Δημήτρης Δανίκας

Μόνο τα νήπια και τα παιδιά σε κατάσταση ασυλίας λόγω ανευθυνότητας. Ελα, όµως, που ολόκληρη η χώρα, µε σηµαιοφόρο το πολιτικό προσωπικό, διαρκώς σε µόνιµη, διαρκή και διαχρονική ανευθυνοϋπευθυνότητα. Και πάντα οι ξένοι. Αµαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα.

Να µην ανατρέξω στο παρελθόν και στην Ιστορία. Ας µιλήσουµε για τα σηµερινά και τα γνωστά. Ο Κυριάκος σε ποιους παραδίδει την καυτή πατάτα των γηπέδων και του ποδοσφαίρου; Σε UEFA και FΙFA. Α, εγώ δεν φταίω. Ετσι αποφάσισαν οι διεθνείς οµοσπονδίες.

Από πού έσκασε το σκάνδαλο µε τη Siemens; Απέξω. Ποιους µηχανισµούς επικαλείται ο Τσίπρας για τη Novartis; Φυσικά το FBI και τις ΗΠΑ. Ως ύψιστο και ακράδαντο επιχείρηµα εγκυρότητας και αξιοπιστίας. Τι σηµαίνει αυτό; Υπόγεια παραδοχή αναξιοπιστίας και αφερεγγυότητας. Σαν να λέει: «Εµένα δεν µε πιστεύετε επειδή είµαι πολιτικός, όµως τους Αµερικανούς πρέπει να τους πιστέψετε».

Πάµε παρακάτω. Σχετικά µε το Μεταναστευτικό, το Προσφυγικό και φυσικά τις διεκδικήσεις του Σουλτάνου. Με Λιβύη και οτιδήποτε έχει να κάνει µε σοβαρά θέµατα εξωτερικής πολιτικής. Η κυβέρνηση πετάει το µπαλάκι στους κατοίκους των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου. Εκείνοι, µε τη σειρά τους, πετάνε το µπαλάκι στους κατοίκους της ενδοχώρας. Και οι κάτοικοι της ενδοχώρας το πετάνε στην κυβέρνηση.

Τι κάνει η κυβέρνηση; Υπολογίζει ψήφους. Πόσους θα χάσω από Λέσβο, Σάµο και Χίο; Λιγότερους, απείρως λιγότερους απ’ όσους θα έχανα από Βόρεια Ελλάδα. Εποµένως, κλειστά κέντρα. Εποµένως, εκεί, εκεί, στη Λέσβο της Β’ Εθνικής.

Ποιος θα εµποδίσει τον Ερντογάν; Μα φυσικά οι Αµερικανοί. Ποιο το σχέδιο; Να διαφανεί περίπτωση θερµού επεισοδίου. Τότε θα µπουν στη µέση οι νατοϊκοί και οι Αµερικανοί. Τότε αναγκαστικά θα καθίσουµε σε τραπέζι διαπραγµατεύσεων. Και τότε θα κουβεντιάσουµε µε τον Σουλτάνο για το Αιγαίο.

Αν είναι έτσι, τότε γιατί µε δική µας πρωτοβουλία δεν αποφασίζουµε να κουβεντιάσουµε µε τον Ερντογάν; Μα, φυσικά, επειδή θα κατηγορηθούµε για ενδοτισµό και προδοσία. Γι’ αυτό!

Οµως, µε την παρέµβαση των ξένων δυνάµεων, θα πορευτούµε µε το εξής επιχείρηµα: ∆εν φταίµε εµείς, οι ξένοι φταίνε. Εκείνοι µας αναγκάζουν να συµβιβαστούµε µε τους Τούρκους. Τι να κάνουµε; Να τα βάλουµε µε όλους; Ε, δεν µπορούµε.

Εισαγόµενη η διατροφή µας. Εισαγόµενα τα περισσότερα τρόφιµά µας. Ακόµα και τα λεµόνια. Εισαγόµενος ο τουρισµός. Εισαγόµενα τα περισσότερα προϊόντα. Εισαγόµενα τα δανεικά. Εισαγόµενα τα λεφτά. Εισαγόµενη η προστασία. Εισαγόµενα όλα τα οπλικά συστήµατα.

Εισαγόµενα τα κεφάλαια ξένων επενδυτών. Εισαγόµενα τα κεφάλαια µε τα οποία η αγορά ακινήτων έχει εκτοξευτεί να συναντήσει τιµές προ κρίσης. Εισαγόµενα τα ενοίκια από το προσφιλές σπορ του Airbnb. Σε τέτοιον βαθµό που οι ειδικοί προβλέπουν ότι σε δύο χρόνια θα είναι αδύνατον Αθηναίος µισθοσυντήρητος πολίτης να βρει διαµέρισµα κάπου, πέριξ, ακόµα και µακριά από το κέντρο της πρωτεύουσας.

Μεγάλο κοµµάτι της ελληνικής κοινωνίας αλλά και της οικονοµίας ζει, συντηρείται, αποταµιεύει µε εφαλτήριο ξένα πορτοφόλια. Αν υπολογίσει κανείς τη συρρικνωµένη παραγωγική βάση. Το γεγονός ότι µόνο τρία (περίπου) εκατοµµύρια µοχθούν, παράγουν και εργάζονται για να συντηρήσουν τους υπόλοιπους. Οτι η χώρα σταδιακά µετασχηµατίζεται σε ένα τεράστιο ξενοδοχείο και γιγαντιαίο φαγάδικο. Και ότι τα πάντα, από τα διαµερίσµατα Airbnb µέχρι το Αιγαίο, τα δανεικά, τα πλεονάσµατα, σχεδόν όλα εξαρτώνται από τον ξένο παράγοντα, τότε το συµπέρασµα εφιαλτικό: Ελλάς, κρατίδιο εξαρτηµένο, καταχρεωµένο, υποταγµένο, που λόγω διαρκούς καρναβαλιού παριστάνει την ελεύθερη, ανεξάρτητη και οικονοµικά παραγωγική χώρα. Τι έχεις ντυθεί, παιδί µου; Ελλάδα, µπαµπά!