Χριστόδουλος Στεφανάδης για την γενοκτονία των Ποντίων: Θλιβερές μνήμες και μαθήματα από το παρελθόν
Χριστόδουλος Στεφανάδης για την γενοκτονία των Ποντίων: Θλιβερές μνήμες και μαθήματα από το παρελθόν
Ο βουλευτής Σάμου της ΝΔ και καθηγητής καρδιολογίας γράφει για την σημερινή θλιβερή επέτειο. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο.
«Η 19 Μαΐου έχει καθιερωθεί ως «Ημέρας Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Μικρασιατικό Πόντο». Κατά την περίοδο 1914 έως 1922 , οι Κεμαλιστές και οι Νεότουρκοι, σύμφωνα με ιστορικές πηγές, εξόντωσαν ίσως και 300.000 Έλληνες του Πόντου. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν, ήταν η εκτόπιση, η εξάντληση από έκθεση σε κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, οι πορείες θανάτου στην έρημο και συχνότατα οι εν ψυχρώ δολοφονίες ή εκτελέσεις. Αυτοί που επέζησαν κατέφυγαν στην τότε Σοβιετική Ένωση και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα.
Σήμερα, μετά από 106 χρόνια, οι γείτονες συνεχίζουν την, αν και συγκεκαλυμμένη σε επίπεδο απειλών, ουσιαστικά τη ίδια πολιτική: Casus Belli, παράνομη κατοχή της Βόρειας Κύπρου, αμφισβήτηση της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, “Τουρκική” μειονότητα στην Θράκη κ.λ.π . Πολιτική που βασίζεται όχι στο διεθνές δίκαιο, ούτε στο δίκαιο των θαλασσών, ούτε στα ψηφίσματα του ΟΗΕ , αλλά στο δίκαιο του ισχυρού…Που πιστεύουν ότι ενισχύεται από την παρούσα γεωπολιτική συγκυρία που ίσως τους ευνοεί.
Όσον αφορά το γεωπολιτικό πλεονέκτημα, πράγματι, αυτή την περίοδο η Τουρκία αντικειμενικά, ίσως πλεονεκτεί. Αυτό οφείλεται στο μέγεθος της χώρας (εδαφικό και πληθυσμιακό) στην γεωγραφική της θέση, στην αστάθεια των γειτονικών της χωρών και βέβαια στην θρησκευτική συσπείρωση . Το θέμα επομένως που σε συνδυασμό με το γεωπολιτικό πλεονέκτημα, θα την καταστήσει επικίνδυνη για τον Ελληνισμό, είναι η στρατιωτική ισχύς, σε περίπτωση που αυτή εξελιχθεί σε επίπεδο υπεροπλίας σε σχέση με την χώρα μας.
Και τούτο γιατί το γεωπολιτικό πλεονέκτημα μιας χώρας, υποστηρίζει εκτός των άλλων, την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος ,που αφορά προμήθεια σύγχρονων εξοπλιστικών συστημάτων . Από την άλλη πλευρά όμως, το γεωπολιτικό πλεονέκτημα μια χώρας , υποχωρεί εμπρός σε μια πολύ αυξημένη στρατιωτική ισχύ. Αυτό ισχύσει όχι μόνο προκειμένου για κράτη με αυταρχικά ή δικτατορικά καθεστώτα με εθνικιστικά πρότυπα. Η Ιστορία δείχνει ότι ακόμα και χώρες με δημοκρατικό πολίτευμα, μπορεί να είναι εξ ίσου επεκτατικές.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Βασιζόμενη στο πλεονέκτημα της στρατιωτικής ισχύος , η Αγγλία, στις 2 Απριλίου του 1982 ,ξεκίνησε τον πόλεμο των Φώκλαντ, για να επανακτήσει τα νησιά , τα οποία η χούντα της Αργεντινής προσωρινά είχε καταλάβει. Ανεξάρτητα όμως από το τότε καθεστώς της Αργεντινής, το γεγονός είναι, ότι τα νησιά αυτά , ευρίσκονται χιλιάδες μίλια μακριά από το Λονδίνο, και μόλις λίγες εκατοντάδες μίλια κοντά στις ακτές της Αργεντινής. H Αργεντινή είχε τότε το γεωπολιτικό πλεονέκτημα. Η Αγγλική πολεμική μηχανή όμως, κατατρόπωσε τους Αργεντινούς. Τότε η πλειοψηφία της διεθνούς κοινής γνώμης στήριξε την Αγγλική εκστρατεία.
Όσον αφορά τον Λαό της Αγγλίας, πλειοψηφικά, πανηγύριζε για το γεγονός. Ίσως εξακολουθούσε να ισχύει αυτό πού έγραψε το 1882 ο Ένγκελς στον Κερένσκυ (Πρωθυπουργό της Ρωσίας πριν από την Οκτωβριανή επανάσταση), από το Λονδίνο: «Με ρωτάς τι νομίζουν οι Άγγλοι εργάτες για την αποικιακή πολιτική της χώρας τους . Νομίζουν το ίδιο ότι και οι αστοί. Οι εργάτες τρώνε κι αυτοί με χαρά από το μονοπώλιο της Αγγλίας στην παγκόσμια αγορά και στις αποικίες»… Αλλά ανάλογα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι το γεωπολιτικό πλεονέκτημα μιας χώρας υποχωρεί μπροστά στο δίκαιο του ισχυρού , υπάρχουν πάρα πολλά από την αρχαιότητα ,αλλά και στην πρόσφατη ιστορία. Το γειτονικό μας Ισραήλ ,έχει επιβάλλει την αμφισβητούμενη από τους γείτονές του εδαφική του κυριαρχία, βασιζόμενο στην στρατιωτική του ισχύ, ένα καθοριστικό παράγοντα που ενισχύει το όποιο γεωπολιτικό του πλεονέκτημα.
Η χώρα μας ευρίσκεται ως νησίδα ασφαλείας, σε μια φλεγόμενη περιοχή του πλανήτη.
Η χώρα μας φαίνεται ότι διαθέτει υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο…
Η χώρα μας παρά την προσήλωσή της στο διεθνές δίκαιο , παλαιότερα αλλά και πρόσφατα έχει αδικηθεί από τους εκάστοτε ισχυρούς.. Μικρασιατική καταστροφή… γενοκτονία των Ποντίων, ξεριζωμός από την Κωνσταντινούπολη… Εισβολή στην Κύπρο… και τώρα απειλές από τους “συμμάχους” γείτονες με την “γαλάζια πατρίδα”.
Αλλά με ποιο τρόπο επιτέλους η Ελλάδα θα υπερκαλύψει το σχετικό γεωπολιτικό πλεονέκτημα της Τουρκίας και θα διασφαλίσει τα δίκαια της;
Στην εκτίμηση μου ένας είναι ο δρόμος: Κοινωνική και πολιτική ισχύς μέσα από ομοψυχία των απανταχού Ελλήνων. Και στρατιωτική ισχύς, μέσα από την άμεση προμήθεια σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Και μεσοπρόθεσμα, ανάπτυξη πολεμικής βιομηχανίας. Όσον αφορά τους εξοπλισμούς , η Κυβέρνηση έχει δώσει έμπρακτα, απόλυτη προτεραιότητα. Όσον αφορά την ομοψυχία , ίσως χρειάζεται περαιτέρω προσπάθεια από όλους τους πολιτικούς φορείς της πατρίδας μας… Για να μην διακινδυνεύσουμε ξανά τραγικές ιστορίες του Ελληνισμού, που περιγράφονται στους συγκλονιστικούς στίχους της Αστερομάτας….
“Γλυκιά μου μάνα μη μου κλαις
Μαύρα κι αν σου φορούνε
Το ξέθωρο το σώμα μου
Φλόγες δεν το νικούνε
Τα χελιδόνια της φωτιάς
Θάλασσες κι αν περνούνε”
Για να μην επαναληφθεί ξανά , κάτι που έζησα πριν δεκαετίες, όταν υπηρετούσα σαν γιατρός σε μια πυραυλάκατο του Πολεμικού μας Ναυτικού… Το πλοίο περιπολούσε στο Αιγαίο.. Και ακούγαμε από το ραδιόφωνο την εξέλιξη της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο από τον Αττίλα 2.. Μέσα στο ημίφως, είδα ένα νεαρό υπαξιωματικό να κλαίει βουβά.. Όχι από φόβο… Αλλά από οργή και αγανάκτηση, γιατί δεν μπορούσαμε να κάνομε κάτι…»
Σήμερα, μετά από 106 χρόνια, οι γείτονες συνεχίζουν την, αν και συγκεκαλυμμένη σε επίπεδο απειλών, ουσιαστικά τη ίδια πολιτική: Casus Belli, παράνομη κατοχή της Βόρειας Κύπρου, αμφισβήτηση της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, “Τουρκική” μειονότητα στην Θράκη κ.λ.π . Πολιτική που βασίζεται όχι στο διεθνές δίκαιο, ούτε στο δίκαιο των θαλασσών, ούτε στα ψηφίσματα του ΟΗΕ , αλλά στο δίκαιο του ισχυρού…Που πιστεύουν ότι ενισχύεται από την παρούσα γεωπολιτική συγκυρία που ίσως τους ευνοεί.
Όσον αφορά το γεωπολιτικό πλεονέκτημα, πράγματι, αυτή την περίοδο η Τουρκία αντικειμενικά, ίσως πλεονεκτεί. Αυτό οφείλεται στο μέγεθος της χώρας (εδαφικό και πληθυσμιακό) στην γεωγραφική της θέση, στην αστάθεια των γειτονικών της χωρών και βέβαια στην θρησκευτική συσπείρωση . Το θέμα επομένως που σε συνδυασμό με το γεωπολιτικό πλεονέκτημα, θα την καταστήσει επικίνδυνη για τον Ελληνισμό, είναι η στρατιωτική ισχύς, σε περίπτωση που αυτή εξελιχθεί σε επίπεδο υπεροπλίας σε σχέση με την χώρα μας.
Και τούτο γιατί το γεωπολιτικό πλεονέκτημα μιας χώρας, υποστηρίζει εκτός των άλλων, την αύξηση της στρατιωτικής ισχύος ,που αφορά προμήθεια σύγχρονων εξοπλιστικών συστημάτων . Από την άλλη πλευρά όμως, το γεωπολιτικό πλεονέκτημα μια χώρας , υποχωρεί εμπρός σε μια πολύ αυξημένη στρατιωτική ισχύ. Αυτό ισχύσει όχι μόνο προκειμένου για κράτη με αυταρχικά ή δικτατορικά καθεστώτα με εθνικιστικά πρότυπα. Η Ιστορία δείχνει ότι ακόμα και χώρες με δημοκρατικό πολίτευμα, μπορεί να είναι εξ ίσου επεκτατικές.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Βασιζόμενη στο πλεονέκτημα της στρατιωτικής ισχύος , η Αγγλία, στις 2 Απριλίου του 1982 ,ξεκίνησε τον πόλεμο των Φώκλαντ, για να επανακτήσει τα νησιά , τα οποία η χούντα της Αργεντινής προσωρινά είχε καταλάβει. Ανεξάρτητα όμως από το τότε καθεστώς της Αργεντινής, το γεγονός είναι, ότι τα νησιά αυτά , ευρίσκονται χιλιάδες μίλια μακριά από το Λονδίνο, και μόλις λίγες εκατοντάδες μίλια κοντά στις ακτές της Αργεντινής. H Αργεντινή είχε τότε το γεωπολιτικό πλεονέκτημα. Η Αγγλική πολεμική μηχανή όμως, κατατρόπωσε τους Αργεντινούς. Τότε η πλειοψηφία της διεθνούς κοινής γνώμης στήριξε την Αγγλική εκστρατεία.
Όσον αφορά τον Λαό της Αγγλίας, πλειοψηφικά, πανηγύριζε για το γεγονός. Ίσως εξακολουθούσε να ισχύει αυτό πού έγραψε το 1882 ο Ένγκελς στον Κερένσκυ (Πρωθυπουργό της Ρωσίας πριν από την Οκτωβριανή επανάσταση), από το Λονδίνο: «Με ρωτάς τι νομίζουν οι Άγγλοι εργάτες για την αποικιακή πολιτική της χώρας τους . Νομίζουν το ίδιο ότι και οι αστοί. Οι εργάτες τρώνε κι αυτοί με χαρά από το μονοπώλιο της Αγγλίας στην παγκόσμια αγορά και στις αποικίες»… Αλλά ανάλογα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι το γεωπολιτικό πλεονέκτημα μιας χώρας υποχωρεί μπροστά στο δίκαιο του ισχυρού , υπάρχουν πάρα πολλά από την αρχαιότητα ,αλλά και στην πρόσφατη ιστορία. Το γειτονικό μας Ισραήλ ,έχει επιβάλλει την αμφισβητούμενη από τους γείτονές του εδαφική του κυριαρχία, βασιζόμενο στην στρατιωτική του ισχύ, ένα καθοριστικό παράγοντα που ενισχύει το όποιο γεωπολιτικό του πλεονέκτημα.
Η χώρα μας ευρίσκεται ως νησίδα ασφαλείας, σε μια φλεγόμενη περιοχή του πλανήτη.
Η χώρα μας φαίνεται ότι διαθέτει υποθαλάσσιο ενεργειακό πλούτο…
Η χώρα μας παρά την προσήλωσή της στο διεθνές δίκαιο , παλαιότερα αλλά και πρόσφατα έχει αδικηθεί από τους εκάστοτε ισχυρούς.. Μικρασιατική καταστροφή… γενοκτονία των Ποντίων, ξεριζωμός από την Κωνσταντινούπολη… Εισβολή στην Κύπρο… και τώρα απειλές από τους “συμμάχους” γείτονες με την “γαλάζια πατρίδα”.
Αλλά με ποιο τρόπο επιτέλους η Ελλάδα θα υπερκαλύψει το σχετικό γεωπολιτικό πλεονέκτημα της Τουρκίας και θα διασφαλίσει τα δίκαια της;
Στην εκτίμηση μου ένας είναι ο δρόμος: Κοινωνική και πολιτική ισχύς μέσα από ομοψυχία των απανταχού Ελλήνων. Και στρατιωτική ισχύς, μέσα από την άμεση προμήθεια σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Και μεσοπρόθεσμα, ανάπτυξη πολεμικής βιομηχανίας. Όσον αφορά τους εξοπλισμούς , η Κυβέρνηση έχει δώσει έμπρακτα, απόλυτη προτεραιότητα. Όσον αφορά την ομοψυχία , ίσως χρειάζεται περαιτέρω προσπάθεια από όλους τους πολιτικούς φορείς της πατρίδας μας… Για να μην διακινδυνεύσουμε ξανά τραγικές ιστορίες του Ελληνισμού, που περιγράφονται στους συγκλονιστικούς στίχους της Αστερομάτας….
“Γλυκιά μου μάνα μη μου κλαις
Μαύρα κι αν σου φορούνε
Το ξέθωρο το σώμα μου
Φλόγες δεν το νικούνε
Τα χελιδόνια της φωτιάς
Θάλασσες κι αν περνούνε”
Για να μην επαναληφθεί ξανά , κάτι που έζησα πριν δεκαετίες, όταν υπηρετούσα σαν γιατρός σε μια πυραυλάκατο του Πολεμικού μας Ναυτικού… Το πλοίο περιπολούσε στο Αιγαίο.. Και ακούγαμε από το ραδιόφωνο την εξέλιξη της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο από τον Αττίλα 2.. Μέσα στο ημίφως, είδα ένα νεαρό υπαξιωματικό να κλαίει βουβά.. Όχι από φόβο… Αλλά από οργή και αγανάκτηση, γιατί δεν μπορούσαμε να κάνομε κάτι…»
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα
