Ανδρέας Τεττέη, η πιο ωραία χριστουγεννιάτικη ιστορία

Το ποδόσφαιρο συχνά μοιάζει με μια σκηνή θεάτρου. Άλλοτε φωτίζεται από έντονα χρώματα, άλλοτε βυθίζεται σε σκιές. Υπάρχουν στιγμές που όλα δείχνουν γιορτή και άλλες που η συγκίνηση υπερισχύει της χαράς. Γιατί το ποδόσφαιρο, πέρα από τα γκολ και τις νίκες, είναι πάνω απ’ όλα ανθρώπινες ιστορίες. Ιστορίες μετάβασης, αποχωρισμού, εξέλιξης. Και σε αυτές, το συναίσθημα δεν φορά πάντα τα λαμπερά του.

Είναι, όμως και συναισθήματα. Και ορισμένες φορές το χρώμα είναι γκρι. Δεν είναι κάποιο χαρούμενο που κάνει κλικ άμεσα στο μάτι. Ο Ανδρέας Τεττέη φρόντιζε με το ταλέντο του να δίνει χρώμα στο παιχνίδι της Κηφισιάς, φαντασία, μπρίο.

Ένα άτι στον αγωνιστικό χώρο. Έφτασε η στιγμή που λύγισε κι αυτός. Ο 24χρονος φορ θα έπρεπε τέτοιες γιορτινές μέρες να γιορτάζει. Και πραγματικά γιορτάζει. Δεν είναι μικρό πράγμα επαγγελματικά ν' αφήνεις την Κηφισιά για τον Παναθηναϊκό.

Για την ακρίβεια θα έπρεπε να πετάει από τη χαρά του. Αυτό ασφαλώς και κάνει. Χαίρεται για την επαγγελματική του πρόοδο. Με την Κηφισιά πρωταθλητισμό μπορούσε να κάνει μόνο στην χαμηλότερη κατηγορία. Όπως κι έκανε δύο φορές, όταν και κέρδισε την άνοδο με την ομάδα του.

Με τον Παναθηναϊκό, όμως, θα μάθει, θα επιδιώκει να είναι από τους κορυφαίους μίας ομάδας που θέλει να επιστρέψει στο ρετιρέ. Εκατοντάδες παιδιά ανά δεκαετίες έφυγαν από μικρότερο σύλλογο για μεγαλύτερο και φυσικά χαίρονταν. Χαμογελούσαν.

Ο 24χρονος διεθνής φορ έφτασε σε ένα δίμηνο να ζει μαγικές στιγμές. Είδε τις τρομερές του εμφανίσεις να εξαργυρώνονται. Στα μέσα Οκτωβρίου κι ενώ όλοι οι μεγάλοι προσέγγισαν την Κηφισιά για την απόκτησή του, μαζί με τον Παύλο Παντελίδη, ο Παναθηναϊκός μπήκε αποφασιστικά στη μάχη και τον έκανε δικό του. Θα μετακομίσει άμεσα, Πρωτοχρονιά θα κάνει με τα πράσινα κι όχι με τα κυανόλευκα και θα έχει παρέα από το καλοκαίρι και τον Έλληνα επιθετικό. Παράλληλα, έγραφε συμμετοχές με την Εθνική και δεν είναι τόσο απλό για ένα παιδί μεταναστών.

Στο ματς με τον Ολυμπιακό ο Τεττέη έδινε την τελευταία του παράσταση ως παίκτης της Κηφισιάς. Είχε κίνητρο να κάνει μία μεγάλη εμφάνιση κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο της νέας του ομάδας. Δεν σκόραρε, έγινε αλλαγή, ωστόσο, αυτό μικρή σημασία έχει για τον ίδιο.

Στο 77' της αναμέτρησης έγινε αλλαγή και τότε άρχισε να γράφεται ο επίλογος μίας ωραίας Χριστουγεννιάτικης ιστορίας. Εντάξει, δεν είναι και σενάριο Καρόλου Ντίκενς, αλλά για το ποδόσφαιρο και γενικά τον αθλητισμό, όπου συχνά τα συναισθήματα ξεχειλίζουν, ο Τεττέη πρόσφερε στιγμές που μένουν χαραγμένες στη μνήμη.

Των φιλάθλων, αλλά πολύ περισσότερο αυτών που τον έζησαν για χρόνια από κοντά. Βούρκωσε στην αλλαγή, «λύγισε» στην κυριολεξία όταν έκανε δηλώσεις στο συνδρομητικό κανάλι, στην Cosmote TV. Όχι, δεν πιέστηκε από κάποια ερώτηση. Δεν ήρθε σε δύσκολη θέση.

Έτσι, ένιωσε, έτσι αντέδρασε. Ούτε αν τον βλέπει κάποιος νοιάστηκε, ούτε τίποτα. Βγήκε από το χορτάρι και χάθηκε στην αγκαλιά του Λέτο και στη συνέχεια των στελεχών της ομάδας και των αναπληρωματικών.

Τελείωσε το ματς και μάλιστα με τρομερό αποτέλεσμα για την ομάδα του στην έδρα του νταμπλούχου Ολυμπιακού. Αποθεώθηκε από τους οπαδούς της Κηφισιάς στο γήπεδο, αποθεώθηκε και στα αποδυτήρια, τη στιγμή που ο Σεμπάστιαν Λέτο, εξέφραζε τη βεβαιότητα ότι ο Τεττέη θα κάνει σπουδαία πράγματα στο τριφύλλι.

Αφού είχε περάσει ένα μισάωρο σχεδόν από το τέλος του ματς και άλλο τόσο σχεδόν από την ώρα που έγινε αλλαγή, θα περίμενε κανείς να δει έναν χαμογελαστό Τεττέη. Ένα παιδί που φεύγει από το... χωριό για να γίνει πρώτο στην πόλη. Από την Ελλάδα για να διαπρέψει σε μία μεγάλη πολυεθνική στο εξωτερικό.

Αυτός, όταν οι σφυγμοί θα υποχωρούσαν για άλλους παίκτες που έχουν μπροστά τους ένα χρυσό μέλλον, λύγισε. Σαν τους νέους, που δυστυχώς έχουν εγκαταλείψει τη χώρα για να βρουν κάτι καλύτερο στο εξωτερικό. Ένιωθε ότι αφήνει μία οικογένεια. Ψυχρά, κυνικά, ωμά αν το δούμε, ούτε τρελό συμβόλαιο είχε, ούτε τίτλους και Ευρώπη θα διεκδικούσε. Δεν μπορούμε ν' αποκλείσουμε τίποτα βέβαια γι' αυτή τη μαχητική Κηφισιά, όμως, είναι μία πραγματικότητα.

Ο Τεττέη, λοιπόν, ένιωσε σαν τα παιδιά που φεύγουν από την οικογενειακή θαλπωρή. Έδειξε ότι είναι ένας παίκτης που όχι μόνο γουστάρει να παίζει σε μεγάλη ομάδα και φυσικά να παίρνει και καλά χρήματα. Γουστάρει να περνάει καλά εκεί που είναι. Και στην Κηφισιά που ήταν περνούσε καλά, όπως έχει ομολογήσει ο ίδιος. Ο Παναθηναϊκός, βέβαια, έχει ανάγκη από σπουδαίους παίκτες. Γιατί όπως λέμε χρόνια κι έγινε και διαφήμιση, «αν είναι καλό παιδί να τον κεράσουμε μία πάστα».

Ο 24χρονος διεθνής φορ είναι και σπουδαίος παίκτης και σπουδαίος άνθρωπος. Έχει ανάγκη αυτά τα στοιχεία ο Παναθηναϊκός. Είναι στο χέρι του ίδιου να νιώσει καλά στο τριφύλλι που θα τον υποδεχθεί θερμά και θα του δώσει χρήματα για να ζει πιο άνετα, είναι και στοίχημα του Παναθηναϊκού οργανισμού, τους καλούς παίκτες κι αυτούς που γουστάρουν να παίζουν για το τριφύλλι, να τους κάνει να νιώθουν ότι είναι σε μία τεράστια οικογένεια.

πηγή: gazzetta