01/2007.

Ο διαγωνισμός, σύμφωνα με τους όρους της προκήρυξης, ορίστηκε να διεξαχθεί στις 20 Νοεμβρίου 2006 και οι ενδιαφερόμενοι έπρεπε να υποβάλουν τα δικαιολογητικά τους μέχρι την 17η Νοεμβρίου 2006.

Σχετικά με την ως άνω προκήρυξη, ο κ. Μανούσης ισχυρίζεται ότι περιέχει φωτογραφικές διατάξεις και ότι με βάσει τους όρους που θέτει, μόνο ένα πλοίο θα μπορούσε να ανταποκριθεί σε αυτούς. Αυτό το πλοίο, κατά τους ισχυρισμούς του κ. Μανούση είναι το «ΠΗΝΕΛΟΠΗ». Συγκεκριμένα, ενώ μέχρι εκείνη τη χρονιά το πλοίο έπρεπε να έχει μήκος 100 μέτρα, με τη συγκεκριμένη προκήρυξη το μήκος αυξάνεται στα 120 μέτρα. Επίσης, ενώ μέχρι τότε το πλοίο έπρεπε να διαθέτει 80 κλίνες, σ’ αυτόν τον διαγωνισμό οι κλίνες ανέρχονται σε 300. Ενώ λοιπόν, οι κλίνες ανέρχονται σε 300, οι επιβάτες τον χειμώνα ανέρχονται σε 350(!). Σύμφωνα με τα διδάγματα της κοινής πείρας, αυτό σημαίνει ότι κατά την διάρκεια του χειμώνα το συγκεκριμένο πλοίο θα μπορούσε να μεταφέρει μόνο 50 επιβάτες στο εσωτερικό του σαλόνι. Οι υπόλοιποι 300 θα έπρεπε να ταξιδεύουν σε κλίνες. Επιπλέον, η προκήρυξη  αναφέρει ότι το πλοίο θα έπρεπε να είναι εναρμονισμένο με τη Συνθήκη της Στοκχόλμης. Την Συνθήκη αυτή έχουν υποχρέωση να την εφαρμόσουν μόνο όσα πλοία είναι ηλικίας άνω των τριάντα ετών. Κατά παράδοξο τρόπο, το μόνο πλοίο που είχε προβεί δύο μήνες πριν την προκήρυξη σε συμμόρφωση με τους όρους της Συνθήκης της Στοκχόλμης ήταν το πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ». 

Δεδομένου ότι η ολοκλήρωση των διαδικασιών του διαγωνισμού θα γινόταν μετά τις 20-11-2006 και κατά τους θερινούς μήνες θα έπρεπε να εξυπηρετηθεί η γραμμή, στις 11 Ιουνίου 2007 το Υπουργείο Αιγαίου με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/5164 απόφασή του αναθέτει την εξυπηρέτηση της δρομολογιακής γραμμής ΜΥΤΙΛΗΝΗ-ΛΗΜΝΟΣ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και επιστροφή στην εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. με το πλοίο «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ». Το δρομολόγιο το ανέλαβε η ως άνω εταιρεία από 11 Ιουνίου 2007 έως την ολοκλήρωση των διαδικασιών του διαγωνισμού της 20ης Νοεμβρίου 2006 και την υπογραφή της σχετικής σύμβασης.

Πράγματι, στις 20 Νοεμβρίου 2006 πραγματοποιήθηκε ο διαγωνισμός και, σύμφωνα με το με αριθμό 1/20-11-2006 πρακτικό της Επιτροπής Διεξαγωγής του Διαγωνισμού, τα δικαιολογητικά και των δύο εταιρειών, δηλαδή και της εταιρίας ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. αλλά και της εταιρίας ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε. έγιναν δεκτά.

Κατά της ανωτέρω απόφασης της Επιτροπής Διεξαγωγής του Διαγωνισμού η ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. υπέβαλε την από 4-12-2006 ένσταση προκειμένου να ακυρωθεί ή να ανακληθεί η συμμετοχή της εταιρείας ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε. στα επόμενα στάδια του διαγωνισμού, με την αιτιολογία ότι η συμμετοχή της ανωτέρω εταιρείας στον διαγωνισμό έγινε εξαρχής δεκτή όλως εσφαλμένως και αβασίμως. Η εταιρεία ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε. επίσης υπέβαλε ένσταση κατά της ανωτέρω απόφασης. Με την υπ’ αριθμ. 2/5-12-2006 απόφασή της η Επιτροπή Εκδίκασης Ενστάσεων και Προσφυγών απέρριψε εν όλω την ένσταση της εταιρίας ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. και έκανε δεκτή εν μέρει την ένσταση της ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε.

 Ειδικότερα, η Επιτροπή έκρινε ότι εσφαλμένως έγινε δεκτός ο φάκελος της  ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. από την Επιτροπή Διεξαγωγής του Διαγωνισμού, καθώς η εν λόγω εταιρεία κατέθεσε το υπ’ αριθμ. πρωτ. 3151.1/38885/02/27.10.2006 Πιστοποιητικό του ΥΕΝ/Υπηρεσία Μητρώων Ναυτικών Εταιριών, μαζί με την από 7.6.2005 σύμβαση σύστασης Ναυτικής Εταιρίας του Ν. 959/79, από το οποίο προκύπτει ότι οι μετοχές της εταιρίας είναι ανώνυμες. Σύμφωνα με την παρ. 4 ενότητα Α, κεφάλαιο ΙΙ του Παραρτήματος Ι της Προκήρυξης, οι συμμετέχουσες στον διαγωνισμό εταιρείες για γραμμές, όπου η αξία του συνολικού μισθώματος υπερβαίνει το ποσό των 1.000.000 ευρώ, οφείλουν να προσκομίσουν όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά σύμφωνα με το ν. 3310/2005, όπως τροποποιήθηκε με τον ν. 3414/2005, και το Π.Δ. 82/1996, από τα οποία να προκύπτει η ονομαστικοποίηση των μετοχών τους μέχρι φυσικού προσώπου. Σύμφωνα επίσης με ρητή πρόβλεψη της ανωτέρω προκήρυξης «σε περίπτωση που δεν υποβληθούν με την προσφορά τα παραπάνω δικαιολογητικά η προσφορά θα απορρίπτεται». Η εταιρία ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. προσκόμισε εκπροθέσμως, στις 29.11.2006, την υπ’ αριθμ. 3151.1/3885/03/29.11.2006 βεβαίωση του ΥΕΝ/ Υπηρεσία Μητρώων Ναυτικών Εταιριών, μαζί με την από 14.11.2006 απόφαση της έκτακτης γενικής συνέλευσης των μετόχων της  ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε., σύμφωνα με την οποία τροποποίησε το άρθρο 3 της σύμβασης σύστασης της εταιρίας και οι μετοχές της έγιναν ονομαστικές.

Στις 7 Δεκεμβρίου 2006 συνεδρίασε η Επιτροπή Διεξαγωγής του Διαγωνισμού και σύμφωνα με την με αριθμ. 2/7-12-2006 απόφασή της δεν εξετάστηκε η οικονομική προσφορά της ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. διότι σύμφωνα με το αρ. 2/5-12-06 πρακτικό της Επιτροπής Εκδίκασης Ενστάσεων-Προσφυγών έγινε δεκτή η ένσταση της ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. κατά της συμμετοχής στο διαγωνισμό της ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. Ως εκ τούτου μειοδότης για τις γραμμές ΜΥΤΙΛΗΝΗ-ΛΗΜΝΟΣ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και ΣΑΜΟΣ/ΙΚΑΡΙΑ-ΧΙΟΣ-ΜΥΤΙΛΗΝΗ-ΛΗΜΝΟΣ-ΚΑΒΑΛΑ ανεδείχθη η ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε.

Στις 17 Ιανουαρίου 2007 με απόφασή του ο Υπουργός Αιγαίου κατακυρώνει τα αποτελέσματα του διαγωνισμού της 20ης Νοεμβρίου 2006, εκτός από τα δρομολόγια ΜΥΤΙΛΗΝΗ-ΛΗΜΝΟΣ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και ΣΑΜΟΣ/ΙΚΑΡΙΑ-ΧΙΟΣ-ΜΥΤΙΛΗΝΗ-ΛΗΜΝΟΣ-ΚΑΒΑΛΑ για τα οποία ανεδείχθη μειοδότης η ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε.(!) Μάλιστα την επομένη μέρα, δηλαδή την 18^η Ιανουαρίου 2007, η μειοδότης εταιρεία απέστειλε επιστολή προς τον Υπουργό Αιγαίου τονίζοντας ότι από τις 7 Δεκεμβρίου 2006 έχει αναδειχθεί μειοδότης των δύο γραμμών αλλά παρ’ όλα αυτά ακόμη δεν έχει γίνει κάποια ενέργεια από το Υπουργείο προκειμένου να εκδοθεί κατακυρωτική απόφαση και να υπογραφεί η σχετική σύμβαση. Μάλιστα, ο κ. Μανούσης υπενθυμίζει στον κ. Υπουργό ότι από την καθυστέρηση υπογραφής της σύμβασης η εταιρεία του υφίσταται τεράστια περιουσιακή ζημία.

Κατά της υπ’ αριθμ. 2/5-12-2006 απόφασης της  Επιτροπής Εκδίκασης Ενστάσεων- Προσφυγών η εταιρία ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. άσκησε την από 11-12-2006 ενδικοφανή προσφυγή ενώπιον του Υπουργού Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Κατά της σιωπηρής άρνησης του Υπουργείου η ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. κατέθεσε ενώπιον του  Συμβουλίου της Επικρατείας αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του Ν. 2522/1997. Επ’ αυτής εκδόθηκε στις 27 Μαρτίου 2007 η υπ’ αριθμ. 253/2007 απόφαση της Επιτροπής Αναστολής του ΣτΕ, με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση ασφαλιστικών μέτρων της εταιρίας ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. με το αιτιολογικό ότι η οικονομική προσφορά της αιτούσης έχει ήδη επιστραφεί και έχει ήδη αποσφραγιστεί και ως εκ τούτου δεν είναι δυνατή η συμμετοχή της αιτούσης στη διαγωνιστική διαδικασία με επανυποβολή του φακέλου της επιστραφείσης σ’ αυτήν οικονομικής προσφοράς. Δηλαδή, κρίθηκε ότι εξ αντικειμένου είναι αδύνατη η παροχή προσωρινής δικαστικής προστασίας.

Με το ίδιο ακριβώς αιτιολογικό απορρίφθηκε και η από  2 Ιανουαρίου 2007 αίτηση της ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. με την οποία ζητούσε αναστολή της διαδικασίας έως ότου εκδικαστεί η από 2 Ιανουαρίου 2007 Αίτηση Ακυρώσεως της υπ’ αριθμ. 2/5-12-2006 απόφασή της  Επιτροπής Εκδίκασης Ενστάσεων- Προσφυγών ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας

Εντωμεταξύ και ενώ δεν είχαν εκδοθεί ακόμη οι αποφάσεις των ασφαλιστικών μέτρων και της αίτησης αναστολής, ο Υπουργός Αιγαίου με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/1692/21.02.2007  απόφασή του αναθέτει το δρομολόγιο ΣΑΜΟΣ/ΙΚΑΡΙΑ-ΧΙΟΣ-ΜΥΤΙΛΗΝΗ-ΛΗΜΝΟΣ-ΚΑΒΑΛΑ από 1/3/2007 και έως την ολοκλήρωση των διαδικασιών του διαγωνισμού της 20ης  Νοεμβρίου 2006 στην ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε.

Στις 2 Μαρτίου 2007 η ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. άσκησε ενώπιον του Υπουργού Αιγαίου ενδικοφανή προσφυγή του αρ. 3 ν. 2522/1997 κατά της ανωτέρω απόφασης. Εκκρεμούν όμως ακόμη οι αποφάσεις της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας. Στις 27 Μαρτίου 2007 εκδίδονται οι υπ’ αριθμ. 253/2007 και 254/2007 αποφάσεις, με τις οποίες απερρίφθησαν οι αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων και αναστολής αντίστοιχα της εταιρίας ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε., όπως αναφέρεται αναλυτικά ανωτέρω. Δεδομένων των ανωτέρω, ο Υπουργός Αιγαίου με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/3998/26.04.07 απόφασή του, κατακυρώνει τα αποτελέσματα του διαγωνισμού της 20ης Νοεμβρίου 2006 για το δρομολόγιο  ΜΥΤΙΛΗΝΗ – ΛΗΜΝΟΣ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και επιστροφή στην εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. για το χρονικό διάστημα έως τις 31/10/2008 με υποχρέωση εκτέλεσης ενός δρομολογίου την εβδομάδα έως Χίο και Σάμο και ένα επιπλέον δρομολόγιο χωρίς επιδότηση εκάστη θερινή περίοδο από 15/6 έως 15/9. Το δρομολόγιο ΣΑΜΟΣ/ΙΚΑΡΙΑ – ΧΙΟΣ – ΜΥΤΙΛΗΝΗ – ΛΗΜΝΟΣ – ΚΑΒΑΛΑ και επιστροφή το κατακυρώνει επίσης στη ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. για το χρονικό διάστημα έως τις 31/10/2008, με υποχρέωση εκτέλεσης δύο δρομολογίων την εβδομάδα από Σάμο ή Καβάλα.

Στις 30 Απριλίου 2007 η εταιρία ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. κατέθεσε ενδικοφανή προσφυγή κατά της από 24.04.2007 κατακυρωτικής απόφασης του Υπουργού Αιγαίου με την οποία ζητεί την ακύρωση της ανωτέρω απόφασης. Στη συνέχεια, επί της σιωπηρής απόρριψης της ανωτέρω προσφυγής από τον Υπουργό, η ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. κατέθεσε στις 11.05.2007 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων του Ν. 2522/1997 ενώπιον του τμήματος αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας με την οποία ζητεί την αναστολή των πράξεων του διαγωνισμού έως ότου τελεσιδικήσει η ως άνω προσφυγή. Στις 11.05.2007 η εταιρία ΠΗΝΕΛΟΠΗ  Ν.Ε. κατέθεσε ενώπιον του ΣτΕ αίτηση ακύρωσης της  υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/3998/26.04.07 απόφασης του Υπουργού Αιγαίου καθώς και αίτηση αναστολής κάθε περαιτέρω πράξεων- και δη της υπογραφής των συμβάσεων ανάθεσης του έργου- του Υπουργού Αιγαίου έως την εκδίκαση της αίτησης ακυρώσεως.

Η εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. με την από 03.05.2007 εξώδικη δήλωση και την από 16.05.2007 εξώδικη διαμαρτυρία-πρόσκληση προς τον Υπουργό Αιγαίου τον καλεί για ακόμη μια φορά να εγκρίνει την έναρξη εκτέλεσης των δρομολογίων του πλοίου Σαμοθράκη από 21-05-07 έστω και χωρίς αποζημίωση μέχρι την υπογραφή της οριστικής σύμβασης. Με την από 17.05.2007 απάντησή του ο Υπουργός Αιγαίου επικαλέστηκε μεταξύ άλλων το γεγονός ότι η εκτέλεση του δρομολογίου από το πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ» γίνεται με χαμηλότερο κόστος . Στην από 23.05.2007 εξώδικη δήλωση της ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. η εταιρεία πρότεινε, προκειμένου να μην υφίσταται διαρκή ζημία από την ακινητοποίηση του πλοίου, να εκτελέσει το δρομολόγιο με συμφέρον για το Ελληνικό Δημόσιο αντάλλαγμα, ακόμη και χαμηλότερο αυτού που δόθηκε στην ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε.

Στις 11 Ιουνίου 2007 ο Υπουργός Αιγαίου με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/5116 απόφασή του ανέθεσε στη ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. την εκτέλεση της γραμμής ΣΑΜΟΣ/ΙΚΑΡΙΑ-ΧΙΟΣ-ΜΥΤΙΛΗΝΗ-ΛΗΜΝΟΣ-ΚΑΒΑΛΑ άνευ μισθώματος, για το χρονικό διάστημα από 13-06-2007 μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία του διαγωνισμού και του προσυμβατικού ελέγχου από το Ελεγκτικό Συνέδριο και υπογραφεί η σχετική σύμβαση. Την ίδια ημέρα με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ.231.01/5116 απόφασή του ο Υπουργός Αιγαίου ανέθεσε επίσης στη εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. την γραμμή ΜΥΤΙΛΗΝΗ – ΛΗΜΝΟΣ – ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  με ένα επιδοτούμενο δρομολόγιο την εβδομάδα, με υποχρέωση προέκτασής του ως την Χίο και Σάμο, έναντι μειωμένου μισθώματος 24.000 ευρώ από 11/06/2007 και ως την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και την υπογραφή της σχετικής σύμβασης.

Με την από 13.06.2007 εξώδική δήλωσή της η εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε.  γνωστοποίησε στον Υπουργό Αιγαίου ότι το γεγονός ότι αποδέχεται την ανάθεση των επίμαχων δρομολογίων χωρίς αποζημίωση ή με μειωμένο μίσθωμα δεν σημαίνει ότι παραιτείται από τα νόμιμα δικαιώματά της και σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται ανεπιφύλακτα τους επιζήμιους αυτούς όρους.

Με την από  18.6.2007 επιστολή προς τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας και τον Υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής με κοινοποίηση στο γραφείο του Πρωθυπουργού ο κ. Μανούσης κατηγορεί  το Υπουργείο Αιγαίου για εμπαιγμό και ευτελισμό «κάθε έννοιας νομιμότητας, δικαίου και ήθους» δεδομένης της αρχικής ανάθεσης δρομολογίων στην αποκλεισμένη από τον διαγωνισμό εταιρία ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε. και τον τελικό εξαναγκασμό της εταιρίας ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ Ν.Ε. να εκτελεί τα δρομολόγια δωρεάν .

Με την από 06.07.2007 επιστολή του προς τον Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή ο κ. Μανούσης καταγγέλλει τον Υπουργό Αιγαίου κ. Παυλίδη, ισχυριζόμενος ότι ο κ. Παυλίδης έχει ξεκινήσει έναν ανηλεή πόλεμο εξόντωσής του.

Στις 25 Ιουνίου 2007 εκδόθηκαν και οι υπ’ αριθμ. 740/2007 και 741/2007 αποφάσεις της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, δυνάμει των οποίων απερρίφθησαν οι αιτήσεις προσωρινής προστασίας που είχε καταθέσει η εταιρία ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε. με την αιτιολογία ότι η ως άνω αιτούσα εταιρεία έχει ήδη αποξενωθεί από τον επίμαχο διαγωνισμό «εξομοιούμενη ήδη κατ’ ουσίαν με εταιρεία μη μετασχούσα στη σχετική διαδικασία» .

Κατόπιν της εκδόσεως των δύο αποφάσεων του ΣτΕ, η εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. απέστειλε αίτηση-δήλωση προς τον Υπουργό Αιγαίου στις 19.07.2007, με την οποία ζητά την ανάθεση των δρομολογίων στην εταιρεία με το μίσθωμα του μειοδότη του διαγωνισμού της 20η -11-2006 και για το χρονικό διάστημα έως και την ολοκλήρωση του προσυμβατικού ελέγχου. Στις 26.07.2007 ο Υπουργός απήντησε ότι οι υπ’ αριθμ. 740/2007 και 741/2007 αποφάσεις της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ θα διαβιβαστούν στο Ελεγκτικό Συνέδριο, ώστε να ολοκληρωθεί ο προσυμβατικός έλεγχος. Ο Υπουργός κατέστησε σαφές ότι οι συμβάσεις θα υπογραφούν μόνο μετά την έκδοση της οριστικής απόφασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Ακολουθούν και άλλες δηλώσεις και απαντήσεις με τις οποίες ο Υπουργός εμμένει στην αρχική του άποψη.

Στις 19.09.2007 κοινοποιείται στο Υπουργείο Αιγαίου η υπ’ αριθμ. 271/2007 πράξη του Ζ’ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίθηκε ότι συντρέχουν ουσιώδεις νομικές πλημμέλειες στη διαδικασία του επίμαχου διαγωνισμού και για τον λόγο αυτό δεν καθίσταται δυνατό να υπογραφούν οι συμβάσεις. Το Ελεγκτικό Συνέδριο διαπίστωσε σφάλματα τόσο κατά τον έλεγχο των δικαιολογητικών της εταιρίας ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε., σχετικά με τις ανώνυμες μετοχές της και τα προβλήματα στα δρομολόγια, όσο και στα δικαιολογητικά της εταιρίας ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε., σχετικά με την μη εκπλήρωση ασφαλιστικών υποχρεώσεων και την δέσμευση του πλοίου της σε άλλη γραμμή.

Κατόπιν των ανωτέρω, η εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. κατέθεσε ενώπιον του Ελεγκτικού Συνεδρίου την από 28-09-2007 αίτηση ανάκλησης της υπ’ αριθμόν 271/2007 Πράξης του Ζ’ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Εν τω μεταξύ, διενεργούνται οι βουλευτικές εκλογές της 16ης Σεπτεμβρίου 2007 και επικεφαλής του νέου πλέον Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής αναλαμβάνει ο κ. Βουλγαράκης.

Με την υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ231.41/10269/29.10.2007 απόφασή του ο νέος Υπουργός αποφασίζει την παράταση της δρομολόγησης του πλοίου «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ» στις γραμμές Καβάλα – Λήμνο – Χίο – Βαθύ, Καβάλα – Λήμνο – Μυτιλήνη, Θεσσαλονίκη – Λήμνο – Μυτιλήνη, μέχρι την έκδοση απόφασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο και όχι πέραν της 30/11/2007.

Στις 05.11.07 κοινοποιήθηκε στην εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. η υπ’ αριθμ. 224/2007 πράξη του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που εκδόθηκε ύστερα από την αίτηση ανάκλησης της τελευταίας κατά της υπ’ αριθμ. 271/2007 πράξης του Ζ’ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με την ανωτέρω πράξη αποφασίστηκε η αναβολή της έκδοσης οριστικής πράξης μέχρι να προσκομισθεί έγγραφο του ΝΑΤ με το οποίο να αποσαφηνίζεται εάν η εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. είχε εκπληρώσει πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης συμμετοχής της στο διαγωνισμό, στις 17.11.2006, τις υποχρεώσεις της από εισφορές κοινωνικής ασφάλισης. Πράγματι, διαβιβάστηκε η σχετική βεβαίωση του ΝΑΤ ότι η ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της από εισφορές κοινωνικής ασφάλισης στις 16-11-2006.

Στις 6.12.2007 κοινοποιείται στη ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. η υπ’ αριθμ. 246/2007 πράξη του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία δέχεται την αίτηση ανάκλησης της εταιρίας ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. και αποφαίνεται ότι δεν κωλύεται η υπογραφή των οικείων συμβάσεων.

 Κατόπιν των ανωτέρω, η εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. απέστειλε την από 10-12-2007 εξώδικη δήλωση της προς τον νέο Υπουργό, ζητώντας την άμεση υπογραφή της σχετικής σύμβασης.

Στις 11-12-2007 ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Ν. Π. έθεσε το ερώτημα προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εάν υποχρεούται στην υπογραφή των συμβάσεων με τη ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. ή αν μπορεί να αποδεχθεί πρόταση της AGOUDIMOS LINES - ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε. για την πραγματοποίηση των επίμαχων δρομολογίων με ελεύθερη δρομολόγηση, χωρίς επιδότηση, για λόγους προστασίας του δημοσίου συμφέροντος. Επί του ερωτήματος αυτού η Ολομέλεια του ΝΣΚ απεφάνθη με την υπ’ αριθμ. 17/2008 Γνωμοδότηση ότι η διοίκηση υποχρεούται να προβεί στη σύναψη και εκτέλεση των συμβάσεων του ερωτήματος με την εταιρία ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε.

Εν τέλει, υπεγράφησαν δύο συμβάσεις, δηλαδή η 21/29.01.2008 και η 22/29.01.2008 μεταξύ του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας και Ν. Π. και της εταιρίας ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε. και δικαιώνεται πλέον δικαστικά αλλά και διοικητικά η εταιρεία του κ. Μανούση.

3. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΟΥΝ ΑΠΟ ΕΓΓΡΑΦΑ, ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΚΑΙ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΑΡ. ΠΑΥΛΙΔΗ.

Από τις καταθέσεις των μαρτύρων που εξετάστηκαν ενώπιον της Επιτροπής, τη σχηματισθείσα κατά του κ. Παναγιώτη Ζαχαρίου ποινική δικογραφία, ως και όλα τα έγγραφα που ετέθησαν υπόψη της Επιτροπής, προέκυψαν τα ακόλουθα:

Ο κ. Αριστοτέλης Παυλίδης, κατά το διάστημα από 10 Μαρτίου 2004 έως 20 Σεπτεμβρίου 2007 διετέλεσε Υπουργός Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής. Διευθυντή του Πολιτικού του Γραφείου στην Αθήνα Υπουργείο διόρισε τον ιδιαίτερα έμπιστο σ’ αυτόν κ. Παναγιώτη Ζαχαρίου, συμμαθητή του από τις γυμνασιακές σπουδές και συγγενή του.

Ο εφοπλιστής κ. Φώτιος Μανούσης, που διατηρεί, μεταξύ άλλων, τις υπό τις επωνυμίες «ΣΑΟΣ ΑΝΩΝΥΜΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ» και «ΔΑΦΝΕΣ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» ναυτιλιακές εταιρείες συμφερόντων του, υπήρξε προβεβλημένο στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος (Γενικός Γραμματέας του Δήμου Θεσσαλονίκης και του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ). Έχοντας μακρόχρονη γνωριμία με τον κ. Αρ. Παυλίδη και τον κ. Π. Ζαχαρίου, δραστηριοποιούνταν με τα πλοία των ως άνω ναυτιλιακών εταιρειών του στις ακτοπλοϊκές γραμμές, τακτικές και επιδοτούμενες άγονες γραμμές, για τις οποίες προκηρυσσόταν δημόσιοι μειοδοτικοί διαγωνισμοί τόσο από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας όσο και από το Υπουργείο Αιγαίου.

Επειδή, όμως, οι εταιρείες του κατά τη διάρκεια της υπουργίας του κ. Αρ. Παυλίδη, είτε αποκλείονταν από κάποιους διαγωνισμούς είτε ανακηρύσσονταν ανάδοχοι μικρού  οικονομικού αντικειμένου δρομολογίων, αδίκως κατά την πεποίθησή του, το Σεπτέμβριο του έτους 2006, επισκέφθηκε το Υπουργείο επιθυμώντας να εκθέσει στον Υπουργό κ. Αρ. Παυλίδη τα παράπονά του. Ο τελευταίος τον παρέπεμψε στον κ. Ζαχαρίου, προτρέποντάς τον «να τα βρει» μαζί του, όπως άλλωστε έπραττε και με άλλους ενδιαφερόμενους για την επίλυση σοβαρών θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου του, μη παραπέμποντας στα αρμόδια συλλογικά όργανα ή την διοικητική ιεραρχία, αλλά στον Διευθυντή του Γραφείου του προσωπικά, ως μόνου και αποκλειστικού αντ’ αυτού αρμοδίου. Η τακτική αυτή του πρώην υπουργού επιβεβαιώνεται και από τις καταθέσεις ενώπιον της Δικαιοσύνης, αλλά και της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής:

«Δεν του είχα αναθέσει καμία υπηρεσιακή αρμοδιότητα (σ.σ. στον Π. Ζαχαρίου)

(Αριστοτέλης Παυλίδης, 18-02-2009, ένορκη κατάθεση στον 20^ο Ανακριτή)

«Όπως όμως σαφώς του εξήγησα (σ.σ. στον Φ. Μανούση) δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί το αίτημά του περί ταχείας διεκπεραίωσης, λόγω τήρησης των γραφειοκρατικών διαδικασιών και ότι θα έπρεπε να περιμένει την ολοκλήρωσή τους από τις υπηρεσίες του Υπουργείου αλλά και το Ελεγκτικό Συνέδριο...»

(Π. Ζαχαρίου, 7-09-2007, Υπόμνημα Εγγράφων Εξηγήσεων προς τον Αντιεισαγγελέα κ. Ντογιάκο)

«Ο κ. Παυλίδης ήξερε πολύ καλά από την αρχή τι ήταν και τι παιζόταν. Ο κ. Παυλίδης με έστειλε στον κ. Ζαχαρίου. Του κ. Παυλίδη τις ανάγκες πηγαίναμε να καλύψουμε οικονομικά».

(Μανούσης, 08/04/2009, απόγευμα, σελ. 57)

Έπαιρνα τηλέφωνο τον Υπουργό λοιπόν και του έλεγα «Τι γίνεται, Υπουργέ;». «Θα το κανονίσουμε. Έλα στο Υπουργείο να το δούμε και συζήτα με τον κ. Ζαχαρίου».

(Αλιφέρης, 13-04-09, απόγευμα, σελ. 59)

Έμπαινες στη διαδικασία ότι συζητάς με τον κ. Ζαχαρίου.

(Αλιφέρης, 13-04-09, απόγευμα,, σελ. 73)

Γιατί με παρέπεμπε στον κ. Ζαχαρίου;

(Αλιφέρης, 13-04-09, απόγευμα,  σελ. 74)

Κάθε φορά που πήγαινα στο Υπουργείο έπαιρνα -γιατί είχα το πρόβλημα- «τι θα γίνει Υπουργέ;» «Έλα στο Υπουργείο». Όταν πήγαινα στο Υπουργείο «πείτε τα με τον Παναγιώτη και βλέπουμε».

(Αλιφέρης, 13-04-09, απόγευμα,  σελ. 91)

Μετά από πέντε ημέρες Υπουργός ο Παυλίδης με καλεί στο γραφείο του. Συναντιέμαι εγώ, ο Παυλίδης, ο Ζαχαρίου και ο πράκτοράς μου ο Ροδίτης. Από εκεί και πέρα, κύριε Πρόεδρε, στη συνάντηση τυγχάνει και μου λέει κατά λέξη. Εγώ θα ήθελα να ήταν εδώ ο Παυλίδης. Θα ήταν χαρά μου. Λέει: «Γιώργη, από εδώ και στο εξής θα μιλάς με τον Παναγιώτη».

(Σπανός, 13-04-09, απόγευμα,  σελ.160)

Κατά το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μέχρι και τις αρχές του 2007, ο κ. Ζαχαρίου επισκέφθηκε αρκετές φορές τα γραφεία του κ. Φ. Μανούση, στις επισκέψεις του δε αυτές και στα πλαίσια της συζήτησης σχετικά με την ανακήρυξη μειοδότη στο μειοδοτικό διαγωνισμό επιλογής αναδόχου εκτέλεσης δημόσιας υπηρεσίας επιδοτούμενων από το κράτος δρομολογίων ακτοπλοΐας άγονης γραμμής μεταξύ των λιμένων Καβάλας, Λήμνου, Μυτιλήνης, Σάμου και μεταξύ των λιμένων Θεσσαλονίκης-Μυτιλήνης που είχε προκηρύξει το Υπουργείο Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής την 25-9-2006 δυνάμει της υπ’ αρ. ΔΜ/Φ231/01/8117/25-9-06 ΥΠ. ΑΙ και Ν. Π. προκήρυξης, ο ανωτέρω κ. Π. Ζαχαρίου, μεταχειριζόμενος απειλή βλάβης των επιχειρήσεων των ως άνω ναυτιλιακών εταιρειών του κ. Φ. Μανούση, συνιστάμενη στον αποκλεισμό των πλοίων τους «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ» από το διαγωνισμό, αποκλεισμός που θα είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την οικονομική κατάρρευση των ανωτέρω εταιρειών, εξανάγκασε τον κ. Φώτιο Μανούση, να του καταβάλει: στις 3-11-2006, σε μετρητά, χρηματικό ποσό 100.000 ευρώ, στις 14-11-2006, τρεις, λευκής ημερομηνίας, εκδόσεως της εταιρείας «ΔΑΦΝΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», εις διαταγή Φ. Μανούση, υπ’ αριθμ. 43313484-4, 43313483-6 και 43313482-8, εκάστης χρηματικού ποσού 100.000 ευρώ, πληρωτέες από την Εμπορική Τράπεζα της Ελλάδος επιταγές, στις 6-12-2006, τρεις, λευκής ημερομηνίας, εκδόσεως της ίδιας ως άνω ναυτικής εταιρείας εις διαταγή του Φ. Μανούση,  υπ’ αριθμ. 43313488-7, 43313489-5 και 43313490-9, εκάστης των δύο πρώτων αυτών χρηματικού ποσού 100.000 ευρώ, της δε τελευταίας ποσού 25.000 ευρώ, πληρωτέες από την αυτή ανωτέρω τράπεζα επιταγές, τις οποίες έξι (6) επιταγές, συνολικού ποσού 525.000 ευρώ, παρέλαβε ο κ. Ζαχαρίου αντίστοιχα στους προαναφερόμενους χρόνους.  Βλέπετε σχετικά κατάθεση του Παύλου Μακρή:

 «ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Βεβαίως. Τα χρήματα, οι 100.000, δόθηκαν στις 3 Νοεμβρίου του 2006. Τα χρήματα αναλήφθηκαν από την Εθνική Τράπεζα και έφθασαν στα γραφεία.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποια Εθνική;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Το κατάστημα ναυτιλίας στον Πειραιά στη Μπουμπουλίνας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος τα πήρε από εκεί;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Τα ανέλαβε υπάλληλος της εταιρείας, που τον είχαμε στείλει από το πρωί γι’ αυτή τη δουλειά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα είχατε στον λογαριασμό; Να μην πω τι μας λέχθηκε.

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Έγινε η προεξόφληση των επιταγών και στην συνέχεια τα χρήματα που βγαίνουν από την προεξόφληση τοποθετούνται στον λογαριασμό της εταιρείας στην τράπεζα και από εκεί τα κάνεις ανάληψη.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς λεγόταν ο υπάλληλος που τα πήρε;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Μαρκουλής Βαγγέλης ο οποίος τα έφερε στην συνέχεια στην εταιρεία και τα παρέδωσε αφού με ενημέρωσε στην ταμία της εταιρείας την κ. Αναγνωστοπούλου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτό λέτε ότι γίνεται στις 3 Νοεμβρίου 2006.

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Στην συνέχεια συσκευάστηκαν επειδή ήταν δεσμίδες, μπήκαν σε φακέλους μεγέθους Α4 και σε μια νάιλον πλαστική σακούλα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιος το έκανε αυτό;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Η κ. Αναγνωστοπούλου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τα λεφτά ποιος τα έδωσε; Υπάρχει ένας ισχυρισμός ότι αυτά τα χρήματα τα πήρε ο διευθυντής του Υπουργού. Ποιος τα έδωσε στον διευθυντή του Υπουργού;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Στην συνέχεια ειδοποίησα εγώ τον κ. Μανούση ο οποίος βγήκε από την αίθουσα που ήταν στην συνάντηση με τον κ. Ζαχαρίου και πήρε τη σακούλα με τα χρήματα και ξαναμπήκε μέσα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς ξέρετε ότι ήταν ο κ. Ζαχαρίου εκεί; Ή ήταν κάποιος άλλο;.

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Ήταν ο κ. Ζαχαρίου γιατί άνοιξα την πόρτα για να ειδοποιήσω τον κ. Μανούση να έρθει να πάρει τη σακούλα

ΕΡΩΤΗΣΗ: Άρα, μας λέτε ότι τον είδατε εσείς.

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Μάλιστα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τον είχατε ξαναδεί;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Στα γραφεία της εταιρείας;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Οπουδήποτε. Αν το ξέρατε.

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Τον ήξερα βεβαίως. Από την αρχή του έτους.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πώς τον ξέρατε;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Από την θέση του στο Υπουργείο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τον είχατε δει εσείς προσωπικά;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Βεβαίως.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν σας είπε ο Μανούσης ότι αυτός είναι ο Ζαχαρίου. Εσείς όταν τον είδατε καταλάβατε ότι ήταν ο Ζαχαρίου;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Όχι. Μου τον είχαν συστήσει όπως μου είχαν συστήσει και τον Υπουργό όταν είχα πάει στο Υπουργείο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πήρε, λοιπόν, ο κ. Μανούσης τη σακούλα με τα χρήματα και μπήκε μέσα.

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Μάλιστα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπήρχε άλλος;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Στην αίθουσα όχι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τον είδατε εσείς τον κ. Ζαχαρίου να φεύγει;

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Είχε μαζί του τσάντα, σακούλα; Τι είχε;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είχε την ίδια σακούλα.

ΜΑΡΤΥΣ (Παύλος Μακρής): Μάλιστα.

(Μακρής, 10-04-09, πρωί, σελίδες 176-179

Επίσης, κατά τις παραμονές των Χριστουγέννων του έτους 2006, σε επίσκεψη του τελευταίου στην οικία του κ. Φ. Μανούση, με τον ίδιο τρόπο, εξανάγκασε τον τελευταίο να του καταβάλει σε μετρητά χρηματικό ποσό 15.000 ευρώ, και ομοίως, στις 27-12-2006, σε επίσκεψη στα γραφεία των ναυτιλιακών του εταιρειών, χρηματικό ποσό 10.000 ευρώ σε μετρητά.

Την 8-1-2007, εξανάγκασε, με τον ίδιο τρόπο, τον κ. Φ. Μανούση, να καταθέσει για λογαριασμό του στον υπ’ αρ. 461/514442-65 τηρούμενο στο υποκατάστημα Ρόδου της ΕΤΕ, τραπεζικό λογαριασμό, δικαιούχος του οποίου είναι ο κ. Τσαμπίκος Τριομμάτης του Θεολόγου, συνεργάτης του πολιτικού γραφείου στη Ρόδο του κ. Αρ. Παυλίδη. Με τον τρόπο αυτό που ενήργησε ο κ. Π. Ζαχαρίου, μετερχόμενος την αξιόποινη πράξη της εκβίασης κατ’ επάγγελμα και κατά συνήθεια -καθ’ όσον από την επανειλημμένη τέλεσή της προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος απ’ αυτή και σταθερή του ροπή στη διάπραξή της- επήλθε ζημία στην περιουσία του κ. Φ. Μανούση και των ως άνω εταιριών συμφερόντων του, συνολικού ποσού 657.500 ευρώ. Για την ως άνω πράξη του κ. Π. Ζαχαρίου, ασκήθηκε ποινική δίωξη για την παραπάνω αξιόποινη πράξη και μετά την απολογία του, του ετέθησαν περιοριστικοί όροι, και συγκεκριμένα η καταβολή εγγυοδοσίας 30.000 ευρώ και η απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, αφού κρίθηκε ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις τελέσεως εκ μέρους του της πιο πάνω πράξεως.

Βλέπε σχετικά τις καταθέσεις του κ. Μανούση, των κ. κ. Αλιφέρη και Σπανού, καθώς και του Διευθυντού του Πολιτικού Γραφείου του Πρωθυπουργού κ. Ιωάννη Αγγέλου:

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Αυτό τώρα πως σας φαίνεται: Να λέει ο διευθυντής του γραφείου του Υπουργού σε έναν εφοπλιστή «έλα στο καφενεδάκι έξω από το Υπουργείο»; Τι λογική είναι αυτή; Και όχι «έλα επίσημα στο γραφείο του διευθυντή του Υπουργού;»

 Μανούσης: «Προφανώς, δεν ήθελε να τον βλέπουν εκεί οι υπάλληλοι να συναναστρέφονται μαζί μου, γιατί θα δημιουργούσε, ενδεχομένως, υπόνοιες και οτιδήποτε άλλο».

(Μανούσης, 08/04/2009, απόγευμα, σελ. 65)

ΕΡΩΤΗΣΗ: «Σας λέει, λοιπόν, ο Ζαχαρίου, τι συγκεκριμένα;»

«Είπε και το άλλο: Πόσο νομίζετε ότι θα κρατηθούμε ακόμα στην πολιτική και ο Υπουργός: Πρέπει να εξασφαλίσουμε τα γεράματα. Ο Υπουργός έχει υποχρεώσεις. Έχει πάρει σπίτι στην θυγατέρα του. Χρωστάει το σπίτι της θυγατέρας του. Εγώ έχω χρέη  -και για τον ίδιο είπε- και, εν πάση περιπτώσει, εσείς βγάζετε τόσα χρήματα, εμείς εδώ δηλαδή τι θα κάνουμε;»

... ...

«Άμεσα μου ζήτησε τις 100 χιλιάδες».

(Μανούσης, 08/04/2009, απόγευμα, σελ. 65)

(σ.σ. Ζαχαρίου προς Αλιφέρη): Ξέρεις, εμείς κάνουμε αυτές τις δουλειές. Βλέπεις, όπως εσύ κι εμείς. Δεν έχουμε. Γεράσαμε. Δεν έχουμε αποκατασταθεί. Ανάγκες. Ο Υπουργός κάνει έτσι γι’ αυτό. Έχει προσφέρει τόσα. Δεν έχει τα απαραίτητα κλπ. Όλες αυτές οι συζητήσεις γίνονταν γύρω από αυτά τα πράγματα.

(Αλιφέρης, 13-04-09, απόγευμα,  σελ. 113)

Ταξιδεύουμε μαζί. Ήταν πάνω στη γέφυρα και του λέω: «Έλα Υπουργέ μου να συζητήσουμε κάτω». Και συγκεκριμένα εκεί που συζητούσαμε του είπα το τι τράβηξα, το τι τραβάω. Και μου λέει: «Γιώργο, έχει τεράστιο κόστος το να βγεις Υπουργός».

 (Σπανός, 13-04-09, απόγευμα, σελ.162)

Πήγα με ένα φίλο και μου λέει (σ.σ. ο Αρ. Παυλίδης), «όπως βλέπεις, Γιώργο, εδώ είναι φτωχό το σπίτι μας δεν έχω να σε κεράσω και τίποτα» και δεν με κέρασε.

(Σπανός, 13-04-09, απόγευμα,  σελ.169)

ΜΑΡΤΥΣ (Ιωάννης Αγγέλου)Μου είπε (σ.σ. ο κ. Ζαχαράκης), σας είπα και πριν, ότι ο κ. Ζαχαρίου, του είπε όταν του έθεσε το θέμα για τους διαγωνισμούς, ότι έχουν ενδιαφερθεί και άλλοι εφοπλιστές, οι οποίοι όμως είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν τον Υπουργό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτό το είπε ο Ζαχαρίου σε ποιον;

ΜΑΡΤΥΣ (Ιωάννης Αγγέλου): Το είπε ο κ. Ζαχαράκης σ’ εμένα ότι του είπε ο κ. Μανούσης.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτό δεν υπονοεί χρηματισμό;

ΜΑΡΤΥΣ (Ιωάννης Αγγέλου):  Ό,τι υπονοεί, κύριε Βουλευτά.

 (Αγγέλου, 10-4-09, απόγευμα,  σελ. 191)

Οι παραπάνω επισκέψεις του κ. Π. Ζαχαρίου στα γραφεία του κ. Φ. Μανούση, ήταν σε γνώση του κ. Αρ. Παυλίδη, όπως ο τελευταίος αρχικά επιβεβαίωσε. Άλλωστε αυτές οι επισκέψεις, δεν είχαν ιδιωτικό, αλλά δημόσιο χαρακτήρα και εγένοντο στα πλαίσια των υπηρεσιακών καθηκόντων του κ. Ζαχαρίου και κατ’ εντολήν του ασκούντος δημόσια εξουσία αμέσως προϊσταμένου του Υπουργού.

Χαρακτηριστική του τρόπου λειτουργίας του Υπουργείου, αλλά και του ρόλου του κ. Ζαχαρίου είναι κατάθεση του κ. Μανούση:

«Πάω, λοιπόν, στο Ζαχαρίου και του λέω: «Τι γίνεται εδώ; Εδώ αυτός στο μεν μητρώο έχει ανώνυμες μετοχές και εδώ φέρνει αυτά. Θέλω αντίγραφο από το φάκελο». Τι κάνει; Πάει στο γραφείο του Υπουργού, παίρνει το κλειδί, παίρνει το φάκελο, βγάζει, μου δίνει τα αντίγραφα. Εγώ δεν έκανα καμία αίτηση πουθενά, έχω τα αντίγραφα με τις υπογραφές της Επιτροπής επάνω. … Ποιο είναι το πιστοποιητικό; Αυτό που λέει ο ίδιος ο πλοιοκτήτης, ότι οι μετοχές μου είναι ανώνυμες. Μετά, βέβαια, αυτό βγήκε από το φάκελο, μπήκε άλλο στοιχείο ότι είναι ονομαστικές».

(Μανούσης, 8-04-09, πρωί, σελ. 34)

Εν τω μεταξύ η κ. Αγγελική Παυλίδη, θυγατέρα του τότε Υπουργού Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Αριστοτέλη Παυλίδη του Αντωνίου, δυνάμει του υπ’ αριθμ. 6103/19.7.2005 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Πειραιά Ειρήνης Ηλία Μάρη, που μεταγράφηκε νόμιμα, αγόρασε από τον κ. Ελευθέριο – Γεώργιο Αντωνίου το οροφοδιαμέρισμα του πρώτου ορόφου της πολυκατοικίας επί της συμβολής των οδών Άγγελου Σικελιανού αριθμ. 40 και Δελφών στο Δήμο Ν. Ψυχικού Αττικής, επιφάνειας 133,50 τετραγωνικών μέτρων, έναντι αναγραφόμενου τιμήματος στο ως άνω συμβόλαιο 155.426,04 ευρώ. Από το αναγραφόμενο τίμημα η αγοράστρια κατέβαλε σε μετρητά στον πωλητή 25.426,04 ευρώ πριν την υπογραφή του συμβολαίου και εκτός του συμβολαιογραφικού γραφείου, ενώ το υπόλοιπο ποσό των 130.000,00 ευρώ πιστώθηκε και η αγοράστρια ανέλαβε την υποχρέωση να το καταβάλλει εντός τριών (3) μηνών, μετά από την λήψη τραπεζικού δανείου.

Με την υπ’ αριθμ. 4898/22.7.2005, δηλαδή τρείς μέρες μετά την υπογραφή του συμβολαίου αγοράς, πράξη της συμβολαιογράφου Πειραιά Ελευθερίας Κοτζιά – Κυριαζή, ο πωλητής δηλώνει ότι έλαβε από την αγοράστρια κ. Αγγελική Αριστοτέλη Παυλίδη το ποσό των 130.000,00 ευρώ σε πλήρη εξόφληση του τιμήματος του ακινήτου.

Στο πλαίσιο της κύριας ανάκρισης σε βάρος του κ. Παναγιώτη Ζαχαρίου, την οποία διενήργησε ο ανακριτής του 20ου ανακριτικού τμήματος του Πρωτοδικείου Αθηνών, εξετάστηκε ενόρκως στις 18.2.2009 ο πρώην υπουργός κ. Αριστοτέλης Παυλίδης του Αντωνίου. Επίσης ο κ. Παυλίδης κατέθεσε στον ανακριτή στις 9.3.2009 ενυπόγραφο σημείωμά του με παροχή συμπληρωματικών στοιχείων. Τόσο στην ένορκη κατάθεσή του, όσο και στο ενυπόγραφο έγγραφό του, ο πρώην υπουργός βεβαίωσε ότι το τίμημα για την αγορά του διαμερίσματος ανήλθε στο ποσό των 155.426,04 ευρώ. Τον ίδιο ακριβώς ισχυρισμό προέβαλε και κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων στις 6.4.2009. Ωστόσο, όπως προκύπτει από τα έγγραφα και μαρτυρικές καταθέσεις ενώπιον της Ειδικής  Κοινοβουλευτικής Επιτροπής τόσο του κ. Αρ. Παυλίδη, όσο και της θυγατέρας του κ. Αγγελικής Παυλίδη, του αδελφού του κ. Αναστάσιου Παυλίδη, του πληρεξουσίου του πωλητή κ. Φάσσου και του εμπλακέντος στην αγοραπωλησία  κ. Βαρδουλάκη,  στις 19.7.2005 που υπεγράφη το συμβόλαιο αγοράς του διαμερίσματος, έγινε αυθημερόν και η πλήρης εξόφληση του τιμήματος των 235.000,00 ευρώ. Προκειμένου δε η κ. Αγγ. Παυλίδη να καλύψει το τίμημα, φέρεται να έλαβε από το θείο της κ. Αναστ. Παυλίδη το ως άνω ποσό, μέσω του ειδικού συμβούλου του πατέρα της και μετέπειτα γενικού γραμματέα του Υπουργείου Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Ανδρέα – Αντώνιου Βαρδουλάκη, ο οποίος διεκπεραίωσε τη συναλλαγή, ήτοι προέβη στην ανάληψη του ποσού από τον τραπεζικό λογαριασμό του κ. Αναστ. Παυλίδη και στη συνέχεια το παρέδωσε σε μετρητά στη σύζυγο του πληρεξούσιου του αγοραστή, η οποία το κατέθεσε στο λογαριασμό της.

Παραδόξως, όπως προκύπτει από χειρόγραφη απόδειξη της κ. Αγγελικής Παυλίδη, το ποσόν των 210.000 Ευρώ το έλαβε αυτή την 20^η Ιουλίου 2005 από τον κ. Βαρδουλάκη. Εν τούτοις, στο συμβόλαιο αγοράς φέρεται να πιστώνεται τίμημα 130.000,00 ευρώ, το οποίο φέρεται να εξοφλείται δυνάμει της υπ’ αριθμ. 4898/22-07-2005 πράξης εξόφλησης της συμβολαιογράφου Πειραιά Ελευθερίας Κοτζιά – Κυριαζή, μετά από μόλις τρεις ημέρες. Ας σημειωθεί ότι ο πληρεξούσιος του πωλητή κ. Νικόλαος Φάσσος κατέθεσε ενώπιον της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ότι ουδέποτε, εκτός του συμβολαίου αγοραπωλησίας, μετέβη σε συμβολαιογραφείο ή τον επισκέφθηκε συμβολαιογράφος στην οικία του για να υπογράψει πράξη εξόφλησης του τιμήματος. Τα ερωτήματα που προβάλλουν είναι εύλογα και πολλαπλά και ανακύπτει θέμα περαιτέρω διερεύνησης, εν όψει και της κατάθεσης του ιδίου του πληρεξουσίου ότι ο πωλητής  είναι επί πενταετία κατάκοιτος, πάσχοντας από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο. Αυτό επιβεβαίωσε και η κ. Α. Παυλίδου.

Μετά ταύτα πρώην υπουργός κ. Αριστ. Παυλίδης εξεταζόμενος στις 15.4.2009 ενώπιον της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής, ρητά παραδέχθηκε ότι η αγορά του διαμερίσματος της θυγατέρας του κόστισε 235.000,00 ευρώ (30η σελίδα της κατάθεσής του), και εγκατέλειψε τις προηγούμενες ψευδείς βεβαιώσεις του, τόσο ενώπιον του ανακριτή όσο και ενώπιον της Ολομέλειας της Βουλής ότι η αξία του ακινήτου ήταν 155.429,04 Ευρώ. Ας σημειωθεί ότι σε άλλη κατάθεσή του ο κ. Παυλίδης είχε δηλώσει, και πάλι ψευδόμενος, ότι για την εξόφληση του ακινήτου είχε χρησιμοποιηθεί τμήμα του ποσού που δώρισε ο αδελφός του προς την κ. Α. Παυλίδου. Βεβαίως στις υποβληθείσες προς την εφορία δηλώσεις του κ. Αναστασίου Παυλίδη δεν προκύπτει το ως άνω ποσόν δωρεάς, αλλά ποσόν μόλις 20.000 Ευρώ.

Τις ψευδείς βεβαιώσεις του κ. Αρ. Παυλίδη για την αξία του ακινήτου επιβεβαίωνε συστηματικά στις καταθέσεις του και στα υπομνήματά του ο ήδη κατηγορούμενος για εκβίαση κ. Παναγιώτης Ζαχαρίου, δηλώνοντας ότι, ως μηχανικός, είχε εξετάσει πριν από την αγορά το ακίνητο και η αξία του δεν υπερέβαινε το ποσό των 150.000 Ευρώ. Συγχρόνως οι κ. κ. Ζαχαρίου και Βαρδουλάκης βεβαιώνουν ότι: α) αμέσως μετά την αγορά του ακινήτου η κ. Αγγελική Παυλίδη προέβη σε επισκευές αξίας περίπου 50.000 ευρώ και β) ότι οι επισκευές ολοκληρώθηκαν το 2005 και στο τέλος του έτους η αγοράστρια είχε ήδη εγκατασταθεί στο ακίνητο.

Στην ίδια κατάθεσή του ο πρώην υπουργός ισχυρίστηκε ότι στα μέσα Ιανουαρίου του έτους 2007 προέβη σε γονική παροχή στην κόρη του ποσού 80.000,00 ευρώ, ενώ συγχρόνως ο αδελφός του κ. Αναστάσιος Παυλίδης της δώρισε 20.000,00 ευρώ (σελ. 112 και 113 της κατάθεσης του κ. Αριστ. Παυλίδη). Δηλαδή, τον Ιανουάριο του έτους 2007 ο κ. Αριστ. Παυλίδης και ο αδελφός του κ. Αν. Παυλίδης προέβησαν σε δωρεές προς την κ. Αγγελική Παυλίδη του Αριστοτέλη συνολικού ποσού 100.000,00 ευρώ.

Ο σύμβουλος του υπουργού και μετέπειτα γενικός γραμματέας του υπουργείου κ. Ανδρέας – Αντώνιος Βαρδουλάκης κατέθεσε ενώπιον της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής ότι οι επισκευές του διαμερίσματος της κ. Αγγ. Παυλίδη κόστισαν τουλάχιστον 50.000,00 ευρώ και τα χρήματα τα κατέβαλε ο υπουργός, και ότι οι επισκευές ολοκληρώθηκαν κατά το έτος 2005. Κατά συνέπεια, με τις καταθέσεις τους περί δωρεάς ή γονικής παροχής τον Ιανουάριο του 2007 για επισκευές του ακινήτου, οι οποίες είχαν ήδη ολοκληρωθεί περί τα τέλη του 2005, οι αδελφοί Παυλίδη  ψευδόρκησαν κατ επανάληψη και παραβίασαν διατάξεις της φορολογικής νομοθεσίας.

Στις 14.7.2006 η κ. Αγγελική Παυλίδη, ένα έτος μετά την υπογραφή του συμβολαίου αγοράς, συνήψε με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο σύμβαση στεγαστικού δανείου ποσού 130.000,00 ευρώ. Δεδομένου ότι η αγορά του διαμερίσματος είχε εξοφληθεί ένα ολόκληρο έτος νωρίτερα (στις 19.7.2005 κατά την υπογραφή του συμβολαίου αγοράς), ο ισχυρισμός που προβάλλεται από τον πρώην υπουργό και τη θυγατέρα του ότι το δάνειο συνήφθη με το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο για να επιστρέψει η αγοράστρια στο θείο της τμήμα του δανείου των 225.000,00 ευρώ δεν είναι δυνατόν να γίνει πιστευτός. Είναι αδιανόητο η κ. Α. Παυλίδου να υποβλήθηκε σε τόσες διαδικασίες και έξοδα προς εξόφληση του χρέους της χωρίς να έχει συνεννοηθεί προηγουμένως με τον θείο της.

Όλα τα ανωτέρω προκύπτουν από έγγραφα και καταθέσεις, τις χαρακτηριστικότερες των οποίων παραθέτουμε:

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Εγώ όπως σας είχα πει από την αρχή είμαι φίλος προσωπικός με τον κ. Παυλίδη. Είμαι πολιτικός μηχανικός και ασχολούμαι με πολυκατοικίες, διαμερίσματα. Είναι αυτό ακριβώς το αντικείμενο της δουλειάς  μου. Ο κ. Παυλίδης ήθελε για την κόρη του ένα διαμέρισμα και με παρακάλεσε αν μπορώ να βρούμε κάτι. Με διάφορους τρόπους βρέθηκε από κάπου ένα διαμέρισμα στο Νέο Ψυχικό. Δεν θυμάμαι αν ήταν από μεσίτη ή αλλιώς. Τον πήρα και του είπα «είναι ευκαιρία, πάρ’ το». Και πραγματικά προχώρησε. Έπρεπε να γίνει το συμβόλαιο. Και όπως ξέρετε για να μην κουβαλάνε χρήματα μετρητά ή οτιδήποτε άλλο έγινε η εξής σκηνή. Στον συμβολαιογράφο η κόρη του κ. Παυλίδη ως αγοράστρια, ο πωλητής, περίμεναν. Ήρθαμε εδώ στην Εθνική Τράπεζα. Το ποσό το οποίο είχε στείλει με έμβασμα ο αδερφός του κ. Παυλίδη σε μένα αμέσως κατετέθη στον λογαριασμό του πωλητού. Εκείνη την ώρα. Και αυτό είναι το ποσό που κατετέθη. Περίπου 210.000 ευρώ για την αγορά του διαμερίσματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας έστειλε έμβασμα από την Νότια Αφρική ο κ. Αναστάσιος Παυλίδης.

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Μάλιστα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η τράπεζα της Βουλής μας δίνει μια βεβαίωση που λέει ότι αυτά τα χρήματα δεν τα βάλλατε σε λογαριασμό αλλά τα πήρατε cash. Τα σηκώσατε.

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Τα πήρα και τα έδωσα στον άλλον που τα έβαλε στο λογαριασμό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σε ποιο λογαριασμό;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Είχε λογαριασμό ο πωλητής της Εθνικής Τραπέζης, είχε βιβλιάριο, τα έβαλε μέσα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Την ίδια στιγμή;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Ναι.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Όλο το ποσό;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Περίπου 210.000.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Στο κατάστημα της Βουλής;

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Αν θυμάμαι καλά, ναι. Εγώ είχα έρθει μάλιστα με την σύζυγό του. Ήταν θέμα εμπιστοσύνης τα λεφτά να μην χαθούνε. Πριν υπογραφεί το συμβόλαιο για να μην χαθούν τα λεφτά να ολοκληρωθεί η αγοραπωλησία.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς, δηλαδή, δεν πήρατε στο χέρι τίποτα. Τα πήρατε και τα δώσατε εκεί επί τόπου. Χέρι-χέρι.

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Μάλιστα.

(Βαρδουλάκης, 10-04-09, πρωί, σελ. 94 – 96)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τώρα θυμάστε ποιο ήταν το κόστος του διαμερίσματος; Γιατί του είπατε του Υπουργού να το πάρει γιατί ήταν ευκαιρία.

ΜΑΡΤΥΡΑΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Απ’ ό,τι θυμάμαι γιατί έχουν περάσει και τέσσερα χρόνια, ήταν το ποσό των 210.000 συν ένα ποσό της τάξεως των 25.000 ευρώ που είχε καταβληθεί μετρητοίς στο συμβόλαιο αγοράς. Δηλαδή, 235.000. Ακριβή νούμερα δεν θυμάμαι αλλά κάπου εκεί ήταν.

(Βαρδουλάκης, 10-04-09, πρωί, σελ. 97)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ότι κατατέθηκε από την κ. Παυλίδη το ποσό αυτό. Αυτή η απόδειξη δεν αρκούσε προς την κ. Παυλίδη; Έπρεπε να υπογράψει και χειρόγραφη προς εσάς ότι εισέπραξε, ενώ δεν τα έχει εισπράξει;

ΜΑΡΤΥΣ (Ανδρέας Βαρδουλάκης): Εγώ το έκανα για λόγους ευθιξίας ότι έχω καθαρίσει από το λογαριασμό. Και εν πάση περιπτώσει την κατάθεση στην τράπεζα την έκανε η σύζυγος του κυρίου. Αυτή πήρε το αποδεικτικό.

(Βαρδουλάκης, 10-04-09, πρωί, σελ. 106)

«Νομίζω ότι η ανακαίνιση κόστισε 50 με 60 χιλιάδες ευρώ. Ο Παυλίδης έχει έναν αδερφό στη  Ν. Αφρική που έχει πολλά χρήματα. Ξέρω ότι του είχε στείλει χρήματα. Δεν συζητήσαμε ποτέ τίποτα με το Μανούση σχετικά με το σπίτι της κόρης του κ. Παυλίδη.»

(Π. Ζαχαρίου, 24-03-2009, Απολογία Κατηγορουμένου)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θα τα δούμε στη συνέχεια. Το συνολικό τίμημα, το πραγματικό τίμημα αυτής της συγκεκριμένης αγοράς μπορείτε να μας πείτε ποιο είναι;

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Είναι 235.000 ευρώ.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 3)

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Οι 25.000 ευρώ δόθηκαν από τον πατέρα μου ως προκαταβολή για την αγορά του σπιτιού, για το κλείσιμο της συμφωνίας και οι υπόλοιπες 210.000 ευρώ προέρχονται από τον θείο μου ο οποίος με βοήθησε στην αγορά του διαμερίσματός μου.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 4)

Ο κ. Βαρδουλάκης, λοιπόν, που με βοήθησε σε όλη τη διαδρομή της αγοράς του ακινήτου μου, την ημέρα υπογραφής του συμβολαίου στο κατάστημα της Εθνικής στη Βουλή με εντολή από το θείο μου Αναστάσιο Παυλίδη ανέλαβε 210.000 ευρώ, θα με συγχωρήσετε, δεν ξέρω ακριβώς την τραπεζική ορολογία, πήρε εντολή από τον θείο μου για μεταφορά ποσού 210.000 ευρώ από το λογαριασμό του θείου μου προς το λογαριασμό του πληρεξούσιου του πωλητή. Αυτό και έκανε.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 5)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς εκείνη τη στιγμή που γινόταν αυτή η συναλλαγή, πού βρισκόσασταν;

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Ήμουν στο συμβολαιογραφείο και με το που έγινε η μεταφορά του ποσού από το λογαριασμό του θείου  μου στο λογαριασμό του πληρεξούσιου του πωλητή, έπεσαν και οι υπογραφές. Μας ειδοποίησαν και το κλείσαμε.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 7)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η επόμενη ερώτηση είναι η εξής. Γιατί δεν έγινε  μεταφορά από τον λογαριασμό Αναστασίου Παυλίδου στον λογαριασμό Φάσσου αλλά έπρεπε να αναληφθούν στο χέρι τα χρήματα;

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Δεν μπορώ να σας απαντήσω.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 13)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Και λέει μετά ότι μένουν για εξόφληση 130.000. Έρχεται ο Βαρδουλάκης με την γυναίκα, παίρνουν τις 210.000 και μένετε εσείς ανοιχτή ότι χρωστάτε άλλες 130.000.

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Όχι άλλες 130.000. Κοιτάξτε κάτι. Αυτά τα έχουν κάνει δικηγόροι και συμβολαιογράφος. Μην με βάλλετε στον δρόμο να εξηγήσω τη διατύπωση συμβολαίου που αφορά στην αγοραπωλησία ακινήτων. Δεν είναι άλλες 130.000. Μιλάμε για τις ίδιες 130.000. και η εξοφλητική αυτή πράξη καλύπτει εμένα. Αποδεικνύει την εξόφληση που αφορά στο συνολικό τίμημα της αναγραφόμενης αντικειμενικής αξίας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Κυρία Παυλίδη, εγώ λέω το εξής. Είπατε ότι αυτοί οι άνθρωποι ήταν στο συμβολαιογραφείο. Διαβάστηκε. Τα λεφτά είναι στην τράπεζα της Βουλής. Οι άνθρωποι ήρθαν εδώ, πήρε τα λεφτά η κυρία, όλα τα λεφτά κατά τον ισχυρισμό σας. Παίρνουν τηλέφωνο και λένε «τα πήραμε τα λεφτά υπογράψτε». Μένετε εκτεθειμένη γιατί αυτοί έχουν πάρει όλα τα λεφτά και εσείς αφού πήραν όλα τα λεφτά υπογράφετε ότι μένουν 130.000 που τους χρωστάτε.

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Εγώ δεν έχω καταλάβει κάτι τέτοιο βάσει των εγγράφων.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 16-17)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πού υπογράφτηκε;

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Στο σπίτι του κ. Φάσου.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 21)

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Ο πωλητής είχε πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας, ο ιδιοκτήτης, ο πρώην ιδιοκτήτης, αυτός που μου έδωσε το σπίτι. Έχει σοβαρότατο πρόβλημα υγείας. Έχει πάθει βαρύ εγκεφαλικό. Ακόμα δεν μιλάει καλά, έχει κινητικά προβλήματα. Είναι σαν παιδάκι.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 22)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αλλά το οποίο ποσό, με βεβαίωση από άλλο συμβολαιογράφο, φαίνεται ότι έχει εξοφληθεί. Δεν το χρωστάτε επομένως.

ΜΑΡΤΥΣ (Αγγελική Παυλίδη): Δεν το χρωστώ στον πωλητή.

(Αγγελική Παυλίδου, 13-04-09, πρωί, σελ. 24)

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Εγώ μίλησα με την ανιψιά μου, η οποία μου είπε ότι το ποσό ήταν 235.000 ευρώ. Είχαν δώσει μία προκαταβολή ύψους 25.000 ευρώ κι έμενε ένα υπόλοιπο, για την αγορά του διαμερίσματος, ύψους 210.000 ευρώ.

(Αναστάσιος Παυλίδης, 14-04-09, σελ. 7)

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Ναι. Είπα στην ανιψιά μου ότι θα της καλύψω όλο το ποσό, τις 210.000. Και επίσης της έδωσα και 15.000 που είναι για έξοδα που γίνονται για μεταβιβάσεις, δικηγόρους κ.λπ.

(Αναστάσιος Παυλίδης, 14-04-09, σελ. 8)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχει δηλώσει ο αδερφός σας ότι «το διαμέρισμα αγοράστηκε από την κόρη μου αντί τιμήματος 155.426,04 ευρώ».

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Εγώ εκείνο που ξέρω γιατί δεν ήμουν και εδώ ότι στη Βουλή κατέθεσε ότι έδωσε 210.000 για την αγορά του διαμερίσματος.

(Αναστάσιος Παυλίδης, 14-04-09, σελ. 10)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Στην ίδια συμπληρωματική κατάθεση ο αδερφός σας λέει «για την εξόφληση του τιμήματος χρησιμοποιήθηκε μέρος της εκ 225.000 ευρώ  ενισχύσεως δανείου που προσέφερε στην κόρη μου ο αδελφός μου Αναστάσιος Παυλίδης». Δηλαδή, φαίνεται από την κατάθεση του αδερφού σας ότι όλα τα χρήματα που εσείς στείλατε δεν χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά του διαμερίσματος.

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Όλα χρησιμοποιήθηκαν για την αγορά του διαμερίσματος.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιατί δεν δώσατε τα χρήματα κατευθείαν στην ανιψιά σας και έπρεπε να παρέμβει ενδιάμεσα ο κ. Βαρδουλάκης.

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Εγώ απλώς έδωσα εντολή αλλά δεν ήμουν εδώ, αλλά απ’ ό, τι ξέρω είναι στον συμβολαιογράφο συνήθως, έτσι γίνεται, όχι συνήθως –συγνώμη για τις λέξεις που χρησιμοποιώ καμιά φορά γιατί λείπω και τόσα χρόνια στην Αφρική και ίσως δεν είναι σωστές- ο αγοραστής με τον πωλητή, σε κάποιο υποθηκοφυλακείο είναι ο βοηθός του δικηγόρου και σε κάποιο άλλο σημείο ο πωλητής παίρνει τα λεφτά από την τράπεζα ή από κάπου.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν μπορούσατε να τα διαβιβάσετε εσείς κατευθείαν στον πωλητή;

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Έτσι το καταλάβαμε. Έτσι εγώ είπα δώστε τα λεφτά στον Αντρέα, τον κ. Βαρδουλάκη, ο οποίος είναι ένας έμπιστος και φίλος μας και θα τα δώσει στον πωλητή.

(Αναστάσιος Παυλίδης, 14-04-09, σελ. 10-11)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Επειδή μας είπατε ότι της δώσατε και άλλα χρήματα για τις επισκευές, θυμάστε περίπου πόσα χρήματα ήταν για τις επισκευές;

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Αυτά που της έδωσα πρέπει να ήταν γύρω στις 20.000 ευρώ.

(Αναστάσιος Παυλίδης, 14-04-09, σελ. 23)

ΕΡΩΤΗΣΗ: …..Εγώ άλλο πράγμα ρώτησα. Αυτά τα χρήματα ή μέρος αυτών τα έχετε αναλάβει εσείς; Γιατί θα ζητήσω από τον κ. Πρόεδρο να μας φέρετε τα παραστατικά των αναλήψεων.

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης) Έχω δώσει εξουσιοδότηση του αδελφού μου το 1985, η οποία υπάρχει στην Τράπεζα, και αν θυμάστε καλά πρέπει να είναι από το Προξενείο του Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής. … Μπορεί να κάνει αναλήψεις. …

ΕΡΩΤΗΣΗ: Επομένως μας λέτε ότι κάποια από αυτά τα χρήματα μπορεί να τα είχε αναλάβει η τα έχει αναλάβει ο αδελφός σας;

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά μπορεί να τα είχε αναλάβει και ο αδελφός μου.

…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα μας πείτε τον αριθμό του λογαριασμού κ. βουλευτά;

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: Βεβαίως κ. Πρόεδρε, είναι ο υπ αριθμόν 05460019556 λογαριασμός στην Εθνική Τράπεζα, κατάστημα Βουλής. Ήθελα λοιπόν να παρακαλέσω να έχουμε τα παραστατικά για τις αναλήψεις που έγιναν, όπως φαίνονται στο έγγραφο - στην σελίδα 24 - μετά τις αναλήψεις που έγιναν για την αγορά του διαμερίσματος …

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σε ποιο έγγραφο αναφέρεστε;

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ: Αναφέρομαι σ αυτό το χαρτί που περιέχει την κίνηση των λογαριασμών, που μας έστειλε η Τράπεζα. Είναι η σελίδα 24. Εκεί λέει: Στις 28/11/2005 ανάληψη. Στις 12/12/2005 ανάληψη. Στις 19/12/2005 ανάληψη. Θέλετε λοιπόν τα πρακτικά;

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είπατε ότι κάποια χρήματα από αυτά είναι που δώσατε στην ανιψιά. Υπάρχει και ένα άλλο ποσό που είναι τέλος του 2006. Είναι ανάληψη 20 χιλιάδες. Μήπως αυτά είναι που δώσατε στην ανιψιά;

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Δεν θυμάμαι.

…

ΕΡΩΤΗΣΗ: Αυτός ο λογαριασμός ο συγκεκριμένος στη Βουλή θυμάστε πότε άνοιξε; Μας έχουν δώσει κινήσεις από 3/1/2002. Τότε άνοιξε;

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Το 1985 άνοιξε.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Επειδή έχτε και άλλους δημοσιογράφους εδώ, το πληρεξούσιο που έχετε για τον πρώην Υπουργό είναι για να παίρνει από όλους τους λογαριασμούς ή από έναν;

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Φαντάζομαι για όλους τους λογαριασμούς. Δεν θυμάμαι. …

ΕΡΩΤΗΣΗ: Έχουμε εδώ μία σειρά από ψιλολόγια, τα οποία παίζουν σε τρεις μήνες περίπου. Κάνει εντύπωση ότι ο Υπουργός έκανε χρήση του πληρεξουσίου για να παίρνει δύο, τρία, τέσσερα, πέντε χιλιάρικα - θα δούμε πόσα είναι από τις καταθέσεις σας - και δεν ήρθε να πάρει το μεγάλο ποσό, αυτό που ήταν για το διαμέρισμα. Και αναγκαστήκατε να στείλετε φαξ από την Κω…

ΜΑΡΤΥΣ (Αναστάσιος Παυλίδης): Νομίζω ότι αυτό το είπαμε και την περασμένη φορά.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Δεν μας είχατε πει ότι είχε πληρεξούσιο ο Υπουργός να παίρνει χρήματα!

(Αναστάσιος Παυλίδης, 28/04/2009, πρωί, σελ. 131-135)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι εννοούσατε όταν καταθέτατε ενόρκως στον ανακριτή του 20ου Τμήματος ότι το σπίτι που απέκτησε η κόρη σας το απέκτησε έναντι ποσού 156.000 ευρώ περίπου ενώ η ίδια και ο αδελφός σας δήλωσαν εδώ ότι το σπίτι κόστισε 235.000 ευρώ;

ΜΑΡΤΥΣ (Αριστοτέλης Παυλίδης): Επιβεβαιώνω την κατάθεση ότι εκόστισε 235.000 ευρώ.

(Αριστοτέλης Παυλίδης, 15-04-2009, σελ. 33)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας ρώτησα, εσείς σαν επιθεωρητής της τράπεζας πώς κρίνετε το γεγονός ότι συντρέχουν τρία πράγματα. Τα ξαναλέω: Πρώτον ότι κατατίθενται μετρητά. Δεύτερον ότι κατατίθενται σπαστά. Τρίτον ότι δεν κατατίθενται σε ένα κατάστημα, αλλά γίνεται διασπορά. Τέταρτον ότι τα καταθέτει ο ίδιος αυτός ο μεγάλος επιχειρηματίας και δεν τα εμπιστεύεται -θα δούμε και τα παραστατικά, μήπως και τα εμπιστεύθηκε- όπως μας είπε ο ίδιος, σε έναν πελάτη, σε έναν υπάλληλό του. Γιατί εγώ δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένας επιχειρηματίας της στ τάξεως εργοληπτικής εταιρίας παίρνει ο ίδιος το βαλιτσάκι και κάνει βόλτα για να καταθέσει λεφτά. Αυτό δεν το πιστεύω, μέχρι να το δω. Σας λέω λοιπόν τέσσερεις παράγοντες. Αυτό εσείς σαν Επιθεωρητής της Τράπεζας της Ελλάδας, πώς το κρίνετε από μόνο του;

ΜΑΡΤΥΣ (Κωνσταντίνος Γεωργάρας): Σαν ύποπτη συναλλαγή από μόνο του.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σαν ύποπτο! Μάλιστα!

….

ΕΡΩΤΗΣΗ: … Το γεγονός λοιπόν ότι ένας μεγάλος επιχειρηματίας, όπως είπαμε, κατεβαίνει και πάει ο ίδιος και πάει σε διαφορετικό κατάστημα κάθε φορά και μοιράζει αυτά τα λεφτά και μοιράζει αυτά τα λεφτά και από διαφορετικά σημεία τα στέλνει σε ένα λογαριασμό, εσάς τί σας λέει σαν επιθεωρητή;

ΜΑΡΤΥΣ (Κωνσταντίνος Γεωργάρας): Τίποτα περισσότερο από αυτό που είπα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ότι είναι ύποπτο.

(Γεωργάρας, 28-04-09, πρωί, σελ. 6-8)

Το Νοέμβριο του 2006, διενεργήθηκε ο μειοδοτικός διαγωνισμός, με τη συμμετοχή τόσο της εταιρείας «ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ Ν.Ε.», θυγατρική της «ΣΑΟΣ ΑΝΕΣ» και συμφερόντων του κ. Μανούση, με το πλοίο «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ», όσο και, κατ’ εντολήν του Υπουργού κ. Αρ. Παυλίδη, και του πλοίου «ΠΗΝΕΛΟΠΗ», το οποίο, ανήκον σε εταιρεία με ανώνυμες μετοχές, παράνομα συμμετέσχε σ’ αυτόν. Από το διαγωνισμό παραιτήθηκε, μετά την κατάθεση των δικαιολογητικών και προ της διενέργειάς του, η εταιρεία ΠΗΝΕΛΟΠΗ Ν.Ε. του εφοπλιστή κ. Αλ. Αγούδημου, η οποία είχε καταθέσει εγγυητική επιστολή ύψους 120.120,00 Ευρώ για τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό. Παρόλο δε, που η υπ’ αριθμ. ΔΜ/Φ. 231/8117/25-09-2006 διακήρυξη προέβλεπε την κατάπτωση των εγγυητικών επιστολών σε περίπτωση υπαίτιας υπαναχώρησης εκ μέρους του μειοδότη,  ο κ. Αρ. Παυλίδης με απόφασή του , επέστρεψε τις εγγυητικές επιστολές στην ως άνω εταιρεία. 

Τον Ιανουάριο του 2007, και ενόσω, στο μεταξύ, ο μειοδοτικός διαγωνισμός, κατόπιν ενστάσεως της εταιρείας «ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ» που έγινε δεκτή από τις αρχές Δεκεμβρίου 2006, αναφορικά με τα δρομολόγια άγονης γραμμής μεταξύ των λιμένων Καβάλας, Λήμνου, Μυτιλήνης, Σάμου και μεταξύ των λιμένων Θεσσαλονίκης-Μυτιλήνης, κατακυρώθηκε στην τελευταία εταιρεία, ο κ. Αρ. Παυλίδης εξακολούθησε να μην προωθεί την υλοποίηση του αποτελέσματος του διαγωνισμού με την υπογραφή της σχετικής σύμβασης. Αντιθέτως, προέβη, την 21-2-2007, σε απευθείας ανάθεση της εκτέλεσης των δρομολογίων άγονης γραμμής, που αφορούσε ο διαγωνισμός, στο πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ» που μέχρι τότε τα εκτελούσε, με το πρόσχημα ότι οι διαδικασίες του διαγωνισμού δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί, αντί τιμήματος 18.842 ευρώ ανά δρομολόγιο δύο φορές εβδομαδιαίως, ήτοι συνολικά 37.684 ευρώ εβδομαδιαίως.

Η μειοδότρια εταιρεία, απέστειλε την 3-5-2007 εξώδικο στον κ. Αρ. Παυλίδη, καλώντας τον να προβεί άμεσα στην υπογραφή της σύμβασης, επισημαίνοντάς του ότι ζημιώνεται τεράστια ποσά από την ως άνω υπαίτια καθυστέρηση. Αφού δεν έλαβε οποιαδήποτε απάντηση, την 16-5-2007, επανήλθε με νέο εξώδικό της προς τον κ. Αρ. Παυλίδη, ζητώντας του να εγκρίνει την έναρξη εκτέλεσης των δρομολογίων του πλοίου «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ», έστω και δωρεάν, μέχρι την υπογραφή της οριστικής σύμβασης. Παρά ταύτα, ο Υπουργός αρνήθηκε να επιτρέψει την εκτέλεση των δωρεάν δρομολογίων, εμμένοντας στην απόφασή του περί ανάθεσης απευθείας της εκτέλεσής τους στο πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ», που συνέχισε να επιδοτείται. Τέλος, μετά από νέο εξώδικο της εταιρείας «ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ» προς τον Υπουργό, ο τελευταίος αναγκάσθηκε να υπογράψει την αιτούμενη σύμβαση για τα δύο δρομολόγια εβδομαδιαίως με το πλοίο «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ», δωρεάν, την 11-6-2007.

Στο μεταξύ, περί τα τέλη Απριλίου 2007, ο κ. Φ. Μανούσης, θεωρώντας προφανώς ότι εμπαίζεται από τους παράγοντες του Υπουργείου (Ζαχαρίου και Παυλίδη), απέστειλε στον κ. Π. Ζαχαρίου φωτογραφίες από την κάμερα ασφαλείας του γραφείου του, στις οποίες εμφανίζεται ο τελευταίος να λαμβάνει τσάντα με χρήματα. Παράλληλα, μέσω του πρώην βουλευτή κ. Κ. Ζαχαράκη, ενημέρωσε το Διευθυντή του Πολιτικού γραφείου του Πρωθυπουργού για τη σε βάρος του ίδιου και των εταιρειών του εκβίαση, πράγμα που είχε πράξει και κατά το Δεκέμβριο του 2006 ενώπιον του Προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής κ. Καραμάριου. Ακολούθησε τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ Αγγέλου και Παυλίδη, την 27-4-2007, μετά την οποία ο κ. Π. Ζαχαρίου, κληθείς από τον κ. Αρ. Παυλίδη στο γραφείο του τελευταίου, υπέβαλε την παραίτησή του. Κατά την ίδια ημέρα, ο κ. Αρ. Παυλίδης, αποδεχθείς την παραίτηση, τον διόρισε στη θέση του ειδικού συμβούλου του. Η απόφαση με την οποία έγινε αποδεκτή η παραίτηση του κ. Ζαχαρίου, δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 204/17-5-2007, φέρεται δε σ’ αυτή, ότι η αίτηση παραίτησης έχει ημερομηνία 2-4-2007 και όχι 27-4-2007, όπως είναι η πραγματικότητα. Ο διορισμός, εξάλλου, του κ. Ζαχαρίου στη θέση του ειδικού συμβούλου του Υπουργού, ήταν προσχηματικός, αφού ασκούσε ακριβώς τα ίδια καθήκοντα, όπως και προηγούμενα, ενώ επιμελώς απεκρύβη από τον ίδιο τον Υπουργό. Αποκαλυπτική του γεγονότος ότι ο κ. Παυλίδης απέκρυψε από το Γραφείο του Πρωθυπουργού του διορισμού του κ. Ζαχαρίου σε θέση Ειδικού Συμβούλου του την ίδια ημέρα κατά την οποία απεδέχθη την παραίτησή του είναι η κατάθεση του κ. Αγγέλου:

ΜΑΡΤΥΣ (Ιωάννης Αγγέλου) Στις 30 του μηνός ο κ. Παυλίδης στέλνει μια χειρόγραφη επιστολή στον  Πρωθυπουργό, ενημερώνοντάς τον ότι συνημμένα πίσω σ’ αυτήν την επιστολή έχει την αναφορά που κατέθεσε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και την επιστολή παραίτησης του κ. Ζαχαρίου.

(Αγγέλου, 10-4-09, απόγευμα,  σελ. 186)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Να πούμε, λοιπόν, τώρα αν γνωρίζετε, κύριε μάρτυρα. Ξέρατε ότι ο Ζαχαρίου έφυγε από τη θέση του Διευθυντή και την ίδια μέρα, με το ίδιο ΦΕΚ διορίζεται ειδικός σύμβουλος του Υπουργού;

ΜΑΡΤΥΣ (Ιωάννης Αγγέλου): Όχι, δεν το γνωρίζω.

(Αγγέλου, 10-4-09, απόγευμα,  σελ. 194)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ανακοίνωσε στον Πρωθυπουργό με οποιονδήποτε τρόπο ότι τον παραιτηθέντα και αποπεμφθέντα διευθυντή, τον κάνει ειδικό σύμβουλο;

ΜΑΡΤΥΣ (Ιωάννης Αγγέλου): Όχι.

(Αγγέλου, 10-4-09, απόγευμα,  σελ. 195)

Η αντιπαραβολή με τα όσα καταθέτει ο κ. Αρ. Παυλίδης είναι χαρακτηριστική:

ΜΑΡΤΥΣ (Αριστοτέλης Παυλίδης): Εγώ, την απόφαση για τοποθέτησή του (σ.σ. του Π. Ζαχαρίου) στη θέση του Ειδικού Συνεργάτη, την έκανα σχεδόν αμέσως. Η γραφειοκρατική διαδικασία πιθανότατα παρουσιάζει μία υστέρηση φάσεως, αλλά η απόφασή μου ήταν ακαριαία. Είπα «δεκτή η παραίτησή σου, αλλά από εδώ δεν φεύγεις»! Εγώ να δεχθώ καταγγελίες Μανούση, αποκλείεται! Θα πάω στο Σανιδά!

(Αριστοτέλης Παυλίδης, 15-04-2009, σελ. 45)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Θέλετε να κάνετε ένα σχόλιο για τη σύμπτωση κατά την οποία ο κ. Μανούσης λέει «πάνε στο Ζαχαρίου», ο κ. Σπανός λέει «πάνε στο Ζαχαρίου», ο κ. Αλιφέρης λέει «πάνε στο Ζαχαρίου»; Φέρεστε ότι τους τα είπατε. Έχετε προβλήματα όχι με μένα, πάτε στο Ζαχαρίου. Έχετε να κάνετε ένα σχόλιο;

ΜΑΡΤΥΣ (Αριστοτέλης Παυλίδης): Βεβαίως. Απορρίπτω άνευ συζητήσεως τις τέτοιου είδους –λέω εγώ- καταθέσεις ή όπως αλλιώς. Ουδέποτε παρέπεμψα για υπηρεσιακά ζητήματα τον οιονδήποτε εις Παναγιώτη Ζαχαρίου. Ουδέποτε! Όχι μόνο τους προμνημονεθεύντες από εσάς, αλλά και οποιονδήποτε άλλο. Ουδέποτε! 

(Αριστοτέλης Παυλίδης, 15-04-2009, σελ. 53-54)

ΕΡΩΤΗΣΗ: Διορίσατε μετά άλλο διευθυντή;

ΜΑΡΤΥΣ (Αριστοτέλης Παυλίδης): Όχι. Παρέμεινε η θέση …

(Αριστοτέλης Παυλίδης, 15-04-2009, σελ. 62)

ΜΑΡΤΥΣ (Αριστοτέλης Παυλίδης): Δεν είχα υποχρέωση δε να ενημερώσω κανέναν –τονίζω, κανέναν- για το ότι ο Ζαχαρίου τοποθετήθηκε στη θέση του ειδικού συνεργάτη.

(Αριστοτέλης Παυλίδης, 15-04-2009, σελ. 83)

 4.ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Α. Εκβίαση και ηθική αυτουργία σε εκβίαση

Α. Κατά την διάταξη του άρθρου 385 παρ. 1 στοιχ. α΄ και β΄ Π.Κ. προκύπτει ότι για τη συγκρότηση του εγκλήματος της εκβίασης σε βαθμό κακουργήματος απαιτούνται α) ο εξαναγκασμός κάποιου σε πράξη ή παράλειψη ή ανοχή, από την οποία επέρχεται ζημία στην περιουσία αυτού που εξαναγκάζεται ή άλλου, β) ο εξαναγκασμός να γίνεται με βία ή απειλή ικανή να αποκλείσει το αυτοπροαίρετο της αποφάσεως και γ) ο σκοπός του δράστη να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος. Τέτοιος σκοπός υπάρχει όταν ο υπαίτιος γνωρίζει ότι το περιουσιακό όφελος που επιδιώκει δεν αποτελεί αντικείμενο νόμιμης απαιτήσεως, καθώς επίσης και όταν στη συγκεκριμένη περίπτωση η προς πραγμάτωση νομίμου απαιτήσεως εφαρμογή του μέσου της βίας ή της απειλής αποδοκιμάζεται από την έννομη τάξη.

Η εκβίαση, αλλά και κάθε μορφή συμμετοχής, προσλαμβάνει κακουργηματικό χαρακτήρα, αν τελέσθηκαν από πρόσωπο, που διαπράττει τέτοιες πράξεις κατά συνήθεια ή κατ` επάγγελμα.

Σύμφωνα εξάλλου με τη διάταξη του άρθρου 46 παρ. 1 α΄ Π.Κ.) για την ύπαρξη ηθικής αυτουργίας απαιτείται α) πρόκληση από τον ηθικό αυτουργό σε κάποιον άλλο της απόφασης να διαπράξει ορισμένη πράξη, ή πρόκληση δε αυτή μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο, όπως υπόσχεση ή χορήγηση αμοιβής, πειθώ, απειλή κ. ά. β) διάπραξη από τον άλλον της πράξης αυτής και γ) δόλος του ηθικού αυτουργού, δηλαδή ηθελημένη πρόκληση της απόφασης για τη διάπραξη από τον άλλο της αντικειμενικής υπόστασης ορισμένου εγκλήματος με γνώση και θέληση ή αποδοχή της συγκεκριμένης πράξης (βλ. Α.Π. 740/2004 Ποιν. Χρον. ΝΕ΄ σελ. 258 επ.).

Από τη διάταξη εξάλλου του άρθρου 49 παρ. 2 Π.Κ. προκύπτει ότι πλην των άλλων περιπτώσεων ιδιότητες ή σχέσεις ή περιστάσεις που επιτείνουν την ποινή λαμβάνονται υπόψη μόνο για εκείνον τον συμμέτοχο στον οποίο υπάρχουν. Τέτοια στοιχεία που επιτείνουν την ποινή είναι η «κατ` επάγγελμα ή συνήθεια» τέλεση της πράξης, και η συνδρομή τους πρέπει να αιτιολογείται για τον καθένα από τους συμμετόχους (βλ. Α.Π. 184/2002 Πρ και Λογ 2202, σελ. 155, Α.Π. 781/2002 Πρ και Λογ 2002, σελ. 959, Α.Π. 1128/2002 Πρ και Λογ 2002, σελ. 1182, Συστηματική Ερμηνεία Ποιν. Κώδικα, υπό το άρθρο 49, Φ 28 Β΄, σελ. 791). Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 13 εδ. στ΄ ΠΚ κατ` επάγγελμα τέλεση του εγκλήματος συντρέχει όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως ή από την υποδομή που έχει διαμορφώσει ο δράστης με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως της πράξεως προκύπτει σκοπός του δράστη για πορισμό εισοδήματος, ενώ κατά συνήθεια τέλεση συντρέχει όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως προκύπτει σταθερή ροπή του δράστη προς τη διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος (βλ. ΑΠ 815/2006 Ποιν. Χρ 2007.225.)

Β. Παθητική δωροδοκία

Β. Περαιτέρω από τη διάταξη του άρθρου 235 ΠΚ προκύπτει, ότι για τη στοιχειοθέτηση του προβλεπομένου απ` αυτήν εγκλήματος της παθητικής δωροδοκίας απαιτείται: α) εκείνος που απαιτεί, δέχεται ή προσφέρεται να δεχθεί δώρα ή άλλα ανταλλάγματα να είναι υπάλληλος, κατά την έννοια του άρθρου 13 α ΠΚ, β) απαίτηση ή λήψη από το δράστη ή αποδοχή υπόσχεσης ωφελημάτων οποιασδήποτε φύσεως που δεν δικαιούται, άμεσα ή με τη μεσολάβηση τρίτου, για τον εαυτό του ή για τρίτο γ) τα εν λόγω ωφελήματα να απαιτεί, λαμβάνει κ.λ.π. Ο υπάλληλος, κατά παράβαση των καθηκόντων του, προκειμένου να προβεί σε ενέργεια ή παράλειψη που ανάγεται στα καθήκοντά του ή αντίκειται προς αυτά και δ) δόλος του δράστη που υπάρχει όταν η απαίτηση, αποδοχή κ.λ.π. γίνεται από το δράστη εν γνώσει ότι τα αξίωσε ή τα έλαβε ως υπάλληλος και μάλιστα για πράξη ή παράλειψη που ανάγεται στην υπηρεσία του. Τα ως άνω ωφελήματα, είναι δυνατόν να είναι προϊόντα εκβίασης, υπό την έννοια που αναλύθηκε παραπάνω, οπότε στην περίπτωση αυτή τα δύο αδικήματα τελούν σε συρροή (πρβλ. ΑΠ 787/2007, ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1637/1999 ΠοινΔικ 2000.22, ΑΠ 1930/2001 σχολ. Π. Κ. Μαργαρίτη).

Γ.  Νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες

Σύμφωνα με το άρ. 2 του Ν. 2331/1995, όπως τροποποιήθηκε με τον  Ν. 3424/2005 και  ενισχύθηκε με τον Ν. 3691/2008, για τη στοιχειοθέτηση του αδικήματος της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες απαιτούνται : α) Μετατροπή (αλλοίωση δηλαδή της μορφής) του πράγματος ή μεταβίβαση αντικειμενικά πρόσφορη να κρύψει ή να συγκαλύψει την παράνομη προέλευση των εσόδων ή να προσφέρει συνδρομή σε όποιον εμπλέκεται στο έγκλημα από το οποίο προέρχονται τα παράνομα έσοδα, β) Κάθε πράξη με την οποία επιτυγχάνεται η απόκρυψη ή συγκάλυψη της αλήθειας όσον αφορά τη φύση, την προέλευση ή διάθεση της περιουσίας ή τον τόπο όπου αυτή ευρίσκεται ή αποκτήθηκε ή την κυριότητα ή άλλα δικαιώματα επί της περιουσίας, γ) Κάθε πράξη απόκτησης, κατοχής ή χρήσης της περιουσίας, εφόσον είναι αντικειμενικά πρόσφορη να κρύψει ή να συγκαλύψει την παράνομη προέλευση των εσόδων ή να προσφέρει συνδρομή σε όποιον εμπλέκεται στο έγκλημα από το οποίο προέρχονται τα παράνομα έσοδα, δ) Κάθε μορφή συμμετοχής σε μία από τις παραπάνω πράξεις, σύσταση οργάνωσης για την τέλεση τους, καθώς και απόπειρα διάπραξης τους. ε) Οι πράξεις της νομιμοποίησης πρέπει να αφορούν περιουσία, που έχει προέλθει άμεσα από συγκεκριμένα εγκλήματα, μεταξύ των οποίων η δωροδοκία και η εκβίαση  στ.) Δράστης της νομιμοποίησης σε όλες τις επιμέρους μορφές μπορεί να είναι οποιοδήποτε άτομο, ακόμα και ο δράστης των προαναφερθέντων αδικημάτων.

 ζ)  Υποκειμενικά το έγκλημα προϋποθέτει δόλο, ο οποίος μπορεί να είναι κατ` αρχήν οποιουδήποτε βαθμού. Ειδικά όμως ως προς την προέλευση της περιουσίας ο νόμος απαιτεί πλέον ρητά άμεσο δόλο. Ο δράστης λοιπόν πρέπει να είναι βέβαιος ότι η περιουσία που νομιμοποιεί προέρχεται από συγκεκριμένη εγκληματική δράση.

Δ. Απιστία

Κατά την διάταξη του άρθρου 390 εδ. β΄ ΠΚ, για τη στοιχειοθέτηση του αδικήματος της απιστίας απαιτούνται:  α) πρόσωπο που να έχει  την επιμέλεια ή διαχείριση της περιουσίας άλλου β) πράξη ή παράλειψη που να επιφέρει ζημία στη διαχειριζόμενη περιουσία γ) η ζημία να υπερβαίνει το ποσό  των δέκα πέντε (15.000) χιλιάδων ευρώ και δ) άμεσος δόλος και όχι ενδεχόμενος που περιλαμβάνει τη γνώση και τη θέληση της ζημίας (ΑΠ 50/2007 ΠοινΧρ 2007.918).

Ε. Παράβαση καθήκοντος

Κατά τη διάταξη του άρθρου  256 του ΠΚ για τη στοιχειοθέτηση του αδικήματος απαιτούνται: α) ιδιότητα υπαλλήλου του δράστη που συμπίπτει με την έννοια που αναφέρεται παραπάνω αναφορικά με τη διάταξη του άρθρο 256 Π.Κ.

β) παράβαση, όχι απλού υπαλληλικού καθήκοντος, αλλά καθήκοντος της υπηρεσίας του δράστη, όπως καθορίζεται από το νόμο ή τη διοικητική πράξη, ή τις ιδιαίτερες οδηγίες της προϊσταμένης αρχής, ή ενυπάρχει στη φύση της υπηρεσίας του υπαλλήλου και γ) δόλος που συνίσταται στη θέληση του δράστη να παραβεί τα υπηρεσιακά του καθήκοντα και υπό σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή άλλον παράνομα υλική ή ηθική ωφέλεια, ή να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλον. 

Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, για να στοιχειοθετηθεί το έγκλημα της παράβασης καθήκοντος, δράστης του οποίου είναι υπάλληλος κατά την έννοια των αρ. 13 στοιχ. α` και 263α του ΠΚ, απαιτούνται οι εξής προϋποθέσεις:

α) Παράβαση υπηρεσιακού καθήκοντος, το οποίο καθορίζεται με νόμο ή με διοικητική πράξη ή με ιδιαίτερες οδηγίες της προϊσταμένης αρχής ή ενυπάρχει στη φύση της υπηρεσίας του υπαλλήλου,

β) πρόθεση του δράστη, δηλαδή δόλος που περιέχει τη θέληση παράβασης του καθήκοντος της υπηρεσίας, και

γ) σκοπός να προσποριστεί στον ίδιο τον δράστη ή σε άλλον παράνομη υλική ή ηθική ωφέλεια ή να επέλθει βλάβη στο κράτος ή σε κάποιον άλλον.

Ως υπάλληλος, κατά τα άρ. 13 στοιχ. α` και 263Α του ΠΚ, νοείται κάθε πρόσωπο στο οποίο έχει ανατεθεί έστω και προσωρινά η άσκηση υπηρεσίας δημοσίου δικαίου. Ο δόλος συνίσταται είτε στη θέληση είτε στη γνώση και αποδοχή της παράβασης των υπηρεσιακών του καθηκόντων (άμεσος ή ενδεχόμενος δόλος). Σκοπός παράνομης ωφέλειας ή βλάβης υπάρχει όταν ο δράστης επιδιώκει με την παράβαση των υπηρεσιακών του καθηκόντων να επιφέρει την παράνομη ωφέλεια ή τη βλάβη και συγχρόνως όταν η υπηρεσιακή παράβαση είναι αντικειμενικά πρόσφορη να οδηγήσει στην ωφέλεια ή τη βλάβη με τον συγκεκριμένο τρόπο που σχεδιάστηκε και τελέστηκε από τον δράστη, ο οποίος πρέπει να γνωρίζει την εν λόγω προσφορότητα. Τέτοια προσφορότητα υπάρχει όταν η ωφέλεια ή η βλάβη που επιδιώκει ο δράστης μπορεί να πραγματωθεί μόνο με την παράβαση του συγκεκριμένου καθήκοντος ή και με την παράβαση αυτού. Τέτοιο δε παράνομο όφελος, κατά την έννοια του άρ. 259 ΠΚ, είναι κάθε όφελος, το οποίο επιδιώκεται με παράβαση καθήκοντος πρόσφορη να οδηγήσει στην πραγμάτωση του και το οποίο, ως εκ τούτου, θίγει την υπηρεσιακή χρηστότητα και καθαρότητα, έστω και αν καθ’ εαυτό δεν θεωρείται παράνομο (ΑΠ 1122/2004 ΝοΒ 53, 148, ΑΠ 1061/2001 ΠοινΧρ ΝΒ`, 237, ΑΠ 727/2000 ΠοινΧρ ΝΑ`, 63).

5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Α. Από την επισκόπηση των εγγράφων, των μαρτυρικών καταθέσεων, των πραγματικών περιστατικών και στοιχείων που προσκομίστηκαν κατά την προκαταρκτική εξέταση ενώπιον του Αντεισαγγελέως Εφετών, κατά την ενώπιον του Ανακριτού του 20ου Τμήματος διαδικασία για την σχηματισθείσα κατά του κ. Παναγιώτη Ζαχαρίου δικογραφία, και των εγγράφων, καταθέσεων μαρτύρων και των εξηγήσεων του πρώην υπουργού κ. Αριστοτέλη Παυλίδη ενώπιον της Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής προκύπτουν τα ακόλουθα συμπεράσματα και οι ισχυρές ενδείξεις για την τέλεση  των προαναφερομένων,  στο κεφάλαιο 4, ποινικών αδικημάτων:

1.Ο κ. Αρ. Παυλίδης ήταν ιδιαίτερα συγκεντρωτικός ως Υπουργός και τελούσε εν γνώσει όλων των θεμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου. Γνώριζε τις ενέργειες του κ. Π. Ζαχαρίου, όπως ο ίδιος στις αρχικές του καταθέσεις στον Αντιεισαγγελέα Εφετών κ. Ντογιάκο επιβεβαίωσε, λέγοντας ότι είναι συνήθης πρακτική η επίσκεψη των διευθυντών του Υπουργού στα γραφεία των ναυτιλιακών εταιριών, με τις οποίες το Υπουργείο συναλλάσσεται. Χαρακτήρισε μάλιστα τις επισκέψεις αυτές «ιδιωτικές», ενώ οι επισκέψεις αυτές έχουν δημόσιο χαρακτήρα. Με μεταγενέστερο, βέβαια,  συμπληρωματικό του υπόμνημα στον Εισαγγελέα Εφετών, που διενεργούσε προκαταρκτική εξέταση για την υπόθεση, ο πρώην υπουργός επιχειρεί να ανασκευάσει αυτό το γεγονός, ισχυριζόμενος πλέον ότι δεν γνώριζε τις επισκέψεις του κ. Ζαχαρίου στα γραφεία του κ. Μανούση. Ο  ισχυρισμός  όμως αυτός έρχεται σε αντίθεση με όσα προηγούμενα αποδέχονταν και  μάλλον ενισχύει παρά αμβλύνει τη βεβαιότητα εμπλοκής του, αφού αποτελεί όψιμη προσπάθεια απόσεισης των ευθυνών του.

2.Μετά τις σοβαρότατες καταγγελίες σε βάρος του κ. Π. Ζαχαρίου, που του γνωστοποιήθηκαν μέσω του κ. Ιωάννη Αγγέλου, Διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Πρωθυπουργού, ο κ. Παυλίδης κάλεσε αμέσως, όπως ισχυρίστηκε, τον κ. Π. Ζαχαρίου, που περίμενε έξω από το γραφείο του, και τον επέπληξε. Ακολούθως, και αυθημερόν υπέβαλε την προσχηματική παραίτησή του και ο κ. Παυλίδης έσπευσε να τον διορίσει ως ειδικό σύμβουλό του, χωρίς να αναμείνει τη διαλεύκανση της υποθέσεως. Ο ισχυρισμός του κ. Αρ. Παυλίδη ότι, αν δεν προέβαινε στο διορισμό αυτό, θα ήταν σαν να αποδεχόταν ως αληθείς τις καταγγελίες Μανούση, είναι τελείως αβάσιμος, διότι  δεν απέλυσε ο ίδιος τον κ. Ζαχαρίου, επιπροσθέτως δε, δεν είχε κάποια νόμιμη υποχρέωση, μετά την παραίτηση του τελευταίου, να τον διορίσει σε άλλη θέση, ώστε, παραλείποντας την υποχρέωση αυτή, να καταδεικνύεται ότι πείσθηκε στις καταγγελίες. Άλλωστε  και η αναφορά στο ΦΕΚ προγενέστερης ημερομηνίας του εγγράφου της παραίτησης (αντί 27-04-07, η 02-04-07), φανερώνει τη μεθόδευση αποσύνδεσης της παραίτησης του κ. Ζαχαρίου από τις καταγγελίες του κ. Μανούση και την έναντι τρίτων προσπάθεια απεμπλοκής του ίδιου του πρώην Υπουργού από την υπόθεση. Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι η παραίτηση του κ. Ζαχαρίου και ο αυθημερόν διορισμός του ήταν προϊόν προσυνεννόησης και συμφωνίας μεταξύ τους.

3.Ενώ ο κ. Αρ. Παυλίδης γνωστοποίησε άμεσα στον κ. Πρωθυπουργό την παραίτηση του κ. Ζαχαρίου και την εκ μέρους του αποδοχή της, απέκρυψε τον αυθημερόν διορισμό του συνεργάτη του σε θέση ειδικού συμβούλου. Τα ερωτήματα που τίθενται είναι  α) γιατί ο πρώην υπουργός απέκρυψε τον διορισμό του κ. Ζαχαρίου ως ειδικού συμβούλου αμέσως μετά την παραίτησή του, β) γιατί, ο κ. Π. Ζαχαρίου συνέχισε να ασκεί τα καθήκοντα του διευθυντή του Υπουργού, όπως  προκύπτει από καταθέσεις μαρτύρων και γ) γιατί, μετά την παραίτηση Ζαχαρίου, ο κ. Παυλίδης δεν προέβη στον διορισμό άλλου προσώπου στην θέση του διευθυντή του γραφείου του. Όλα τα ανωτέρω αποδεικνύουν τον άρρηκτο δεσμό μεταξύ τους, την αλληλεξάρτηση, την αλληλλοκάλυψη και την από κοινού προσπάθεια συγκάλυψης των καταγγελθέντων πράξεων.

4. Είναι πλήρης η κάλυψη του κ. Π. Ζαχαρίου από τον κ. Αρ. Παυλίδη. Αποδεικνύεται από την αλληλοενημέρωση κατά την διάρκεια της προκαταρκτικής εξέτασης, από τις  παρεμβάσεις του με ένορκες καταθέσεις και υπομνήματα ενώπιον του Ανακριτή του 20ου Τμήματος. Η πλήρης κάλυψη επιβεβαιώνεται επίσης από  την αναφορά του προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, όπου επιρρίπτει ευθύνες μόνο στον κ. Μανούση για απόπειρα εκβίασης, θεωρώντας δεδομένη την αθωότητα του κ. Ζαχαρίου. Μέχρι και σήμερα ο κ.  Παυλίδης συνεχίζει να υποστηρίζει την αθωότητα του συνεργάτη του, παρά το γεγονός ότι αυτός είναι κατηγορούμενος και με σύμφωνη γνώμη ανακριτή και εισαγγελέα, του επεβλήθησαν μετά την απολογία του οι περιοριστικοί όροι της απαγόρευσης εξόδου από την χώρα και της καταβολής εγγυοδοσίας ποσού 30.000 Ευρώ.

5. Ο κ. Φ. Μανούσης δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζει την αγορά ακινήτου από την θυγατέρα του κ. Αρ. Παυλίδη και τον τρόπο κτήσης του, εάν αυτό δεν του είχε γνωστοποιηθεί από κάποιον. Επομένως, είναι προφανές ότι έλαβε γνώση της αγοράς από τον κ. Π. Ζαχαρίου, με τον οποίο οι σχέσεις τους ήταν κομματικές, επαγγελματικές, υπηρεσιακές. Ο μοναδικός δε λόγος που θα μπορούσε ο κ. Ζαχαρίου να προβεί σε τέτοια αναφορά, ήταν να καταδείξει ότι υπάρχουν αυξημένες οικονομικές ανάγκες από πλευράς του πρώην Υπουργού, προκειμένου να ζητήσει χρήματα από τον κ. Μανούση, όπως ο τελευταίος κατήγγειλε.

6. Στους τραπεζικούς λογαριασμούς του κ. Π. Ζαχαρίου το τελευταίο δίμηνο του 2006 βρέθηκαν κατατεθειμένα 40.000 ευρώ από το σύνολο των ποσών που εκβιαστικά έλαβε από τον κ. Φ. Μανούση, χωρίς να αιτιολογείται, κατά τον ανακριτή, η προέλευσή τους. Το υπόλοιπο του ποσού των μετρητών 125.000 ευρώ (85.000 ευρώ) που έλαβε ο κ. Π. Ζαχαρίου από τον κ. Μανούση ευλόγως ταυτίζεται με το ποσόν των 80.000 ευρώ της γονικής παροχής του κ. Αρ. Παυλίδη προς την κόρη του, ιδίως εν όψει του ότι, κατά τους ισχυρισμούς του, η γονική αυτή παροχή έγινε  στις αρχές του έτους 2007 για κάλυψη επισκευών που είχαν ολοκληρωθεί ήδη κατά το έτος 2005.

7. Οι αλλεπάλληλες ψευδείς καταθέσεις του κ. Ζαχαρίου σχετικά με την πραγματοποίηση των επισκέψεων στα γραφεία του κ. Μανούση και τον αριθμό αυτών και η τελική παραδοχή του μετά από ερωτήσεις του Ανακριτή του 20ου Τμήματος ότι επισκέφθηκε και την οικία του καταγγέλλοντος, σε συνδυασμό με την ύπαρξη στους λογαριασμούς του ποσού των 40.000 ευρώ, χωρίς να μπορεί να δικαιολογήσει την προέλευσή τους, επιβεβαιώνουν τις σχετικές καταγγελίες.

8. Τόσο ο κ. Π. Ζαχαρίου όσο και ο κ. Αρ. Παυλίδης, αρνούνται τη συναλλαγή τους με τον κ. Τσαμπίκο Τριομμάτη, κάτοικο Ρόδου, κομματικό στέλεχος και φίλο των ανωτέρω, στον οποίο απεστάλη από το γραφείο του κ. Φ. Μανούση στις 8-1-2007 το ποσό των 7.500 ευρώ για την κάλυψη διαφόρων εξόδων του πολιτικού γραφείου του κ. Αρ. Παυλίδη. Τα χρήματα όμως αυτά, ουδέποτε επεστράφησαν από τον κ. Τριομμάτη. Αντίθετα, αυτός κατέθεσε μετά από ένα και πλέον μήνα το ποσό των 5.000 ευρώ στο λογαριασμό της συνεργάτιδας του κ. Μανούση.

9.Από τις καταθέσεις των κ.κ. Μανούση, Σπανού και Αλιφέρη προκύπτει ότι για την διαχείριση των υποθέσεων του Υπουργείου με τους συναλλασσόμενους με αυτό ο κ. Αρ. Παυλίδης τους παρέπεμπε συστηματικά στον κ. Π. Ζαχαρίου και όχι στους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες για την επίλυση των θεμάτων τους. Τον ισχυρισμό  του κ. Αρ. Παυλίδη ότι τον κ. Π. Ζαχαρίου είχε επιφορτίσει αποκλειστικά με την επικοινωνία με τους ψηφοφόρους του διαψεύδει ο ίδιος ο κ. Ζαχαρίου, τόσο στην επιστολή παραιτήσεώς του, όπου αναφέρεται στις σχέσεις του με τους συναλλασσόμενους, όσο και στα υπομνήματά του ενώπιον του Ανακριτή του 20ου Τμήματος κ. Ζαβιτσάνου, όπου αναφέρεται στις συναντήσεις του με τον κ. Μανούση και άλλους, κατά τις οποίες προσπαθούσε να τους εξηγήσει τις δυσκολίες και τα προβλήματα που προέκυπταν από την ...γραφειοκρατία και οι μάρτυρες στις καταθέσεις τους.

10. Η αγορά του ακινήτου από την κ. Αγγελική Παυλίδη στις 19/07/2005 με τίμημα κατά το συμβόλαιο  155.426,04 ευρώ, η εμφάνιση εξοφλητικής πράξης τρεις ημέρες μετά και μάλιστα ενώπιον άλλου συμβολαιογράφου από την συντάξασα το συμβόλαιο αγοράς, η δήλωση του πληρεξουσίου του πωλητή ότι υπέγραψε μία μόνο φορά κατά την σύνταξη του συμβολαίου και ότι το τίμημα εξοφλήθηκε την ημέρα υπογραφής του συμβολαίου, ότι το τίμημα αγοράς ήταν 235.000 ευρώ, πράγμα που επιβεβαίωσαν η αγοράστρια, ο κ. Βαρδουλάκης και ο κ. Αναστάσιος Παυλίδης, η απόδειξη της αγοράστριας ότι έλαβε από τον κ. Βαρδουλάκη το ποσόν των 210.000 ευρώ στις 20/07/2005, η δήλωση του κ. Αρ. Παυλίδη ότι μέρος μόνον του ποσού των 235.000 ευρώ διατέθηκε για την αγορά του ακινήτου από την θυγατέρα του, η λήψη από την αγοράστρια δανείου που αναφέρονταν στο εξοφλημένο συμβόλαιο ένα χρόνο μετά με το αιτιολογικό ότι θα εξοφλούσε το προς αυτήν δάνειο του θείου της, τα στοιχεία που προκύπτουν από την κίνηση του λογαριασμού του κ. Αναστασίου Παυλίδη, η κατάθεση του κ. Αρ. Παυλίδη ότι τον Ιανουάριο του 2007 δώρισε στην κόρη του 80.000 ευρώ για επισκευές του ακινήτου, οι οποίες κατά τις καταθέσεις των κ. κ. Ζαχαρίου και Βαρδουλάκη είχαν ολοκληρωθεί το 2005 και μάλιστα η αγοράστρια είχε εγκατασταθεί στο ακίνητο περί το τέλος του αυτού έτους, ενισχύουν τις ήδη ισχυρές ενδείξεις τέλεσης των αναφερομένων αδικημάτων.

11. Ο υπ΄ αριθμ. 05460019556 λογαριασμός τηρούμενος στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, όπως προκύπτει  από τις ανωτέρω καταθέσεις των : α) κ. Αγγελικής Παυλίδη, β) κ. Ανδρέα Βαρδουλάκη, γ) του πληρεξουσίου του πωλητή κ. Φάσσου  και των εξηγήσεων του κ. Αρ. Παυλίδη, από την προσβλητική δια το κύρος του θεσμού αυτοαναιρούμενη  αντιφατική  και ψευδή  κατάθεση του  κ. Κλέαρχου Ρούτση καθώς και από την κατάθεση του κ. Αναστασίου Παυλίδη σύμφωνα με την οποία ο ίδιος  είχε χορηγήσει πληρεξούσιο από την ημερομηνία έναρξης τήρησης του ως άνω λογαριασμού, στον αδελφό του κ. Αρ. Παυλίδη,  είναι «ύποπτος». Τούτο βεβαιώνεται με την κατάθεση του επιθεωρητή της Τραπέζης της Ελλάδος  κ. Κων/νου Γεωργάρα ότι, οι με αυτά τα χαρακτηριστικά εμφανιζόμενες καταθέσεις χρημάτων του κ. Ρούτση ήτοι με καταθέσεις μετρητών από διαφορετικά υποκαταστήματα προς τον ίδιο λογαριασμό και καταθέσεις της ίδιας ημέρας με σπαστά ποσά ώστε να μην υπερβαίνουν το ποσό των 15.000,00 ευρώ προς αποφυγή ελέγχου νομιμότητας, είναι «ύποπτες».

12.Η αντιμετώπιση του κ. Φ. Μανούση από τον κ. Αρ. Παυλίδη στην συγκεκριμένη υπόθεση, με στόχο την απόσπαση χρημάτων, όπως καταγγέλλεται από τον κ. Μανούση, εμφαίνεται και από την μετά την κατακύρωση του διαγωνισμού συμπεριφορά του πρώην υπουργού, ο οποίος συνέχισε να αναθέτει απευθείας την εκτέλεση πλόων άγονων γραμμών στο πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ», το οποίο είχε αποκλεισθεί, και όχι στον νόμιμο μειοδότη ανάδοχο.

13. Η εξ 120.120,00 ευρώ εγγυητική επιστολή προς την ιδιοκτήτρια εταιρία του πλοίου ΠΗΝΕΛΟΠΗ, επεστράφη παρά το γεγονός ότι η σχετική διακήρυξη προέβλεπε την κατάπτωσή της.

Β. Αξιολογώντας με αντικειμενική κρίση το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων που συγκεντρώθηκαν και ειδικότερα τις καταθέσεις των νομίμως εξετασθέντων μαρτύρων, τα έγγραφα και τα υπόλοιπα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν και υπάρχουν στη δικογραφία σε συνδυασμό και με τις εξηγήσεις που δόθηκαν από τον τέως Υπουργό κ. Αριστοτέλη Παυλίδη,  καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν ισχυρές και επαρκείς ενδείξεις ότι ο κ. Αρ. Παυλίδης τέλεσε τις αξιόποινες πράξεις:

1. Ο κ. Αρ. Παυλίδης, υπό την ιδιότητά του ως Υπουργού, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι διέπραξε το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση αφού με προτροπές και παραινέσεις προκάλεσε εν γνώσει του στον κ. Παν. Ζαχαρίου την απόφαση να τελέσει την αξιόποινη πράξη της εκβίασης του κ. Φωτίου Μανούση, ( άρθρο 385 εδ. α΄ β΄, άρθρο 46 1α του ΠΚ) η οποία τελέσθηκε με τον τρόπο που αναλύθηκε ανωτέρω, προκειμένου να αποκομίσει, τόσο ο ίδιος (Παν. Ζαχαρίου), όσο και ο κ. Αρ. Παυλίδης παράνομο περιουσιακό όφελος. Η πράξη της εκβίασης, τελέστηκε από δράστη (Παναγιώτη Ζαχαρίου) που μεταχειρίστηκε απειλή, βλάβη στις επιχειρήσεις  που ασκεί ο εξαναγκαζόμενος κ. Φώτιος Μανούσης, κατ’ επάγγελμα, κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση, όπως κατηγορείται. Συντρέχουν στη προκειμένη περίπτωση οι ίδιες επιβαρυντικές περιστάσεις και για τον ηθικό αυτουργό κ. Αρ. Παυλίδη.

2. Ο κ. Αρ. Παυλίδης, κατά τον ίδιο χρόνο, ενεργώντας ως υπάλληλος κατά την έννοια του άρθρου  13α Π.Κ. έλαβε από τον κ. Φώτιο Μανούση, με τη μεσολάβηση του κ. Παναγιώτη Ζαχαρίου, ωφελήματα το ύψος των οποίων δεν προσδιορίστηκε επακριβώς από την προκαταρκτική εξέταση, υπερβαίνοντα όμως σε κάθε περίπτωση το ποσό των 85.000 ευρώ, όπως ανωτέρω αναφέρεται, για πράξη που ανάγεται στην υπηρεσία του, ως Υπουργού Αιγαίου και συγκεκριμένα προκειμένου να μην μεροληπτήσει κατά του κ. Φωτίου Μανούση και των εταιρειών συμφερόντων του τελευταίου κατά τη διενέργεια μειοδοτικών διαγωνισμών για τις άγονες γραμμές, προκύπτει  δε ότι τέλεσε το αδίκημα της παθητικής δωροδοκίας του άρθρου 235 του Π.Κ.

3. Ο κ. Αρ. Παυλίδης εν γνώσει του απέκρυψε την αληθή προέλευση της περιουσίας του, κατά την αγορά του διαμερίσματος από την κόρη του κ. Αγγελική Παυλίδη,  την τήρηση του υπ’ αριθμ. 05460019556 λογαριασμού στην Εθνική Τράπεζα, την προέλευση των εις αυτήν κατατεθειμένων σπαστών ποσών και την κίνησή του, παραβιάζοντας τις διατάξεις του Ν. 2331/1995, όπως τροποποιήθηκε με τον  Ν. 3424/2005 και  ενισχύθηκε με τον Ν. 3691/2008, σχετικά με την νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

4.Ο κ. Αρ. Παυλίδης, υπό την ιδιότητά του ως διαχειριστή δημόσιας περιουσίας, της οποίας, με βάση το νόμο, είχε την επιμέλεια και διαχείριση, ως Υπουργός Αιγαίου, κατά το χρονικό διάστημα από 17-5-2007 έως και 11-6-2007 α) παρέλειψε να προβεί στην ανάθεση της διεξαγωγής της άγονης γραμμής μεταξύ των λιμένων Καβάλας, Λήμνου, Μυτιλήνης, Σάμου και μεταξύ των λιμένων Θεσσαλονίκης-Μυτιλήνης στο πλοίο «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ», ιδιοκτησίας της εταιρείας «ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ Ν.Ε.», η οποία είχε προσφερθεί εγγράφως να ενεργεί τους πλόες άνευ καταβολής αντιτίμου (δωρεάν) και συνέχισε να επιτρέπει τη διεξαγωγή τούτων από το πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ», αντί αποζημιώσεως 37.684 ευρώ εβδομαδιαίως, με αποτέλεσμα να ζημιώσει εν γνώσει του την περιουσία του Ελληνικού Δημοσίου κατά το αντίστοιχο ποσό που καταβλήθηκε κατά το διάστημα αυτό στην πλοιοκτήτρια του τελευταίου αυτού πλοίου, ήτοι κατά ποσό (37.684 ευρώ Χ 3,5 εβδομάδες=) 131.894 ευρώ, δηλαδή ποσό μεγαλύτερο των 15.000 ευρώ.

β)  εν γνώσει του ελάττωσε την ως άνω περιουσία κατά ποσό 120.120,00  ευρώ με το να αποφασίσει την επιστροφή στη ναυτιλιακή εταιρεία ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΑΕ των εγγυητικών επιστολών της Τράπεζας αντίστοιχου ποσού, των οποίων όφειλε να διατάξει την κατάπτωση.

5. Ο κ. Αρ. Παυλίδης, ενεργώντας ως υπάλληλος κατά την έννοια του άρθρου  13^α Π.Κ., έχοντας δε ως καθήκον που ενυπάρχει στη φύση της υπηρεσίας του ως Υπουργού, την ορθολογική διαχείριση του δημοσίου χρήματος, με το να προβεί σε απευθείας ανάθεση, την 21-2-2007, της διεξαγωγής της άγονης γραμμής μεταξύ των λιμένων Καβάλας, Λήμνου, Μυτιλήνης, Σάμου και μεταξύ των λιμένων Θεσσαλονίκης-Μυτιλήνης, στο πλοίο «ΠΗΝΕΛΟΠΗ», το οποίο δεν πληρούσε τις νόμιμες προϋποθέσεις για την εν λόγω ανάθεση (είχε ανώνυμες μετοχές), αντί του πλοίου «ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ», ιδιοκτησίας της εταιρείας «ΝΙΚΗ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ Ν.Ε.», η οποία είχε αναδειχθεί ανάδοχος του μειοδοτικού διαγωνισμού, παρέβη εκ προθέσεως τα καθήκοντά του, προκειμένου να περιποιήσει στους ιδιοκτήτες του ως άνω πλοίου «ΠΗΝΕΛΟΠΗ» παράνομο περιουσιακό όφελος, συνιστάμενο στο ποσό των 37.684 ευρώ εβδομαδιαίως, συνολικά δε για το χρονικό διάστημα από 21-2-2007 έως 16-5-2007, ανερχόμενο σε (37.684 ευρώ Χ 12 εβδομάδες=) 452.208 ευρώ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Προτείνουμε:

Την άσκηση  ποινικής δίωξης εις βάρος του Πρώην Υπουργού Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Αριστοτέλη Παυλίδη για την τέλεση των αδικημάτων :

α) της ηθικής αυτουργίας σε εκβίαση κατ’ επάγγελμα, κατά συνήθεια και κατ’ εξακολούθηση,

β)  της παθητικής δωροδοκίας

γ)  της νομιμοποίησης εσόδων  από παράνομες δραστηριότητες

δ) της απιστίας κατ΄ εξακολούθηση

ε) της παράβασης καθήκοντος

και την παραγγελία για τη διενέργεια κυρίας ανάκρισης.

ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ