«Το “Better Call Saul” είναι καλύτερο από το “Breaking Bad”», ψιθυρίζεται εδώ και χρόνια ανάμεσα στους φαν των δύο σειρών, ωστόσο κανείς μέχρι στιγμής δε το είχε βροντοφωνάξει, φοβούμενος ενδεχομένως μήπως κατηγορηθεί για βλασφημία απέναντι σε μία σειρά-σταθμό όπως το «Breaking Bad»…. Το ταμπού αυτό έσπασε ο διάσημος σκηνοθέτης Guillermo Tel Toro, ο οποίος πριν από περίπου ένα χρόνο δήλωσε στο προφίλ του στο Twitter: «Μου αρέσει περισσότερο το «Better Call Saul» από το «Breaking Bad», όχι επειδή είμαι αντιδραστικός, αλλά διότι, παρότι τα διακυβεύματα στη σειρά φαίνονται μικρότερα, η ηθική κατρακύλα του κεντρικού ήρωα είναι βαθύτερη και πιο επιζήμια»…
Δύο αντιήρωες σε πρώτο πλάνο…
Ας πάρουμε τα πράγματα, όμως, από την αρχή. Ο δικηγορίσκος Saul Goodman εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο θρυλικό “Breaking Bad” -στο TOP5 των καλύτερων σειρών όλων των εποχών σύμφωνα με το IMDB. Κεντρικός ήρωας της σειράς εκεί ήταν ο θρυλικός καθηγητής Χημείας Walter White που ζούσε για χρόνια μέσα στην αδράνεια, στο φόβο, στις καταπιεσμένες επιθυμίες… Εκεί γύρω στα 50 του νοσεί από καρκίνο και αρχίζει την παραγωγή κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα για τις θεραπείες του αλλά και το μέλλον της οικογένειάς του μετά τον θάνατο του… Τελικά, όμως, η παραγωγή meth και ο συνεχής αγώνας για επιβίωση και κυριαρχία μετατρέπονται από «ανάγκη» σε «ηδονή» και του δίνουν ζωή, διότι πολύ απλά γουστάρει αυτό που κάνει από την αρχή ως το τέλος και ξεφεύγει από το μέτριο, το μίζερο, το καθημερινό… «Guess I got what I deserved…Kept you waiting there too long, my love…All that time without a word…Didn't know you'd think that I'd forget…..Or I'd regret…The special love I had for you My baby blue»… Αυτό είναι το τραγούδι που ακούγεται στο φινάλε της σειράς, blue είναι το χρώμα της meth και ζωή είναι αυτό που αποφασίζεις να ζήσεις, αρκεί να το ζεις χωρίς εκπτώσεις… Πληρώνοντας στο τέλος της μέρας και το τίμημα, φυσικά..
Ας επανέλθουμε Ας επανέλθουμε όμως στον Saul… Εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη 2η σεζόν του “Breaking Bad”.. Ένας δικηγορίσκος δευτέρας διαλογής, διεφθαρμένος, αναξιόπιστος αλλά και καταφερτζής…. Ήταν εκεί για να βοηθάει τον Walter στη βρώμικη δουλειά (ποιος μπορεί να ξεχάσει το αριστοτεχνικό ξέπλυμα μαύρου χρήματος μέσω μικρών ανώνυμων δωρεών για τις χημειοθεραπείες του Walter) αλλά και για να προσδώσει ένα χιουμοριστικό τόνο σε μία πολύ συχνά σκοτεινή και βίαιη σειρά… Όταν ο Vince Gilligan,ο δημιουργός του Breaking Bad, αποφάσισε μαζί με το συνεργάτη του Peter Gould να κάνουν ένα prequel για τον Saul Goodman -τη ζωή δηλαδή του τελευταίου πριν τα γεγονότα του «Breaking Bad»-σχεδίαζαν αρχικά να κάνουν μια κωμωδία με 30λεπτα αυτοτελή επεισόδια, καθένα επικεντρωμένο και σε ένα διαφορετικό πελάτη του Saul. Γρήγορα, όμως, συνειδητοποίησαν πως ο Saul έτσι όπως παρουσιαζόταν στο “Breaking Bad” δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μία γραφική καρικατούρα και ως εκ τούτου δεν είχε την πολυπλοκότητα, για να σηκώσει στους ώμους μια ολόκληρη σειρά… Έτσι αποφάσισαν να πιάσουν την ιστορία του από την αρχή..Από την περίοδο που ο Saul (το «Saul Goodman» είναι παρατσούκλι που εφηύρε ο ίδιος, εμπνευσμένο από τη φράση-σήμα κατατεθέν του “Its all good, man”) ήταν ο Jimmy McGill, ένας νεαρός δικηγόρος, με ροπή προς το παπατζιλίκι σίγουρα, που έπαιζε όμως ακόμα σύμφωνα με τους κανόνες..Η σειρά καταγράφει αυτήν ακριβώς τη μετάλλαξη, πώς δηλαδή ο συμπαθής Jimmy μετατρέπεται στον διεφθαρμένο Saul Goodman…
Το εγκεφαλικό είναι πιο γλυκό…
Και οι δύο, ο Walter και o Saul, είναι αντιήρωες αλλά διαφορετικού τύπου… Ο Saul είναι περισσότερο cool και sui generis… Ο Walter είναι πιο κοντά στους παραδοσιακούς αντιήρωες τηλεοπτικών σειρών… Όσο πιο ψηλά ανεβαίνει ο Walter τόσο πιο βίαιος, επιθετικός και απότομος γίνεται. Όταν μάλιστα η γυναίκα του λέει πως λόγω της δουλειάς που κάνει μπορεί να βρίσκεται σε κίνδυνο, εκείνος προσβάλλεται και της απαντά ωρυόμενος: «Δεν κινδυνεύω, Σκάιλερ. Ένας τύπος ανοίγει την πόρτα και τον πυροβολούν στο κεφάλι και νομίζεις πως αυτός είμαι εγώ; Όχι! Εγώ είμαι αυτός που χτυπά την πόρτα…». Κρίση μέσης ηλικίας, κρίση μεγαλείου, αισθάνεται πως παίρνει τη ρεβάνς από όλους όσους τον αντιμετώπιζαν ως ένα αδύναμο ανθρωπάκο και τοποθετημένο στο περιθώριο. O Jimmy από την άλλη μετατρέπεται στον κυνικό και αδίστακτο απατεωνίσκο Saul αλλά όχι σε badass τύπου Walter White ή Tony Soprano… Έχει ένα πολύχρωμο και παιχνιδιάρικο προσωπείο και θυμίζει περισσότερο κλόουν παρά ματσό αρσενικό..
Όπως στο «Breaking Bad», έτσι και εδώ βασικό θέμα ήταν η στροφή του κεντρικού ήρωα στην παρανομία, ωστόσο, όπως πολύ σωστά ανέφερε και ο Del Toro,η μετάλλαξη στο «Saul» είναι πιο αργή και βασανιστική… Σκοπός του Breaking Bad ήταν να μας δείξει πώς ένας μικροαστός Καθηγητής Χημείας μετατρέπεται σε βαρόνο meth και τα πάντα περιστρέφονται γύρω από τον κόσμο των ναρκωτικών, βυθιζόμαστε στη βία από την αρχή… Ο Walter βάφει τα χέρια του με αίμα από το πρώτο κιόλας επεισόδιο και ξεφορτώνεται ένα πτώμα χρησιμοποιώντας οξύ-στη συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται για αυτοάμυνα, στα επόμενα, όμως, επεισόδια το κάνει ξανά και ξανά χωρίς καμιά αναστολή… To Better Call Saul είναι αντίθετα πιο εγκεφαλικό… Τη μετατροπή του Jimmy στον αδίστακτο Saul την παρακολουθούμε μέσα από την αλλοίωση γεγονότων και τα ψέματα που λέει στους πελάτες και στους δικούς του ανθρώπους
«Δε σου δίνουν αυτό που αξίζεις; Και τι έγινε; Πήγαινε πάρτο το! Κάντους να υποφέρουν…»
Επίσης, ένα ακόμα πολύ σημαντικό στοιχείο: Στο Breaking Bad περιμένουμε εναγωνίως την κορύφωση(δε γνωρίζουμε, υποψιαζόμαστε που θα καταλήξει ο Walter), στο Better Call Saul τη φοβόμαστε, καθώς γνωρίζουμε από την αρχή την κατάληξη του Jimmy… Το “Breaking Bad”, όπως είπαμε, προηγήθηκε του “Better Call Saul”. Αυτό που δεν ξέρει και το οποίο σιγά σιγά θα ανακαλύψει o ο τηλεθεατής είναι πώς ήταν ο Τζίμυ στο παρελθόν και πόσο διαφορετικά θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί κάτω από άλλες συνθήκες. Κάθε φορά άλλωστε που έπαιζε σύμφωνα με τους κανόνες ο επαγγελματικός και οικογενειακός περίγυρος-με πρώτο και καλύτερο τον αδελφό του, Τσακ, καταξιωμένο δικηγόρο, που τον ζήλευε παθολογικά και υπονόμευε την καριέρα του στη δικηγορία, του ύψωνε το μεσαίο δάκτυλο..Για αυτό όπως λέει και ο ίδιος χαρακτηριστικά «Δε σου δίνουν αυτό που αξίζεις; Και τι έγινε; Πήγαινε πάρτο το! Κάνε ό,τι χρειάζεται. Μην παίξεις σύμφωνα με τους κανόνες. Είναι αυτοί στον 35ο όροφο; Ωραία, εσύ θα ανέβεις στον 50οκαι θα τους κοιτάς από ψηλά και όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις τόσο περισσότερο, θα σε μισούν… Κάντους να υποφέρουν! Και θυμήσου: Ο νικητής τα παίρνει όλα!»
Γνωρίζοντας ότι κάποια μέρα θα βυθιστεί στο σκοτάδι είναι ακόμα πιο τρομακτικό και η σειρά λειτουργεί συνέχεια σαν μια ωρολογιακή βόμβα, την οποία εξακολουθούμε να ελπίζουμε ότι κάποιος θα έρθει να την απενεργοποιήσει - μάταια.
