Και μπορεί ο Κινηματογράφος σαν μέσο να εμπεριέχει μυθοπλασία αλλά πολύ συχνά όταν το πέρασμα του χρόνου φτάνει τις δυο γενιές, όπως στην περίπτωση του Μάη του ’68, ίσως να είναι το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο για την εποχή και την ατμόσφαιρα της
Πενήντα χρόνια από τον Μάη του 68 τι απομένει αληθινά στην μνήμη ή τι μπορεί να ενδιαφέρει έναν που μόνο ως μια ημερομηνία την έχει ακούσει;
Απομένει, πέρα από την Ιστορία, τις σελίδες της, τις απόψεις των μελετητών της και τις μαρτυρίες όσων ήταν εκεί, παρόντες στα γεγονότα, μια άλλη μηχανή μνήμης: ο Κινηματογράφος.
Και μπορεί ο Κινηματογράφος σαν μέσο να εμπεριέχει μυθοπλασία για να δημιουργηθεί μια ελάχιστη πλοκή, αλλά πολύ συχνά όταν το πέρασμα του χρόνου φτάνει τις δυο γενιές, όπως στην περίπτωση του Μάη του ’68, ίσως να είναι το μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο, με την δύναμη της εικόνας που εμπεριέχει, ώστε να γίνει με έναν τρόπο κατανοητό το κλίμα, η ατμόσφαιρα, το πάθος και γιατί όχι, τα λάθη, μιας εποχής που για τους περισσότερους θεωρείται η τελευταία μυθολογικών διαστάσεων εξέγερση των νέων στην Ευρώπη.
20+1 ταινίες λοιπόν που αξίζει να δούμε ή να ξαναδούμε:
1. 1968 Mai 68 (Γαλλία, 98′) Andre Harris & Alain de Sedouy
2. 1968 La reprise du travail aux usines Wonder (Γαλλία, 10′) Jacques Willemont
Κλείσιμο
3. 1968 La revolution n’est qu’un debut. Continuons le combat. (Γαλλία, 30′) Pierre Clementi
