Φώτης Πλιάκος

Όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Ουζουνίδης μετά το ματς τα τέσσερα γκολ που δέχτηκε η ομάδα του ήταν λίγα, το κοντέρ θα μπορούσε να είχε γράψει περισσότερα εάν ο Λεβαδειακός δεν έκανε διαχείριση από το 60ο λεπτό κι έπειτα.

Ο Παπαδόπουλος ξεκίνησε το παιχνίδι παρατάσσοντας επτά αμυντικογενής παίκτες (Κάτρης, Εραμούσπε, Χάνα, Βήχος, Τσάπρας, Μορέιρα, Τσοκάι και Βήχος) ωστόσο η ομάδα του έδειξε εξ αρχής πιο επικίνδυνη.

Μόλις στο 4ο λεπτό είχε μεγάλη ευκαιρία με σουτ του Μπάλτσι εντός περιοχής, νέα καλή στιγμή, πάλι με τον Μπάλτσι, δύο λεπτά αργότερα - αυτή τη φορά με σουτ εκτός περιοχής, μέχρι να προηγηθεί στο 21ο λεπτό: ο Σπίκιτς δεν μάρκαρε τον Βήχο ο οποίος πάσαρε εντός περιοχής στον ανενόχλητο Κωστή που με τη σειρά του έδωσε ασίστ στον ολομόναχο, στο δεύτερο δοκάρι, Τσάπρα, που απλά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα αφού τον ξέχασε ο Μεντίλ.

Τυπικό γκολ που δέχεται μια ομάδα όταν παίζει νωχελικά, δίχως αυτοσυγκέντρωση και εντάσεις. Χωρίς να βελτιώσει την αγωνιστική του εικόνα, ο Αρης ευτύχησε να ισοφαρίσει με το αυτογκόλ του Εραμούσπε στο 29’ δίνοντας την εντύπωση πως θα μπορέσει να κάνει το comeback.
Αμ δε…

Ο Παπαδόπουλος «διαβάζοντας» την αδυναμία του Αρη στα άκρα (Σπίκιτς και Κίκε Σαβέριο δε βοηθούσαν καθόλου στην άμυνα, ο Μεντίλ έκανε τη χειρότερη του εμφάνιση και ο Μοντόγια είχε καλές και κακές στιγμές) έκανε την κίνηση ματ: άλλαξε ολοκληρωτικά τακτική στο ημίχρονο βγάζοντας τους αμυντικογενείς Χάνα και Μορέιρα και βάζοντας στη θέση τους δυο επιθετικούς, τον Συμελίδη και το Ρόμο.

Ηταν τόσο απρόβλεπτη αυτή η κίνηση του προπονητή του Λεβαδειακού που ακόμα και ο Μαρίνος Ουζουνίδης γύρισε και ρώτησε τους συνεργάτες του: «δηλαδή, τώρα πως θα παίξουν;».

Μέχρι να καταλάβουν στον Αρη πως παίζει ο Λεβαδειακός, βρέθηκαν να χάνουν με 3-1.
Αρχικά ο Εραμούσπε, που εξιλεώθηκε για το αυτογκολ, έκανε το 2-1 και στη συνέχεια ο Συμελίδης, από ασίστ του Ρόμο, το 3-1.
Το τελικό 4-1 διαμόρφωσε ο Πεντρόσο (μία ακόμη αλλαγή του Παπαδόπουλου, που έκανε αριστουργηματικό κοουτσάρισμα).

Η στατιστική κατέγραψε υπέρ του Λεβαδειακού: 5-0 μεγάλες ευκαιρίες, 1,60-0,40 XGoals, 6-1 on target τελικές και 9-3 σουτ εντός περιοχής.
Ενας μεγαλοπρεπέστατος διασυρμός για τον Αρη.

Ενας διασυρμός που πρέπει να αποτελέσει αιτία αλλαγών.

Προφανώς υπάρχει θέμα με την κακή νοοτροπία των παικτών: βρίσκουν κίνητρο μόνο στα ματς που έχουν χαρακτήρα ντέρμπι και αδιαφορούν στα υπόλοιπα ματς.
Σωστό, ισχύει.
Ωστόσο παίζουν ρόλο και τα χαρακτηριστικά του ρόστερ.

Και οι δύο προπονητές που πέρασαν φέτος από τον πάγκο του Αρη ζήτησαν από τη διοίκηση «6αρι» αλλά το αίτημα τους αγνοήθηκε.
Το ρόστερ στερείται παικτών που θα έχουν το ρόλο του «χαμάλι», αυτού που θα τρέξει και θα μαρκάρει και για τους υπόλοιπους. Στα μεγάλα παιχνίδια αυτή η έλλειψη κρύβεται. Στα ματς με τις υπόλοιπες ομάδες όμως, που απαιτείται δυναμισμός και ποδοσφαιρικός τσαμπουκάς, η απουσία ποδοσφαιριστών με τέτοια χαρακτηριστικά είναι κάτι παραπάνω από εμφανής.

Στα ντέρμπι η έλλειψη Ελλήνων παικτών δεν αποδεικνύεται σημαντική στα αποδυτήρια. Για τη Λειβαδιά και την Τρίπολη όμως η παρουσία ελληνικού στοιχείου είναι αναγκαία.

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης έκανε λάθη χθες ωστόσο είναι αυτός που μπορεί να δώσει τη λύση. «Αν δεν μπορεί να αλλάξει η νοοτροπία θα πρέπει να αλλάξουμε τους παίκτες σιγά-σιγά» είπε χαρακτηριστικά μετά το ματς. Εγώ θα έλεγα πως θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος επιλογής παικτών.

Ο Ουζουνίδης έχει δώσει κάποιες γενικές κατευθύνσεις: όχι στους… υπερήλικες, ενίσχυση ελληνικού στοιχείου, μείωση του μέσου όρου ηλικίας, απόκτηση παικτών με κίνητρο. Θα πρέπει να δώσει κι άλλες τέτοιες «οδηγίες».

Ενδεχομένως να αναλάβει έναν πιο διευρυμένο ρολο στην επιλογή παικτών όπως οι manager στην Αγγλία. Ο εξορθολογισμός του ρόστερ είναι πιθανό να επιφέρει αλλαγή νοοτροπίας.