Δημήτρης Δανίκας

Γιατί; Επειδή χθες Τρίτη η επέτειος της αιφνιδιαστικής «αναχώρησής» του απ’ αυτόν τον μάταιο κόσμο. Ηταν 16 Αυγούστου του 1977. Ηταν μόλις 42 ετών. Και ήταν η ιατρική διάγνωση «έμφραγμα του μυοκαρδίου». Αυτή η επίσημη διάγνωση. Η αληθινή ήταν η αλλοτρίωσή του, η ενσωμάτωσή του, η ασύστολη εκμετάλλευση των επιτυχιών του, από κάποιον επονομαζόμενο «συνταγματάρχη» με το όνομα Τομ Πάρκερ, προέλευσης Ολλανδίας. Και ήταν η παράδοσή του στα ναρκωτικά και την βουλιμία

Μέχρι να πέσω πάνω στην ταινία «Elvis» που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα, ουδεμία επαφή με το φαινόμενο «The King». Όταν είδα την ταινία τότε κατάλαβα!

Ο Ελβις από πάμπτωχη οικογένεια Λευκών στο χωρίον Τουπέλο, κάπου στο Μισισίπι. Ο ρατσισμός σε πλήρη άνθιση. Ο διαχωρισμός επίσημος και θεσμοθετημένος. Ο Ελβις λοιπόν, μικρό παιδί, χωνόταν σε εκκλησιαστικές τελετές των Μαύρων και διαρκώς αφομοίωνε το σύμπαν μιας κουλτούρας απαγορευμένης και κατατρεγμένης

Με απλά λόγια ο Ελβις, χωρίς ίχνος πολιτικής σκέψης και χωρίς κανένα κίνητρο ιδεολογικής επεξεργασίας, κατέληξε να ταυτίζεται μ αυτή την απαγορευμένη κουλτούρα. Γι αυτό όταν το 1954 ηχογράφησε, με πενταροδεκάρες, το πρώτο του τραγούδι, όλοι που τον άκουσαν πίστεψαν, έβαζαν στοίχημα, ότι η φωνή ανήκει σε κάποιον μαύρο

Η συνέχεια απίστευτη. Με την πρώτη του εμφάνιση, δύο χρόνια αργότερα, ο Ελβις πάνω στη σκηνή προκαλεί παραλήρημα σε τέτοιο βαθμό που όλα τα κατάλευκα κοριτσόπουλα έβγαζαν και εκσφενδόνιζαν προς τη μεριά του, τα εσώρουχά τους

Το «χειρότερο» για τους Λευκούς και οπαδούς της Κου Κλουξ Κλαν ήταν η εμφάνιση, οι τρόποι, το ύφος και οι ενδυματολογικές προτιμήσεις αυτού του ατίθασου νέου. Λικνίζοντας τη μέση του όπως οι Μαύροι. Με παρδαλά ρούχα όπως οι Μαύροι. Με βραχνή φωνή όπως οι Μαύροι. Και με τραγούδια όπως το «Hound Dog» των Μαύρων!

Τουτέστιν ο Ελβις, χωρίς να το έχει σχεδιάσει, ξεκίνησε ως ιμάντας μεταφοράς αυτής της απαγορευμένης μαύρης κουλτούρας προς τα κάτασπρα παιδιά των μικροαστών της Αμερικής

Γι αυτό το FBI τον κυνήγησε. Γι αυτό και προκειμένου να αποφύγει τα σίδερα της φυλακής, αναγκάστηκε να καταλήξει φαντάρος σε κάποια αμερικανική στρατιωτική βάση στην Δυτική Γερμανία. Και γι αυτό σιγά σιγά υποχώρησε, παρέδωσε, ενσωματώθηκε, αλλοτριώθηκε και σε πολλές κινηματογραφικές ανοησίες έπαιξε έναντι πολλών εκατομμυρίων

Με την καρδιά του, το συναίσθημα και τα κύτταρά του, ανέβαινε παρέα με την ψυχή του. Οσο εμπορικά και οικονομικά κυριαρχούσε, τόσο κατέβαινε και υποχωρούσε. Τον πολέμησαν, τον ξεζούμισαν, τον εκμεταλλεύτηκαν και στο τέλος, με τον θάνατό του, τον αποθέωσαν. Ακίνδυνος ένας μεταποιημένος, αλλοτριωμένος και συμβιβασμένος «βασιλιάς» για το σύστημα

Όπως έλεγε και ένας σοφός «θέλεις πολύ ν ανέβεις την σκάλα, κι αν είναι να κρεμαστείς;» Food for Thought!