Το τέλος της Μέρκελ: Γιατί τώρα στο Βερολίνο μιλούν για την «κυρία τίποτα»

Η απόφαση της Καγκελαρίου Μέρκελ να αποσυρθεί σταδιακά από την ενεργό πολιτική, μόνο ως κεραυνός εν αιθρία δεν έπεσε στους παροικούντες την πρωτεύουσα της Γερμανίας. Η σιδηρά κυρία της ευρωπαϊκής πολιτικής δεν πρόκειται να είναι ξανά υποψήφια πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος (CDU), θέση που κατέχει εδώ και 18 χρόνια. Ωστόσο όπως ανακοίνωσε η ίδια θα εξαντλήσει τη θητεία της ως Καγκελάριος και έπειτα δεν πρόκειται να διεκδικήσει κανένα αξίωμα, βάζοντας οριστικό τέλος στα σενάρια που την ήθελαν να διεκδικεί την προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου το 2019.

Το... «παιδί» του Χέλμουτ Κολ στην ηγεσία της χώρας

Κόνραντ Αντενάουερ. Λούντβιγκ Έρχαρντ. Κουρτ Γκέοργκ Κίσινγκερ. Ράινερ Μπάρτσελ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Η λίστα με τους άνδρες επικεφαλής του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος τελειώνει εδώ. Ακολούθησε η Άνγκελα Μέρκελ. Η πρώτη γυναίκα Καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας. Η αρχαιότερη εν ενεργεία επικεφαλής κυβερνήσεως σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια από τις ισχυρότερες πολιτικούς των τελευταίων δεκαετιών που άφησε βαθιά το στίγμα της στην κρίση της ΕΕ και της ευρωζώνης. Η πολιτικός που καλωσόρισε στη Γερμανία περισσότερους από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και σφράγισε τη συμφωνία ΕΕ- Τουρκίας για την αντιμετώπιση των μεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα.

Η Καγκελάριος «aussitzen»

Η μια μόνο όψη της σιδηράς κυρίας της Γερμανίας και μιας εμβληματικής φυσιογνωμίας της Ευρώπης, καθώς στη χώρα της, η Άνγκελα Μέρκελ δεν κατάφερε να κερδίσει τη μεγαλύτερη πολιτική της μάχη. Να πείσει δηλαδή τους Γερμανούς πολίτες ότι μπορεί να διοικήσει στην πράξη, τόσο στην Ομοσπονδία όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Καγκελάριος Μέρκελ δεν υπήρξε ποτέ «Ευρωπαία». Σε αντίθεση με τον τέως υπουργό Οικονομικών της χώρας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ένα πολιτικό που είχε ένα συμπαγές ευρωπαϊκό όραμα, η Άνγκελα Μέρκελ αναγκάστηκε να ασχοληθεί τόσο με την Ευρώπη όσο και με εσωτερικά ζητήματα της Γερμανίας. «Υπήρξε η κυρία τίποτα. Ή μάλλον η Καγκελάριος «aussitzen» (Λέξη που περιγράφει την πλήρη απραξία) Ήταν ο Ζακ Σιράκ της Γερμανίας. Όπως ο πρόεδρος της Γαλλίας δεν έκανε απολύτως τίποτε και θέλησε να καρπωθεί τις προσπάθειες του Φρανσουά Μιτεράν, με παρόμοιο τρόπο η Άνγκελα Μέρκελ προσπάθησε να καρπωθεί τις μεταρρυθμίσεις του Γκέρχαρντ Σρέντερ», δηλώνει στο protothema διπλωματική πηγή από το Βερολίνο.

Τα εκλογικά αποτελέσματα στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις στην Έσση και τη Βαυαρία ήταν απλώς οι αφορμές για τη σταδιακή αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ από την κεντρική πολιτική σκηνή. Στο εσωτερικό της Χριστιανικής Ένωσης, όπου συμμετέχει το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα και το αδελφό κόμμα των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (το CDU της Άνγκελα Μέρκελ δεν συμμετέχει στις εκλογές της Βαυαρίας), όλοι γνωρίζουν ότι οι σχέσεις της ανάμεσα στους επικεφαλής των κομμάτων είναι προβληματικές. Ήδη μετά τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2017 και την αδυναμία σχηματισμού συνασπισμού «Τζαμάικα» (όπως ονομάζεται λόγω των χρωμάτων των τριών κομμάτων - Χριστιανικής Ένωσης- Φιλελευθέρων - Πρασίνων) η Καγκελάριος Μέρκελ όχι μόνο είχε καταλάβει ότι κάποιοι ετοιμάζουν το πολιτικό της τέλος, αλλά είχε αρχίσει να μιλάει ανοιχτά για εσωτερικές συνομωσίες για την απομάκρυνση της από την εξουσία. «Θέλουν να με διώξουν», είχε εκμυστηρευθεί η ίδια η Καγκελάριος Μέρκελ μετά τις αποτυχημένες συζητήσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης ανάμεσα στα τρία κόμματα τον Δεκέμβριο του 2017.

Μπορεί να αποφάσισε να αποχωρήσει από την ηγεσία του κόμματος CDU ένα μήνα πριν από την εκπνοή του τρέχοντος έτους, ωστόσο, θα παραμείνει καγκελάριος της Γερμανίας έως το 2021, όταν θα ολοκληρωθεί η τέταρτη και τελευταία θητεία της. Η ίδια μάλιστα υπογράμμισε ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσει καμία άλλη θέση, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στην ΕΕ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα ακολουθήσει τον σύζυγό της Γιοάχιμ Σάουερ ο οποίος θα διδάξει σε πανεπιστήμιο στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Οι δελφίνοι

Μέχρι το συνέδριο του CDU τον ερχόμενο Δεκέμβριο, οι υποψηφιότητες για τη διαδοχή της σιδηράς Καγκελαρίου ενδέχεται να ξεπεράσουν τις οκτώ. Προς το παρόν υποψήφια θα είναι η Γενική Γραμματέας των Χριστιανοδημοκρατών Άνεγκρετ Κραμπ-Καρενμπάουερ, που θεωρείται άτομο του στενού περιβάλλοντος της κ. Μέρκελ, και ο εσωκομματικός της αντίπαλος ο υπουργός Υγείας Γενς Σπαν που εκπροσωπεί τη δεξιά πτέρυγα των Χριστιανοδημοκρατών.