Μιχάλης Στούκας

Σταθερό επιχείρημά τους είναι ότι δεν ωφελεί η αναφορά γεγονότων που έγιναν πριν από δεκάδες ή εκατοντάδες χρόνια, ότι με τα άρθρα αυτά «ξύνουμε πληγές», ότι γράφουμε ανακρίβειες, ότι οι πηγές είναι ανεπαρκείς ή αναξιόπιστες κ.λπ. Και βέβαια υπάρχουν ορισμένοι που προχωρούν ακόμα περισσότερο και μας κάνουν προσωπικές επιθέσεις, με υβριστικούς, συχνά, ισχυρισμούς. Ποιοι όμως παραποιούν την Ιστορία;

Ας ξεκινήσουμε από τον Μέγα Αλέξανδρο. Ο μεγάλος Μακεδόνας στρατηλάτης έχει αρχίσει όλο και πιο συχνά να αναφέρεται ως σφαγέας και να υπάρχει μια ολόκληρη παραφιλολογία για τη σχέση του με τον Ηφαιστίωνα. Την ίδια ώρα που οι Έλληνες τον απαξιώνουμε, ακόμα και οι λαοί χωρών τις οποίες κατέκτησε, τον λατρεύουν σαν θεό ή ήρωα. Εσχάτως, εκτός από τους κατοίκους της, λεγόμενης, «Βόρειας Μακεδονίας» άρχισαν να τον «διεκδικούν» και οι Αλβανοί! Leka-i-madh (Λέκας ο Μέγας, γι’ αυτό προφανώς και κάποιοι αναφέρονται στον «Μεγαλέκο», σαν να πρόκειται για ιδιοκτήτη συνοικιακού ουζερί), κατά τους γείτονες, οι οποίοι τονίζουν ότι το όνομα «Αλέξανδρος» δεν είναι ελληνικό, δεν το χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες πριν την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου «πράγμα που σημαίνει ότι πήραν το όνομα από τους Ιλλυριούς». Και αφού, όπως αναφέρουν, οι τρεις πρώτοι άνθρωποι με το όνομα Αλέξανδρος ήταν ο Πάρης της Τροίας, ο Αλέξανδρος της Ηπείρου(πέθανε το 330 π.Χ.) και ο Μέγας Αλέξανδρος, «κανένας από τους οποίους δεν ήταν Έλληνας» (!), το όνομα έχει την προέλευσή του στους Δαρδανούς! Και κλείνει ως εξής: «Αυτό είναι ένα όνομα που δώσαμε (ενν. οι Αλβανοί) σε ολόκληρο τον κόσμο, επειδή και σήμερα χρησιμοποιείται τόσο από τον χριστιανικό όσο και από τον ισλαμικό κόσμο με διάφορες τροποποιήσεις».

Υπάρχουν μάλιστα στο διαδίκτυο φωτογραφίες που απεικονίζουν τον Μέγα Αλέξανδρο με τον δικέφαλο αετό στο στήθος! Δεν θα ασχοληθούμε περαιτέρω με τα αλβανικά μυθεύματα. Να αναφέρουμε μόνο, ότι πρώτος, χρονικά, Αλέξανδρος ήταν ο γιος του Ευρυσθέα, εγγονού του Περσέα, ενώ ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ο Αλέξανδρος Γ’! Υπήρχε φυσικά και ο Αλέξανδρος Α’, βασιλιάς της Μακεδονίας από το 498 π.Χ. ως το 454 π.Χ. Ποιος κάνει προπαγάνδα και ποιος παραποιεί την ιστορία λοιπόν; Και δεν είναι δικαίωμα κάθε Έλληνα να αποδείξει ότι όλοι οι παραπάνω ισχυρισμοί είναι φαιδροί; Το πρόβλημα είναι αυτών που ενοχλούνται όταν αποκαλύπτονται τα ψέματά τους, με τα οποία κατακλύζεται το διαδίκτυο, όχι δικό μας.

Η Βυζαντινή Ιστορία επίσης επιχειρείται να απαξιωθεί και να παραποιηθεί. Σαφώς και το Βυζάντιο αποτελεί συνέχεια του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους, μετά τον χωρισμό της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον Μέγα Θεοδόσιο το 395 μ.Χ. Σταδιακά όμως, η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, αν και απώλεσε σημαντικό μέρος των εδαφών της, απέκτησε ελληνικό χαρακτήρα. Πολύ σημαντική ήταν η προσφορά του Βυζαντίου στην απόκρουση εχθρών, η παρουσία των οποίων στην Ευρώπη θα είχε αλλάξει άρδην την ιστορία. Αν ο «Μιλτιάδης του Μεσαιωνικού Ελληνισμού», ο Λέων Γ’ Ίσαυρος δεν συνέτριβε τους Άραβες που πολιορκούσαν την Κωνσταντινούπολη (717-718) ποια θα ήταν η τύχη της Γηραιάς Ηπείρου; Λίγο αργότερα (732 μ.Χ.) στο Πουατιέ της σημερινής Γαλλίας, Φράγκοι και Βουργουνδοί υπό τον Κάρολο Μαρτέλο συνέτριψαν με τη σειρά τους τους Άραβες δίνοντας τέλος στην αραβική απειλή που υπήρχε για την Ευρώπη.

Η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους το 1204 ήταν ο προάγγελος για την οριστική πτώση της Βασιλεύουσας το 1453. Παρά την απελευθέρωση της Κωνσταντινούπολης το 1261 και μερικά φωτεινά διαλείμματα ήταν θέμα χρόνου η οριστική διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Τα επόμενα χρόνια, οι Ευρωπαίοι ένιωσαν για τα καλά την τουρκική απειλή μπροστά τους, κυρίως με τις δύο πολιορκίες της Βιέννης (1529 και 1683). Ακόμα και όταν το Βυζάντιο δεν υπήρχε, Βυζαντινοί λόγιοι είχαν τεράστια συμβολή στην Αναγέννηση, ιδιαίτερα μέσω της γνωριμίας των Ευρωπαίων με τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, φιλόσοφους, ιστορικούς κ.λπ. Ποιους ενοχλεί λοιπόν το Βυζάντιο; Προφανώς όλους αυτούς που θέλουν να παρουσιάσουν τη χρονική περίοδο της ύπαρξής του ως μια χιλιετία και πλέον, εξαφάνισης καθετί ελληνικού. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι υπήρχαν εισβολείς διαφόρων λαών στα ελληνικά εδάφη. Όμως κανένας από αυτούς δεν κατάφερε να κυριαρχήσει. Άλλοι εξαφανίστηκαν από τα κιτάπια της ιστορίας και άλλοι αφομοιώθηκαν. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας, παρά τους βίαιους εξισλαμισμούς, ο ελληνισμός επιβίωσε. Σε αυτό, παρά τα κάποια μελανά σημεία, σημαντικό ρόλο έπαιξε η Ορθοδοξία και ο Κλήρος.

Αλλά και τη μεγαλειώδη Επανάσταση του 1821 προσπαθούν να αλλοιώσουν και να αμαυρώσουν κάποιοι, παρουσιάζοντας την απελευθέρωση των Ελλήνων και τη δημιουργία ανεξάρτητου ελληνικού κράτους ως έργο ξένων δυνάμεων που εξυπηρετούσαν τους δικούς τους σκοπούς. Και φυσικά, δεν λείπουν οι αναφορές σε αλβανικής καταγωγής οπλαρχηγούς που απελευθέρωσαν την Ελλάδα! Τα αποστομωτικά επιχειρήματα, όχι μόνο τα δικά μας, αλλά και πολλών αναγνωστών δεν πτοούν όσους γράφουν τέτοιες ανιστόρητες απόψεις, που επανέρχονται δριμύτεροι και πάλι όμως πέφτουν πάνω στα βράχια…

Ας έρθουμε και στον 20ο αιώνα. Σφοδρή ενόχληση υπάρχει ιδιαίτερα από υποστηρικτές του ΚΚΕ στα τεκμηριωμένα άρθρα για ενέργειες του κόμματος, κυρίως στα χρόνια του εμφυλίου. Όταν το σχέδιο «Λίμνες» για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους σε Μακεδονία και Θράκη δημοσιεύτηκε στον «Ριζοσπάστη», την επίσημη εφημερίδα του ΚΚΕ, διαμαρτυρήθηκε κανείς προς τον Περισσό; Μάλλον όχι. Όταν όμως το δημοσιεύσαμε στο protothema.gr mot a mot (λέξη προς λέξη) διαβάσαμε τα εξ αμάξης. Το ίδιο έγινε και από την άλλη πλευρά, όταν γράψαμε για την οργάνωση «Χ», τα Τάγματα Ασφαλείας, τους «Μπουραντάδες» κ.λπ.

Τελικά, θα πρέπει να σταματήσει να παρουσιάζεται η Ιστορία στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα όταν τα σχολικά βιβλία προσφέρουν λειψές γνώσεις σε μαθητές και μαθήτριες, επειδή κάποιοι ενοχλούνται, από την, όσο το δυνατόν, πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση των γεγονότων; Άποψή μας είναι ότι η Ιστορία διδάσκει. Λάθη του παρελθόντος που δεν θα πρέπει να επαναλαμβάνονται, τα δεινά των πολέμων και τα εγκλήματα που έχουν διαπραχθεί από όλες τις πλευρές που θα πρέπει να αποτελέσουν πολύτιμα διδάγματα για κάποιους πολεμοχαρείς, εμφύλιες διαμάχες που δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα και στοίχισαν πολύ ακριβά στη χώρα μας, θα πρέπει να μένουν στα χρονοντούλαπα της Ιστορίας για να μην ενοχληθούν κάποιοι;

Σεβαστές οι απόψεις των αναγνωστών και των αναγνωστριών, αλλά υβριστικοί χαρακτηρισμοί και αβίαστα συμπεράσματα (όπως το «αρρωστημένος ακροδεξιός») δεν τιμούν όσους τα γράφουν. Όσο για τις πηγές, καθένα από τα βιβλία ή τα περιοδικά που αναφέρουμε σε αυτές, έχει πολλές δεκάδες παραπομπές σε άλλα συγγράμματα, που είναι αδύνατο να αναφερθούν. Παρά τις επιθέσεις που δεχόμαστε από κάποιους… haters, είτε αυτοί είναι αριστεροί, είτε δεξιοί, είτε επήλυδες που έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα, είτε όργανα ξένων πρεσβειών ή προξενείων, όσο κι αν ενοχλούμε κάποιους, θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε να φωτίσουμε ιστορικά γεγονότα, έστω και με ελλείψεις ή λάθη. Η γνώση είναι δύναμη και η γνώση της ιστορίας, για την οποία δεν ισχύει το «έτσι είναι αν έτσι νομίζετε» αποτελεί πολύτιμο εφόδιο για αποφυγή νέων λαθών σε μια εποχή σοβαρών ανακατατάξεων και απρόβλεπτων εξελίξεων…