Χρ. Ι. Στεφανάδης

Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Αυτή η μοναδικότητα προκύπτει από το γονιδιακό του υπόστρωμα αλλά και από τις επιδράσεις του περιβάλλοντος.

Οταν σήμερα μιλάμε για φυσιολογικό άνθρωπο, αναφερόμαστε στον στατιστικό μέσο όρο, δηλαδή στο πρότυπο του ανθρώπου που συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό ατόμων. Η φύση αλλά και οι επιδράσεις του περιβάλλοντος, πολλές φορές, διαμορφώνουν ακραίες καταστάσεις πνευματικής ή σωματικής αναπηρίας. Η σωματική αναπηρία εξάλλου είναι αποδεδειγμένο, αλλά και αναμενόμενο, να επηρεάζει τον ψυχισμό και τη συμπεριφορά του πάσχοντος. Μετά τον Καιάδα της αρχαίας Σπάρτης, η πολιτισμένη κοινωνία μας έχει ωριμάσει αρκετά, σε τρόπο ώστε να προστατεύει και να εντάσσει στους κόλπους της όλους τους ανθρώπους, σωματικά και ψυχικά υγιείς αλλά και σωματικά και ψυχικά πάσχοντες. Και υπάρχει χώρος για όλους, και υπάρχει κατανόηση, φροντίδα και αλληλεγγύη. Το πώς θα αντιδράσει ένα άτομο με επίκτητη σωματική αναπηρία διαφέρει. Αλλοι συνθλίβονται από το πρόβλημά τους και εξουθενωμένοι ακολουθούν περιθωριακή πορεία. Ενώ άλλοι προσπαθούν και υπεραναπληρώνουν κινούμενοι στο προσκήνιο και γράφοντας πολλές φορές ιστορία. Παραδείγματα συνανθρώπων με σωματική αναπηρία που έκαναν δημιουργική υπεραντίδραση  υπάρχουν πολλά, από την παλαιότερη αλλά και τη νεότερη ιστορία.

Ο βασιλιάς της Μακεδονίας Φίλιππος Β’, αν και σε μάχη είχε μείνει μονόφθαλμος, ήταν αυτός που έκανε τη Μακεδονία ισχυρό κράτος, ένωσε υπό την ηγεμονία του τα υπόλοιπα ελληνικά κράτη και προετοίμασε στην ουσία την κατάκτηση της Περσίας και του μεγαλύτερου μέρους του τότε γνωστού κόσμου από τον γιο του Μέγα Αλέξανδρο. Ενα άλλο παράδειγμα στη σύγχρονη εποχή είναι ο μεγάλος θεωρητικός φυσικός και κοσμολόγος Στίβεν Χόκινγκ, που ζώντας με βαρύτατη σωματική αναπηρία και μηχανική υποβοήθηση ζωτικών του λειτουργιών, ο εγκέφαλός του πλανιέται στο άπειρο σύμπαν ταξιδεύοντας σε όρια που δεν ταξίδεψε κανείς.

Παράδειγμα επίσης από τη σύγχρονη πολιτική είναι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο 71χρονος Σόιμπλε είναι καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο από το 1990, όταν πυροβολήθηκε από ψυχικά ασθενή άνδρα και παραλίγο να πεθάνει. Είναι κορυφαίο στέλεχος της κεντροδεξιάς Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU) της Γερμανίας. Ο Σόιμπλε σήμερα ίσως αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους Ευρωπαίους πολιτικούς. Για εμάς τους Ελληνες βέβαια ο Σόιμπλε είναι μισητό πρόσωπο. Εχει συνδεθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας με την οικονομική κατάσταση της χώρας μας, το δυσβάστακτο μνημόνιο, την ανεργία, την ισοπέδωση...

Βέβαια, θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς ότι ο Σόιμπλε αποφασίζει και εκτελεί τη γερμανική και κατ’ επέκταση την πολιτική του ευρωπαϊκού Βορρά προς τη χώρα μας. Απλώς ο Σόιμπλε είναι στο κάδρο! Με τις σκληρές κατά καιρούς δηλώσεις του, πολλές φορές απαξιωτικές για την Ελλάδα, έχει αμετάκλητα στοχοποιηθεί από τους Ελληνες... Ισως για τις δηλώσεις αυτές έχει ευθύνη και ο δοκιμαζόμενος ψυχισμός του λόγω της βαριάς σωματικής αναπηρίας... Ενώ απεναντίας ο πρώην πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, υπερκινητικός, μειλίχιος, χαμογελαστός, φιλώντας συνεχώς σταυρωτά και με περισσή ευγένεια όλους τους συνομιλητές του, έχει  καταγραφεί προστάτης της χώρας μας, αν και προήδρευε σε όλα τα ευρωπαϊκά συμβούλια που ταπείνωναν την Ελλάδα!

Πρόσφατα ο Αντώνης Ρέμος εκφράστηκε, είναι αλήθεια, με απρέπεια για τη σωματική αναπηρία του Σόιμπλε. Προκλήθηκαν υπερβολικές αντιδράσεις. Είναι υποκριτικές οι ασύμμετρες αυτές αντιδράσεις σε μια οργισμένη και αποπροσανατολισμένη κοινωνία όπου οι χαρακτηρισμοί του σωματότυπου και των πνευματικών ικανοτήτων των πολιτικών είναι στην καθημερινή πρακτική: ο χοντρός, ο κοντός (Kινέζος), ο βλάκας, ο τεμπέλης... ή οι τεμπέληδες Ελληνες που φέρεται να έχει πει ο Σόιμπλε...