Θερμό καλοκαίρι για τον χορευτή Errik Nour με «Ζιζέλ» και «Σταχτοπούτα»

Μια βραδιά μπαλέτου στη Λυρική σκηνή, βλέποντας τον ονειροπόλο «Δον Κιχώτη» ήταν αρκετή για να κολλήσει το μικρόβιο του χορού και να θελήσει να κυνηγήσει, όπως ο ήρωας του Θερβάντες το δικό του όνειρο. Και μπορεί για τον Δον Κιχώτη η Δουλτσινέα του να παρέμεινε άπιαστη, για τον Errik Nour όμως ο χορός έγινε η ζωή του. Και μάλιστα τον έκανε γνωστό έξω και από τα ελληνικά σύνορα. Αν και σε νεαρή ηλικία ο γνωστός Έλληνας χορευτής έχει πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες έργα, έχει χορογραφήσει αρκετά, ενώ ως δάσκαλος διδάσκει κλασικό, νεοκλασικό και σύγχρονο χορό. Το φετινό καλοκαίρι αναμένεται ιδιαίτερα θερμό καθώς ήδη προετοιμάζεται να πρωταγωνιστήσει σε δύο παραστάσεις. Από τη μία η «Ζιζέλ» και από την άλλη η «Σταχτοπούτα».

Για τον νεαρό ζεν πρεμιέ αυτή είναι η ζωή του και ο χορός κατέχει τη μεγαλύτερη θέση στην καρδιά του. Όπως λέει χαρακτηριστικά: «το θέατρο είναι η σύζυγός μου και η χορογραφία και ο χορός είναι οι ερωμένες μου». Γυρνώντας στην παιδική του ηλικία ο Errik θυμάται τα πρώτα βήματα σε μια χορογραφία ζωής: «Ολα ξεκίνησαν στην ηλικία των επτά ετών και μάλιστα σε μία παράσταση που είδα κρυφά από τους γονείς μου. Αυτό ήταν. Ο χορός μπήκε στο αίμα μου. Ξεκίνησα χορεύοντας λάτιν και μάλιστα βγήκα πρωταθλητής Ελλάδας. Στη συνέχεια ξεκίνησα μαθήματα κλασικού μπαλέτου με τον χορογράφο της Λυρικής Άγγελο Xατζή και πήρα το πτυχίο μου από την επαγγελματική σχολή χορού Αλέξανδου Χατζιάρα».



Πόσο δύσκολο είναι για έναν νέο χορευτή στην Ελλάδα του 2019 να αναδειχθεί;  «Είναι παρά πολύ δύσκολο γιατί εκτός από τις οικονομικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στη χώρα μας, υπάρχει μόνο ένας κρατικός φορέας, η Λυρική, που μπορεί ένας νέος χορευτής να εργασθεί. Σε αντίθεση με άλλες χώρες, οι όποιες έχουν τεράστια αγορά και ζήτηση χορευτών. Έτσι λοιπόν πρέπει κάποιος εκτός από τη σκληρή προσωπική εργασία και φυσικά το ταλέντο του, πρέπει να σταθεί και τυχερός. Όμως η αγάπη για το χορό είναι παραπάνω από την επαγγελματική αποκατάστασή. Σίγουρα ένας κλασικός χορευτής θα δυσκολευθεί να βρει το δρόμο του στην Ελλάδα, όμως τελικά μετά το ταξίδι και τις δυσκολίες του φθάνει πάντα στην Ιθάκη του ή καλύτερα στην Δουλτσινέα του».

Ήδη ο Errik Nour έχει κάνει σημαντικές συνεργασίες αλλά έχει αναλάβει και ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου: «Ξεκίνησα τον χορό σε ηλικία μόλις 7 ετών. Πήρα τα πρώτα του μαθήματα κλασικού χορού από τον δάσκαλο και χορογράφο, Άγγελο Χατζή και την Galina Bokhoeva. Έχω συνεργαστεί με πολλούς χορογράφους στο σύγχρονο και κλασσικό χορό, ενώ έχω χορογραφήσει κλασσικά και σύγχρονα έργα, μιούζικαλ, θεατρικά και τηλεοπτικές ταινίες. Εχω συμμετάσχει σε πολλές παραστάσεις, όπως: Δον Κιχώτης, Ζιζέλ, Κάρμεν, Καρυοθραύστης, Ωραία Κοιμωμένη, Σταχτοπούτα, Ζορμπάς, Καρμίνα Μπουράνα, Κοπέλια. Έχω χορέψει στην Εθνική Λυρική Σκηνή της Ελλάδας στο έργο, Χορός των Ωρών, σε χορογραφία Μαρίας Κουσουνή. Έχω διακριθεί ως πρωταθλητής Salsa L.A. σε πανελλήνιο διαγωνισμό λατινικών χορών, ενώ κατάφερα να κερδίσω το πρώτο βραβείο στην κατηγορία Professional+18 Solo Variasion DanceArt Competion 2018 & υποτροφία για το Bay Pointe Ballet School summer intensive Αμερική. Τελευταία τιμητική βράβευση ήταν ως «Xορευτής της χρονιάς 2018» από την αλβανική δημοκρατία».


Αλήθεια η εξωτερική εμφάνιση πόσο σημαντική είναι; «Σε αυτό το χώρο αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες. Δεν σε ολοκληρώνει σαν καλλιτέχνη, αλλά μπορεί να σου ανοίξει το δρόμο για συγκεκριμένους ρόλους. Αλλωστε αυτό γίνεται σε όλες σχεδόν τέχνες. Όμως το άλφα και το ωμέγα είναι το ταλέντο, η δουλειά και το ήθος. Χωρίς αυτό το τρίπτυχο δεν μπορείς να προχωρήσεις όχι μόνο στο χορό, αλλά και στην ίδια τη ζωή».

Όπως τονίζει ο Errik Nour για να μπορέσεις να πετάξεις ψηλά χρειάζονται πολλές θυσίες, ζώντας ουσιαστικά τη ζωή ενός πρωταθλητή: «Ο χορευτής έχει πάντα άγχος για τη σιλουέτα του. Δεν πίνει ούτε καπνίζει. Εάν θέλεις να είσαι ο εκλεκτός του χορού πρέπει να κάνεις μεγάλες θυσίες. Η γυμναστική αποτελεί καθημερινή ανάγκη. Στον κλασσικό χορό πρέπει να ξεπερνάς τα όρια σου, τη φύση σου. Είναι όπως όταν κάνεις πρωταθλητισμό. Οι μικροτραυματισμοί και οι κακώσεις συμβαίνουν συχνά. Δεν γίνεται αλλιώς… Η υγεία σου πρέπει να είναι ατσαλένια γι’ αυτό ο καλύτερος φίλος μου είναι ο φυσιοθεραπευτής μου. Η μόνη μου ξεκούραση είναι τα σαββατοκύριακα, όταν δεν έχω παραστάσεις. Απομονώνομαι στο κτήμα μου και προτιμώ να χαλαρώνω με την παρέα των φίλων μου και των δικών μου ανθρώπων».

Αυτήν την εποχή βρίσκεται σε δημιουργικό πυρετό. Οι υποχρεώσεις τον γεμίζουν χαρά αλλά και ευθύνη καθώς πρόκειται για δύο πολύ ιδιαίτερα project τα οποία το κοινό θα δει έναν τελείως διαφορετικό Errik. «Αρχικά στις 25 Ιουνίου είναι η παράσταση της Ζιζέλ στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά στο πλαίσιο Φεστιβάλ που διοργανώνεται για πέμπτη χρόνια. Λίγες μέρες αργότερα, στις 30 Ιουνίου στο θέατρο Ακροπόλ θα πρωταγωνιστήσω στην παράσταση «Σταχτοπούτα», ένα κλασικό έργο που θα το παρουσιάσουμε με μια λίγο πιο σύγχρονη ματιά και που απευθύνεται σε μικρούς αλλά και μεγάλους θεατές».

Οσο για τα όνειρα του. Αυτά έχουν ταβάνι το ουρανό. Όπως τα άλματα του επί σκηνής: «Ένας μεγάλος μου στόχος είναι να διαπρέψω σε κάποια όπερα. Θέλω να γίνομαι καθημερινά καλύτερος χορευτής, ώστε να μπορώ να υπηρετήσω όσο πιο πιστά γίνεται τους ρόλους μου. Είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να μεταδώσεις στον θεατή έντονα συναισθήματα και να τον μεταφέρεις πάνω στη σκηνή. Να χορέψει και γιατί όχι να πετάξει μαζί σου».