Τράπεζα Αττικής: Π. Ρουμελιώτης-Θ. Πανταλάκης έπαιξαν ξύλο για ένα δάνειο

Ενα πρωτοφανές επεισόδιο ξυλοδαρμού μεταξύ των κορυφαίων στελεχών της ημικρατικής Τράπεζας Αττικής έρχεται να σφραγίσει με τον πλέον θλιβερό τρόπο την εικόνα διάλυσης και παρακμής που υπάρχει στον τραπεζικό τομέα, ο οποίος το τελευταίο διάστημα καταρρέει στο Χρηματιστήριο, μαζί με το success story της κυβέρνησης. Ο διορισμένος από την κυβέρνηση πρόεδρος της Τράπεζας επιτέθηκε στον διευθύνοντα σύμβουλο, που είναι επιλογή της Τραπέζης της Ελλάδος, και χρειάστηκε η παρέμβαση των φρουρών και των γραμματέων για να αποσπάσουν τον δεύτερο από τα χέρια του πρώτου. Εικόνες τριτοκοσμικές, οι οποίες δυστυχώς συμβαίνουν στην Ελλάδα του 2018, την ώρα που η αβεβαιότητα για τις τράπεζες κορυφώνεται λόγω του προβλήματος των κόκκινων δανείων αλλά και της αμφισβήτησης που προκαλούν οι ευρύτεροι κυβερνητικοί χειρισμοί στην οικονομία.

Τα γρονθοκοπήματα έλαβαν χώρα μέσα στο γραφείο του προέδρου της τράπεζας με ηχητική επένδυση κραυγές και βαριές βρισιές. Δεν υπάρχει προηγούμενο ανάλογου καβγά, με τον 71χρονο πρώην υπουργό, ευρωβουλευτή, καθηγητή πανεπιστημίου να ρίχνει κάτω τον 64χρονο τραπεζίτη καριέρας και να τον γρονθοκοπεί με όλους τους παριστάμενους πανικόβλητους και αναμαλλιασμένους καθώς προσπαθούσαν να τους χωρίσουν.

Πρωταγωνιστές του θλιβερού περιστατικού είναι ο πρόεδρος της Attica Bank Παναγιώτης Ρουμελιώτης και ο διευθύνων σύμβουλός της Θεόδωρος Πανταλάκης. Η συμπλοκή είναι η κορυφή του παγόβουνου στη δύσκολη σχέση των δύο ανδρών, αλλά και στην επιδίωξη του προέδρου να κάνει κουμάντο στην τράπεζα. Η αντιπάθεια μεταξύ τους και οι συγκρούσεις που είχαν ήταν γνωστές στην αγορά, αλλά η αντιπαράθεση δεν είχε φτάσει στο επίπεδο της χειροδικίας. Ηταν περισσότερο ένας υπόγειος εσωτερικός πόλεμος που γινόταν φανερός σε τρίτους όταν π.χ. η Τράπεζα Αττικής στην τελευταία ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της είχε δήλωση του προέδρου αλλά όχι και του διευθύνοντος συμβούλου, όπως πάγια συμβαίνει στις τράπεζες.

Κατά πληροφορίες, αφορμή να ανάψουν τα αίματα ήταν ορισμένα δημοσιεύματα και η χορήγηση ενός δανείου για το οποίο είχε αντιρρήσεις ο Θ. Πανταλάκης. Ο διευθύνων στις 16 Νοεμβρίου εκλήθη στο γραφείο του προέδρου που είναι σε διαφορετικό όροφο. Μόλις ο Θ. Πανταλάκης μπήκε στο γραφείο συνάντησε τον Π. Ρουμελιώτη σε «κατάσταση βρασμού». Η συζήτηση ξεκίνησε σε υψηλούς τόνους για τα δημοσιεύματα σχετικά με την τράπεζα και επεκτάθηκε και στις χορηγήσεις δανείων σε συγκεκριμένους πελάτες.

Ο πρόεδρος λέγεται ότι κατηγορούσε τον διευθύνοντα - που φημίζεται για την ολύμπια ψυχραιμία του. Οι ψυχρές απαντήσεις του Θ. Πανταλάκη στις κατηγορίες φαίνεται πως εξαγρίωσαν περισσότερο τον Π. Ρουμελιώτη. Κάπου σε αυτό σημείο χάθηκε ο έλεγχος, με τον πρόεδρο να αρπάζει από τη γραβάτα τον διευθύνοντα και να τον ρίχνει κάτω. Η επίθεση ήταν σφοδρότατη και καίρια. Κρίσιμη λεπτομέρεια: ο Π. Ρουμελιώτης, παρά τα 71 χρόνια του, γυμνάζεται συστηματικά και σκληρά. Σηκώνει 150 κιλά στον πάγκο και μπορεί να κολυμπά σε ανοιχτή θάλασσα δυόμισι ώρες χωρίς να κουραστεί. Την πραγματικότητα αυτή συνειδητοποίησε με τον πιο σκληρό τρόπο ο Θ. Πανταλάκης. Η γραβάτα έγινε βρόχος κόβοντας την ανάσα του, την ώρα που ο πρόεδρος τον είχε γονατίσει και άρχισε τα γρονθοκοπήματα.

Δυσκολεύτηκαν να τους χωρίσουν

Σε δεινή θέση ο διευθύνων άρχισε να κραυγάζει άναρθρα. Οι θόρυβοι από τη συμπλοκή και τις ύβρεις που τη συνόδευαν κινητοποίησαν όσους βρίσκονταν στον όροφο. Γραμματείς, αστυνομικοί φρουροί, υπάλληλοι, στελέχη κι όποιος άλλος βρισκόταν απέξω όρμησαν αμέσως στο γραφείο και αντίκρισαν τον μαινόμενο Π. Ρουμελιώτη να συντρίβει τον αντίπαλό του. Η σκηνή ήταν σοκαριστική, αλλά γρήγορα συνήλθαν και έπεσαν πάνω να τους χωρίσουν, γιατί ήταν φανερό ότι ο Θ. Πανταλάκης κινδύνευε με πνιγμό.

Ηταν τέτοια η ένταση της σύγκρουσης που δεν ήταν εύκολο να τους χωρίσουν. Μάλιστα όπως είχαν πέσει πάνω τους άντρες και γυναίκες και τους έσπρωχναν, ο σχεδόν ασφυκτιών πλέον Πανταλάκης δάγκωσε το χέρι κάποιου που είχε μπει ανάμεσα για να απελευθερωθεί και να αναπνεύσει. Κάπως έτσι η συμπλοκή έλαβε τέλος, με τον διευθύνοντα να αποχωρεί αμέσως και την «ειρηνευτική δύναμη» να παρίσταται αμήχανη, χωρίς οι υπάλληλοι να μπορούν να συνειδητοποιήσουν αυτό που είδαν τα μάτια τους. Αναμφίβολα είναι ένα θλιβερό περιστατικό που καταδεικνύει την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το τραπεζικό σύστημα. Ο Π. Ρουμελιώτης διορίστηκε πρόεδρος στην Attica Bank από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το γραφείο του πρωθυπουργού και η αντιπροεδρία της κυβέρνησης αρχικά τον προόριζαν για διευθύνοντα σύμβουλο. Η Τράπεζα της Ελλάδος παρενέβη ασκώντας την εποπτική της αρμοδιότητα και ανέτρεψε τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ. Επέβαλε τον Θ. Πανταλάκη στη θέση του διευθύνοντος και ως συμβιβαστική λύση δέχτηκε τον Π. Ρουμελιώτη για πρόεδρο. Στο πλαίσιο της εταιρικής διακυβέρνησης οι πρόεδροι στις τράπεζες δεν έχουν εκτελεστικά καθήκοντα. Τη διοίκηση ασκεί ο διευθύνων σύμβουλος και ο πρόεδρος προΐσταται του διοικητικού συμβουλίου και παρακολουθεί τις επιτροπές της τράπεζας. Οι ρόλοι είναι ξεκάθαροι αλλά στην Attica Bank ήταν κοινό μυστικό σε όλη την αγορά ότι οι αρμοδιότητες συχνά εμπλέκονταν προκαλώντας «σπινθήρες» στη σχέση των δύο ανδρών. Ανταγωνιστικές σχέσεις λίγο πολύ συμβαίνουν στις μεγάλες εταιρείες, αλλά από αυτό το σημείο μέχρι τη συμπλοκή προέδρου - διευθύνοντος η απόσταση είναι τεράστια.

Με έκπληξη πληροφορήθηκε τα πρωτοφανή γεγονότα η Τράπεζα της Ελλάδος. Σύμφωνα με πληροφορίες, ήδη ζήτησε εξηγήσεις για τα πραγματικά γεγονότα τόσο από τον κ. Ρουμελιώτη όσο και από τον κ. Πανταλάκη, προκειμένου, ως εποπτεύουσα αρχή, να λάβει τα προσήκοντα μέτρα.

Who is who

Ο Π. Ρουμελιώτης είχε πάντα σχέσεις με χρήσιμους ανθρώπους. Υπουργός Οικονομικών σε κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου την εποχή του σκανδάλου Κοσκωτά, παραπέμφθηκε από τους βουλευτές στο Ειδικό Δικαστήριο, με την κατηγορία ότι ως αρμόδιος υπουργός δεν είδε το σκάνδαλο της Τράπεζας Κρήτης. Κατάφερε να παρακάμψει το Ειδικό Δικαστήριο εξαιτίας της ασυλίας που του διασφάλισε ο Α. Παπανδρέου τοποθετώντας τον σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο των ευρωεκλογών του 1989. Οι ισχυροί δεσμοί του με την οικογένεια Παπανδρέου διατηρήθηκαν κι αργότερα, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου τον διόρισε εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ. Σπούδασε στη Γαλλία, και συγκεκριμένα στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, όπου και δίδαξε, όπως και στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και στο Πάντειο. Διετέλεσε πρόεδρος στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», ενώ από το 2011 μέχρι το 2015 ήταν αντιπρόεδρος της Τράπεζας Πειραιώς. Από τον Σεπτέμβριο του 2016 είναι πρόεδρος της Attica Bank.

Ο Θ. Πανταλάκης ήταν από τους στενότερους συνεργάτες του αείμνηστου Θεόδωρο Καρατζά και για χρόνια υποδιοικητής στην Εθνική Τράπεζα. Ξεκίνησε την καριέρα του στην ΕΤΕΒΑ και το διάστημα 1991-1996 ήταν στέλεχος της Interamerican. Στη θητεία του στην Εθνική Τράπεζα ήταν ο άνθρωπος που καθάρισε τον ισολογισμό από βαρίδια του παρελθόντος. Από το 2004 ως το 2009 ήταν αντιπρόεδρος και αναπληρωτής CEO της Τράπεζας Πειραιώς. Στη συνέχεια εργάστηκε ως διευθύνων σύμβουλος της Αγροτικής Τράπεζας και μετά στην Attica Bank. Εχει διατελέσει πρόεδρος και μέλος του Δ.Σ. σε πολλές εταιρείες. Το συμπέρασμα από την πρωτοφανή αυτή ιστορία μπορεί να είναι ότι η ζωή... δεν τελειώνει στα 70, αλλά οι τράπεζες μάλλον τελείωσαν!