Ζιλιέτ Μπινός: Είναι συγκλονιστικό να παίζεις στην Επίδαυρο

«Είναι πραγματικά συγκλονιστικό να παίζεις στην Επίδαυρο, έναν τόπο φορτισμένο με ιστορία, μύθους και φως» εξομολογείται η Ζιλιέτ Μπινός, διαδικτυακά, στους Έλληνες δημοσιογράφους, έναν μήνα πριν βρεθεί στη ιερή σκηνή του αρχαίου αργολικού θεάτρου ως επικεφαλής του διαπολιτισμικού θιάσου της παράστασης του διακεκριμένου Λιβανοκαναδού Ουαζντί Μουαουάντ, με τίτλο «Ο Όρκος της Ευρώπης», που θα κάνει παγκόσμια πρεμιέρα την 1η και 2 Αυγούστου.

Η ευτυχής συγκυρία της συνύπαρξης ενός από τους πιο ενδιαφέροντες δραματουργούς διεθνώς με ηθοποιούς από διάφορες γωνιές της γης στην παράσταση αυτή, που αποτελεί συμπαραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου με με το Théâtre National de La Colline, στο πλαίσιο του Κύκλου «Contemporary Ancients», συνιστά για όλους ένα γοητευτικό ταξίδι στο χρόνο, την ιστορία, τον ξεριζωμό και τον διχασμό. Διηγείται τη διαδρομή μιας γυναίκας που στα παιδικά της χρόνια έγινε μάρτυρας της σφαγής ενός πληθυσμού από δικούς της ανθρώπους και καλείται, 80 ολόκληρα χρόνια μετά, να ανασύρει μνήμες από το τραυματικό αυτό γεγονός και να καταθέσει ως μάρτυρας στο πλαίσιο μιας έρευνας.

«Δεν μπορώ να αποκαλύψω πολλά, το μόνο που μπορώ να πω είναι πως αυτό που ζούμε είναι ένα μοναδικό ταξίδι. Το έργο συνεχίζει να γράφεται και εμείς, οι ηθοποιοί, είμαστε μέρος αυτής της δημιουργικής ροής, σαν να υφαίνουμε μαζί μια ιστορία που μεγαλώνει και αλλάζει. Είναι ένα ταξίδι όχι μόνο θεατρικό, αλλά και βαθιά προσωπικό. Είμαστε γεμάτοι χαρά και ευγνωμοσύνη που συμμετέχουμε σε αυτή τη διαδρομή» επισημαίνει με ενθουσιασμό η Ζιλιέτ Μπινός.

Και για τον συγγραφέα και σκηνοθέτη του έργου Ουαζντί Μουαουάντ, όμως, αυτή αποτελεί μια μοναδική στιγμή στην αξιόλογη σταδιοδρομία του: «Όταν έλαβα την πρόταση από την Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου, πλημμύρισαν το μυαλό μου εικόνες: το καλοκαίρι, ο ελληνικός ουρανός, οι φίλοι. Η σκέψη να δημιουργήσω θέατρο σε έναν τόσο ιστορικό χώρο, μαζί με ανθρώπους που αγαπώ, μου φάνηκε σαν ένα καθαρό δώρο — μια πρόταση που δεν μπορούσα να αρνηθώ» παραδέχεται ο ίδιος και προσθέτει: «Ο συνδυασμός όλων αυτών — τα συμβολικά, αισθητηριακά και συναισθηματικά στοιχεία κάτω από τον ουρανό της Επιδαύρου — με συγκλονίζει. Η δυνατότητα να δημιουργήσω σε αυτόν τον χώρο είναι μια ανεπανάληπτη ευκαιρία».

Όσον αφορά στη θεματική του έργου, ο δημιουργός της, ο οποίος έχει βιώσει στο πετσί του το τραύμα του ξεριζωμού και έχει επηρεαστεί βαθιά από το Αρχαίο Δράμα, εξηγεί: «Αυτό που θα ήθελα να πω είναι πως, είτε το δούμε ως μύθο είτε ως παραμορφωμένο είδωλο μιας αληθινής ιστορίας, η αρπαγή της Ευρώπης αποτελεί την πρώτη μεγάλη σφαγή, την αρχική βία. Μια γυναίκα αρπάζεται και μεταφέρεται αλλού, και πάνω σ’ αυτήν την αρπαγή θεμελιώνεται ένας ολόκληρος πολιτισμός. Από αυτή την πράξη ξετυλίγεται ένα νήμα βίας — ένα νήμα που διαχρονικά απλώνεται πάνω στα σώματα των γυναικών. Κι αυτό το νήμα ήθελα να αγγίξω και να μιλήσω γι’ αυτό· όχι μέσα από τη λογική της εξιστόρησης, αλλά μέσω της μετάδοσης μιας εμπειρίας. Γιατί, από γενιά σε γενιά, δεν φτάνει πάντα η αφήγηση — πολλές φορές το μόνο που περνά είναι το τραύμα, η σιωπή του, το άρρητο. Ένα βάρος που κληροδοτείται όχι με λέξεις, αλλά με βλέμματα, σκιές και σώματα που κουβαλούν μνήμη χωρίς να την εκφέρουν.

«Ο Όρκος της Ευρώπης» αποδίδεται επί σκηνής από έξι διαφορετικών εθνικοτήτων ηθοποιούς, μεταξύ των οποίων μία μόνον Ελληνίδα, η Δανάη Επιθυμιάδη, η οποία χαρακτηρίζει τη συμμετοχή ως «ένα μεγάλο δώρο».

Μαζί της, παίζουν ο Καναδός Emmanuel Schwartz, η Γαλλο-καναδή Violette Chauveau, η Daria Pisareva, με καταγωγή από τη Ρωσία και η Ισραηλινή ηθοποιός και τραγουδίστρια/τραγουδοποιός Leora Rivlin.

«Αν δεν είχα αναγκαστεί να φύγω εξόριστος από τη χώρα μου, δεν θα τους είχα γνωρίσει ποτέ. Μέσα από αυτή την απώλεια, όμως, προέκυψε κάτι βαθιά ανθρώπινο: μια μίξη, ένα νέο μωσαϊκό φιλίας — μια νέα οικογένεια από εκείνους που γνωρίζουν τι σημαίνει να χάνεις το έδαφος κάτω από τα πόδια σου και να προσπαθείς να ριζώσεις σε έναν άλλο τόπο» υπογραμμίζει Ουαζντί Μουαουάντ.