Κλαούντια Καρντινάλε (1938-2025): Οι 150 ζωές μιας αιώνιας ντίβας

«Εχω ζήσει περισσότερες από 150 ζωές, ως πόρνη, ως αγία, ως ρομαντική, έχω υποδυθεί κάθε είδους γυναίκα και είναι υπέροχο που είχα αυτή την ευκαιρία να αλλάζω τον εαυτό μου». Με αυτή την πρόταση, η Κλαούντια Καρντινάλε κύκλωσε την 60 χρόνων καριέρα της και της έδωσε το άλλοθι που χρειάζονται οι σύγχρονοι καιροί της politically correct ατζέντας. Και κοιτάξτε πόσο απλά θύμισε στους παλιούς θαυμαστές της πώς γράφεται η κινηματογραφική ιστορία και έδειξε στους νεότερους τι εστί σεξαπίλ, χωρίς να χρειάζεται να προσπαθήσεις ή να υιοθετήσεις ακρότητες.



Η «γυναίκα της διπλανής πόρτας», που το όνομά της στέκεται δίπλα σε εκείνα της Σοφίας Λόρεν και της Τζίνα Λολομπρίτζιτα όταν μιλάμε για ιταλικό σέξινες, γράφοντας ιστορία -παρά το γεγονός ότι δεν διέθετε τις πλούσιες καμπύλες των άλλων δύο συναδέλφων της- πέθανε την περασμένη Τρίτη, στο Νεμούρ της Γαλλίας, όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια, αφότου αποσύρθηκε από τη σόουμπιζ, σε ηλικία 87 ετών. Μέχρι τη στιγμή που γράφουμε αυτές τις αράδες, τα αίτια του θανάτου της δεν έχουν γίνει γνωστά. Γνωστή -σαν ανοιχτό βιβλίο που μπορεί να διαβάσει ο οποιοσδήποτε, είτε είναι βαριά σινεφίλ, είτε απλός αναγνώστης ελαφρών αναγνωσμάτων- είναι η ζωή της. Ας την ξεφυλλίσουμε, λοιπόν, μαζί.




Η Κλοντ Ζοζεφίν Ροζ Καρντινάλε γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1938, στο γαλλικό προτεκτοράτο της Τυνησίας, από τους Σικελούς μετανάστες Φραντσέσκο Καρντινάλε, τεχνικό μηχανικό στον σιδηρόδρομο της Τυνησίας, και τη Γιολάντα Γκρέκο, η οποία κρατούσε το νοικοκυριό, καθότι είχε να μεγαλώσει πέντε παιδιά. Η Κλοντ ήταν η μεγαλύτερη. Βέβαια, η μητέρα της εκτός σπιτιού ενορχήστρωνε διάφορα προκειμένου να προωθήσει την όμορφη πρωτότοκη κόρη της και έτσι, όταν η Κλοντ έγινε 18 ετών, η Γιολάντα με τη βοήθεια της ιταλικής πρεσβείας στην Τυνησία, τη δήλωσε να συμμετάσχει σε έναν διαγωνισμό ομορφιάς.

Σχεδόν χωρίς ανταγωνισμό, η Κλοντ στέφθηκε η «ομορφότερη Ιταλίδα της Τυνησίας», με βραβείο ένα ταξίδι στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, όπου φωτογραφήθηκε ευρέως από τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης. Χρόνια αργότερα, η ίδια είχε εξηγήσει το ενδιαφέρον των φωτογράφων και του Τύπου, λέγοντας πως αυτό συνέβη λόγω του μπικίνι που φορούσε. Και εκείνο που μετά ξετρέλανε τους δημοσιογράφους ήταν η δήλωσή της ότι δεν φιλοδοξούσε να γίνει ηθοποιός, παρόλο που είχε ήδη εμφανιστεί σε μερικές ταινίες. Μετά από τέτοια παράξενη για την εποχή δήλωση, βρέθηκε στο εξώφυλλο όλων των ιταλικών περιοδικών, με τίτλους όπως «Να το κορίτσι που δεν θέλει να κάνει ταινίες». Η αλήθεια είναι ότι ένας από τους κύριους λόγους που ως έφηβη δεν είχε την παραμικρή φιλοδοξία να γίνει ηθοποιός ήταν καθαρά πρακτικός: δυσκολευόταν να μιλήσει ιταλικά, όπως και για αρκετό διάστημα στις αρχές της καριέρας της, καθώς μεγάλωσε μιλώντας μόνο γαλλικά.



Επιστροφή από τις Κάννες, λοιπόν, και η Κλοντ προτίμησε να συνεχίσει τη ζωή της κοντά στους γονείς της στην Τύνιδα, απορρίπτοντας προτάσεις υποκριτικής. Αυτή η επιστροφή, όμως, έφερε ένα σοκαριστικό γεγονός στη ζωή της: δέχθηκε σεξουαλική επίθεση από έναν ενήλικο γνωστό της, ο οποίος την ανάγκασε σε μια κακοποιητική σχέση που την οδήγησε στην εγκυμοσύνη, όπως δήλωσε σε μια συνέντευξη η κόρη της Κλαούντια Σκουιτιέρι. Το 1957, γέννησε έναν γιο, τον Πάτρικ, στο Λονδίνο. Δεδομένων των συνθηκών, οι γονείς της τον μεγάλωσαν ως μικρότερο αδερφό της και δεν του είπαν την αλήθεια μέχρι την ηλικία των οκτώ ετών. Εκείνη τη χρονιά, η Κλοντ επιτέλους αποφάσισε να αλλάξει ρότα στη ζωή της κι έτσι, υπέγραψε συμβόλαιο με τον Ιταλό παραγωγό Φράνκο Κριστάλντι και ξεκίνησε την καριέρα της ως Κλαούντια Καρντινάλε.





Να κάνουμε έναν γρήγορο απολογισμό καριέρας; Πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 150 ταινίες κατά τη διάρκεια της 60 ετών καριέρας της στην Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των βραβευμένων με Οσκαρ «8 1/2» του Φελίνι και «Γατόπαρδος» του Βισκόντι.



Ηταν τότε που έγινε γνωστή ως η «κοπέλα της Ιταλίας» και «το κορίτσι των ονείρων σου». Πρωταγωνίστησε επίσης σε μια σειρά από ταινίες του Χόλιγουντ, συμπεριλαμβανομένης της κλασικής κωμωδίας του Μπλέικ Εντουαρντς «Ο Ροζ Πάνθηρας». Οι ρόλοι που ερμήνευσε ήταν τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που δικαιολογούν τη δήλωση που διαβάσατε στην αρχή του αφιερώματος αυτού: ήταν το ιδανικό ταίρι του Μαρτσέλο Μαστρογιάνι στην ταινία «8 1/2» του Φελίνι, η ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής που χρηματοδοτεί ένα αλλόκοτο σχέδιο του εραστή της για την κατασκευή μιας όπερας στη ζούγκλα του Αμαζονίου στην ταινία «Φιτζκαράλντο» του Βέρνερ Χέρτσογκ, η χήρα πιστολέρο στο «Μια φορά κι έναν καιρό στη Δύση » του Σέρτζιο Λεόνε. Και παρά τους ρόλους της ή το ούτως ή άλλως έντονο σεξαπίλ της, στην εικόνα που έδειχνε εκτός πλατό κατάφερε να καταγραφεί στη μνήμη όλων ως «το κορίτσι της διπλανής πόρτας». Κι ας έγινε συνώνυμο της απόλυτης ομορφιάς: για δεκαετίες, όσοι ήθελαν να γειώσουν κάποιον που πίστευε ότι ήταν καλλονός, έλεγαν: «Ε, δεν είσαι κι ο Αλέν Ντελόν». Αντίστοιχα, για τις γυναίκες έλεγαν: «Ποια νομίζει ότι είναι; Η Καρντινάλε;».



Φωτογραφίες: getty images/ideal image, afp/visualhellas.gr