Χρ. Ι. Στεφανάδης

-Βασιλιάς Φίλιππος ο Β' της Μακεδονίας: Αν κερδίσω τον πόλεμο, θα είστε σκλάβοι για πάντα.
-Σπαρτιάτες: Εάν...

Αλλά ας δούμε πώς και σε τι συνθήκες, έγινε ο ιστορικός αυτός διάλογος .

Ο Φίλιππος είχε θέσει ως πρωταρχικό σκοπό του να επεκτείνει την κυριαρχία του στη νότιο Ελλάδα. Αυτό το πέτυχε με τη νίκη του στη μάχη της Χαιρώνειας το έτος 338 π.Χ. Στην μάχη αυτή αντιμετώπισε μία μεγάλη συμμαχία πόλεων της νοτίου Ελλάδας.

Στη συμμαχία μετείχε και η Αθήνα, η οποία ήταν η μεγαλύτερη αντίπαλος της Μακεδονίας. Ο Φίλιππος μετά τη νίκη του, ενώ θα μπορούσε να ισοπεδώσει την Αθήνα ,δεν το έκανε σεβόμενος την συμβολή των Αθηναίων στον αρχαίο πολιτισμό, αλλά και στην καθοριστική συμβολή τους στους νικηφόρους Περσικούς πολέμους.

Στη συμμαχία των πόλεων- κρατών που αντιπαρατάχθηκαν στο Φίλιππο στη Χαιρώνεια ,δεν είχε συμμετάσχει η Σπάρτη. Μετά τη μάχη ο Φίλιππος ζήτησε την παράδοσή της Σπάρτης με το εξής μήνυμα: “Αν εισβάλω στη Λακωνία, θα ισοπεδώσω τη Σπάρτη”. Η απάντηση των Σπαρτιατών στην απειλή του Φιλίππου ήταν: “Εάν”… Ο άγραφος νόμος της Σπάρτης δεν επέτρεπε στους Σπαρτιάτες να παραδώσουν την πόλη τους. Ο Φίλιππος τελικά δεν εισέβαλε στη Σπάρτη, επειδή εκτός από σπουδαίος στρατιωτικός, υπήρξε και μεγάλος πολιτικός. Γνώριζε ότι ακόμη και αν καταλάμβανε τη Σπάρτη, οι απώλειες που θα είχε θα ήταν τεράστιες, δυσανάλογες με το όποιο όφελος για τους Μακεδόνες..

Αγνοώντας τη Σπάρτη, ο Φίλιππος συγκάλεσε πανελλήνιο συνέδριο στην Κόρινθο, όπου ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ηγηθεί μιας εκστρατείας όλων των Ελλήνων εναντίον των Περσών, προκειμένου να τους τιμωρήσει για τις εκστρατείες τους εναντίον των Ελλήνων. Ο Φίλιππος δεν πρόλαβε να υλοποιήσει τα σχέδιά του. Λίγο μετά το συνέδριο, δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια των εορτασμών του γάμου της κόρης του, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.

Αλλά τι σχέση μπορεί να έχουν αυτά με την σημερινή πραγματικότητα;

Οι γείτονές μας , συνεχώς, άμεσα ή έμμεσα μας απειλούν. Προβάλλουν συνεχώς διαφορετικά ερείσματα που αφορούν την υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά μας ύδατα, την κυριαρχία μας στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, την λεγόμενη «Τουρκική» μειονότητα της Ανατολικής Θράκης, τα δικαιώματα των μειονοτήτων στα Δωδεκάνησα και τέλος με την μεγίστη πρόκληση της «γαλάζιας πατρίδας» τους…

Και αυτά , σε μία εποχή κοσμογονικών γεωπολιτικών μεταβολών στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.

Πολύ πρόσφατα, σχεδόν ειρωνικά, ο Τούρκος πρόεδρος είπε ότι η Ελλάδα δεν έχει λόγο να ανησυχεί από τον στρατιωτικό εξοπλισμό της Τουρκίας. Και ότι η Τουρκία δεν απειλεί κανένα που δεν παραβλάπτει τα συμφέροντά της!...

Παρακολουθεί όλος ο Ελληνισμός με ανάμικτα συναισθήματα, από αμηχανία μέχρι άκρατη οργή αυτή την κατάσταση .

Τις αντιφατικές πληροφορίες, τις πιέσεις , τους εκβιασμούς, τις ειρωνείες από τους θεσμικούς παράγοντες των γειτόνων. Και παράλληλα , την σχεδόν παθητική στάση από τους παραδοσιακούς μας συμμάχους.

Πως θα διαμορφωνόταν όμως η κατάσταση και οι ισορροπίες με τους εταίρους μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ ,ανεξάρτητα από δικά μας μικρά και μεγάλα λάθη στην διαπραγματευτική τακτική;

Εάν , εκτός από την αμυντική θωράκιση της χώρας , που συντελείται με ταχύτατους και πρωτόγνωρους ρυθμούς από την παρούσα Κυβέρνηση, στηρίζαμε αποτελεσματικά την αξιοκρατία σε όλους τους τομείς ,τόσο του δημόσιου, όσο και του ιδιωτικού τομέα.

Εάν , με εφαλτήριο την αξιοκρατία, δημιουργούσαμε μια ικανή, χρηστή , ευέλικτη και επομένως αποτελεσματική, δημόσια διοίκηση.

Εάν ενισχύαμε την παραγωγική διαδικασία , εστιάζοντας στην παραγωγικότητα και όχι στον παρασιτισμό

Εάν η εκτελεστική εξουσία εφάρμοζε τους νόμους αδιάκριτα, σε ισχυρούς και αδύνατους…

Εάν τα πολιτικά πρόσωπα και οι πολιτικοί σχηματισμοί της χώρας μας , είχαν αναπτύξει ισχυρά «αντισώματα» στον λαϊκισμό και είχαν όραμα μακράς πνοής, που θα το υλοποιούσαν με συνεργασίες και όχι διχαστικές πρακτικές.

Εάν στην παρούσα συγκυρία, η αντιπολίτευση , ανεξάρτητα από τις θεμιτές και απαραίτητες για την λειτουργία της Δημοκρατίας, κριτικές και διαφοροποιήσεις, στήριζε την κυβέρνηση στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής.

Εάν δεν υπήρχαν οι ακραίες και απαράδεκτες «φωνές» από θεσμικούς εκπροσώπους μας στην ΕΕ, Ευρωβουλευτές, να χαρακτηρίζουν την Κυβέρνηση « εγκληματική οργάνωση!...», όπως πρόσφατα λέχθηκε δημόσια από Ευρωβουλευτή της αντιπολίτευσης,

Τότε η απάντηση της πατρίδας μας στους γείτονες, που ειρωνικά μας λένε ότι δεν πρέπει να ανησυχούμε, εκτός εάν αμφισβητήσουμε τα συμφέροντά τους,

(δηλαδή την κυριαρχία τους στην περιοχή , πέρα από το διεθνές δίκαιο , όπως οι ίδιοι την αντιλαμβάνονται με την “Γαλάζια πατρίδα τους”…), θα ήταν:

Εάν τολμήσετε…