Παντελής Διαμαντόπουλος

Έμειναν στην κορυφή, αλλά πλέον νιώθουν την ανάσα της Ένωσης. Τέλος πάντων, υπάρχει δρόμος ακόμα και ουσιαστικά άλλος ένας γύρος μέχρι να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος.

Ο Άρης για να βρει καλή φάση στον αγώνα, έπρεπε να περιμένει στο ξεκίνημα του δευτέρου μέρους με μια καλή κεφαλιά του Γιένσεν. Ωστόσο, όλο το ημίχρονο οι Θεσσαλονικείς το έβγαλαν χωρίς να τρομοκρατηθούν. Ναι, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος, ναι είχε την κατοχή, ναι είχε επτά τελικές με δυο στο τέρμα, αλλά ο ρυθμός του δεν ήταν εκείνος που θα του εξασφάλιζε ντε και καλά την επικράτηση.

Η υποστήριξη του Ελ Κααμπί από τον Ταρέμι δεν έφερε ιδιαίτερο φόρτο εργασίας στην περιοχή του Αθανασιάδη και οι «ερυθρόλευκοι» περισσότερο ζούσαν για να βρει κάποιος από τους παίκτες τους την δική του στιγμή.

Αυτό όμως νωρίς δεν συνέβη ποτέ και τα πράγματα έγιναν χειρότερα με την αποβολή του Γκαρσία. Ο Μεντιλίμπαρ εμπιστεύεται πάντα και σταθερά τον συμπατριώτη του λόγω και της μεγάλης του εμπειρίας, αυτή η εμπειρία όμως δεν μπόρεσε να τον γλιτώσει από την αποβολή. Στο διάστημα που είχαν παίκτη λιγότερο, οι νταμπλούχοι δεν κώλωσαν. Διατήρησαν το επιθετικό ντουέτο και απλά μετά από λίγο ο προπονητής τους έβγαλε και τους δυο πλάγιους μαζί, βάζοντας Έσε και Τσικίνιο ώστε να θωρακίσει τον άξονα. Σε αυτό το σημείο να εξάρω την παρουσία του Ταρέμι που μέχρι να γίνουν οι αλλαγές πήρε πίσω μέτρα για να στηρίξει τον Μουζακίτη. Για πολλούς φαίνεται δεδομένο, αλλά κάποιοι δεν το κάνουν εύκολα, ειδικά αν είναι και μεγάλα ονόματα.

Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να κερδίσει, αν οι παίκτες του είχαν πιο καθαρή σκέψη στην προτελευταία μπάλα. Όταν έμεινε και ο Άρης με δέκα, το γήπεδο κατηφόρισε σε βάρος των Θεσσαλονικέων. Ο Χιμένεθ πήγε σε ένα 4- 4- 1 με τις γραμμές μαζεμένες, οι Πειραιώτες πολιόρκησαν και τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο πιεστικά για τους «κίτρινους» στο τελευταίο τέταρτο όταν έχασαν και τις ανάσες τους. Μια συνεργασία Έσε- Μουζακίτη, μια προσπάθεια του Γιάρεμτσουκ, ένα καλό σουτ του Ελ Κααμπί κάποιες καλές πλαγιοκοπήσεις, όλα αυτά έδειξαν να ανησυχούν τον Αθανασιάδη, αλλά η μπάλα του έκανε την χάρη να μην πάει ποτέ στα δίχτυα του. Ο Άρης πήρε έναν βαθμό κόντρα στον πρωτοπόρο, ο Ολυμπιακός παράτησε δυο στην έδρα των «κιτρίνων». Ο Μεντιλίμπαρ σίγουρα περίμενε περισσότερα από αυτούς που ξεκίνησαν. Οι αλλαγές μπήκαν κεφάτες, ο Ποντένσε ίσως θα πρεπε να πατήσει γήπεδο νωρίτερα, αλλά αυτομάτως θα ‘χε και μεγαλύτερο χρόνο ρίσκου ο προπονητής γιατί για να συμβεί αυτό πήγε και έπαιξε όλη την δεξιά πλευρά ο Τσικίνιο.

Ο Ολυμπιακός έμεινε -σωστά- ως το τέλος με δυο επιθετικούς, πολιόρκησε και απλά δεν έβαλε γκολ. Τώρα έχει το ματς κυπέλλου με τον Ηρακλή και μετά τελειώνει το 2025 με την Κηφισιά στο Φάληρο… Για τον διαιτητή (επειδή πάντα γίνεται κουβέντα) θα γράψω απλά ότι έχανε φάσεις, σώθηκε από το var, είχε κακές αποστάσεις, αλλά και ορισμένες αντιποδοσφαιρικές αποφάσεις. Κορυφαία όλων; Καθαρό φάουλ στον Τσικίνιο έξω από την περιοχή και αυτός άφησε ένα… νεκρό πλεονέκτημα, με την μπάλα να πηγαίνει στον Κοστίνια κοντά στο σημαιάκι του κόρνερ.