Η Νάντια τραγουδάει για τον έρωτα

Τραγουδάει υπέροχα, είναι πολύ καλή ηθοποιός αλλά κυρίως είναι πάντα χαμογελαστή. Η Νάντια Κοντογεώργη έγινε γνωστή στο τηλεοπτικό κοινό από τον ρόλο της Βίβιαν στο Κάτω Παρτάλι αλλά οι θεατρόφιλοι την απολαμβάνουν χρόνια σε εξαιρετικές δουλειές - και φυσικά σε μιούζικαλ που και η ίδια τόσο αγαπάει. Τον περασμένο χειμώνα, εκτός από την πάμπλουτη χαριτωμένη Βίβιαν, η Νάντια έδινε ρεσιτάλ στη Μελωδία της Ευτυχίας.

Σήμερα το βράδυ ο ρόλος της θα είναι αρκετά διαφορετικός και πολύ απαιτητικός: θα κληθεί να ερμηνεύσει τραγούδια που έχουν αφήσει ιστορία και να μας ξεναγήσει στα άδυτα του έρωτα μέσα από δύο αντίθετες ηρωίδες. Σε επιμέλεια του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, η χαρισματική καλλιτέχνης θα παρουσιάσει την παράσταση με τίτλο “Dirty Polly/Holly Jenny”, στο πλαίσιο του Κύκλου Μουσικής του Θεάτρου Πόρτα. Στη σημερινή λοιπόν «Τρίτη Παράλληλη» ο Γεράσιμος επιλέγει τις δύο ηρωίδες των Bertolt Brecht και Kurt Weill ψάχνει, βρίσκει και βάζει στη σειρά τραγούδια από το μουσικό θέατρο, jazz standards και απρόβλεπτες επιλογές, αναζητώντας σε ποιο σημείο ο έρωτας τραβάει τη διαχωριστική γραμμή από το φως στο σκοτάδι.



Η ιδέα γι’ αυτήν τη δουλειά ανήκει στον Γεράσιμο και, όπως μου είπε ο ίδιος, ήταν μια σκέψη που είχε για την Νάντια από την πρώτη στιγμή που την γνώρισε. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να δούμε πόσο αθώα είναι μια αθώα παιδίσκη και πόσο διεφθαρμένη είναι μια δηλωμένη πόρνη. Κι αν ο Έρωτας καταργεί τα όρια, γκρεμίζει τα τείχη και μας μεταμορφώνει από αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε σε αυτό που ευχόμασταν να μη γίνουμε ποτέ; Αυτά τα ερωτήματα θα επιχειρήσει να απαντήσει ο Γεράσιμος μέσα από τα τραγούδια που έχει επιλέξει και όπως λέει: «ότι ακούσετε θα ταιριάζει γάντι στη φωνή και τη γκάμα της Νάντιας. Η εναλλαγή των τραγουδιών είναι ένας πραγματικός ερμηνευτικός άθλος». Σε αυτό τον άθλο θα τη βοηθήσει ο εξαιρετικός o Μιχάλης Παπαπέτρου.

Οι δύο ηρωίδες είναι διαφορετικές σε ακραίο βαθμό και αναρωτιέμαι αν θα είναι ξεκάθαροι ρόλοι ή η προσέγγιση που έχει κάνει ο Γεράσιμος θα είναι διαφορετική. «Επιλέξαμε να μην ξεκαθαρίσουμε αν πρόκειται για δυο διαμετρικά αντίθετες ηρωίδες η για την εξέλιξη ενός προσώπου από την αθωότητα στην ωριμότητα των σχέσεων. Αυτό θα το αποφασίσει ο κάθε θεατής ξεχωριστά ξεκλειδώνοντας ένα προς ένα τα τραγούδια».

Από το φως στο σκοτάδι λοιπόν και πάλι πίσω. Αυτή είναι η μοίρα του κάθε έρωτα; «Ουσιαστικά θα δείτε μια κυκλική πορεία του έρωτα: από την παρθενική προσδοκία τότε που ό,τι προσδοκούμε το ξέρουμε μέσα από τα παραμύθια μέχρι την αναπόφευκτη ωριμότητα της πραγματικότητας», λέει ο ίδιος και συνεχίζει: «Προσωπικά πιστεύω ότι ο έρωτας είναι ένα ταξίδι εναλλασσόμενων φωτεινών και σκοτεινών αποχρώσεων».